'Verslavingsgevallen gaming licht overdreven'

Een Britse onderzoeker is van mening dat het aantal gameverslaafden tien procent te hoog wordt ingeschat. Bij hun beoordeling is volgens de Brit gelet op symptomen die ook bij gokverslaafden voorkomen, dat echter van een andere aard zou zijn.

De onderzoeker, dr. John Charlton, heeft de afgelopen jaren onderzoek verricht naar de vraag wat gameverslaving precies is. Daardoor heeft hij ontdekt dat veel andere onderzoekers ervan uitgaan dat game- en gokverslaafden dezelfde symptomen vertonen en dat hun gedrag dus op dezelfde wijze bepaald wordt door de verslaving. Charlton meent echter dat bepaalde indicatoren niet wijzen op verslaving bij gamers, maar slechts op een hoge toewijding. Als die groep aanwijzingen niet wordt meegenomen in de berekening, valt het aantal gameverslaafden ongeveer tien procent lager uit.

Uit onderzoek van Charlton onder 400 gamers van het spel Asheron's Call bleek dat bij veertig procent het sociale leven buiten het spel onder het vele spelen te lijden had. Volgens een even groot percentage leidde het gamen weleens tot ruzies. Een derde van de ondervraagden gaf aan dat het dwangmatig moeten spelen van een game soms botste met het gewone werk. Ruim de helft van de bevraagde gamers had een slaaptekort vanwege het moeten spelen en iets meer dan een derde had weleens maaltijden gemist. Charlton is er dan ook zeker van overtuigd dat gameverslaving bestaat en een groot probleem kan vormen voor die groep mensen bij wie het gamen negatieve of zelfs verslavende effecten heeft

Reacties (51)

[Verwijderd]

Nou ik heb wat mensen gezien hoor, helemaal met spellen als wow inderdaad, het is gewoon een tweede wereld voor ze geworden en verstoppen zich erin omdat die wereld hun veel meer aanspreekt als de realiteit...

Om eerlijk te zijn, ik vind de gaming wereld soms ook veel fijner en voel me er geborgen in.
Je weet waar je aan toe bent, geen verassingen, geen discriminatie (nou heb ik het NIET over de in-game chat want dat reken ik weer als 'realiteit') en 1 doel...
De realiteit is een stuk gecompliceerder als "wie haalt de meeste punten" dus ik kan me heel goed voorstellen dat mensen zich daar geborgen in voelen, als dat het geval is dat je liever de hele dag achter de computer zit "because you can't deal with reality".... dan zit je fout want het is en blijf EEN SPELLETJE... game over

[Puu]

vind ik bijzonder...

"wel eens een maaltijd over slaan..., ruzie"

Ik neem nu even aan dat er genoeg mensen zijn die zulke symptomen hebben naar aanleiding van hun 'normale baan'. Er zijn zat mensen die thuis werken, een eigen praktijk hebben, nog even wat uurtjes extra op de zaak maken, die het werk wel eens voor de maaltijd of de vriend/vriendin/vrouw/man laten gaan...

Zijn deze mensen nu ook verslaafd?

[Verwijderd]

Het verschil zit hem er denk ik in dat werk wordt gezien als iets plichtsmatigs en gamen als vermaak.

[mieJas]

Addicts zien het gamen ook als plichtsmatig

[tilt]

er zit natuurlijk wel een hoge sociale element in MMO games....

een leuke link dat ik laats tegen kwam The Overhead of Social Gaming

[StGermain]

Het is nu beter maar ik heb ook een periode gehad dat ik elk spel dwangmatig moest uitspelen, ook al ging het op den duur vervelen. Ik moest en zou het einde halen. Op een gegeven moment lag ik door de ziekenhuisbacterie tussen leven en dood en al wat ik (toen) kon bedenken was "shit... ik moet het einde van Unreal nog zien"

Gelukkig ben ik sindsdien terug op het rechte pad en geniet ik gewoon weer van een spel tot ik het beu ben, al is het soms moeilijk met de achievements op XBL

edit:
Over verslavingen gesproken... ik zie net dat dit mijn 1000e reactie was op T.net

[burne]

'wel eens' is natuurlijk wat vaag. Maar als je zelf vind dat je sociale leven leidt onder je behoefte om bezig te zijn met je werk (of je onvermogen om er niet bezig mee te zijn) kun je wel degelijk ook spreken van werkverslaving.

