Die heb ik (reeds verstuurd) maar dat hoeft jouw mening niet te zijn...
Naar aanleiding van de petitie van Nederlandse artiesten voor uitbreiding van de thuiskopieheffing op digitale media-dragers, wil ik u uitnodigen om eens dieper op de materie in te gaan dan dat de petitie zal doen.
Laten we even kijken naar motiverende factoren in dezen, alsmede trends die zich voordoen aangaande media-distributie en artiesten.
Artiesten werken voor de kost. Artiesten hebben een variabel inkomen, mede bepaald door contracten die zij aangaan met distributiemaatschappijen (waaronder platenmaatschappijen, filmmaatschappijen). Dat kan voor enkelen lucratieve aangelegenheid zijn, voor velen zal dit niet het geval zijn: de spoeling is nogal dun, de lokale markt nogal klein. Nederland is een klein land.
Hetgeen zich in bepaalde grote markten voordoet, kan derhalve niet één-op-één vertaald worden naar een kleine markt als Nederland.de ligt gevoelig, want een Nederlandse artiest zal zich artistiek gezien gelijkwaardig kunnenachten met een artiest uit bijvoorbeeld de VS, maar zakelijk gezien is het relatief sappelen. Waar TV-programma's - ook op de Nederlandse TV - uitgebreid ingaan op de weelde die Amerikaanse artiesten zichzelf kunnen veroorloven, vaak na een betrekkelijk minimum aan werk (te denken aan de van andermans samples bijelkaargeraapte rapmuziek!), maar door een totale controle van de distributiekanalen op prijs, medium en kwaliteit, alsmede de eenzijdigheid van de markt die daar het gevolg van is, kan dat minimale de maatschappijen miljarden opleveren. Het loont dus, in deze bijzonder monopolistische markt, om 'mediocre' artiesten te steune, pluggen en door de strot van de consument te persen. Op dezelfde wijze als ooit de McDonald's restaurants als paddenstoelen uit de grond rezen, komen de middelmatige tot zeer matige artiesten via deze weg in een positie waar Nederlandse sappelaars alleen maar van kunnen dromen.
Voor film geldt vrijwel hetzelfde, de Hollywood-'blockbusters', de bioscopen staan er bol van. Maar is het allemaal ook goed, of is het voor een groot gedeelte net zulke pulp? Jazeker. U als toneelschrijver/regisseur zal als geen ander weten hoe lastig het is om iets groots en meeslepends van goede kwaliteit over het voetlicht te krijgen. Als het niet commercieel genoeg is (lees; wordt geacht door de geldschieters), zal subsidie zelfs voor en aanzienlijk deel zorg moeten dragen voor een kostendekkend product.
Kwaliteit op zich is geen drijfveer. Articiteit op zich is geen drijfveer. Inhoud op zich is geen drijfveer. Alleen het grote geld blijkt telkens de drijfveer, hetgeen de kritische consument feilloos waarneemt. Nederland is een land van sceptici. Een land van 'eerst zien, dan geloven', en wij zijn voor een aanzienlijk deel kritisch op de muziek (en film en overige media) die we consumeren. Mede omdat je elke euro maar één keer kan uitgeven. Dat maakt, dat een Nederlandse artiest onevenredig veel concurrentie krijgt van Internationale (lees: Britse en Amerikaanse) artiesten, waarvoor de distributiekanalen exclusief voor lijken te zijn gereserveerd, ik kies niet voor niets voor de term 'monopolie'. En dan wil de Nederlandse consument óók nog eens voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Nee, het is niet best gesteld in de wereld van de Nederlandse artiest.
Maar: wie zei dat het eerlijk verdeeld moet zijn? Het staat Nederlandse artiesten ook vrij om die enorme markt in de VS aan te boren. Zoals bekend, dat lukt slechts zeer weinigen. Om begrijpelijke redenen, waarvan het taalgebied er slechts één is.
Van wie moeten we dan in dezen solidariteit vragen voor de Nederlandse artiest?
Van de consument, die zijn euro's ook wel uit wil geven, maar onevenredig veel concurrerende materie uit de VS op zijn bord krijgt, vanwege de dwang van de monopolistische maatschappijen? Want daar zal de consument ook wel van doordrongen zijn: Nederlandse artiesten mogen ook leven.
Of toch van de platen- en filmmaatschappijen, die de macht over de disitributiekanalen in handen hebben, en daardoor kunnen bepalen wat wij - o.a. op de radio, op TV en in de bioscoop - te horen en te zien krijgen? Die bepalen wat wij te horen en te zien krijgen, wat onze kinderen te horen krijgen, waar zij hun weinige zakgeld in steken.
Ik ben een groot muziekliefhebber. Een groot filmliefhebber. Ik ben dan ook een redelijk fanatiek koper van CD's en DVD's. Ik heb een behoorlijke verzameling CD's en DVD's aangeschaft over de jaren heen.
