Nederland telt 12.000 gameverslaafde tieners

Tony van Rooij van het instituut voor verslavingszorg IVO deed samen met de afdeling Maatschappelijke Gezondheidszorg van het Erasmus MC onderzoek naar gameverslaving en constateerde dat ongeveer 12.000 tieners verslaafd zijn.

Uit het onderzoek van Van Rooij blijkt dat 3 procent van de tieners die online games spelen, verslaafd genoemd kan worden aan het via het internet spelen van videogames met andere personen. Dat is 1,5 procent van alle Nederlandse jongeren van 13 tot en met 16 jaar, wat neerkomt op zo’n 12.000 tieners. Tony van Rooij, niet alleen werkzaam bij het IVO, instituut voor verslavingszorg, maar ook student aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, deed onderzoek naar gameverslaving onder Nederlandse tieners en werkte daarin samen met de afdeling Maatschappelijke Gezondheidszorg van het Erasmus MC. De resultaten zijn gebaseerd op een meerjarig onderzoek van Van Rooij, waarin hij schoolgaande tieners een vragenlijst liet invullen onder toezicht van een leraar.

Daarin geeft 3 procent van de tieners aan moeite te hebben met het stoppen met spelen van onlinegames en dat ze zo veel spelen dat hun huiswerk eronder lijdt. Gamen blijkt bovendien de meest verslavende van alle activiteiten die tieners online ontplooien. Van Rooij verwacht dan ook dat de groep gameverslaafden zal toenemen.

Verslaving aan videogames is gerelateerd aan diverse negatieve verschijnselen, zoals gevoelens van depressie, eenzaamheid, angst om zich in een sociale omgeving te begeven en een negatief zelfbeeld. Verslavingszorginstellingen blijken in de laatste jaren met enige regelmaat te maken te krijgen met gameverslaafde jongeren. Ook preventiemedewerkers op scholen krijgen steeds meer vragen van ouders over hoe om te gaan met gameverslaving. Onlinegamers die goede vriendschappen hebben, zowel online als in het echt, lijken iets minder last te hebben van de negatieve gevoelens. Dit geldt zelfs voor ernstig gameverslaafden. Overigens ontdekte van Rooij dat het vrijwel uitsluitend jongens zijn die verslaafd raken aan onlinegames en dat twee derde daarvan in het vmbo zit.

Reacties (229)

ik kan me zó dood ergeren aan dit soort onderzoekjes. Zat al te wachten tot het op tweakers.net zou komen. Waarom snappen die mensen de relaties nou niet in de goede manier.

Gamen (en het veelvoudig gamen) is een vorm van gedrag. Een reactie op een gebeurtenis in het leven. Die mensen zijn niet voor niets vaak depressief, eenzaam, en sociale omgeving etcetera. Door hun omgeving worden zij vaak verstoten. Hierdoor ontstaan depressie, eenzaamheid, een vertekend zelfbeeld.

Als zij niks hebben om naartoe te gaan is gamen de ideale oplossing. Je wordt niet depressief van gamen! Je gaat gamen als je depressief bent of als je andere mensen niet onder ogen durft te komen.

Wanneer gaan mensen dat nou eens in zien?

Ik ben het niet helemaal met je eens, want wellicht is het van oorsprong Zoals jij het verteld, in sommige gevallen, maar je zou ook scenario's die mij realistisch lijken kunnen bedenken waar gamen een stimulerende factor is.

Stel, een kind heeft iets mindere sociale vaardigheden van huis meegekregen voor hij naar school gaat. Wordt buitengesloten/niet meteen opgepikt door de kinderen waar je makkelijk mee bevriend zou moeten raken, op school. Vervolgens gaat hij gamen, ipv rondkijken naar een andere plek om je sociale leven op te bouwen, kijkend naar buurjongens of iets dergelijks. Vervolgens, omdat hij is buitengesloten, en omdat hij thuis alleen gamed, wordt die mindere sociale vaardigheden ook niet meer ontwikkeld in een andere omgeving, omdat hij die niet heeft. Dat resulteerd in nog meer gamen, waarbij hij dus uiteindelijk op de middelbare school, slecht ontwikkelde sociale vaardigheden heeft. etc.etc.

Ikzelf heb hier half last van gehad, ik kwam uit amsterdam, van een leuke basischool op mijn 6e naar een groot dorp toe. Hier was een stomme basisschool met alle probleemjongetjes van het dorp in éen klas. Hier kon ik het niet bepaald mee vinden, dus ging maar in mijn omgeving op zoek naar vrienden. Gelukkig vond ik elders nog enkele vrienden, maar ik had ondertussen ook kennis gemaakt met het gamen en speelde dag in dag uit spelletjes, dat ging zo door tot ver in de middelbare school, waar ik ook niet bepaald een vaste vriendengroep had met wie ik het écht mee kon vinden. Nu, in mijn examenjaar, heb ik eindelijk echt een vriendengroep gevonden, maar merk ik dat ik toch achterloop qua sociale vaardigheden. Ik pik het wel snel op, maar ik zou me kunnen voorstellen dat andere mensen dat stukken minder snel doen.


Op mijn eigen verhaal baseer ik hoe ik denk dat het in de meeste gevallen gaat.

