'Bijna tien procent gamers vertoont verslavingssymptomen'

Bijna een op de tien Amerikaanse gamers lijdt in feite aan gameverslaving: ze gamen zoveel dat hun sociale en maatschappelijke leven eronder lijdt. Het onderzoek moet bijdragen aan wetenschappelijke erkenning voor het fenomeen.

De Iowa State University en het National Institute on Media and the Family onderzochten 1178 gamers in de leeftijd tussen 8 en 18 jaar. Volgens de diagnosemethode van de American Psychiatric Association bleek 8,5 procent van de onderzochte gamers symptomen van een zogeheten pathologische verslaving te vertonen. Daarbij lijden het sociale leven, de schoolresultaten of de geestelijke gesteldheid onder het gedrag.

De 'pathologische' gamers spelen volgens de onderzoekers ongeveer 24 uur per week, circa tweemaal zo lang als de gemiddelde gamer. Ze vertonen symptomen als liegen over hun gamegedrag, gamen om aan problemen te ontsnappen, rusteloosheid als er niet kan worden gespeeld en slechte schoolresultaten. In extremere gevallen stelen ze om te kunnen spelen en maakt het gamen een sociaal leven zo goed als onmogelijk. Lichamelijke symptomen zijn onder meer rsi-klachten, hoofdpijn, slechte eetgewoonten en het verwaarlozen van de persoonlijke hygiène.

In 2007 concludeerde de American Medical Association dat gameverslaving door een gebrek aan onderzoeksgegevens nog niet in het diagnosehandboek van de APA kon worden opgenomen. De handboeken van de associatie worden eens in de vijf jaar vernieuwd; de volgende kans voor gameverslaving om erkend te worden is medio 2012.

Reacties (102)

Moeilijk te zeggen hoeveel uur ik game per week omdat het online is en telkens tussen door maar ik denk dat ik toch wel over de 24 uur per week kom.

En daarnaast werk ik 36 uur en doe ik avond school en ben ik in weekend met me vrienden uit feesten, Me vrienden wonen ver weg allemaal dus die kan ik toch alleen in weekend op zoeken dus.

En ja ik weet dat ik game verslaaft ben:
maar ik laat me sociale leven er niet onder leiden, eet gezonder dan de meeste die ik ken, volgens me vrienden is me huis te opgeruimd, dus verslaving wil zeker niet zeggen dat je gelijk on sociaal word of on hygiënisch.

Dit ligt ook aan je opvoeding als je ma/pa je niet af en toe je achter je pc vandaan schopt om een leven op te bouwen dan zal je inderdaad dit soort problemen krijgen en dat is zoiezo wel een probleem in de US (opvoeding bedoel ik dan)

dan nog iets een onder zoek baseren op net 1200 man is natuurlijk ook geen reeel beeld van de gemiddelde games dit stoort mij zeer aan americanse onderzoeken.

heel cool shirt moet ik zeggen

[Reactie gewijzigd door dispie op 21 april 2009 17:19]

Die 24 uur vind ik ook een beetje weinig, trek toch al snel een uurtje of 20-40. Verslaafd zal ik mezelf echter zeker niet noemen, aangezien ik het ook makkelijk zonder trek. En als je zelf ook al zegt dat je leven er niet onder leid, dan denk ik ook niet dat het bij jou zozeer een verslaving is.

Sommige mensen hebben gewoon een smal spectrum qua interesse, of het nu gamen, tv of lezen is bijvoorbeeld of wat dan ook. Ik ken er ook die zeilen bijvoorbeeld 30 uur in de week, is het een verslaving of is het gewoon een vorm van recreatie?


Zelf doe ik een geneeskunde opleiding en loop ik op het moment mijn co-schappen, dus tijdsdruk is er daar wel enigszins waardoor mijn game tijd wel wat naar beneden gaat (vroeger op middelbaar kon ik met gemak 60+ behalen). Maar schoolprestaties leiden er dus niet zozeer onder anders had ik echt niet door deze studie heen gelopen en nominaal.


Uiteraard zit er vast wel een kern van waarheid in het onderzoek, maar het moet zeker niet te makkelijk over een kam geschoren worden. Er blijven namelijk genoeg welk het misschien qua tijd wel halen maar toch echt geen verslavingsverschijnselen hebben.

