Gaming voorlopig niet 'verslavend' in VS

Een commissie van psychiaters van de American Medical Association heeft besloten dat het spelen van videogames in ieder geval de komende vijf jaar niet in aanmerking komt voor het predikaat 'mogelijk verslavend'.

Momenteel houdt het genootschap van geneesheren haar jaarlijkse bijeenkomst, waar leden onder meer over toevoegingen aan verscheidene diagnostische handboeken zullen stemmen. De psychiatrische commissie wilde aanvankelijk voorstellen om videogameverslaving als een geestesziekte in het psychiatrisch handboek op te laten nemen, op gelijke hoogte met alcoholverslaving. Nog voordat er over het voorstel zou worden gedebatteerd werd het echter veranderd in het advies om het spelen van games pas bij de volgende revisieronde eventueel als verslavend te erkennen, zodat het op zijn vroegst in 2012 in de diagnostiekboeken zou kunnen verschijnen. Erkenning zou bijvoorbeeld de weg vrijmaken voor vergoedingen door verzekeraars van de behandelig van gameverslaving.

De meeste verslavingsexperts op de bijeenkomst lijken een classificatie van videogames als verslavend af te wijzen. 'Er is niets dat suggereert dat er bij excessief gamen sprake is van een complex fysiologisch ziektebeeld zoals we dat bij alcoholisme zien; het woord verslaving verdient het niet', aldus de stellige mening van Stuart Gitlow van American Society of Addiction Medicine. Anderen zijn daar minder zeker van. 'Werken met gamingpatiënten is niet wezenlijk anders dan werken met alcoholisten. Hetzelfde patroon van ontkenning, goedpraten en er niet in slagen er vanaf te komen', zo vindt Thomas Allen van het Osler Medical Center.

Gamestudio's, verenigd in de belangengroep Entertainment Software Association, hebben uiteraard weinig belang bij een classificatie van gaming als verslavend, en lieten weten dat er volgens hen meer onderzoek nodig is voordat het spelen van videospelletjes eventueel als zodanig kan worden erkend. Die mening wordt gedeeld door Louis Kraus van de American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 'Er hoeft geen oorzakelijk verband te zijn. Voor sommigen is het wellicht een kwestie van een dwangmatige component in hun handelen', aldus Kraus, die daarmee suggereert dat je op dezelfde wijze verslaafd kunt raken aan bijvoorbeeld gitaarspelen als aan gaming.

Reacties (57)

Als het geen verslaving mag heten , wat is het dan wel? Ik speel zelf bijvoorbeeld World of Warcraft en ik kan nou niet bepaald zeggen dat ik objectief ben als ik het over dit spel heb en heb er ook al aardig wat problemen door gekregen.

Mensen die ik ken die het ook spelen hebben allemaal dezelfde symptomen waaronder het moeten spelen ook als je je verveelt (hoeveel keer er mensen in onze guild niet online komen en zich vervolgens melden door te zeggen 'im bored' is af en toe heel groot.. )

Verslavend is het niet maar gezond zeker ook niet. Het grote probleem echter is dat iets niet direct een verslaving is als je het veel doet. Mensen kijken bijvoorbeeld veel GTST maar is dat dan direct een verslaving. Of wat dacht je van de mensen die per maand 10 boeken lezen? Ach ik zeg altijd maar zo : Ik wow terwijl jij tv kijkt...

[Reactie gewijzigd door Webgnome op 25 juni 2007 18:06]

Mensen die ik ken die het ook spelen hebben allemaal dezelfde symptomen waaronder het moeten spelen ook als je je verveelt (hoeveel keer er mensen in onze guild niet online komen en zich vervolgens melden door te zeggen 'im bored' is af en toe heel groot.. )

vs

Verslavend is het niet maar gezond zeker ook niet.

Je spreekt je zelf min of meer een beetje tegen. Ontkenning is trouwens een van de symptomen van een verslaving.

Ik denk dat je van een verslaving kunt spreken als je niet meer objectief naar het onderwerp kunt kijken, het gevoel hebt dat je het "moet" spelen, ook al verveel je je ingame ook en wanneer het spelen van het spel negatieve invloed heeft op je normale leven zoals sociale contacten, school, werk , relaties etc.

