Rijdende autoshow
Gran Turismo 7
Gran Turismo 7 is het leukste automuseum waar je 'naartoe' kunt gaan. De game zet alle auto's prachtig neer en biedt bakken vol informatie over de modellen, merken, bedenkers en ga zo maar door. De liefde voor auto's spat van je scherm en dat is mooi om te zien. De game helpt je snel een aardige collectie op te bouwen, waardoor je veel kunt variëren in de bolides waar je mee rijdt. Die auto's kun je daarbij ook diepgaand aanpassen, zowel uiterlijk als onder de motorkap. Als het om het racen gaat, is er wel een verbeterpunt. Doordat je vaak achteraan begint met een rollende start en veel tijd moet goedmaken op de voorste auto's, veranderen veel ritten in een vrij saaie inhaalrace. Later in de game komen er gelukkig leukere, spannendere races bij en natuurlijk kun je die gameplay ook in de multiplayer vinden, al mist die dan weer wat handige features, zoals de mogelijkheid om instellingen binnen een bestaande lobby aan te passen. Verder vinden we het jammer dat je auto's niet kunt verkopen voor credits. Je kunt credits nu alleen verdienen door veel te racen of door ze bij te kopen met echt geld en dat heeft Gran Turismo 7 in onze ogen niet nodig. Gelukkig drukt het de pret niet al te zeer; Gran Turismo 7 blijft in de eerste plaats een fijne autogame en in de tweede plaats een prima racegame.
Onlangs kon je op Tweakers onze review over Elden Ring lezen. Daarin legden we uit wat een FromSoftware-game zo aantrekkelijk maakt. We beschreven hoe de magie van zo’n game zit in het overwinnen van een vijand die in eerste instantie onverslaanbaar leek. We gaven ook aan dat de games van FromSoftware daar op een bepaalde manier uniek in zijn. Hoe merkwaardig is het dus dat we nog geen twee weken later ineens merkten in eenzelfde ritme te zijn beland. Net als in Elden Ring leerden we in Gran Turismo 7 om te gaan met ritme, timing en precisie. Waar het in de actie-rpg draait om vijanden met grote zwaarden of andere machtige wapens die je moet ontwijken en zien aan te vallen, gaat het in Gran Turismo 7 om het aanvallen van chicanes, het aansnijden van bochten en het aantikken van de apex. Als dat lukt, is de ‘Gold tijd’ die hoort bij een licentieproef ineens toch niet zo onhaalbaar als hij aanvankelijk wellicht leek.
Gran Turismo 7 is een bijzondere game, in heel veel opzichten. In de eerste plaats is het een game waar veel gamers lang naar hebben uitgekeken. De franchise hoort bij de meest iconische racegameseries in de geschiedenis, waarbij hij wellicht alleen Need for Speed voor zich moet dulden, maar daar kun je (nutteloos) over twisten. Feit is dat Gran Turismo bij het PlayStation-meubilair hoort. Ga je net zolang mee als wij en ben je bekend met het verleden van de serie, dan is het nummer ‘Losing my favourite game’ van The Cardigans waarschijnlijk ook voor jou onlosmakelijk verbonden met Gran Turismo. We hebben het dan over Gran Turismo 2, een game die voor die tijd ongelooflijk mooie dingen liet zien. Dat is een status die Gran Turismo door de jaren heen altijd heeft behouden. Ondanks dat er in de loop der jaren meer concurrentie kwam, bleef Gran Turismo toonaangevend.
Let wel, Gran Turismo was in al die jaren - of zeg maar decennia - lang niet altijd de beste racegame. Wij schreven zelf over bijvoorbeeld Gran Turismo 6 dat we het meer een rij-game dan een racegame vonden. De manier waarop de auto’s gesimuleerd werden, was prachtig, dat deed niemand beter. Maar racen? De computergestuurde auto’s volgden veelal een vast spoor, weken daar niet echt van af en vormden zo eerder rijdende obstakels voor de speler dan dat er sprake was van racen. Dat veranderde uiteraard als je online ging spelen. Op dat vlak heeft de franchise zijn sporen met GT Sport ook echt wel verdiend, maar toch: het hoofdmenu in de meeste Gran Turismo-games draaide om auto’s, niet om de racerij.
