Alleen je voorstel om 500.000 woningen per jaar bouwen al.
Tja, ik noem per jaar 10 keer het aantal dat de afgelopen 10 jaren per jaar is gebouwd, dus vertienvoudiging van de productie. Is dat haalbaar? Waarschijnlijk niet, zeker niet in de eerste paar jaar. Wel is het zo dat voor de huizen- en bankencrisis het rond de 80- à 90-duizend schommelde en toen werd er al gezegd dat dat te weinig was.
Sindsdien hebben we meer echtscheidingen (dus kleinere gezinnen) en ouderen worden ouder en moeten langer zelfstandig wonen. Ook zij hebben dus langer behoefte aan een huis en ook dat mag best kleiner zijn.
Feit is dat veel huizen die net na de oorlog zijn gebouwd, toen de woningnood kwantitatief was, nu voor een normaal (ongebroken gezin) te klein zijn
(want gemiddeld gezin, 2 kinderen; 1 jongen 1 meisje heeft nu 3 slaapkamers nodig maar dat derde kamertje destijds was niet groot genoeg voor een bed (90x200cm) én een kledingkast (laat ik speelgoed en een bureau voor huiswerk nog maar buiten beschouwing - Gezien beide partners nu moeten werken duurt het langer voor de was en strijk gedaan is en ook hebben we tegenwoordig meer administratie te doen, dus ook daarvoor zou je twee kleine kamertjes bij willen.)
De paradox is dat voor die ouderen en voor eenoudergezinnen zo'n huisje groot genoeg zou zijn maar dat deze huisjes, juist omdat ze ongeïsoleerd zijn, en ook op andere vlakken niet meer bij de tijd zijn nu dus gesloopt zouden moeten worden. De huidige woningnood is deels ook kwantitatief
(vanwege o.a. de vergrijzing, de echtscheidingen en de instroom van nieuwe inwoners) maar vooral ook kwalitatief.
Willen we dus de achterstand die de afgelopen 10 jaar is ontstaan gaan inlopen én de kwaliteit van de woningen verbeteren dan zullen we flink aan de slag moeten.
Een andere oplossing is, zoals ik al eerder noemde, minimaal 10 miljoen inwoners elimineren. Ik weet niet of je dat realistischer vindt als de huizenbouw vertienvoudigen.
Wat Rotterdam betreft, de woningen die men daar wilt gaan slopen betreft juist die verouderde woningkjes maar het ontbreekt daar aan plannen om daar nieuwbouw tegenover te zetten, en die moet wel betaalbaar zijn. De te slopen woningen zijn nu de goedkoopste die er zijn (qua huur/koopprijs) en de mensen die daar wonen kunnen vaak ook niets beters betalen. Vandaar ook dat ik aangaf dat de bouwprijs niet hoger zou mogen zijn als €75.000 en ook dat is op dit moment niet haalbaar, waarschijnlijk niet eens realistisch
(bv omdat alleen het aanleggen van een aardwarmte-installatie al zo'n 50.000 kost), maar zou wel een goede richtwaarde zijn. Zonder bouwvakkers te gaan onderbetalen is het nu niet mogelijk, maar als men er nieuwe technieken voor gaat bedenken en de te hoge grondprijzen die de gemeente hanteert
(omdat ze er toen te veel voor betaald hebben) verlagen, is er meer mogelijk als dat men nu berekend.
Een ander voorbeeld als Rotterdam, bij mij in de stad. In een oude wijk slopen ze 112 woningen en bouwen er daarna 97 nieuwe voor terug. Ja de nieuwe woningen zijn beter geïsoleerd en zuiniger. De huurprijs gaat echter omhoog van 400 naar 700 en de nieuwe woningen zijn kleiner als de oude.
De mensen die daar nu wonen kunnen daar niet meer terecht. Ten eerste kunnen ze het niet betalen en ten tweede is er geen plaats meer voor hun kinderen. Alleen voor
kapitaalkrachtigere alleenstaanden of oudere echtparen zijn die nieuwe huisjes interessant. Ja daar verdient de gemeente dan natuurlijk meer aan.
En dat is slechts één aspect van mijn betoog. Het andere is het vervoer. We hebben onze steden nooit voldoende aangepast aan de komst van de auto. De vraag of we dat nu wel moeten doen, kan ik ook niet met zekerheid aangeven. Als we autonome, zelfrijdende taxi's krijgen die iederen gaat gebruiken misschien niet, maar de huidige taxi's zijn voor dagelijks gebruik te duur
(vanwege chauffeur, loonkosten en daarover nog te heffen inkomstenbelastingen en btw) en ook dan zullen veel mensen een eigen auto prefereren, juist omdat die altijd direct beschikbaar is zonder wachttijden. Ruimte voor parkeerplaatsen zullen we dus toch moeten voorzien.
Dat we daarnaast verkeersstromen meer moeten scheiden, juist vanwege ongevallen en mogelijk ook vanwege luchtverontreiniging, is volgens mij onontkoombaar. Doen we dat in de stad, dan is het zoals een open-hart-operatie waarbij de patient tegelijkertijd wel moet doorwerken. Als we deze principes toepassen op de nieuw te bouwen huizen in de nieuwe wijken dan is het mogelijk wel te doen.
Maar omdat alles met alles samenhangt gaat het niet makkelijk zijn.
In ieder geval moeten auto's in de stad lichter en kleiner worden (max 60km/u) terwijl er tegelijkertijd ruimte blijft/komt voor grotere auto's (gezinnen) van buiten de stad (langere rij-afstand).
Bedrijven moeten schoner en veiliger worden zodat mensen weer vlak bij hun werk kunnen wonen/vlak bij hun woning kunnen werken. Dat verbeterd ook de criminaliteit en onveiligheid op straat. Bedrijventerreinen en winkelstraten die nu uitgestorven zijn omdat er na 18:00 niemand meer komt moeten weer bewoond worden, net als vroeger. Ja net als vroeger, zonder daarmee die tijd op te hemelen. Niet alles was toen beter maar sommige aspecten wel en net die moeten we terug zien te krijgen.
Dat dit niet voor alle bedrijven opgaat is waar. Hoogovens en botlek/pernis zullen altijd vervuilend blijven en ongeschikt voor bewoning. Maar hoe meer we wonen en werken integreren (deels ook door afstandswerken, bv via internet) hoe minder afhankelijk we worden van vervoer en hoe efficiënter het vervoer dat wel plaats moet vinden kan gebeuren.
Hetzelfde geld voor scholen. Dit zijn massale onderwijsfabrieken geworden. Jongeren moeten uren reizen om te studeren in de richting en niveau die ze aankunnen. Kleinschalig onderwijs is persoonlijker en geeft betere resultaten, tegelijkertijd verkleinen we de vervoersbehoefte, zowel van studenten als docenten. Win-win.
Echter niets doen is ook geen optie.