Onder de WoW spelers kom ik veel mensen tegen met die symptomen.

Een voorbeeld:

Well, I've never actually played WoW, I had a lot of friends who did.

At first, I thought it was just a computer game they liked...but overtime, I saw them less, and less, until I eventually saw them no more at all.

Me and a few select other friends confronted these "addicted" friends, and all they did was laugh and say that we were "ignorant."

[Reactie gewijzigd door Bor op 26 juni 2007 12:09]

ik heb in mijn leven van alle drugs wel een paar keer gesnoept, maar ben nergens verslaafd aan geraakt... ook niet aan heroine of cocaine, ik weet denk ik wel wat een verslaving is, in mijn omgeving zijn vroeger veel mensen wel voor de (verslavings)bijl gegaan, helaas.
toen ik world of warcraft ging spelen duurde het nog geen maand voordat ik 16 uur per dag aan het spelen was en regelmatig achter de pc in slaap viel... dus voor mezelf kan ik stellen dat WoW voor mij wel degelijk erg verslavend was.
wat ik hiermee wil zeggen is dat het van een persoon afhangt waar hij/zij verslaafd aan kan raken , het is niet voor iedereen hetzelfde. Er zijn zat mensen die verslaafd zijn aan goede dingen, dat kan ook ..( denk aan mensen die een rotdag hebben als ze bv. niet 2 uur hebben kunnen joggen 's ochtends, want van lang hardlopen kun je ook een kick krijgen, die kick ontstaat in de meeste gevallen doordat je hersenen endorfinen en andere stoffen aanmaken, wat een gevoel van roes geeft.. die roes is wat mensen drijft tot een verslaving.. mdma (de stof die in een 'goede xtc pil zit) is niet verslavend op zich,
\maar de eerste keer dat je het gebruikt krijg je er zo'n geweldige kick van dat sommige mensen ( ik ken er zat) elk weekend weer op zoek gaan naar die kick van de eerste keer, jammer, want dat lukt dus niet, en ze hebben een vergald weekend, 'want de pillen waren slecht' haha ja hoor droom maar verder. en trouwens , mesen die elke dag naar GTST kijken zijn best verslaafd te noemen, want je zou ze de kost moeten geven die alles laten vallen om maar geen minuut te hoeven missen.. (onbegrijpelijk, maar ja )
maar goed, games.... ook andere games hebben op mij een zeer verlavende werking gehad, ook daar was ik niet achter weg te slaan, dus ik denk dat een label 'potentieel verslavend' in ieder geval geen leugen zal zijn wat betreft games, maar ja dan kun je dus op alles wel zo'n sticker knallen/.

Games maken nu eenmaal veel los, het spelen van spelletjes past niet in de ideeen die mensen (bezorgde ouders over het algemeen trouwens...) hebben over vrije tijd en plezier (maar ook ideeen over jeugd en wat een "gezonde" jeugd allemaal in zou houden) het bij voorbaat stellen dat games, an sich, verslavend zijn is een waardeoordeel waarin geen ruimte is voor het oprechte en onschuldige plezier dat gamers uit hun game ervaring kunnen halen.

Als games/gamers publieke "goedkeuring" nastreven zijn er een paar problematische punten waar aan gewerkt zou kunnen worden. "Gamen is eenzaam, lichamelijk passief en een tijdrovende bezigheid." Met MMO gaming en consoles als de WII komt de industrie tegemoet aan twee kritieke punten, wie weet is er behoefte naar kortere spellen, naar minder intensieve spelervaringen en meer "snack" gaming? De industrie komt niet "het publieke debat" tegemoet, maar gamers, die blijkbaar zelf al hebben aangegeven best te willen bewegen tijdens het gamen (of de WII moet extreem floppen...), en dat ze geen probleem hebben met andere spelers online..., maar gamers vragen nooit naar een korter spel, naar minder levels....naar verplichte pauzes in de spelervaring...(met een rested bonus pak je ook een 2e account mee toch?)