Met die aanpak gaat een sterke focus op het behalen van visueel topniveau gepaard. Op onder meer YouTube zijn vergelijkingen te vinden die aangeven hoe Gran Turismo door de jaren heen is geëvolueerd. Doordat een aantal tracks in vrijwel alle Gran Turismo-games terugkomen, is het ook makkelijk om de ontwikkelingen op dat vlak goed te vergelijken. Het is mooi om te zien hoe de intrede van de PlayStation 3 zorgde voor een sprong in de grafische kwaliteit en hoe op de PlayStation 4 fotorealisme in sommige delen van de game al aardig werd benaderd. De vraag is natuurlijk: brengt deze eerste Gran Turismo op de PlayStation 5 ons nu echt dat fotorealistische niveau?
Het antwoord is 'ja', maar vooral omdat we anno 2022 in elke game een fotomodus hebben waarmee je soms krankzinnig mooie plaatjes kunt maken. Ook Gran Turismo 7 bevat zoiets. Sterker nog, de game kent een aparte modus waarin je auto’s in decors van over de hele wereld kunt zetten. Zo is het dus ook mogelijk om je fonkelnieuwe bolide naast een Amsterdamse gracht te plaatsen. Deze modus, genaamd Spaces, biedt duizenden locaties van over de hele wereld. Hij laat je daar een of meerdere auto’s plaatsen en allerlei extra instellingen aanpassen, zowel aan hoe de auto eruitziet als aan hoe de camera staat ingesteld, hoe licht het is, et cetera. Spaces is niet de belangrijkste modus in Gran Turismo 7, maar hij illustreert mooi hoe bij Gran Turismo 7 het zwaartepunt anders ligt dan de meeste racegames. Kijken naar en genieten van auto’s is hier een hoofdzaak. Het is een rijdende autoshow.
:strip_exif()/i/2004980154.jpeg?f=imagearticlefull)
Bikkelen: licenties en missies
Dat Gran Turismo 7 wordt gemaakt door een team met autoliefhebbers is al duidelijk zodra het openingsfilmpje aan je voorbijtrekt. Sfeervolle muziek begeleidt prachtige, historische beelden die de ontwikkeling van de automobiel laten zien. Het blijkt een rode draad door de game. We hebben het nog steeds over een racegame, maar Gran Turismo 7 komt bij vlagen over als een digitaal museum. Dat moet je vrij letterlijk nemen; wie het leuk vindt, kan van veel merken allerlei extra informatie vinden, tot wat de game 'musea' noemt aan toe. Zo kun je bij Ferrari een minidocumentaire over Enzo Ferrari bekijken en de hele geschiedenis van het automerk doorlezen op een tijdlijn, begeleid door allerlei mooie foto’s uit de rijke geschiedenis van de fonkelrode Italiaanse bolides.
Opdrachtjes
Polyphony Digital neemt spelers bij de hand via het Gran Turismo Café. Hier geeft de cafébaas je steeds een ander Menu met een opdracht. De ene keer moet je een aantal races rijden waarmee je specifieke auto’s kunt winnen en een andere keer moet je je auto tunen of wassen, of een kampioenschap rijden. Na elke opdracht kom je terug in het café en is het tijd voor wat autoliefde. Heb je bijvoorbeeld net drie verschillende Ford Mustangs moeten verzamelen, dan krijg je daarna een kort geschiedenislesje over hoe de Mustang zo’n iconische auto is geworden. Bij deze verhaaltjes schotelt de game je wat mooie plaatjes voor waarin de auto’s natuurlijk de hoofdrol spelen. Gaat het te ver om te stellen dat Gran Turismo 7 actief zijn best doet om gamers te veranderen in ‘petrolheads’? Wij denken zomaar van niet.