[Reactie gewijzigd door iklucas op 10 mei 2011 13:46]

Op mijn eigen verhaal baseer ik hoe ik denk dat het in de meeste gevallen gaat.

Een passend verhaal maar de conclusie is aan de gevaarlijke kant. 'Eén zwaluw maakt nog geen zomer', 'Niet alles over één kam scheren',...

Ja klopt, maar haar ik houd het wel op denk ik;)
Ik zit nu op HAVO en ga nog VWO doen, dus inderdaad dikke kans dat het toch anders gaat bij het VMBO.

Het grote probleem is, hoe kun je met een oorzaak gevolg aantonen, aangezien voordat niet doordat is.

Gamen is denk ik een factor dat ertoe lijd, maar niet de enige oorzaak. Maarja, zie dat maar eens in een onderzoek aan te tonen!

[Reactie gewijzigd door iklucas op 10 mei 2011 15:12]

Ik weet niet zeker of je deze causaliteit zomaar kan stellen. Ik denk dat de door jou beschreven mensen wel meer vatbaar zijn voor game verslaving. Ik denk dat er een wisselwerking plaatsvindt. Meer gamen = meer eenzaamheid = meer gamen.

Het is in ieder geval een gebied waar nog veel interessant onderzoek ligt.

Edit: lees eens het artikel over gameverslaving dat in de Kijk Oktober 2010 stond.

[Reactie gewijzigd door TJ4R op 10 mei 2011 13:25]

Dat is zeker een onderzoekje waard, gros van de 'verslaafden' die ik ken, hebben juist veel meer sociaal contact verkregen. Het mag dan niet in de directe omgeving zijn, maar 'lotgenoten' in Nederland vinden elkaar uiteindelijk wel.

Dan heb je de vraag natuurlijk, wat is 'sociaal contact', wordt hier slecht fysiek contact (face2face) mee bedoeld of ook een hele grote groep online in contact met elkaar via webcams, headsets en telefoon?

De laatse vraag is natuurlijk een goede: als "internet-contact" een surrogaat wordt voor fysiek contact, dan is dat waarschijnlijk geen goede zaak. Je kunt 1000 vrienden op facebook hebben, maar als je "in het echt" niet goed met mensen om kan gaan, is dat toch een behoorlijke belemmering.

ik kan me zó dood ergeren aan dit soort onderzoekjes. Zat al te wachten tot het op tweakers.net zou komen. Waarom snappen die mensen de relaties nou niet in de goede manier.

Gamen (en het veelvoudig gamen) is een vorm van gedrag. Een reactie op een gebeurtenis in het leven. [...] Wanneer gaan mensen dat nou eens in zien?

Gelukkig is de standaard in de wetenschap hoger dan hier op Tweakers. Dit onderzoek beschrijft jouw hypothese (pagina 66) en ontkracht hem ook (op dezelfde pagina).

En in tegenstelling tot jouw suggesties is die ontkrachting geen verkapte mening, maar gefundeerd in statistiek. Voor meer details, zie Skoric, M. M., Teo, L. L., & Neo, R. L. (2009). Children and Video Games: Addiction, Engagement, and Scholastic Achievement. CyberPsychology & Behavior, 12(5), 567–572.

Ik vindt dit wel een erg overdreven reactie.

Er wordt inderdaad een relatie gelegd tussen verslaving en verschillende andere problemen. Maar nergens wordt gesteld dat deze dingen het gevolg zijn van gamen.

Al deze punten hebben ook betrekking op alle soorten verslavingen. Alcohol, Drugs, Sex, Gokken, eten etc etc.

Maar vooral op tweakers werkt iedere onderzoek waarin gamen centraal staat als een rode lap, En men krijgt een of andere waas voor ogen en leest niet meer wat er staat en trekt het hele artikel uit het verband.

De grens waarboven een gamer als verslaafd werd gezien in het onderzoek was boven 55 uur gamen per week.

Als iemand week in week uit > 55 uur gamet dan kan ik me toch wel goed voorstellen dat daar andere problemen uit voortkomen ..

nou als je dit leest:

Verslaving aan videogames is gerelateerd aan diverse negatieve verschijnselen, zoals gevoelens van depressie, eenzaamheid, angst om zich in een sociale omgeving te begeven en een negatief zelfbeeld

misschien dat jij en ik niet lezen dat dit niet een gevolg is..... maar de rest van nederland, bv harry en annie uit Utrecht die lezen> een Gameverslaafde heeft last van.........

tja dat dit op alle verslavingen geld staat er ook niet bij.

Die rode lap van verdediging komt doordat veel gamers (denk ik vinden) dat gamen veelal in het nieuws komt in berichten als "tristan speelde COD" waardoor andere niet helder denkenden in dit land al snel de conclusie trekken "zie je wel, dat gamen is neit goed voor je".......

Misschien ook wat generalistisch maar dat is mijn theorie....... als ik mijn oma bijvoorbeeld hoor over dit soort dingen....

Tja het zijn altijd dezelfde groepen die in het verdomhoekje gegooid worden. Er zijn genoeg vrouwen die enorm veel boeken lezen. toch lees je nooit iets over leesverslaving.

Vroeger toen de telefoon er net was waren mensen ook bang dat je elkaar nooit meer zou ontmoeten maar dat zij elkaar alleen zullen bellen. Inmiddels weten we wel beter.

