[...]
Inderdaad, dat "hoort" de essentie van de entertainment industrie te zijn. In niet alle gevalen is dit echter ook mogelijk of zelfs wenselijk. Niet iedereen heeft immers de mogelijkheid om concerten bij te wonen en niet iedere artiest kan alles live laten horen wat ze in studio's hebben bedacht.
Als je een concert van een artiest mist, jammer dan. Pech gehad, als ik de Grand Prix van België of het WK voetbal in Zuid-Afrika niet live bij kan wonen, dan hoor je mij ook niet jammeren. Dan ga je maar naar het volgende concert in de tour, of kijk je naar de (live) TV-uitzending. Mensen zitten de laatste 5 jaar meer en meer aan hun beeldschermen geplakt, wat ontzettend jammer is, want je moet niet vergeten dat theaters en concertzalen een sociale aangelegenheid zijn. Er is nu een hele generatie opgegroeid met "we gaan vanavond pizza bestellen, bankhangen en TV kijken", waar er vroeger nog een spelletje gespeeld werd of in de zomer de kinderen buiten gingen spelen.
Daarbij als er geen andere inkomsten zijn dan concerten dan zal dat betekenen dat de artiest dat de prijzen voor die concerten exorbitant duur worden en dat nieuwkomers nauwelijks kunnen meedraaien. Immers een Ahoy huren kost geld en de verhuurders willen dat geld van te voren zien en niet achteraf waardoor het risico veels te groot wordt. Op kleinere schaal is dat wel mogelijk maar zo blijft een artiest in kroegen zijn kunstjes vertonen.
Vergeet even niet dat veel 'sterren' alleen maar tape-actjes zijn die door de platenmaatschappijen om reclame-doeleinden op een enorm voetstuk zijn geplaatst. Goeie bands die touren zijn schaars, en als je ze tegenkomt dan gaat ook gelijk het dak van een festival eraf (denk aan Voicst op Lowlands 2008 of Within Temptation in het voorprogramma Pinkpop 1999), omdat ze goeie muziek maken en een zaal kunnen entertainen. Er is tweerichtingsverkeer tussen de band en het publiek, de afstand wordt kleiner, iets wat je met de grote Ahoy-acts niet zo gauw ziet.
Verder is het zo dat veel popmuziek tegenwoordig alleen populistisch volksvermaak is geworden. Ik zit niet te wachten op de nieuwe Jeroen van den Boom, maar wel op de nieuwe Led Zeppelin. Als je muziek voor niks kan krijgen werkt het systeem wat de platenmaatschappijen op hebben gezet om artiesten te pluggen, namelijk de hitlijsten, totaal niet meer, en het systeem gaat functioneren als een enorme zeef. Goeie artiesten blijven erin hangen, want ik betaal graag dubbel en dwars voor een Brothers in Arms of Stairway To Heaven, maar alle eendagsvliegen vallen er net zo hard weer doorheen.
Als die live hun kunsten willen vertonen in de lokale pop-zaal, prima, als dan later blijkt dat het rommel is en er niemand op af komt, dan is dat niet de schuld van de consument, maar de artiest die zich eens creatief achter zijn oren moet krabben. Hij kan immers zonder problemen zijn muziek op het internet publiceren, en erbij zetten 'ik treed woensdag in de Effenaar op', waar dan wel of geen mensen op af komen.
Het klinkt mooi: artiesten dienen hun geld te verdienen met concerten maar de realiteit leert dat je dan toch investeerders achter je moet hebben staan.
Dat is alleen waar in het (achterhaalde) studio-systeem, waarbij als artiest alles vóór je geregeld wordt en je voor een productiemaatschappij werkt. Die zoeken dan geldschieters, organiseren concerten en pluggen jou bij radiostations en platenuitgevers, en dan moet de poen terugverdiend worden. Draai het om, en geef de artiest de controle over zijn muziek terug: Ik kan als muzikant net zo goed op een straathoek zingen als in een Arena, dat is alleen maar een stuk gereedschap om mijn doel (een publiek) te bereiken. Mensen moeten op de artiest af komen vanwege zijn creativiteit en zijn talent, niet op de artiest als merknaam. George Michael is hierdoor zelfs gestopt met optreden: Hij vond het belachelijk dat als hij op eigen houtje een optreden organiseerde, hij ook nog eens rechten (voor zijn eigen muziek!) af moest dragen aan allerlei instanties.
Het probleem hiervan is dat er steeds minder bioscoopgangers zijn. Een Tushinski in deze tijd opbouwen is gewoon niet rendabel en sfeer creeren kost veel geld. Geld wat je eerst moet krijgen door bezoekers aan te trekken en deze komen door onder andere downloads steeds minder en minder.
Fout: De bioscoop-aanloop is al jaren in een stijgende lijn en de bezoekersaantallen hebben afgelopen jaar de grootste piek ooit gehad. Deels vanwege goed filmaanbod en stevige marketing-campagnes. Maar de filmuitgevers willen te snel voor een 'quick buck' gaan en films een massamedium houden: Een bioscoop met een capaciteit van 2000 man à 7,50 per ticket levert al gauw dikke omzet op. Maar wat ze vergeten is dat je diezelfde omzet ook draait als je een open première organiseert en 75 euro per man vraagt, waar 200 personen op af komen. En ja, daar moet je misschién iets meer moeite voor doen, maar dan bouw je ook een goeie word-of-mouth op. Ik wil best een filmpremière bijwonen, maar ik wil niet naar de Belbios hoeven SMS'en om tickets te winnen en daardoor alleen maar misbruikt worden voor reclamecampagnes.