:strip_exif()/i/2004980140.jpeg?f=imagearticlefull)
Het café is het centrale punt op de hoofdkaart van Gran Turismo 7 die het centrum vormt voor alles dat je doet. Althans, voor bijna alles. Los van de wereldkaart vind je in het hoofdmenu nog een arcademodus, genaamd Music Rally. Dit is een arcademodus in de meest klassieke vorm: je rijdt rond en bij elk checkpoint wordt er wat tijd toegevoegd. Als je tijd op is, moet je stoppen en het is uiteraard de bedoeling om zo ver mogelijk te komen. Wat de modus daar niet helemaal helder bij vertelt, is dat je ook moet stoppen als de muziek is afgelopen, maar dat leer je snel genoeg. De muziekstijlen zijn leuk en divers. Het is best grappig om Music Rally even te spelen, maar het is vooral een leuk extraatje, niet meer dan dat.
Snel terug naar de hoofdmodus. Zoals gezegd, kunnen de Menu’s van het café je aanvankelijk bij de hand nemen en je wegwijs maken in Gran Turismo 7. Ze laten je niet alleen auto’s verzamelen, maar ook verschillende spelmodi uitproberen. De game wordt zo gefaseerd voor je geopend. Op die manier word je vanzelf ook naar de licentie-afdeling geleid. Dit is uiteraard een bekend onderdeel uit Gran Turismo-games. Om aan bepaalde races mee te mogen doen, moet je eerst een licentie halen. Om dat te doen, moet je een reeks proeven afwerken en uiteindelijk voor elke licentie een laatste test volbrengen. Elke proef die je doet, kent een bronzen, zilveren en gouden niveau. Brons is genoeg om de licentie te halen, maar er zijn veel gamers die er een sport van maken om alles op goud te halen. Dat is bij de eerste twee licenties, National B en A, goed te doen. Daarna wordt het lastiger.
Langzaam beter worden
Daar komt ook de gameplay om de hoek kijken die we in de inleiding al aanhaalden. Je krijgt een auto onder je kont en de opdracht om in een seconde of veertig op hoge snelheid een serie bochten perfect af te leggen … en merkt vervolgens dat je drie seconden tekort komt. Onhaalbaar? Dat lijkt het op dat moment wel. Na tien pogingen kom je ineens wat dichter in de buurt. Je hebt een van de probleembochten door, past je rempunt aan, doseert het remmen beter en wint wat tijd. Nog wat later stuur je nagenoeg perfect door de bochten, maar maak je bij het uitaccelereren van de laatste bocht ineens een domme fout. Vervolgens kom je uiteraard een heel aantal pogingen toch niet meer in de buurt van de tijd, om het daarna alsnog wat beter te doen. En dan ineens, jawel: de perfecte run, met een tijd die goed is voor een gouden score. Op naar de volgende proef.
:strip_exif()/i/2004980192.jpeg?f=imagearticlefull)
Dit klinkt wellicht enorm frustrerend en ergens is het dat ook. We hebben menig opdracht vervloekt en menig auto onbestuurbaar verklaard, maar het lukte uiteindelijk altijd. Dat geeft een lekker gevoel van voldoening. Als je alle proeven van een licentie op goud weet af te ronden, beloont de game je bovendien met een extra auto, dus het loont de moeite. Bij elke proef krijg je trouwens ook de tijden te zien van je vrienden die dezelfde test al hebben gedaan. Nadat je goud hebt gehaald, is het dus best leuk om je tijd nog wat verder aan te scherpen.
Deze manier van Gran Turismo 7 spelen, krijgt een vervolg in de afdeling ‘Missions’. Hier krijg je ook korte opdrachtjes, maar dan op een wat gevarieerdere manier. Je moet bijvoorbeeld in korte tijd een aantal auto’s zien in te halen of op een recht stuk een zo hoog mogelijke topsnelheid bereiken door slim te slipstreamen. Vaste regels hier zijn trouwens dat je de baan niet mag verlaten en andere auto’s niet mag raken, dus dat maakt het iets lastiger. Ook bij deze activiteit kun je je scores steeds vergelijken met die van je vrienden en levert dat een leuk competitie-element op. Gran Turismo 7 heeft nog veel meer te bieden, maar de manier waarop de licentieproeven en de missies je uitdagen - en de toffe auto’s die je ermee kunt verdienen - vielen bij ons in goede aarde.