Mijn vriendengroep heb ik leren kennen via gamen. Mijn ex-vriendin ook. Tuurlijk, er bestaat een verslaving voor games, maar die is niet aan deze gedragingen te koppelen op deze manier vind ik. Er zit ook een sociaal aspect aan gamen .

Als ze nou eens anders naar gamen zouden kijken, konden ze de vorm van verslaving beter begrijpen en ook beter behandelen.

Ik neem het nog een stap verder; gamen is een van de meest sociale hobbies die er is. Je leert (online) nieuwe mensen kennen of speelt met vrienden gezellig thuis mulitplayer. Zorgt bij mij juist voor een groter sociaal gevoel dan andere hobbies.

Je leert veel mensen kennen zodat je daarna lekker in je uppie thuis kan zitten tot 5 uur sochtends.

Dat is misschien jouw insteek maar ik leer regelmatig reallife vriendinnen kennen via gaming. Daar ben ik dan wel tot 5 uur s'ochtends mee bezig maar niet met gamen...

LOL nou dan ben ik wel benieuwd naar wat voor spellen jij speelt

Strip-monopoly

Je leert veel mensen kennen zodat je daarna lekker in je uppie thuis kan zitten tot 5 uur sochtends.

Precies, die jongeren moeten gewoon lekker gaan comazuipen en relletjes starten net als hun leeftijdsgenootjes, want dat is wel sociaal geaccepteerd

klopt, mijn vriendin steekt in het lezen van boeken meer tijd dan ik in gamen, en toch zijn er mensen die mij gameverslaafd noemen.
En het is over het algemeen ook niet zo dat je slimmer word van het lezen van romantische thrillers. Gelukkig hebben we geen last van elkaars verslavingen

Omdat dat vaak als goed word gezien.

Altijd weer die vrouwen die veel lezen. Ook weer een groep die dan dan weer in een verdomhoekje gegooid kan worden Gelukkig bestaan er geen mannen die veel lezen, pfeww

Die zijn te druk bezig met gamen

Je hebt compleet gelijk, gamen is een manier om de werkelijkheid te ontvluchten. Het ontvluchten van de werkelijkheid is natuurlijk op meerdere manieren in te vullen maar ik denk dat gamen wel een van de makkelijkste manieren is.

Gamen is laagdrempelig en neemt (vooral online) veel tijd in beslag. Je kan het uren achtereen doen zonder dat je klaar bent. Een film of een boek daarintegen heeft altijd een einde.

Je hebt compleet gelijk, gamen is een manier om de werkelijkheid te ontvluchten. Het ontvluchten van de werkelijkheid is natuurlijk op meerdere manieren in te vullen maar ik denk dat gamen wel een van de makkelijkste manieren is.

Ik weet niet waar je deze wijsheid vandaan hebt? Gamen wordt meestal gedaan als hobby, niet om de werkelijkheid te ontvluchten. Misschien zijn de ECHTE verslaafde wel de werkelijkheid aant ontvluchten, maar het is niet een manier om de werkelijkheid te ontvluchten.

Eigenlijk net zo generaliserend als dat er 12.000 mensen op een bevolking van 17 mil "verslaafd" zijn aan gamen.

Game verslaafd is niet echt goed.
Je kan het wel een leuke draai geven met game maakt niet depressief ect.

Maar je raakt "vervreemd" aan normaal sociaal gedrag.
Je leeft in je eigen wereldje. Om een moment kun je Tristan situaties krijgen.
Geweldadige gamen, contact "gestoord" , pesten op school / omgeving ect.

Je leeft in je eigen wereldje. Om een moment kun je Tristan situaties krijgen.
Geweldadige gamen, contact "gestoord" , pesten op school / omgeving ect.

Dit is wat we noemen een aanname, graag toch wat onderbouwing..

Game verslaafd is niet echt goed.
Je kan het wel een leuke draai geven met game maakt niet depressief ect.

Maar je raakt "vervreemd" aan normaal sociaal gedrag.
Je leeft in je eigen wereldje. Om een moment kun je Tristan situaties krijgen.
Geweldadige gamen, contact "gestoord" , pesten op school / omgeving ect.

Dat ligt aan je basis psychische gesteltheid.. als je al labiel bent en je raakt verslaafd aan drugs of gamen, dan kan je het tot zover krijgen ja

Het werkt twee kanten op.

Er is inderdaad een groep die gaat gamen, omdat ze in een sociaal isolement zitten en zo verslaafd raken.
Er is echter ook een groep die "voor de leuk" een keer gaan gamen, en er zo verslaafd aan raken, dat hun sociaal leven eronder te lijden heeft. Dan is gamen niet het gevolg, maar de oorzaak!

Toen WOW begon, is een grote groep mensen hier aan verslaafd geraakt. Niet doordat hun omgeving ze ertoe dwong, maar omdat ze door het spel werden "opgeslokt".

Volgens mij zijn sindsdien de gevolgen bij het grote publiek bekend geraakt en is de medische wereld zich ermee gaan bemoeien. Volgens mij is het lastig te zien, of de gameverslaving dan het gevolg of de oorzaak is.

psies dat moeten ze dus nog een keer onderzoeken.....

in hoeveel gevallen is het een oozaak
en in hoeveel gevallen een gevolg

lijkt me prima aansluiten

inderdaad een questie van oorzaak en gevolg, hetgeen hier niet onderzocht is......