Laten we nu niet weer zeggen "ah bullshit onderzoek" etc. Dit kan prima kloppen, maar in de leeftijdgroep van 8 tot 18 jaar (groot deel = pubertijd) ben je ook simpelweg veel gevoeliger voor verslavingen dan bijv. iemand van 25-35. De uitslag kan prima kloppen, maar ik sta er totaal niet van de kijken.

Merk het aan mezelf ook wel, mijn schoolprestaties gingen ook achteruit toen ik 16 was en x uur per dag met Quake1/Command en Conquer op redelijk hoog niveau bezig was. Nu ben ik 24 en speel ik wat Battlefield:Heroes. Ik kan dit gerust een behoorlijk tijdje doen, omdat het gewoon een tof spel is, alleen ik kan nu stoppen wanneer ik wil, zonder naderhand ontwenningsverschijnselen te krijgen (dat het weer gaat kriebelen).

Zo'n verslaving gaat in mijn ogen dus in de meeste gevallen wel grotendeels over naarmate die doelgroep wat ouder wordt. HET PUNT IS: Hoe ga je hier als ouder mee om? Het is gewoon heel erg moeilijk, want je moet een balans proberen te vinden tussen enerzijds -proberen- te voorkomen dat je kind heel de dag games speelt, en anderzijds dat je hun vrijheid niet teveel inperkt. Na een aantal keren sollen hierover ben ik er nog steeds niet uit hoe je de goede balans kunt vinden. Het is gewoon een feit dat computergames veel verder zijn geïnfiltreerd in het tijdverdrijf dan, zeg, 20 jaar terug. Zoiets kun je bijna niet omkeren, je kunt het gebruik van je kinderen hooguit matigen.

Zorg in vroeg stadium dat ze al andere hobbies hebben/krijgen naast computeren. Zorg bijv dat ze iets met muziek/sport doen waar ze ook plezier aan beleven en waar ze wel mee door zouden willen. Als ze jong zijn kun je dat nog redelijk aansturen. In de pubertijd ben je er vaak al te laat mee. Het gaat om de balans.

Verslaving voor mij;
Als je baan/gezin/huisvesting/geestgesteldheid/opleiding/vrienden/etc drijgt kwijt te raken, en vlucht in 'escapism' gedrag. dwz nog meer gaat zuipen/gamen/eten/niet-eten/etc zonder het probleem echt aan te pakken. Tot de brokken gaar zijn. dan .. ben je verslaaft-bezig.

Alle nieuwe uitvindingen (a)-sociaal gedrag, op het internet etc. kan een voor nieuwe verslavingen zorgen, twitter verslaafde, reageer op forum-X verslaafde. met 100.000 post etc.

Zolang je (nog) functioneert, in de maatschappij is er niks mis, met jou hobby/ontspanning.

Als ik een 1 maand op vakantie ga, fijn toch.
Als ik 1 maand een nieuwe mmo/game fanatiek ga spelen, is dit fout?


zoals Vincent van Gogh 'schilder' verslaaft was.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 4364 op 21 april 2009 20:56]

Nogal misleidende titel.
Het gaat om een bepaalde leeftijdsgroep, die inderdaad vatbaarder zijn voor verslavingen dan andere leeftijdsgroepen.
Bovendien komt het onderzoek uit Amerika, waar mensen mijn inziens wat minder nuchter zijn dan in Europa.

En om nou 8,5% bijna 10% te noemen

Verder is de kans ontzettend groot dat als ze geen computer hadden gehad, ze ergens anders verslaafd aan waren geraakt. (TV?)

Vroeger haalde ik die 24uur met gemak en dat was naast het voetballen en school, tegenwoordig (helaas) niet meer.
Maar dat heeft meer te maken met de huidige kwaliteit van de spellen (en misschien een beetje omdat ik in een aardige CS clan zat).
Als Diablo3 weer zoals vanouds word, zit ik er zo weer aan.

En wellicht speel ik zeker de 1e week ook tot ver in de nacht het spel of ik neem zelfs een weekje vrij.

Die lichamelijke symptomen treden volgens mij ook op als je onder hevige stress staat...