Er is op dit moment helaas wel sprake van een probleem waardoor een aantal licentieproeven even niet of nauwelijks haalbaar zijn. Een recente patch heeft namelijk veranderd welke banden er bij sommige proeven onder de auto’s zitten. Zo rij je in de derde proef van je Internationale A-licentie met een rally-auto die op dirt-banden hoort te staan. Hij staat momenteel echter op ‘racing hard’-banden, wat op de onverharde ondergrond te weinig grip biedt. Uit ervaring kunnen we zeggen dat brons met pijn en moeite nog wel te doen is, maar goud gaat je op dit moment waarschijnlijk niet lukken. Polyphony Digital is op de hoogte van het probleem en heeft aangegeven dat een toekomstige patch dit zal verhelpen. Wanneer dat zal gebeuren, is nog niet duidelijk.
DualSense doet het goed
Welke banden je ook hebt, uiteindelijk ligt een belangrijk deel van de verantwoordelijkheid rond het sturen natuurlijk bij jezelf. Hoe je dat doet, mag je zelf weten, maar zoals veel racegames is Gran Turismo 7 het leukst als je met een stuur en pedalen speelt. De game herkent veel stuurtjes automatisch en stelt het ook meteen goed in, al kun je natuurlijk veel aan de instellingen sleutelen. Wie geen stuurtje heeft of geen zin heeft om steeds maar met een stuurtje te spelen, kan ook prima uit de voeten met de DualSense-controller. De controller maakt indruk met het hoge detailniveau in de feedback dat ervoor zorgt dat je goed aanvoelt wanneer je auto begint te glijden. Dat laatste is erg belangrijk. Daarnaast bootsen de adaptive triggers best aardig de pedalen van een auto na: links is stug en geeft veel weerstand, zoals dat hoort bij een rempedaal, terwijl rechts een stuk makkelijker gaat. De DualSense heeft zich natuurlijk al vaker bewezen als uitstekende controller, maar bij Gran Turismo 7 blijkt nog maar eens hoe belangrijk de controller is voor de PlayStation 5.
Inhaalraces en echte races
Via de Menu-boekjes uit het Café beland je dus vanzelf in allerlei soorten races. Zoals gebruikelijk begint dat met wat tragere auto’s in de Clubman Cup, maar al snel kom je ook in snellere auto’s terecht en wordt het aantal computergestuurde tegenstanders waar je tegen speelt ook hoger. Dat maakt de races uitdagender, maar soms ook vervelender. Dat laatste heeft alles te maken met de rollende starts die gebruikelijk zijn in het offline deel van Gran Turismo 7. Jij start achteraan en het veld rijdt voor je uit. Maar als dat veld groter wordt, wordt de afstand tussen jou en de nummer één dus groter. Op de Red Bull Ring rijdt diegene zelfs al voorbij de haarspeldbocht van bocht drie wanneer jij de race begint op start-finish. Dat is best een flinke afstand om in te lopen in, in dit geval, vijf rondjes.
Inhaalrace
Het merendeel van de races die je zo tegenkomt, betreft dan ook eigenlijk een inhaalrace waarbij je je overspeed gebruikt om langs de andere deelnemers te razen. Dat lukt je makkelijk als je je houdt aan de indicatie die adviseert hoe krachtig je auto moet zijn voor een bepaalde race. Dat advies is gericht op het kunnen winnen van de race, dus alles tot aan de voorste drie auto’s haal je daarmee lachend in. Van echt racen is dan nauwelijks sprake. Ook de top drie is in veel gevallen kansloos, als je je auto goed hebt geüpgraded of gewoon de snelst mogelijke auto hebt gekozen. Dat laatste moet je uiteraard wel doen, want je wil niet het risico lopen dat de voorste rijder onbereikbaar blijkt. Door de manier waarop deze races werken, ervaar je zelden echt leuke duels op de baan, zoals je die bij andere racegames wel hebt. Bovendien weet je dat je, als je de eerste auto’s voor je neus niet heel snel passeert, waarschijnlijk kansloos zult zijn om bij de voorste auto’s te komen. Dat maakt het er ook niet leuker op.