Druk vanuit media publiciteit kan nooit een doorslaggevende reden zijn om games aan te passen of te veranderen, het blijft vermaak, en het blijft een markt, entertainment industrie. Zolang er vraag is naar lange games, naar immersive gaming en naar nog een zone om je suf te grinden, blijven de producenten echt wel over de brug komen.

En dat is misschien maar goed ook. Gamers bepalen wat er gegamed wordt, niet een stel psychologen of journalisten of ministers voor jeugd en gezin en vrolijkheid, voor je het weet joggen we met het hele gezin door een virtuele Jane Austen roman...

Als ik denk aan gameverslaafden denk ik aan die lui van een tijdje terug in zo'n documentaire van Nederland 1, 2 of 3. Die jongeren gebruikte het in combinatie met drugs, misschien was gedeeltelijk oorzaak van de gameverslaving. Maar gamen opzich zal ook wel verslavend zijn, net zo als gokken.

Wie denk hier trouwens dat ie verslaafd is? Ik niet, ik kon prima zonder internet en PC, begon zelfs te lezen.

Voor de mensen die denken dat gamen niet verslavend is: kijk eens op de volgende website

WoW Detox

WoWdetox is a volunteer-run web site aimed at people with a gaming addiction to World of Warcraft. Here gamers and ex-gamers can share their testimonies freely and anonymously.

Nu is deze website voor (ex) WoW spelers maar zo zijn er natuurlijk meer games.

Een andere interessante site over (online) gaming addiction: Center for Internet Addiction Recovery

"Internet gaming addiction can be defined as a compulsive behavior which interferes with normal living and causes severe stress on family, friends, loved ones, and one's school or work environment. For the gaming addict, the game becomes a compulsive habit that completely dominates the addict's life. Gaming addicts make the Internet a priority more important than family, friends, and work. The game becomes the organizing principle of addicts' lives. They are willing to sacrifice what they cherish most in order to preserve and continue their unhealthy behavior."
Dr. Kimberly Young of the Center for Internet Addiction Recovery.

[Reactie gewijzigd door Bor op 26 juni 2007 12:07]

1.6 Miljoens second life junkies? Zoveel actieve gebruikers zijn er bijlange niet.
http://tweakers.net/nieuw...ers-zwaar-overdreven.html Daar word gesproken over 320 000 actieve gebruikers.

Maar volgens mij is gaming en daar aan verslaaft zijn echt wel een ander soort verslaving als bijvoorbeeld verslaaft zijn aan gitaar spelen of wat dan ook. Ik bedoel de symtopen van een game verslaving zijn vrij uniek. Het is je echt terug trekken in een virtuele wereld.

[Reactie gewijzigd door Kain_niaK op 25 juni 2007 18:05]

Als je ziet hoe sommige mensen geobsedeerd zijn met spellen zoals WoW, dan denk ik toch echt dat het zeer zeker in sommige gevallen zo kan zijn.

Maar ja, ik ben nou eenmaal geen expert.

In principe kun je ongeveer aan alles verslaafd raken. Waar het bij 'verslavend' om gaat is of er ook stimulerende factoren mee spelen om het verslaafd worden. Alcohol en nicotine creeeren een lichamelijke afhankelijkheid die naast de geestelijk verslaving komt. Gamen geeft niet zoveer een lichamelijk afhankelijkheid naast de geestelijke afhankelijkheid. Let op, ik heb het over hoe de geest het lichaam afhankelijk maakt want die verschijnselen zie je manelijk wel terug.

Een mooi duidelijk verschil is de baby van drugsverslaafde wel lichamelijk verslaafd zijn, maar niet geestelijk. Als zo'n baby geboren word zie je de afkick verschijnsel ontstaan omdat het lichaam iets mist. Mijn vermoedde is dat dit voor game verslaving niet zo zeer zal gelden.

Gamen levert zeker een lichamelijk afhankelijkheid door het aanmaken van o.a. adrenaline en andere lichaamseigen stoffen die een verslavende werking hebben. Kortom, je verhaal gaat niet op.