Bijna een op de tien Amerikaanse gamers lijdt in feite aan gameverslaving: ze gamen zoveel dat hun sociale en maatschappelijke leven eronder lijdt. Het onderzoek moet bijdragen aan wetenschappelijke erkenning voor het fenomeen.

Dit is NIET de definitie van geestelijke noch van lichamelijke verslaving, als je een onderzoek doet, defineer je termen dan goed (door DSM-IV te gebruiken/citeren bijvoorbeeld.)

het is gewoon altijd hetzelfde liedje:

vroeger gaven ze de tv overal de schuld van nu de tv is ingeburgerd om het zo maar even te noemen zoeken ze een ander mikpunt en dat zijn Games. over 10-15 jaar zul je niemand hier meer over horen IMHO.

p.s. voor mensen die dat addict shirt willen KLIK

[Reactie gewijzigd door sven240 op 22 april 2009 10:59]

Ik lees net pas deze topic, en vond het toch even interessant om hier nog te reageren, ook al is de laatste reactie een weekg eleden geplaatst.

Ik denk dat de meeste problemen rondom dit onderwerp voor een deel veroorzaakt wordt door onbegrip, en door een verkeerde kijk erop.

Begrijp me niet verkeerd, het laat me echt niet koud dat sommige mensen in de problemen komen/ leiden onder 'verslavingsgedrag'. Ik vind dat deze mensen wel degelijk hulp nodig hebben en hulp zouden moeten krijgen, als zij daar voor open staan.

Ik ben voor mijn studie (social work, sph) een artikel aan het schrijven over 'gameverslaving' , en ik heb er toch een andere kijk op gekregen door verschillende theorieen met elkaar te koppelen, maar ook met mensen te praten die online gamen. Een paar weken formuleerde ik onderstaande visie, en ik ben benieuwd wat jullie daarvan vinden:

• Volgens mij levert die discussie over het wel of niet kunnen spreken van een 'verslaving' niet eens iets op. Gamers worden op deze manier alleen maar bekritiseerd en dat levert vaak 'verdedigende reacties op, het werkt ontkenning van problemen in de hand.

Want problemen zijn er volgens mij wel degelijk: Jongeren van nu groeien op in een soort nieuwe tijdperk, en moeten daar hun weg in vinden. Van hun wordt verwacht dat ze hun eigen keuzes maken en ze worden steeds meer aangesproken op hun eigen verantwoordelijkheid. De technologische ontwikkeling en individualisering werken dat in de hand.

Met de meeste gamers is er niks aan de hand, zij gebruiken games als een vrijetijdsbesteding en/of als een soort 'hangplek' waar ze in contact staan met anderen. Daar kiezen ze toch zelf voor?

Maar er zijn altijd nog mensen (zeker ook jongeren) die prioriteiten uit het oog verliezen. Zij komen in de problemen en kunnen wel wat hulp gebruiken om weer op de goede weg te komen. In plaats van discusieren over wel of geen verslaving, zou er beter nagedacht kunnen worden hoe we jongeren kunnen begeleiden met het vinden van een plekje in de digitale maatschappij. Gamen en andere internetfuncties zullen volgens mij nog veel meer deel uit gaan maken van het dagelijks leven, dat kun je niet van ze afpakken!

Ik ben van mening dat, inplaats van alleen naar het individu, het belangrijk is om te kijken naar de maatschappij. De maatschappij veranderd: is het niet tijd dat wij leren mee te veranderen?

Wendy (vriendin van shameete)

[Reactie gewijzigd door Shanquish op 28 april 2009 18:43]

Goh, alweer een onderzoek over "gameverslaving". Volgens mij komen er net zoveel onderzoeken totdat dat gamen wél een verslaving blijkt te zijn. Persoonlijk denk ik dat gamen geen verslaving is, maar dat het te maken heeft met gemakzucht. Die mensen die 24 uur per week zitten te gamen zijn gewoon te lui om iets anders te doen. Het heeft niks te maken met verslaving, omdat ze er in principe gemakkelijk mee kunnen stoppen. Als deze mensen meer worden gepusht om wat anders in hun leven te gaan doen, zal dat gamen vanzelf wel verminderen.