:strip_exif()/i/2004980178.jpeg?f=imagearticlefull)
Gelukkig zijn zeker niet alle races zo. Het geldt met name voor de races die je als onderdeel van de menu’s uit het Café rijdt. Als je op eigen houtje naar het menu gaat waar je races kunt vinden, zul je zien dat de door jou vrijgespeelde circuits ook allerlei andere races bieden. Die zijn vaak leuker. Moeilijker, dat ook, maar op een leuke manier. Het veld start dan bijvoorbeeld een stuk dichter bij elkaar. Het niveauverschil tussen jouw auto en die van je tegenstanders is alleen een stuk kleiner, dus je zult beter je best moeten doen om het middenveld voorbij te komen, maar dan ben je wél echt aan het racen. Je begint ook niet op grote achterstand, dus je hebt zeker genoeg kans om de nummer één te achterhalen. We waren blij toen we deze races tegenkwamen, want tot dat moment hadden we ‘meer een autorijgame dan een racegame’ al in ons notitieblok gezet.
PP aanpassen
We noemden het hierboven al even: voor elke race geldt een aanbevolen ‘PP’, wat voor performance points staat. Dat is een indicatie van hoe sterk en snel je auto is. De game adviseert altijd een niveau, maar hangt vaak ook een restrictie aan een race. Je auto mag dan bijvoorbeeld niet boven een bepaalde PP-waarde zitten. De ideale oplossing is natuurlijk om daar net onder te gaan zitten. Dat doe je door een auto met een lagere waardering te upgraden of door een auto met een hogere waardering wat af te zwakken. Dat klinkt onlogisch, maar het kan handig zijn als je net een heel lekker rijdende auto had gevonden. Leg er wat ballast in, installeer een begrenzer en je kunt je racemonster geschikt maken voor een lager niveau. Dit systeem gaat enorm diep. Je kunt bijvoorbeeld bepalen waar je je ballast dan wil hebben in de auto, want dat heeft invloed op de stabiliteit. Je kunt ook allerlei onderdelen installeren die weer andere opties openen. Zo kun je een standaardauto een instelbare versnellingsbak geven, zodat je kunt kiezen of je snel wilt kunnen accelereren of kiest voor een hogere topsnelheid. En zet je een vleugel op je auto, hoe lelijk dat soms ook is? Dan kun je spelen met de hoeveelheid extra downforce die de vleugel geeft. Een flink uitgebreid systeem dus, en voor zover wij dat kunnen beoordelen behoorlijk geloofwaardig.
:strip_exif()/i/2004980158.jpeg?f=imagearticlefull)
Die geloofwaardigheid merk je als je een beetje speelt met onderdelen voor je auto. Een aangekocht onderdeel kan er in veel gevallen ook weer af. Kies je voor gewichtsreductie, dan is dat een blijvend effect, maar banden met meer grip kun je ook weer verwijderen. Zo voel je hoe een auto met alleen normale ‘straatonderdelen’ aanvoelt ten opzichte van een auto die beter geprepareerd is voor races. Alleen al het verschil in grip dat je hebt als je voor zachte sportbanden kiest, maakt veel verschil. Wij merkten tijdens het racen dat een pijlsnelle Porsche, die het hele veld er op een rechte lijn makkelijk uit sprint, kansloos is als er al te veel bochten zijn en de auto veel minder grip heeft dan de rest van het veld. De race in kwestie bleek trouwens een variant waarbij het gaandeweg ging regenen, wat de situatie er niet makkelijker op maakte.
Racen in de regen
Regenraces verdienen nog wel wat extra aandacht. In de eerste plaats zien de regeneffecten er goed uit, maar belangrijker is dat regen flink wat spanning en uitdaging toevoegt aan de gameplay. Wij reden meermaals op een langzaam opdrogende baan of juist een baan die gaandeweg steeds natter werd. Je merkt daarbij echt dat je rempunt per bocht en per ronde verandert en hoe belangrijk het is om op zoek te gaan naar de droge lijn, voor zover die nog vindbaar is. Nu hebben we onlangs in Grid Legends ook een voorbeeld gezien van een game met prima regeneffecten. Toch moeten we het bij Gran Turismo 7 even apart benoemen, want het voegt zeker iets toe aan de game.