Wist je dat Adrenaline niet verslavend is . Je kunt meer Adrenaline willen, en daardoor gaan gamen. Maar omdat Adrenaline niet verslavend is, kun je ook gewoon stoppen zonder enig ontwenningsverschijnsel. En dat is een grote fout die mensen maken als het over "verslaving" gaat.

Adrenaline kan zeker verslavend zijn door de werking van de stof. Daarnaast worden er ook andere stoffen aangemaakt die een verslavende werking kunnen hebben. Daarom stond er ook "o.a."

Zie ook: adrenaline verslaving en adrenaline addiction
en Adrenaline Arrousal
(helaas is er weinig echt medisch onderbouwd materiaal te vinden zo snel).

[Reactie gewijzigd door Bor op 26 juni 2007 12:24]

Ach ja, en je hebt er ook die het niet kunnen laten om naar een schaakclub te gaan, of postzegels uit te wisselen, of op wild te jagen, of...

I geloof best dat er mensen zijn die ziek genoeg zijn om echt verslaafd te raken aan gamen. Maar het is onduidelijk of dat allemaal uit zichzelf al rare mensen zijn, of dat iedereen hier verslaafd aan kan raken (zoals bij heroïne het geval is). Als ik zo naar mijn eigen ervaringen kijk is het prima te doen om heel veel te gamen maar niet verslaafd te zijn (dat wil zeggen, het niet het eind van de wereld vinden als je om wat voor reden niet kan gamen, maar gewoon iets anders te doen zoeken.) Dus ik zou zeggen dat gamen niet echt verslavend is. Niet meer dan elke andere activiteit die gemakkelijk uren achtereen gedaan kan worden tenminste.

[Reactie gewijzigd door Ravek op 26 juni 2007 10:56]

Ik ben van mening dat gamen wel degelijk verslavend kan zijn, ik ben namelijk zelf behoorlijk verslaafd geweest aan wow.
Als ik op vrijdag of zaterdagavond gebeld werd door vrienden om te gaan stappen en ik was aan het raiden dan zei ik gewoon nee, ik vond WoW belangrijker. En als je nee blijft zeggen wordt je op gegeven moment ook niet meer gebeld. Al m'n sociale contacten verwaterde. Ik ben een tijd na m'n mbo opleiding werkloos geweest, had geen zin in werk want ik was toch lekker WoW aan het spelen samen met de andere nietsnutten uit de guild.. ik bedoel waarom zou ik geld gaan verdienen als m'n enige vrijetijdsbesteding zo'n 12 euro per maand kost en ik voor de rest toch nog bij m'n ouders woon?

Op een gegeven moment is niets behalve WoW meer boeiend... als dat geen verslaafd is?

Ik heb van alles uitgeprobeerd tot nu toe wbt drugs, zonder problemen. World of Warcraft is het enige geweest waar ik echt verslaafd aan ben geweest. Er was geen seconde dat ik niet aan dat kutspel dacht...

[Reactie gewijzigd door bcd87 op 26 juni 2007 11:50]

I geloof best dat er mensen zijn die ziek genoeg zijn om echt verslaafd te raken aan gamen. Maar het is onduidelijk of dat allemaal uit zichzelf al rare mensen zijn, of dat iedereen hier verslaafd aan kan raken (zoals bij heroïne het geval is).

Je stelt min of meer dat een persoon al 'raar / ziek' is voordat hij vatbaar is voor een verslaving? Zo werkt dat niet. Iedereen kan verslaafd raken aan allerlei dingen. Het is de verslaving zelf die vaak sluipend zijn intrede in je leven doet om vervolgens langzaam maar zeker genadeloos toe te slaan. Mensen die verslaafd raken zijn op zich niet ziek voor de verslaving, het is juist de verslaving die hen ziek maakt.

Verschillende mensen zijn vatbaar voor verschillende verslavingen. Wat voor de een erg verslavend kan zijn (gamen) tot op een niveau dat ze er eigenlijk niet meer mee kunnen stoppen kan weinig tot geen invloed hebben op een ander persoon.

Iemand die een spel als WoW (vaak als voorbeeld genoemd hier) echt niet leuk vind zal er ook niet verslaafd aan raken.