Zelf heb ik o.a. redelijk veel wow gespeeld.
Ja het zorgt ervoor dat je in eerste instantie niet depressief wordt.
Je hebt veel plezier, en als je vijanden gemaakt hebt, ben je ook zo weer weg naar een andere guild o.i.d. met andere mensen waar je weer opnieuw kunt beginnen.
Je hebt veel contact en als dat erg leuk is, ga je zelfs naar andere landen om je game vrienden te bezoeken.

Toch is zo'n spelletje ook weer niet alles, het is mij gaan vervelen, maar als je het zo veel speelt, wat is een alternatief? Een ander spel?
Het 'IRL' zoals het echte leven dan genoemd wordt, lijkt niet eens een alternatief, dan wordt er gegrapt dat de game het echte 'IRL' is.

Ik ben het op een gegeven moment heel wat minder gaan doen, heb me met heel andere dingen bezig gehouden.
Mijn leven ziet er nu heel anders uit dan een anderhalf jaar geleden.

Als ik nu terugkijk op dat spelletje, zeg ik nog steeds dat het erg leuk was, maar wel leeg. Wat heeft het nu voor een nut gehad? Zodra je met het spelletje stopt merk je dat de gemaakte contacten eigenlijk geen waarde hebben. De contacten verwaterd zodra je gamecard verlopen is.
De prestaties van toen zijn nu waardeloos, de goudvoorraad sterk in waarde gedaald.

Al met al zeg ik zeker niet dat gamen slecht is, integendeel. Maar zoals eigenlijk overal bij geld: Teveel is nooit goed.

Wellicht dat ik ooit wel weer een spelletje zal gaan spelen, maar niet meer zoals eerst.

[Reactie gewijzigd door JDVB op 10 mei 2011 14:25]

Er zijn ook nog steeds mensen die gamen leuk vinden en het niet alleen doen omdat ze niks anders te doen hebben.
En dat je alleen gamed hoeft ook niet. Je kan ook met vrienden gaan gamen. Doe ik vaak genoeg. Potje street fighter of burnout doet het altijd erg goed. Zeker met wat drank erbij.

Niet helemaal waar.
Mijn vriendin en ik zijn allebei jaren verslaafd geweest aan WoW.
Dat kwam niet omdat we een vervelende situatie of wat dan ook hadden meegemaakt.

Het was voornamelijk het sociale aspect dat online gamen zo verslavend maakt, dat is hetzelfde verschijnsel als bij mensen die verslaafd raken aan sociale media (hyves/facebook/chat).

Voordat we verslaafd raakten hadden we een goed sociaal leven; een hoop vrienden en famillie waar we regelmatig leuke activiteiten mee planden. Tijdens de periode van verslaving kregen we voornamelijk het verwijt dat we erg in ons zelf gekeerd waren en dat onze vrienden weinig contact meer met ons hadden.

De gameverslaving zorgde voor een hoop stress; Stress op onze relatie en stress op onze sociale contacten in de echte wereld. Problemen die we voorheen niet hadden. Kortom, met het gamen waren we slechter af.

Een gameverslaving is niet altijd een symptoom, maar kan net zo goed ook een oorzaak zijn.

Hoewel dit maatschappelijke probleem al langer speelt, wordt het steeds onder banken en stoelen geschoven.
Na gelang er steeds meer stemmen opkwamen vanuit scholen en pedagogen is er steeds meer aandacht gekomen voor gameverslaving.
Vorig jaar hebben een aantal medestudenten een onderzoek gedaan naar de omvang en de gevolgen van gameverslaving. Naar aanleiding van de uiteindelijk conclusie zijn er via de Christenunie kamervragen gesteld aan de voormalig minister van VWS Ab Klink. Zie hier het artikel:

http://www.christenunie.n...ankzij-studenten-CHE.html

Daar is geen respijt op gekomen. Jammer, weer een gemist kans. Hopelijk heeft een Universitair onderzoek meer impact.

Nog een probleem was dat er nog steeds geen goede hulpmethodes voor waren.
Alleen Keith Bakker had een speciale therapie voor gameverslaving. Hij noemde het één van de ergste verslavingen. Er valt eigenlijk niet vanaf te komen. Zeker omdat je er dagelijks mee geconfronteerd word. Bij een werkgever wordt vaak geëist dat je met de computer aan de slag kunt. Er wordt niet geëist om bier te drinken of drugs te gebruiken.
Momenteel wordt vooral de methode toegepast om de prikkel (stimulus) te onderdrukken. Dus dat je weet om te gaan met je drang naar gamen. (reactus). De vraag is alleen of dat voldoende is, en veel collega's hebben daar een hard hoofd in.

Alleen Keith Bakker had een speciale therapie voor gameverslaving. Hij noemde het één van de ergste verslavingen. Er valt eigenlijk niet vanaf te komen.

Die uitspraak heeft hij al snel teruggetrokken. Hier bijvoorbeeld: http://news.bbc.co.uk/2/hi/technology/7746471.stm
Na het openen van zijn gameverslavingkliniek bleek dat 90% eigenlijk niet verslaafd was maar goed te 'genezen' bleek door het aanbieden van cursussen voor sociale interactie en communicatie.