:strip_exif()/i/2004980186.jpeg?f=imagearticlefull)
Multiplayer
Datzelfde geldt uiteraard voor de multiplayer. GT Sport heeft Gran Turismo een flinke push gegeven als het gaat om populariteit in de online racewereld en e-sports, en Gran Turismo 7 lijkt op voorhand prima in staat dat stokje over te nemen. Je kunt op verschillende manieren tegen anderen racen, waarbij er een duidelijk verschil is tussen de competitieve Sports Mode en de spelmodus die wat meer gericht is op gezellig met elkaar racen. Wel probeert de game elke gamer wat regels bij te brengen over hoe je tijdens een race dient om te gaan met je tegenstanders, al leidt dit zeker niet bij iedereen tot voorbeeldig weggedrag.
Hoe dan ook: online racen kan makkelijk, werkt prima en het niveau ligt, zoals je mag verwachten, een stuk hoger dan wanneer je offline racet. Leuk is dat je vaak een kwalificatieperiode hebt voor een race begint, zodat je met een snelle rondetijd kunt proberen verder vooraan te starten. Nadeel is dat mensen die relatief laat de lobby in komen niet altijd meer tijd hebben om die kwalificatie te rijden, waardoor ze dus achteraan starten. In bredere zin zouden we vooral meer opties willen zien in de multiplayer. Zo is het best vreemd dat je de instellingen van een lobby niet tussentijds aan kunt passen. Heb je gekozen voor bepaalde instellingen en een bepaald circuit, dan zul je een nieuwe lobby moeten maken, wil je daarin iets veranderen. Dat is raar en onhandig. Verder filtert de game niet automatisch op welke auto’s geschikt zijn voor een online race, waardoor je binnen je volledige collectie handmatig op zoek moet naar de beste auto voor dit specifieke event. Dat had ook beter gekund. Er is op online vlak dus nog wel wat werk aan de winkel voor Polyphony Digital.
Veel bladeren in menu's
In de tekortkomingen rond de multiplayer zit ook een ander element verstopt, want dat je het overzicht kunt verliezen in je collectie is natuurlijk niet de schuld van de multiplayer. Dat heeft er meer mee te maken dat de menustructuur niet overal even handig werkt. Een element daarbij is bijvoorbeeld dat je je auto niet even snel kunt aanpassen als je al in een racemenu zit. Om nieuwe upgrades te kopen, moet je terug naar de wereldkaart om in de Tuning Shop je aanpassingen door te voeren. Dat is best irritant, want pas vlak voor de race zie je tegen wat voor auto's je rijdt en of je überhaupt een auto hebt die aan de eisen voldoet. Mede hierdoor ben je in Gran Turismo 7 af en toe best wat tijd kwijt met heen en weer bladeren tussen de menu's. Het helpt dat de laadtijden in de game steevast kort zijn, maar het bladeren gaat soms tegenstaan.
Verzamelen en genieten
Er valt dus genoeg te doen en te beleven in Gran Turismo 7, zowel online als offline. Toch komen we, als we het hebben over wat het meest indrukwekkend is, altijd weer terug bij de auto’s. Dat de game een soort rijdende autoshow is, maakt hem speciaal. Je verdient in het spel credits door races te rijden, maar de meest algemene vorm van progressie wordt bijgehouden in de vorm van je ‘Collector Level’. Daarbij gaat het uiteraard om hoeveel auto’s je bezit, waarbij verschillende auto’s een verschillende waarde vertegenwoordigen. Zeldzame modellen stuwen je score verder omhoog.
Spelmodi vrijspelen
Je merkt dan ook al vroeg dat alles in Gran Turismo 7 erop is gericht om de speler een uitgebreide collectie op te laten bouwen. Je kunt dit spelonderdeel niet zomaar negeren. Door de Menu’s van het Café door te spelen, speel je namelijk ook de verschillende banen en spelmodi vrij. De multiplayer opent bijvoorbeeld pas als je Menu 9 hebt volbracht en pas tegen het einde van de Menu-reeks heb je alle beschikbare circuits geopend. Je Collector Level is op zijn beurt weer verbonden met de Tuning Shop, waarbij de beste onderdelen pas beschikbaar worden als je een bepaald level hebt behaald. Er zit dus weinig anders op dan de game gewoon netjes te spelen zoals het bedoeld is.