Dat is in the eye of the beholder. Sinds de jaren 80 leunen we steeds meer en meer op werken van voormalige artiesten. Dat wilt echter niet zeggen dat je nu niet iets helemaal meer van scratch kan maken. Het probleem is echter dat bewerkingen van bekende oude muziek scoren. Je lift dus mee op het succes van een ander en daar moet nu eenmaal voor betaald worden. Lijkt me niet meer dan logisch.
Het probleem is dat de uitgevers hier onafhankelijke creatievelingen geen kans in geven. Als een film geproduceerd wordt door een dochteronderneming van Sony en ze willen muziek van Warner hebben, dan bellen een paar managers elkaar op en wordt er een deal gesloten. Bel je als kleine filmmaker naar Warner omdat je een trackje van Hitzone ergens wil gebruiken, dan zeggen ze in het gunstigste geval gewoon resoluut 'nee', zonder dat er over euro's gerept wordt, in het ergste geval nemen ze gewoon de telefoon niet op. Vervolgens worden die filmmakers dan wel als een heksenjacht aangeklaagd omdat ze materiaal gebruiken waar Warner geen 'toestemming' voor gegeven heeft, dat is dan toch hun eigen schuld?
Het grote punt is namelijk dat ze de uitgave van een onafhankelijke film (van een filmmaker die niet bij de MPAA zit) niet kunnen controleren, en ze dus ook niet kunnen bepalen hoeveel stukjes van de taart ze driedubbel op kunnen krijgen. En als Sony aan Warner betaalt verdwijnt het allemaal weer in één grote pot, want die managers zullen elkaar ongetwijfeld goed kennen, dat is dus pure kartelvorming.
[...]Oh, ze bieden het wel degelijk aan, enkel niet voor de prijzen die bijvoorbeeld de Nederlandse zenders kunnen betalen. In Nederland vinden we 15E per maand voor een volledig zenderpakket al duur en zijn er limieten gesteld aan de hoeveelheid reclame die we voorgeschoteld krijgen. Gevolg is dat de Nederlandse zenders een hoop minder geld hebben om een serie aan te kopen en dus ouder materiaal moeten aanschaffen. Kijk bv. naar de UK met BskyB waar series die in de VS worden uitgezonden wel 2 weken later op TV komen. Waarom? Omdat de Britten wel meer geld willen neertellen voor hun zenders waardoor er meer inkomen is, waardoor er duurdere series kunnen worden aangekocht. Nederlanders willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en dat gaat gewoon niet.
Nee, als ik (als Nederlander) aan BskyB vraag of ik een abonnement mag afsluiten, dan krijg ik gewoon te horen dat dat niet kan, omdat ik een woonadres in Nederland heb en niet in het VK. Ik kan het hooguit op een grijze manier doen, door een kennis in Engeland het abonnement af te laten nemen waarvan ik de smart-card gebruik, maar dat is niet zoals het bedoeld is en buiten mijn punt.
Waar ik op doelde was dat de grote netwerkbazen de buitenlandse netwerken niet eens serieus nemen. Als een serie door BskyB aangekocht wordt, is dat in syndication -- de serie wordt gelicenseerd voor uitzending, de inkomsten komen bij het netwerk terecht, maar tellen niet mee voor het stoppen of doorgaan van de serie. Ze weten immers niet hoeveel mensen er naar de serie (en dus de reclames) kijken, daarvoor tellen alleen de Nielsen ratings in de VS. Ik ben best bereid om 75 euro per maand neer te leggen als ik alle series in de VS op mijn scherm krijg in Full HD kwaliteit, op de seconde dat ze in de VS de lucht in gaan -- op de onderliggende voorwaarden dat ze die abonnees óók bijhouden en bij de Nielsen ratings optellen. Ik betaal immers voor jullie serie, dat wil ook zeggen dat ik de boodschap geef 'laat dit doorgaan, dit waardeer ik als kijker'.
Als downloaden via een licentie gebeurd zal ook dat materiaal het meeste gedownload worden. Echter zoals ik al aangaf is de creativiteit dan zoek en komt er steeds minder nieuw materiaal uit. Je hebt als het ware dan de kip met de gouden eieren geslacht en zal het dan moeten doen met oud materiaal
Het 'oud materiaal' dateert tot eeuwen terug en is de basis voor alles. Ik bedoel, het zou mooi zijn geweest als een of andere Romein in het jaar nul had gezegd dat ie auteursrecht heeft op het alfabet, en alle afgeleide werken een miljoenste eurocent per letter aan zijn nabestaanden af moeten dragen. Net zo goed zijn toonsoorten, akkoordenschema's, riffs en drumritmes het 'alfabet' van de muziek, als iemand dan het gras voor mijn voeten wegmaait kan ik daar weinig mee aanvangen.
Okee, is iemand ooit al op het idee gekomen van een preview-knop voor de reacties?
[Reactie gewijzigd door Stoney3K op 24 juli 2024 01:40]