Jammer, ik mag je reactie niet + modereren. Ik wist wel dat hij geen kliniek meer had. Daarom zei ik het in verleden tijd. Maar je link naar het BCC stuk is interessant.
Het is professioneel als je zegt dat de huidige behandeling niet voldoende is, of simpelweg niet nodig is.

Het anders besteden van je vrije tijd is aan wisseling onderhevig. Hoe vaak heb ik mijn ouders niet horen zeggen, vroeger speelden we buiten. Waren we aan het timmeren en aan het zagen. Samen hutten bouwen.
Klopt, maar ik houd van computeren en problemen oplossen. Hoe technischer hoe leuker.
En het valt bij me zelf al op dat ik tegen kinderen zeg, joh, ga lekker naar buiten. Voetballen ofzo. Sterk van binnen ben ik geneigd om te zeggen dat computeren niet altijd gezond is. Misschien moet ik dat ook wel aanhouden om niet door te slaan.

Dus als wetenschappers met zo'n visie hun onderzoek beginnen, dan valt er weinig goeds te verwachten. Als het subtiele doel van het onderzoek een signaal moet zijn naar de wereld, dan zijn ze daar misschien wel in geslaagd.
De media pakt het in ieder geval op. DWDD is op zoek naar iemand voor de uitzending die langer dan 50 uur per week gamed.

Het is een hype, slechts een van de uiting van vluchtgedrag voor mensen, tv-verslaving, comazuipen in <insert random ski-hut met geestdodende nederlandstalig pulp> dat zijn veel grotere problemen.

Uiteindelijk moet je de problemen aanpakken die het "ongewenste" gedrag veroorzaken en niet de symptomen (en zeker niet een van de mildere symptomen).

Maar ja, in een land waar je tussen de 1,5 en 2 miljoen zware alcoholverslaafden hebt is er duidelijk niet veel ruimte voor iets anders als symptoombestrijding

Dit wordt de hele dag op de radio al geroepen.

Ik vind niet dat dit gelijk negatief gezien moet worden, tuurlijk is het niet mooi dat 12.000 jongeren verslaafd zijn, maar ik geloof ook dat veel van deze jongeren een social network van games maken, bijvoorbeeld via teamspeak of de ingame chatfunctie.

Het zijn ook bepaalde spellen waar deze verslaafden aan verslaafd zijn. Denk aan World of Warcraft. Ik heb zelf geen ervaring met de game, maar wel met de gamers. Sommigen van deze blijven hier inderdaad voor thuis.

Ook is het een verantwoordelijkheid van de ouders. Zij hebben het wel zo ver laten komen.
Dit is heel vervelend, maar wat met fout doet moet men ook corrigeren.

Is er geen stichting die deze verslaafden kan helpen?

Keith Bakker deed dit vroeger. Echter Keith gaf later toe dat zijn behandeling niet goed was. Hij realiseerde zich dat er een psychisch probleem was bij deze mensen die niets te maken had met gamen. Ze gingen alleen gamen doordat zij die problemen hadden. De behandeling klopte dus niet.

Er zijn meiden die roepen dat onze Keith ook zelf verslaafd is.

De ouders treft niet alle blaam, maar wel deels.
Het sluipt erin voor je er erg in hebt.

Ze zouden eens moeten highlighten hoeveel tieners er verslaafd zijn aan sociale media en de gevolgen .

Het probleem is dat ouders het niet zien. Je moet niet vergeten dat ouders geen zicht hebben op computerspellen. Voornamelijk omdat een gros van ouders hier gewoonweg geen levenservaring mee heeft.

Ik vind niet dat dit gelijk negatief gezien moet worden, tuurlijk is het niet mooi dat 12.000 jongeren verslaafd zijn, maar ik geloof ook dat veel van deze jongeren een social network van games maken, bijvoorbeeld via teamspeak of de ingame chatfunctie.

Nee.

Jongeren zoals jij bedoeld worden ook beschreven in het onderzoek, en vervolgens ingedeeld in de 97% van gamers (98.5% van tieners) die niet verslaafd zijn.

Leuk bericht, maar de zoveelste in de rij...
Ik val zelf in de categorie tiener, en dit jaar heb ik mijn profielwerkstuk afgerond wat over gameverslavingen ging. Een onderdeel hiervan was op de middelbare school een onderzoek doen naar gameverslavingen, wat bleek, in elke klas (klas 1 t/m 6, 11 tot 19 jarigen, tieners dus ) zaten tussen de 3 en 5 mensen die moeite hadden om de games aan de kant te leggen. Een klas had gemiddeld 27 mensen... En het waren niet uitsluitend jongens

Er zijn al zoveel onderzoeken naar gedaan en er zijn al zoveel boeken over geschreven. Toch blijven mensen hier maar over doorzagen... Oplossingen worden helaas weinig gegeven.

W'tje: De meeste mannen maken meer adrenaline aan bij het spelen van een nieuwe shooter dan bij het hebben van seks. eerste bron die google gaf

Gelukkig heeft adrenaline niets te maken hoe fijn seks is.