[iw@n]

Hmm. Werk kost me 8 uur per dag sociaal bezig zijn. Ik heb een nieuwe verslaving dus

[Ahrnuld]

Of je bent gewoon slaaf

[elmuerte]

Daardoor heeft hij ontdekt dat veel andere onderzoekers ervan uitgaan dat game- en gokverslaafden dezelfde symptomen vertonen en dat hun gedrag dus op dezelfde wijze bepaald wordt door de verslaving.

En die durven zich onderzoekers te noemen? Ergens van uitgaan is een doodzonde voor onderzoek.

[jqv]

ik snap niet dat onderzoekers hypotheses opstellen dan.
Dit doen ze op grond van ervaringen en eerdere onderzoeken.

Het gevaar zit er in dat je naar je hypothese toe werkt.

[elmuerte]

Het idee van een hypothese is om deze te bewijzen (tenminste, de onwaarheid ervan aan te tonen), dat is waar je onderzoek na doet. In dit geval zou dus eerst de hypothese dat "computerspel verslaving dezelfde symptomen heeft als gok verslaving" bewezen moeten worden.
Als je er gewoon van uit gaat dat de hypothese geld zonder er eerst onderzoek na te doen is het voortbouwend onderwoek waardeloos. Zeker als je de hyptose gebruikt als meet instrument.

[Wilke]

En die durven zich onderzoekers te noemen? Ergens van uitgaan is een doodzonde voor onderzoek.

Onzin. Je moet je aannames, voorzover relevant, alleen wel documenteren. Er staat nergens (in dit artikel) dat voorgaande onderzoekers dat niet gedaan hebben. Er is nu alleen een onderzoeker die bepaalde aannames in twijfel trekt.

Zonder aannames kun je helemaal geen onderzoek doen.

[Verwijderd]

Tja het is heel lastig om een grens te stellen wat verslaving ishe, maar iig goed dat het probleem onderkend wordt.

Ik vraag me wel af of je aan de hand van één spel kan bepalen hoeveel mensen game breed verslaafd zijn. Sommige games zijn versalvender dan andere...

[Bosmonster]

Over het algemeen zijn MMORPG's wel over een kam te scheren als het om verslaving gaat. De test is ook gedaan met Asheron's Call, een MMORPG uit de oude doos (heb het voor WoW ook een jaar of 2 gespeeld)

[Yellow|A]

Ik vraag me af, heb je als je een ouder spel zoals Asheron's Call onderzoekt niet automatisch meteen meer verslaafden dan je zou aantreffen bij een "verse" release titel? Procentueel gezien dan. Je blijft meestal niet een spel meerdere jaren spelen tenzij je er echt diep inzit / verslaafd bent.

[Bosmonster]

MMORPG's zijn juist gemaakt om 'meerdere jaren' te blijven spelen.

[tilt]

EQ viert zijn 7e verjaardag deze maand

[Bosmonster]

Asheron's Call vierde z'n 7de verjaardag afgelopen december. De keuze is dus ook niet zo heel vreemd voor het onderzoek

[Verwijderd]

het kan ook dat ze meerdere spellen spelen zodat het hun niet gaat vervelen(heb ik klijn beetje last van maar kan me wel achter mijn pc vandaan halen )

[Verwijderd]

Lijkt me vooral van toepassing op spellen als World of Warcraft.

Ik betrap mezelf ook vaak genoeg op nee, zit nu in een instance , nee schat nog even deze quest afmaken enz.

Zodra ik serieuze signalen van me omgeving krijg zeg ik me abbo bij Blizzard gewoon 3 maanden op. Even afkoelen. Het blijft tenslotte een spel. ( of je moet een gold farmer zijn en in China wonen )

[Skyclad]

Geloof me, een game verslaving kan op allerlei spellen van toepassing zijn. Zowel gratis als betaalde multiplayer games spannen de kroon, ook omdat deze bedoelt zijn om zowat eindeloos door te kunnen gaan. Maar ik heb vroeger niet alleen te lang en teveel MUDs (Multi-User Dungeons) gespeeld, maar ook hele weekenden simpele spelletjes als Moria, Angband en Nethack. En singleplayer C&C, Civilization, Colonization, Pirates, Railroad Tycoon, etc.