Er zijn echt mensen die gewoon niet kúnnen stoppen. Ik heb dit zelf een tijdje gehad (niet heel ernstig). Je speelt een game en denkt nog even iets snels te doen. Daarna kun je nog wel even iets snels doen, en dan nog iets. En voor je het weet ben je een uur of 2 verder, terwijl je eigenlijk ging slapen.
Als je dan ook nog je middag besteed aan gamen ("even" lekker ontspannen na school), zit je al heel snel boven die 24 uur.

De ergere verslavingen zouden misschien wel opgelost kunnen worden als ze wat meer gepushed werden, maar dan niet door psychologen/ouders. Vrienden zijn juist degene die je weg kunnen halen van het scherm, maar daar zit juist weer vaak het probleem bij de gameverslaafden.

Ik wil niet bagatelliseren, maar "echt niet kúnnen stoppen"... dat is voor mij moeilijk te geloven.

Je gaat toch ook plassen, poepen, eten en slapen? Ik heb nog nooit gehoord van een gamer die overleed aan uitdroging of ondervoeding, in een berg van zijn eigen feces, achter zijn pc of console, doordat 'ie niet kon stoppen met gamen...

Vanaf Doom2 ongeveer (1993) ben ik fanatiek gamer. Ik speel alle soorten, met in het bijzonder een eervolle vermelding voor de online shooters (quake2 / counterstrike / team fortress 2) en natuurlijk de mmorpg's (ultima online, dark age of camelot, world of warcraft, darfall). Hoeveel ik precies game wisselt, maar kan varieren van <10 uur per week tot meer dan 40 uur per week.

Als ik heel eerlijk mag zijn, lijkt het mij het een ondiep en slecht onderzoek. Wat voor soort gaming hebben we het over? Single player? Multiplayer? Massive online multiplayer?

In hoeverre er nou echt sprake kan zijn van game-verslaving... ik heb zo mijn twijfels. Het lijkt logischer om de oorzaken van 'pathologisch gamen' in de persoonlijkheid van het slachtoffer te zoeken, in plaats van de nadruk te leggen op dat dit pathologische gedrag echt iets met gamen te maken heeft en zich daartoe beperkt...

Het lijkt mij dat als je verslaafd kan raken aan games, dat je gemakkelijk ook verslaafd kan raken aan andere dingen. Is dat dan 'gameverslaving' of heeft het eigenlijk maar weinig met games te maken?

Toevallig heb ik er wel van gehoord, en heb het even voor je opgezocht:
http://games.paginablog.n..._dood_na_10_dagen_ga.html

Echter is dit niet in America, maar het komt dus wel degelijk voor.

Dit zijn natuurlijk de ernstige gevallen, ikzelf ben ook een soort van hardcore-gamer. Ik game zoveel als het mogelijk is, maar heb ook andere hobby's zoals racen op minibike, films kijken en ik maak altijd tijd vrij voor wanneer vrienden mij vragen om wat te gaan doen. Bovendien zijn LAN-Party's zeer sociale gebeuren.

Wat ik me afvraag, op basis van welke criteria, en hoe ze hun "testpersonen" hebben geselecteerd.

Ik heb ook altijd een beetje mijn twijfels bij zulk soort onderzoeken. In dit geval hebben ze wel 1178 mensen getest maar je kunt nog steeds de gedachten van mensen niet lezen en daarvoor niet precies weten wat er in die personen omgaat. Je hoeft niet persee een sociale stoornis te krijgen van gamen, sommige mensen hebben daar aanleg voor of zijn gewoon zo. (erg vervelend!)

Het stukje van hoofdpijn herken ik bij mezelf ook, ik speel dan wel bijna geen games maar ik ben animator en dan breng je ook veel tijd achter de computer door. Hygiène problemen klopt ook, bij mij op school is er ook een game-klas en daar kan het soms echt gewoon stinken. Sad to say.
Over slechte eetgewoonten kan ik niet meepraten en dat is ook weer iets wat me moeilijk lijkt om te checken. Want gamers die dik zijn krijgen blijkbaar genoeg voedingsstoffen binnen maar die kunnen altijd vet zijn en gamers die slank zijn kunnen juist weer te weinig eten. Hopelijk verteld ieder dit eerlijk zodat de onderzoeksresultaten kloppen.

Helaas heeft dit onderzoek in Amerika plaats gevonden dus zijn de resultaten qua voeding al niet te vergelijk met die van nederland.

