Heb jouw blogpost eens gelezen. Ik ben maar deels akkoord.
Oké winstmarges kwamen en zijn onder druk, besparingen werden gedaan, productie werd afgestoten naar Aziatische landen,...
Dit is al decennia, eeuwen zo,... winstmarges komen vroeg of laat altijd onder druk in volwassen industrieën. Delokalisatie naar goedkopere (productie)markten werd altijd al gedaan. In het begin was dit naar het dorp ernaast, dan naar een paar dorpen verder, buurlanden tot een ander continent.
Dus hier niets nieuws.
Waarom aandeelhouders zo hebberig zijn?
Tot een paar decennia geleden groeide de economie en welvaart extreem snel in de Westerse landen (zie maar de extreem snelle heropbouw van Europa na WO II dankzij Amerikaanse investeringen). Winsten waren dan ook enorm, aandeelhouders graaiden mooie dividenden op en dan slabakte het ineens sinds de jaren '90 voor de primaire en secundaire industrie vooral.
Eens winsten bleven dalen - en dus ook de dividenden - werden aandeelhouders teleurgesteld. Mensen kunnen nu éénmaal moelijk verlies verwerken, zeker als die langdurig is. Denk maar aan de uitdrukking 'vroeger was het toch allemaal beter'.
Als (publieke) aandeelhouders zo een grote (negatieve) invloed hebben op de langetermijnwinsten, waarom blijven dan veel bedrijven actief op de beurs?
Het ironische is dat bedrijven dankzij een beursnotering toegang hebben tot veel meer kapitaal om investeringen uit te voeren.
Paar voordelen
- De publieke aandeelhouders vormen een nieuwe kredietverschaffer naast de financiële instellingen, venture capitalists,...
- Beursgenoteerde bedrijven zijn verplicht bepaalde (financiële) bedrijfsinformatie te publiceren. Die extra transparantie heeft als gevolgd dat betere rentes kunnen bekomen worden (of slechtere als het bedrijf slechter gaat dan het zich voordoet).
- ...
Natuurlijk zijn er ook nadelen verbonden aan een beursnotering zoals de verplichte transparantie, de versnippering van het aandeelhouderschap (vele kleine aandeelhouders),...
Nu even terugkeren naar HP. Het kan best zijn dat een grote Aziatische partij die de pc-tak van HP opkoopt deze succesvol laat groeien. China is bijvoorbeeld al lang geen onderontwikkeld land meer. Akkoord er is nog veel armoede, maar ze hebben een leger aan universitairen en onderzoekers die perfect ons werk ook kunnen doen.
Dus het voorbeeld in jouw artikel dat Apple succesvol is gebleven dankzij het feit dat ze productontwikkeling in-huis houden slaat op zich op niets. Natuurlijk biedt hen dit meer controle, maar het draait toch om wat meer dan alleen dat. Zoals ik hiervoor al schreef biedt Apple meer oplossingen aan dan producten.
Het zou perfect mogelijk zijn dat ze even goede producten zouden leveren met een partner/onderaannemer die de productontwikkeling doet voor Apple. In praktijk zal dit niet gemakkelijk zijn, akkoord, maar het is theoretisch wel mogelijk.
In jouw artikel vergeet je dat er wel nog steeds succesvol wordt geïnvesteerd in onderzoek en ontwikkeling in onze landen. Het grootste verschil met vroeger is dat we er een concurrent bij hebben, namelijk de Aziatische landen. Logischerwijs zullen zij dan misschien beter presteren in bepaalde technologieën, maar dat wil niet zeggen dat het niet meer mogelijk is succesvol onderzoek te voeren in onze landen.
Men moet zich continu aanpassen. Als dit betekent dat bepaalde projecten nog sneller moeten afgewerkt worden omdat een paar Aziaten dit zo snel kunnen doen, dan moet je even snel leren werken of iets meer kunne bieden dat jouw extra werktijd verantwoord. Het is niet omdat de mens zich niet graag aanpast dat je alles moet steken op de oorzaak van die aanpassing. Daarmee help je niemand vooruit.
En ik zou de titel van je artikel maar veranderen in Made
by China.

Want dat is wat er momenteel aan het gebeuren is. China beschikt en ontwikkelt zelf de kennis om producten/diensten te ontwikkelen.