Ik heb nachtenlang Return to Castle Wolfenstein doorgespeeld om voor het slapen gaan nog 'even 1 game te winnen'. En veel te lang doorgaan met Diablo II om maar nog 1 level te halen of hopen op een goede drop.

Momenteel heb ik het iets beter in de hand, en speel ik door de week maar iets van 3-4 uur per dag Kal Online, en in het weekend maar 4-12 uur

[Verwijderd]

Je denkt dat je jezelf beter in de hand hebt, maar is dat wel zo? Als je zegt dat je dagelijks 3 tot 4 uur op een spel speelt, vind je dat wel nog normaal?
Ik vind dat alvast te veel. Er zijn belangrijkere (en leukere!) dingen in het leven dan 's avonds achter de pc te zitten

[Verwijderd]

ik vind dat alvast te veel. Er zijn belangrijkere (en leukere!) dingen in het leven dan 's avonds achter de pc te zitten

Zoals uren achter je TV te zitten?

Sorry, geef me maar een PC dan, hier heb je tenminste nog interactie ( chatten, games, surfen, etc ), waartegen bij je TV, je als een plant ervoor zit.

[Skyclad]

Als ik het vergelijk met hoe ik in mijn studententijd een tijdje geweest ben is het zeker een stuk beter. Ik kies nu soms om andere dingen te doen, ik ga op bezoek bij vrienden, etc. In mijn studententijd was er een periode van 4-6 uur slaap, 1-2 uur voor eten/douchen en van/naar de universiteit fietsen, en de rest van de dag was voor games op de uni of thuis. Dus 18-21 uur gamen per dag. Vrienden van mij die ook thuis op Internet konden of 24 uurs toegang tot de uni hadden speelden soms nog langer, 1 ervan heeft op een gegeven moment 72 uur achter elkaar gespeeld met alleen pauzes voor toiletbezoeken. Eten deed hij tijdens het gamen, slapen deed hij niet.

Nu pak ik af en toe een boek, ga voor de TV zitten, of ga naar vrienden toe. Ik sla minder vaak maaltijden over, ook al zijn de etenstijden nog steeds erg variabel. Ik ben geen 'kettinggamer' meer, maar ben ook nog niet een 'gezelschapgamer'

[junkchaser]

Euhm de verschijnselen zijn wel redelijk dezelfde als wanneer men gaat werken? Wie een klein beetje carrière wil maken heeft ook slaap tekort en ook geen sociaal leven. Het feit dat men graag zou werken of graag wil gamen lijkt mij gewoon een feit van voorkeur van je vrije tijd in te delen.
Mensen die gewoon heel graag willen spelen is volgens mij nog niet bepaald een verslaving maar een voorkeur. Work-a-holics zijn dan ineens niet meer verslaafde maar carière mensen. Lijkt me hypocriete zaak ... Kwestie van een vergelijking maken wat mensen graag doen met hun tijd in't leven...

[Ahrnuld]

Misschien is het zowiezo handiger om bijvoorbeeld als je een baan in de IT hebt je 'programming skills +1' te hebben dan je 'swordfighting skills +10' voor een virtueel karakter waar je over een tijdje toch niet meer naar omkijkt.

Het hangt er maar net vanaf wat je werk is natuurlijk.

Daarnaast is het zo dat (in mijn ogen) die verschijnselen ook bij werk ongewenst zijn. Op lange termijn leiden ze toch alleen maar tot verminderde productiviteit en vooral tot mindere kwaliteit.

't is vooral moeilijk voor beide partijen (werkgever en werknemer) om de grens te vinden tussen hard werken en 'te' hard werken. Als je 40 uur hebt en op een afstandje woont (zoals het nu is bij een paar van mijn collega's), dan krijg je inderdaad dat soort verslavingssymptomen bij de mensen die hun werk erg serieus nemen. (omdat die toch vaak langere dagen maken, maar dan wordt er de volgende dag wel gewoon verwacht dat ze er op tijd zijn)

De mensen in mijn omgeving die 32 uur werken en/of vlakbij wonen zijn over het algemeen een stuk vrolijker, en besteden duidelijk meer tijd aan persoonlijke ontwikkeling dan de collega's die al hun hele leven 40 uur draaien.