Ik wil niet bagatelliseren, maar "echt niet kúnnen stoppen"... dat is voor mij moeilijk te geloven.

Niet willen stoppen en niet kunnen stoppen; waar ligt de grens?
En ja, natuurlijk moet je naar de wc, eten en slapen, maar dat kun je ook best minimaliseren. Wie heeft er nou nooit met een bijna klappende blaas een potje *vul een game in* afgemaakt? Even wat eten kan ook wel wachten, als je maar wint. Als dat doorslaat, dan kun je toch wel van verslaving spreken.

Nou geloof het of niet, maar er zijn uitzonderingen. Ik heb ooit een kerel gezien die had een emmer pis in de gang van zijn studentenhuis staan. Navraag bij een van z'n huisgenoten leerde mij dat hij te lui was om naar de wc te gaan, en toen de emmer vol was, een nieuwe onder zijn bureau had gezet, en deze op de gang

Maar goed, heb ook veel games gespeeld, als ik daar tijd voor had. Speel nu helemaal niet meer omdat ik er gewoonweg de tijd niet meer voor heb.

Ik denk inderdaad dat het em in de persoonlijkheid zit van iemand. Als men zich sowieso al graag afsluit, dan zullen games daar een dankbaar middel voor zijn. Wel denk ik dat meer mensen zich laten verleiden tot het leven van een kluizenaarsbestaan op deze manier.

Tien procent lijdt aan symptomen. Nou nee, tien procent vertoont die symtomen. Of ze er aan lijden is nog maar de vraag. En een verslaving mag het pas worden genoemd als er aan voldoende criteria worden voldaan. Voldoen aan een beetje van die criteria betekent niet dat je een beetje aan de verslaving lijdt.

Nee, zolang de verslaafde voldoende krijgt van hetgeen hij aan verslaafd is, lijdt hij niet. Het is de omgeving die het meest lijdt!

Klopt helemaal. Als verslaafde heb je zelf nauwelijks door dat je zo opgaat in de games en alle tijd eraan spendeert, totdat je omgeving er actie op onderneemt. Ik heb dit zelf ervaren als ex-gameverslaafde. Die 24 uur, die genoemd wordt in het artikel... dat was bij mij ongeveer alleen het weekend. Zwaar verslaafd kun je dus wel zeggen. Dat heeft wel een negatieve invloed gehad op mijn gezin (ja, inderdaad, vrouw en kinderen)...

Gelukkig heb ik enigszins op tijd mijn fouten ingezien. Echt op tijd, want het had me bijna mijn huwelijk gekost. En inderdaad. Als verslaafde zie je dat zelf echt niet. Of je ziet het wel, maar negeert het omdat de games overheersen. Ik ben nu ruim 2 jaar "clean" van het online gamen. Heel af en toe wil ik nog wel eens een offline 3d game spelen, maar dit heeft niet meer de impact die het voorheen had. Ik heb de behoefte niet meer. En nu pas realiseer ik hoe erg het was en wat voor impact het gehad heeft.

Een verslaving is een overweldigende behoefte aan en afhankelijkheid om een bepaald middel te gebruiken. Meestal is dit een substantie als drugs, alcohol of nicotine. Men kan ook verslaafd zijn aan eten, geneesmiddelen, koffie of snoep. Een verslaving kan psychisch en/of lichamelijk zijn. Bij een lichamelijke verslaving is de manier waarop het lichaam functioneert veranderd door langdurig gebruik van een middel. In dergelijke gevallen krijgt de verslaafde zonder de betreffende substantie lichamelijke ‘ontwenningsverschijnselen.’

Ik game > 24u in de week, maar als ik een week niet kan gamen ... so be it
Als je er afhankelijk van wordt, en niet zonder kunt kan men pas spreken van een verslaving. Op het moment dat dit niet aan de orde is kun je het toch geen verslaving noemen?

Ik ken een (echte) wow junk, die MOET spelen, gebeurd dat niet .. is dat niet goed voor hemzelf en de omgeving Hij heeft meedere pogingen gewaagd om te stoppen, maar lukt hem niet. Speelt ie niet; is hij echt niet te genieten, lichamelijk 'lui' en last van hoofdpijn ... gamers