Adrenaline (Latijn: ad = bij, ren = nier dus: bijnier) is een hormoon en een neurotransmitter. Het wordt geproduceerd in het bijniermerg en in sommige zenuwcellen. Adrenaline komt in grote hoeveelheden vrij bij angst en stress, maar ook bij woede, kou, hitte, pijn en fysieke arbeid. Afgezien van adrenalineverslaving, is het in veel van deze gevallen goed dat de stof wordt aangemaakt omdat het de alertheid verhoogt en meer energie geeft.

Wat wel vrijkomt bij seks: serotonine.

Serotonine is een neurotransmitter met een exciterende werking. Het heeft een invloed op stemming, zelfvertrouwen, slaap, emotie, seksuele activiteit en eetlust. Het speelt ook een rol bij de verwerking van pijnprikkels. Serotonine wordt afgegeven door serotonerge neuronen in de hersenen die naar verschillende onderdelen lopen, waaronder de prefrontale cortex (PFC). Dit gebied speelt een belangrijke rol bij onder andere verslaving en agressie. De cellichamen van de serotonerge neuronen liggen in en/of vlakbij de nuclei raphes en medulla oblongata. Serotonine werkt als regulator van het dopamine-systeem.

Dus welke conclusie je zou kunnen trekken: een shooter spelen zorgt dat je een angst of stressprikkel krijgt waardoor meer adrenaline vrijkomt.
Nou weet ik niet wat voor seks de meeste mensen hebben, maar ik voel me absoluut niet angstig en stressvol tijdens de seks. Het is dus helemaal niet raar dat er bij het spelen van een shooter meer adrenaline vrijkomt dan bij seks, of je moet verkracht worden en het erg vinden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Serotonine
http://nl.wikipedia.org/wiki/Adrenaline

[Reactie gewijzigd door n0elite op 10 mei 2011 16:34]

Waar zijn de ouders ???

Zij moeten maatregelen nemen! Als de computer en of andere spelcomputers worden afgenomen en of met mate wordt toegepast, dan zal het kind beter in het sociale leven staan.

Ik ben nu 19 jaar, maar toen ik 12 a13 jaar was toen wou ik ook alleen maar computerspelletjes spelen en playstationen en ik speelde dat de hele dag! maar gelukkig zagen mijn ouders dat wel meteen en hebben gehandeld! Je moet ook buiten kunnen spelen met andere kinderen. Ik zeg niet dat ze geen spelletjes mogen spelen, maar met mate, vooral kinderen op zo'n leeftijd! De overgang van de basisschool naar de brugklas is zeer belangrijk. Want veel kinderen krijgen daardoor een lager advies terwijl ze veel beter kunnen. Als je het mij vraagt doodzonde

Zelf speel ik ook af en toe spelletjes op mijn computer, als ik even wil ontspannen van mijn school en bijbaantje, maar zelf ga ik liever buiten met vrienden achter meisjes aan dat ik binnen in me eentje een spelletje zit te spelen
maar goed iedereen is anders, en iedereen moet het zelf weten

Mijn vraag alleen is waar zijn de ouders in dit geval ???

Ouders? Bestaan die nog? Ze hebben toch een juf of een meester die hun opvoed. Dat kleine beetje tijd die je met je kinderen doorbrengt wil je toch niet verstoren met
discussies en aanvaringen. Laat het kind toch gamen dan hoeven de ouders ze geen aandacht te geven en kunnen zij lekker lingo, DWDD en P & W kijken. ;-)

Het is toch wel triest als je het mij vraagt Dat ouders zo gaan denken. Het blijft tog je kind of niet dan Ik heb het geluk dat ik zo'n liefdevolle en zorgzame ouders heb! Want zo als je hier ook al kunt zien zijn niet alle ouders zo. Want een relatie tussen een kind en een ouder is erg belangrijk!
Wat als een kind een probleem heeft, en wil er met iemand over praten ? Ik durf te wedden dat het kind niet 123 naar zijn of haar ouders zal gaan om er over te gaan praten.

Hoe vaak zie je op tv dat volwassene mensen nog steeds lijden door de slechte relatie tussen hun ouders van vroeger. Nou ik heb het al vaak genoeg gezien
Ik vind het gewoon triest dat ouders gaan denken dat hun kind maar beter kunnen gaan gamen, zodat zij lekker iets anders kunnen gaan doen, en niet iets samen met hun kind buiten gaan voetballen of een andere spel gaan spelen. Want als ik terug denk toen ik 13 jaar was of ergens rond die leeftijd, ben ik vaker met mijn vader naar een voetbalveldje gegaan, en ging hij mij leren hoe ik het beste een bal kon schieten en etc. en we hebben gelachen! dat zijn goede herrineringen, tegenwoordig sleutelen we vaker aan een oldtimer van ons

En zo'n relatie heeft elk kind recht op als je het mij vraagt!

Absoluut! Ik denk dat het beeld wat schetst steeds zeldzamer word. Als ik in mijn buurt kijk dan word ik erg verdrietig en merk je een enorm verschil tussen een kind die aan zijn lot wordt overgelaten of een kind die een relatie met zijn ouders heeft.

Mensen gebruiken het woord "verslaafd" als een ander doet wat een ander zelf niet doet en niet normaal vindt, ik kan ook zeggen we zijn allemaal verslaafd aan werk omdat sommigen van ons 36 of zelfs 42 uur per week werken.