Ach ja, wie wil mij nu niet als werkgever

[Zeror]

Op dit moment loop ik 36+ uur stage per week en daarnaast onderhoud nog mijn character in WoW.
Ik kom iedere dag om 19.00 uur pas thuis, ik eet ff snel en dat hup van ongeveer 19.30 uur t/m 0.30 uur (of zelfs 1/1.30 uur) lekker ingame met WoW.

Is dat gezond? Nee, vast niet.
Ben ik hiermee verslaafd? Misschien, komt wel in de buurt.
Heb ik iets beters te doen? Ook niet echt, ik vermaak me prima in WoW.

Achja, mn ma maakt zich weleens zorgen over mij, want ik zie mijn 'echte' vrienden vrij weinig. Spreek ze alleen op MSN ofzo.
Boeit het mij? Nee.

[Verwijderd]

Volgens mij is het, zoals al gesuggereerd word, een bepaald type spellen wat bijdraagt aan verslavingsgevallen. MMORPG's zijn er ideaal voor. Ik speel zelf Guildwars maar niet echt fanatiek. Maar ik ken mensen zat die een tiental uren per dag WoW spelen. Of midden in de nacht opstaan omdat er dan een instance oid begint.

Desondanks vindt ik de genoemde symptomen een beetje TE algemeen: we missen allemaal wel eens een maaltid en er zijn wel meer dingen die tot ruzie lijden.

Desondanks vindt ik de cijfers die hij aanhaalt wel verontrustend... 40%!

Iets om met argusogen te volgen denk ik. volgens mij is het gewoon een kwestie van veel discipline en weinig passiviteit... de discipline hebben om te stoppen ( morgen kun je die instance ook nog wel doen...)...

[Mbyte]

40% is wel aardig hoog ja, maar ja ik denk dat mensen die net zo veel tv kijken als dat deze mensen gamen, zij niet als verslaafd worden gezien. Naar mijn menig wordt er met twee maten gemeten, sociaal geaccepteerd en niet-sociaal geaccepteerd, over 10 jaar gamen er meer mensen dan dat ze TV kijken en dan hoor je niemand meer.

En 's nachts opstaan vind ik altijd wel grappig, want hoeveel mensen staan er niet 's nachts op voor de Formule 1 of de Motogp. Shit * Mbyte is ook nog eens TV verslaafd.

[Lightmanone1984]

Stel nou dat ik zeg dat ik verslaafd ben, maakt me dat dan tot een slecht mens kan me eerlijk gezegd weinig schelen.. Ik heb genoeg contacten, en de computer helpt daar alleen maar mee...

Ik heb ook nog een resultaat van een ander onderzoek die door Oxford University is uitgebracht van een aantal jaar geleden (geen bron/artikel gevonden)

Uit het onderzoek blijkt het volgende:

Mensen die achter de PC zitten hebben meestal een socialer leven dan mensen die er niet achter zaten. Reden: IM..

(edit: Zpelvouten)

[reb65]

Wat vaak gebeurd is dat vanwegen een gaming verslaving de contacten met de mensen die zichtbaar zijn voor je directe omgeving laten verwateren (je Real life vrienden en kennissen zeg maar). Wat je overhoud is dus een groep online vrienden en op zich is daar niets mis mee.

Maar het meest gehoorde argument vanuit mijn omgeving is dat op het moment dat er wat met je gebeurd het vaak je vrienden en kennissen zijn die je er doorheen helpen en een steun voor je zijn. De vraag die je dan kan stellen is in hoeverre kunnen die online vrienden in die situatie een steun voor je zijn als je niet meer in staat bent om welke reden dan ook om dat spel te spelen.

Voor de mensen in je buurt die je dus echt kennen in de zin van zien horen enz word je dus een soort van kluizenaar terwijl jij terrecht of onterecht voelt alsof je veel vrienden hebt. Maar in hoeverre houd die vriendengroep stand als je niet meer in staat bent om die game te spelen om welke reden dan ook.

[skaars]

Nouja licht overdreven. Ik ken wel een aantal gevalletjes "Ik zie nooit zonlicht..." niet gezond!

[Bulls]

alsof de zon van tegenwoordig nog zo ge'zon'd is

[Jogai]

..niet wijzen op verslaving bij gamers, maar slechts op een hoge toewijding.

Ik heb een hoge toewijding aan het gokken..