Nou ik ken wel een aantal mensen die zeker onder gameverslaving vallen.
Ze worden helemaal gek als ze niet kunnen game.
Niet te noemen die 8.5 miljoen WoW en de 1.6miljoen Second life junkies.

[Reactie gewijzigd door kkarremans op 25 juni 2007 17:53]

Second Life is niet eens een spel. Die mensen zijn hoogstens verslaafd aan sociale interactie.

Ik denk dat je die mensen eerder op feestjes zult vinden.

Het punt juist bij Second life is dat het uitermate geschikt is voor mensen die in het echte leven minder succesvol zijn sociaal gezien. Je kunt je verschuilen achter een virtueel karakter die er precies zo uit kan zien zoals jij wilt en op geen enkele manier op de echte situatie hoeft te lijken. Barrieres waar mensen in het echte leven tegenaan lopen zijn er in een virtuele omgeving niet. Juist omdat mensen zich in de virtuele omgeving misschien meer geaccepteerd voelen onstaat een soort van verslaving.

Tis nogal makkelijk om te zeggen dat alle mensen die Wow spelen "verslaafd" zijn...
Er zijn zat mensen die maar 1-2 uurtjes per dag WoW spelen ze hadden ook voor de buis kunnen hangen maar ze speelde WoW... laat ze?
Ik speel zelf ook WoW op redelijk hoog niveau( SCC, Maggy etc) maar zeggen dat ik verslaafd ben is gewoon niet waar ik heb een sociaal leven, vrienden, een vriendin en ik werk .

Ja maar er zijn ook genoeg mensen die geen normaal leven hebben buiten het spelen om. En geen werk en daar zit het probleem van WoW dat je een moet betalen om te kunnen spelen. Als mensen geen werk/geld hebben kunnen ze ook niet spelen.
Hier in nederland zou het wel mee valen met het geen werk/geld want we hebben hier uitkeringen. Maar er zijn genoeg landen waar ze dat niet hebben en waar ze finacieel aan de grondraken. En dat is ook een kenmerk van verslaving. Kijk maar naar mensen met een gok of en sindskort ook poker verslaving hebben al hun geld gaat er naar uit.

Ja, van die 15 euro per maand voor WoW raak je supersnel aan de bedelstaf!

Edit: Serieus, als je die 15 euro per maand niet kan opbrengen dan heb je toch serieuzere problemen dan een gameverslaving. Voor dat bedrag kan je al niet eens een maand eten of wonen. En ik heb nog geen gameverslaafde daklozen gezien.

[Reactie gewijzigd door GekkePrutser op 26 juni 2007 11:42]

Sorry maar ik vind die stelling echt kant noch wal raken. Meerdere game verslaafden stoppen met werk / studie en hebben geen tot weinig inkomsten zoals je ook bij andere ernstige vormen van verslavingen ziet. Bovendien is een zeer groot deel van de WoW spelers nog dermate jong dat ze uberhaubt geen vaste 40 uur per week baan hebben. Hoeveel ouders betalen het lidmaatschap voor WoW voor hun kinderen?

Sorry maar als mensen de 12 euro per maand niet kan betalen waarom zouden ze dan wel een inet verbinding hebben ?
Beetje onzinige vergelijking aangezien je per maand maar een vast bedrag uitgeeft (en ja je kan goud kopen maar als blizz daar achter komt hoef je je ook geen zorgen meer om je abbo geld te maken als het goed is , account wordt gedelete)
Nu wil ik niet zeggen dat games niet verslavend zijn , ben zeker een wow junkie maar voor het geld hoef je het imo niet te laten.

Sorry maar als mensen de 12 euro per maand niet kan betalen waarom zouden ze dan wel een inet verbinding hebben ?

Omdat de portemonnee geen bodemloze put is en veel mensen dus echt een afweging moeten maken met betrekking tot welke diensten wel en welke niet af te nemen? Andere mensen wonen nog bij hun ouders thuis of delen een internet verbinding met de buren.

De vergelijking die hij schets is dus helemaal niet zo scheef als jouw eigen stelling.