Maar wat wil de Nederlandse artiest nu? Blijkens de petitie is het hen nog niet voldoende. Door een - overigens nooit fatsoenlijk met objectieve cijfers onderbouwde - toename van het 'gratis'-circuit, is de Nederlandse artiest gaan geloven dat er meer ruimte zit in de markt. Dat wij nog geld achterhouden, dat hen - klaarblijkelijk volgens hun beperkte blik op de zaak - rechtens toe zou komen.
Maar, de consument geeft baken met geld uit aan allerlei media. De CD-verkoop nam af, maar de 'legale' (wettelijk ligt dat anders) downloads van muziek (van o.a. iTunes Music Store) neemt alleen maar toe. De DVD-verkoop nam toe. Mensen geven hun geld echter maar één keer uit. De markt dicteert continu nieuwe 'formats', eerst de vinyl-LP, toen de CD, de SACD, de DVD, MP3 (en andere digitale formats) en nu alweer BluRay.
En wij maar blijven kopen? Als ik al de DVD's, de CD's en de overige media die ik met zuurverdiend geld heb gekocht, telkens weer opneiuw moet aanschaffen, en niet eens op een ander medium mag kopiëren als backup (denk aan CD's op MP3's voor onderweg in de auto, of op de iPod, of voor archiveren in een kluis of op de computer voor gebruik door het hele huis heen), aangezien ik op elk nieuw medium waar ik de reeds aangeschafte muziek wil zetten, een extra kopieerheffing moet betalen, is eens het punt bereikt dat ik zeg: genoeg.
Ik stop ermee. En met stoppen, bedoel ik stoppen met het legaal in de winkel of op internet kopen. Ik ben als consument Malle Pietje niet. Die kopieerheffingen staan namelijk op alle CD-R's, DVD-R's, en al het aan de artiesten ligt straks ook nogeens op alle harde schijven, iPods, etc.
Door die heffing op al die media is de premisse dat ik een dief ben. Ik als verwoed verzamelaar van muziek en film, ben alsnog een dief. En daarom moet er aan ons consumenten preventief boetes worden opgelegd.
Gechargeerd zoui je kunnen stellen dat je op elke verkochte auto extra heffing ter waarde van de theoretische gemiddelde boetes die de automobilist gedurende zijn autobezit zou kunnen gaan krijgen. Want laten we wel wezen, die media kunnen ook gebruikt worden om eigen werk op te slaan, homevideo's, eigen muziek, foto's privédocumenten of compilaties van reeds gekochte muziek voor in de auto. Of dat elke velletje wit kopieerpapier een dubbeltje duurder wordt omdat je er weleens iets op zou kunnen kopieren, terwijl aantoonbaar mensen privé alleen maar printers hebben waar dit papier voor gebruikt wordt.
We betalen al veel te veel heffingen. De markt wordt al volledig verziekt door al die heffingen. Maar de Nederlandse artiesten, uiteraard van harte gesteund door hun Internationale platenmaatschappijen, willen de markt nóg verder verzieken. Ondanks het eenvoudige gegeven dat elke euro maar eén keer uitgegeven kan worden.
Waarom dan deze brief?
Ik vraag u om met uw collega's in de Tweede Kamer nogeens allerlei heffingen die de Nederlandse consument worden opgelegd, te heroverwegen. Niet alleen de nieuwe heffingen, zoals in de petitie gesteld, maar ook alle bestaande heffingen. Heffingen die voor een groot deel bijdragen aan de teloorgang van de verkoop van media: als alles kunstmatig duur gehouden wordt - door de platen- en filmmaatschappijen - en tegelijkertijd alles ook nog eens wordt voorzien van extra heffingen, bedoeld om de teruglopende verkopen te compenseren, dan schiet de industrie zichzelf in de eigen voet. De consument zal door toedoen van Internet alleen maar mondiger worden en met de voeten stemmen.
Het is tijd voor een nieuwe benadering van hetgeen nu 'de beschreven media' heet. Een heroverweging van hoe wij als consumenten met digitale media omgaan. De consument is ook niet blind, wij willen ook best de artiest betalen wat hem toekomt, maar om allerlei heffingen door obscure verzamelstichtingen te laten innen die het jarenlang vasthouden, en het geld niet laten belanden waar het hoort, maar er jarenlange achterhoedegevechten in de rechtzaal mee voeren, waarmee vervolgens redelijk naieve en onschuldige privépersonen compleet financieel kaalgeplukt omdat er wel eens iets zou kunnen zijn 'geshared' via P2P, hetgeen nooit met 100% zekerheid te bewijzen valt, kan nooit de bedoeling zijn van hoe deze wereld met media om hoort te gaan.
Met vriendelijke groet,