Ik game tijdens de werkdagen zo'n 3 a 4 uur per dag (en ook niet altijd) in het weekend game ik altijd tussen 4 a 5 uur per dag en als ik echt helemaal niks te doen heb game ik zelfs meer dan 40 uur in het weekend.

En nee ik ben niet verslaafd, als ik ineens een telefoontje zou krijgen van mijn moeder van "hé ga je mee helpen met de boodschappen" zeg ik ja t'is goed, een "verslaafde" zou zeggen "sorry ik heb nu geen tijd".
Gewoon onzin en klaar, ik kan ook zeggen dat wetenschappers verslaafd zijn an belachelijke onderzoeken (zoals deze) omdat er dagelijks zo veel van zijn.

Mensen gebruiken het woord verslaafd als het voldoet aan de kenmerken van verslaving.

Er zijn zat mensen die geen tijd hebben als ze ergens voor gevraagd worden omdat ze een raid moeten spelen, mensen die zich op werk/school af zitten te vragen hoe het met de medegamers gaat en op fora rondhangt waar de medegamers ook zitten. Of mensen die tijdens school/werk strategieen/builds uit zitten te denken voor die avond/ dat weekend. (Ik had op een gegeven moment zelfs een chatbox gebouwd zodat ik maar contact kon hebben.)
(dan ben je tijdens je werk of school dus nog steeds met je spel bezig).
Of dat je op vakantie toch nog steeds aan die rotzooi zit te denken.

Gameverslaving (of beter: verslaving aan sociale contacten) bestaat echt, mensen krijgen echt ontwenningsverschijnselen als ze het een paar dagen niet doen, en het sociale leven lijdt er echt onder, niet te vergeten de relatie waar je op dat moment mogelijk in kunt verkeren.

Klinkt allemaal erg triest. Tuurlijk is er iets als "gameverslaving" . Echter mensen die al games verslaafd zijn er "van af" helpen door ze te laten stoppen met gamen? zucht...

Niet om te zeggen dat het fenomeen niet bestaat, tuurlijk zijn er mensen met verslavingsdrang. Laat die het lekker zelf uitzoeken, de sociale gevolgen van al dat binnen zitten zal de stimulus zijn om te stoppen er mee, als men eenmaal de weg kan zien. Dit is geen specifieke verslaving, gewoon een uiting van verslavingsdrang. En de games zijn tegenwoordig(over het algemeen dan) zo slecht dat ze nieteens verslavend meer te noemen zijn.

Ik denk dat het lang gaat duren voordat er eens fatsoenlijk word gekeken naar de oorzaak. Depressie is geen oorzaak, maar een gevolg!. De wortels van het probleem liggen onder andere bij de vele sociale muurtjes die men op bouwt om "normaal" te zijn. Als je dan vervolgens realiseert dat je je zelf niet meer mag zijn als kind, raak je snel in een depressie en kunnen dingen als verslavingsdrang een belangrijkere rol in je leven gaan spelen.

ps. Ik heb een nogal sceptische houding tegenover sociale onderzoeken, omdat hier vaak subjectieve dingen als vragenlijsten met wat simpele controle mechanismen als objectief word beschouwd, en er vervolgens toetsende statistiek op wordt toegepast. Dat is in mijn beta-ogen nogal zwak.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 229719 op 10 mei 2011 13:41]

ps. Ik heb een nogal sceptische houding tegenover sociale onderzoeken, omdat hier vaak subjectieve dingen als vragenlijsten met wat simpele controle mechanismen als objectief word beschouwd, en er vervolgens toetsende statistiek op wordt toegepast. Dat is in mijn beta-ogen nogal zwak.

Heb je een sceptische houding tegen de onderzoeken of tegen de onderzoekERS (vaak -sters ook nog). Elke beta met kennis van statistiek kan je voorrekenen dat de uitkomsten wel of niet kloppen.

Helaas worden de vragen op dergelijke sociale opleidingen vaak foutief of ambigu gesteld. (Wat is beter om af te vallen: a. na het sporten een energierijke sportdrank drinken of b. na het sporten helemaal niet drinken, als het lichaam vocht nodig heeft vraagt het daar zelf wel om).

Ik vraag mij af of de definitie verslaafd niet te stigmatiserend gebruikt wordt in dit artikel. In het onderzoek wordt gezegd: "Ze kunnen er moeilijk mee stoppen, spelen meer dan ze van plan waren, slapen te weinig door het gamen, denken dat ze eigenlijk minder zouden moeten gamen en hun huiswerk lijdt eronder".

Alhoewel dit allemaal negatieve zaken zijn, wordt een verslaving over het algemeen gekenmerkt door een fysieke of mentale afhankelijkheid, met eventueel ontwenningsverschijnselen als gevolg. Ik kan niet uit het artikel achterhalen dat dit ook hier het geval is. Slechts dat gamen een negatieve invloed heeft op schoolprestaties.

De stelling "ze kunnen er moeilijk mee stoppen" vind ik niet echt duiden op een verslaving. Ik kan ook moeilijk stoppen met het lezen van een spannend deel van een boek, of met een potje squashen als ik fanatiek bezig ben. Het feit dat ze te weinig slapen door het gamen heeft ook met de discipline van ouders te maken lijkt mij.

