@ Jellinek: OMG. Eindelijk! Hulde, Jellinek. Ik wou een reactie in deze trant al plaatsen tijdens de eerdere berichtgeving over de commotie rond MW2. Talloze reacties toen, maar geen enkele reactie die op de diepere waarde van deze scene in gaat. De negativiteit ervan is juist de kracht én de bedoeling. Fijn dat iemand anders het even zegt, want nu voel ik me ook genodigd wat te typen
Dat je je k*t voelt is inderdaad de bedoeling! De hoofdpersoon moet zich ook k*t voelen! Daar gaat de hele scene om, en dit voegt binnen de context van het verhaal een hoop dramatische lading toe. Bovendien snap ik de titel van dit bericht niet. "Japanse versie MW2 bestraft schieten op burgers"? In het spel word je toch al bestraft? Namelijk:
[SPOILER] Nummer 1 bestraffing is dat je een arrestatieteam annex half leger van jewelste op je dak krijgt, die allemaal uit zijn op jouw bloed. Nummer 2 bestraffing is dat je zelf in koele bloede op point blank range vermoord wordt. Nummer 3 is dat je de ergste oorlog sinds de 2e Wereldoorlog ontketent, en de dood van vele Amerikaanse staatsburgers veroorzaakt. [/SPOILER]
Ik snap echt niet dat zo weinig mensen deze zaak contextueel kunnen inzien.
Al jaren pleit de weldenkende gamer voor meer waardering van het medium games als kunstvorm. Dat betekent niet dat we alleen maar games met leuk design en mooie kleurtjes of een paar innovatieve slimmigheden zoals Flower, Braid of Portal hoeven te krijgen. Nee, dat moet juist ook betekenen dat games de beschouwer, of in het geval van het medium games, de deelnemer, dieper moet gaan aanspreken op zijn emoties, op een interactieve wijze waarop alleen games dat kunnen, en daarmee een unieke ervaring bieden en misschien de gamer ook nog aan het denken zetten. Ware onderscheiding van andere disciplines; andere disciplines waar games nog altijd te vaak op leunen (met als duidelijke hoofdinvloed de cinema).
Want dát is wat een kunstwerk goéd maakt. Optimale benutting van de mogelijkheden en beperkingen van het gebruikte medium.
Misschien kennen mensen de film Funny Games van Michael Haneke? Een film met sadistische en ongemakkelijke scenario's, waar men bij het aanschouwen snel een gevoel van afkeer zal ontwikkelen. Dat betekent niet dat dit een foute film is, dat betekent slechts dat de artiest zijn doel heeft behaald. In het geval van Haneke was de bedoeling van de film om de gemiddelde filmkijker een spiegel voor te schotelen; in hoeverre ben je sensatie-belust? Is dit nog leuk? In een bepaalde zin doet Infinity Ward met MW2 hetzelfde. Alleen omdat games een nieuw medium zijn, kan het dan weer niet.
Jaja, het cliché-argument is dan, dat vanwege de inherente interactiviteit van het medium, het bepaalde arbitraire grenzen van normen en waarden zou overschrijden. Dit zou dan betekenen dat games nóóit een serieus volwassen medium kunnen worden, omdat er vanwege de interactiviteit maar even "speciale grenzen" voor deze kunstvorm worden verzonnen?
En, het voelt echt lullig om dit nog te moeten melden, maar er zijn toch wetten die bepalen hoe oud je mag zijn om dit spel te kopen/spelen? Waarom wordt er uberhaupt dan nog over de gruwelijkheid, of de beïnvloedendheid gesproken? Dat is toch niet van toepassing? Kinderen mogen dit spel helemaal niet spelen. Dat deze wetten niet altijd even strict worden gehandhaafd lijkt me geen probleem van de ontwikkelaars, maar van de overheid en consument zelf.
Ik word echt moe van die reacties in de trant van "deze scene was niet nodig geweest". Ja joh, laten we games lekker houden zoals ze in de jaren tachtig waren, en grotendeels nu nog steeds zijn. Beetje lopen, springen en klikken, om dan uiteindelijk bevredigd te raken door een betekenisloos gevoel van overwinning. Helaas blijft die instelling de boventoon voeren. Zie de achievements-systemen op diverse platforms.
Toen ik voor het eerst las over de beruchte MW2 scene was ik juist verblijd. Eindelijk wat gedurfdheid in een game, en dan niet op een cynische manier zoals GTA en Carmageddon, maar gewoon écht confronterend.
Ik denk dat het een open deur is om te zeggen dat MW2 verder geen diepgaande game is, maar daarme hoef je niet af te doen aan de knapheid van deze scene. Begrijp me niet verkeerd, ik hou ook van games als tijdverdrijf en escapisme, maar het zou toch mooi zijn als we in de toekomst meer games zien die daar pogen bovenuit stijgen.
Voor Strangelove hier
onderboven:
Dat is bullshit omdat het een persoonlijke mening van iemand is en die hoor je gewoon te respecteren.
Zie je hier wat je zelf doet? Je noemt andermans mening bullshit. Iets wat je zelf afkeurt. En dat heet nou hypocriet

Niet dat ik je het kwalijk neem, ik vind namelijk dat je meningen NIET hoeft te respecteren. Je moet de PERSOON blijven respecteren, niet de mening.
Dat iemand de scene voor zichzelf te ver vindt gaan, oke, maar wat heeft het nou voor nut om een loze emotionele reactie hier neer te pleuren zonder er enige feedback op te willen?
[Reactie gewijzigd door skndd op 22 juli 2024 20:34]