Kort samengevat: Gamen wordt als leuk/prettig ervaren. Gamers kiezen er voor leuke dingen te doen ten koste van niet/minder leuke dingen. Door opvoeders wordt dit als negatief ervaren en in dit artikel bestempeld als 'verslaving'. Ik ben van mening dat deze term niet klopt.

Mja, het is lastig om gameverslaving te definiëren. Ik heb ook wel gehad dat ik een week lang intensief gamede en vervolgens een week lang andere dingen deed, zonder dat ik ook maar aan gamen dacht of dat ik rare verschijnselen vertoonde (niet raarder dan normaal, that is ).
Ik heb echter wel eens dat als het tijdens het gamen ff niet lukt, dat ik erna een tijdje chagrijnig ben, wat nergens voor nodig is en door anderen wordt gezien als een ontwenningsverschijnsel. Maar als het spelletje wel lekker ging dan ben ik juist vrolijk. Beiden kun je zien als teveel bezig zijn met het spelletje..

Maar ik heb een tijdje geleden voor mezelf besloten dat ik alleen nog maar 's avonds een spelletje speel en dan niet al te lang door ga, en me overdag met andere dingen bezig houdt, wat tot nu toe goed lukt. En dat terwijl ik mezelf (wederom een tijd terug) ook als gameverslaafd bestempelde, aangezien ik makkelijk 8 tot 10 uur op een dag door kon gaan...

Ik speelde WoW als ik thuis kwam van m'n werk tot een uur of 4 's nachts.
Wedden dat m'n prestaties op m'n werk achteruit gingen.
Ik speelde WoW voor de sociale contacten.
Uit het spel voelde ik me alleen. (wat raar was, want ik heb meerdere vrienden in het dorp en een vriendin naast me op de bank).

Ik denk dat er een onderscheid is tussen fanatieke gamers die veel spelen, en mensen die echt verslaafd zijn.

Meh, ik heb ook een periode (meerdere jaren achtereen) meer WoW gespeeld dan goed voor me was, maar ik weiger om het een verslaving te noemen en de reden is simpel: als ik op vakantie was, een andere omgeving (bijv. warm land), dan had ik helemaal niet de behoefte om WoW te spelen. Een drugsverslaafde zal in zo'n geval wel proberen zijn fix te krijgen.

En laat ik duidelijk zijn, in die periode verwaterde ook mijn sociale contacten en verwaarloosde ik mezelf ook. Maar uiteindelijk realiseerde ik me dat ik gewoon een tijd geen doel had waar ik voor leefde, waardoor ik weinig zin had in andere zaken en daarom vulde ik de tijd op met WoW spelen.

Sinds december 2010 "clean" (voor de mensen die wel willen spreken van een verslaving)

[Reactie gewijzigd door MacWolf op 10 mei 2011 18:34]

Het probleem is de laagdrempeligheid en de makkelijke beloningssystemen in online games. Daarnaast is de definitie 'verslaving' ten alle tijde negatief. Enkele definities:
"afhankelijkheid van een bepaald middel (bijvoorbeeld drugs, alcohol, roken), waarbij er een onbedwingbare behoefte bestaat om dit middel te gebruiken."
"Onweerstaanbare behoefte en dwang om het drugmisbruik voort te zetten ten einde opnieuw het gewenste effect van een psychofarmacon te verkrijgen"
"De zodanige fysieke of psychologische gewenning aan een substantie of gewoonte dat het beëindigen hiervan ernstige trauma`s kan veroorzaken."
Gamen kan een goed stimulatie-middel zijn, maar dit boeiende onderzoek laat ook de schaduwkant zien. Ik denk dat de meeste echte online gamers onder ons die kant ook daadwerkelijk herkennen. Dat de groep groeiende en in opmars is dat dacht ik al. Dit onderzoek is in ieder geval een duidelijke nulmeting voor de toekomst.

Statistieken liegen niet. het is echter wel zo dat niet alle variabelen zijn meegenomen.

Veel " game verslaafden " zijn dus depressief en hebben een verstoord sociaal contact.
Ze laten wel buiten beschouwing dat veel game verslaafden juist in het sociale leven vaak geen succes gehad hebben ( werden gepest omdat ze buitenbeentjes waren bv).

Juist omdat ze eenzaam en/of depressief zijn ( vaak een logisch gevolg), zoeken ze hun heil in games.

Ook is het nog zo dat via de games vaak op teamspeak bv contact gehouden word met elkaar, wat ook weer als social contact gezien kan worden.
Goed ze kennen die personen die in bv Duitsland wonen niet echt persoonlijk, maar je kan niet inschatten hoe die mensen dit zelf ervaren.

Er zijn zelfs mensen die een vriendengroep hebben opgebouwd doordat ze anderen ontmoet hebben in games.

Er is dus sprake van generalisatie, en als ze hier echt goed onderzoek naar willen doen zouden ze wel alle factoren erbij moeten pakken.
Niet alleen hoeveel er gegamed word en of het huiswerk eronder lijdt.

Ik wil natuurlijk niet ontkennen dat er genoeg mensen zijn die wel game verslaafd zijn, alleen ik vind wel dat je het proobleem wel van ale kanten moet bekijken.