Bij het opbouwen van die collectie hoort nog een andere, toch wat gekke keuze. Het is in Gran Turismo 7 niet mogelijk om auto’s uit je garage te verkopen. Je kunt ze niet inwisselen voor credits, je kunt ze niet in een veilinghuis gooien; ze staan voor altijd stof te happen in jouw digitale garage. Een bewuste keuze of een vergeten feature? Feit is dat wij met lang niet alle auto’s in onze garage een band hebben en dat zo’n volle garage op diverse plekken in het spel zelfs voor overzichtsproblemen zorgt. Je kunt auto’s wel gewoon dumpen, als dat laatste aspect je écht stoort, maar daar schiet je verder weinig mee op. Wij hadden liever gezien dat je de auto’s wel kunt verkopen, al was het maar omdat er flink wat speciale en daardoor dure auto’s in de game te koop zijn. Daar steeds maar weer voor sparen terwijl je al voor kapitalen aan auto’s in je garage hebt staan, voelt wel wat omslachtig.
:strip_exif()/i/2004980144.jpeg?f=imagearticlefull)
Microtransacties
'Omslachtig' maakt misschien wel een beetje plaats voor 'vies' als je er naast zet dat je in-game ook credits kunt bijkopen met echt geld. Natuurlijk is Gran Turismo 7 daar niet uniek in, er zijn ondertussen meer games mét microtransacties dan zonder en je kunt GT7 prima spelen zonder er ooit gebruik van te maken. Maar spelers beletten om hun auto's om te zetten in credits en ze dus verplichten om ofwel heel veel te spelen (grinden), ofwel met echt geld meer credits te kopen, voelt een beetje als iets dat een game met de status van Gran Turismo 7 niet nodig heeft.
Het verzamelen van heel veel auto's, met daarbij ook enkele speciaal voor de game bedachte conceptauto's, hoort wel bij wat Gran Turismo 7 speciaal maakt. Toegegeven, de lijst is niet imposant lang. Er zijn door de jaren heen absoluut racegames geweest met een uitgebreidere autolijst dan wat Gran Turismo 7 biedt. De kracht van deze game zit in de manier waarop de auto’s zijn uitgewerkt en wat er allemaal verder mee is gedaan. Zoals ook op de eerste pagina al gezegd, geeft geen game zo veel achtergrondinformatie over de modellen en de merken. Misschien nog wel belangrijker is dat de auto’s er verbluffend mooi uitzien. Elk detail klopt en elke reflectie maakt indruk, zeker als je de game even in de Ray Tracing-modus zet.
Raytracing?
Dat laatste is nog wat uitleg waard. De game bevat twee grafische modi: eentje die de framerate prioriteit geeft en eentje die raytracing toepast, maar de game draait dan verder in 30 frames per seconde. De effecten van raytracing zijn alleen zichtbaar buiten live gameplay om, dus alleen in replays en de scènes waarin auto’s extra mooi worden weergegeven, zoals in Scapes of in het Café. Het is de moeite waard om dat eens te bekijken. De normale manier waarop reflecties worden nagebootst komt in Gran Turismo 7 al bijzonder goed uit de verf, maar raytracing maakt met name de details extra sterk. De manier waarop licht net anders weerkaatst op een andere ondergrond, of wanneer de hoek van de auto lichtjes verandert: dat zijn de momenten waarop je het verschil tussen wel of geen raytracing in Gran Turismo 7 goed kunt zien. Aangezien het in de races geen rol speelt, is het raadzaam de game verder gewoon in de Frame Rate Mode te zetten, want dat levert met 60 frames per seconde het fijnste resultaat op.
:strip_exif()/i/2004980168.jpeg?f=imagearticlefull)
De keuze voor een grafische modus maakt niet uit voor de resolutie. De PlayStation 5 draait Gran Turismo 7 in beide gevallen in native 4k. De beoogde frames per seconden worden over het algemeen stabiel gehaald, al krijgt de game het soms moeilijker als veel auto’s dicht bij elkaar rijden, zeker als het daarbij ook nog eens regent. Ook hebben we wat hikjes meegemaakt op momenten dat we bij licentieproeven gebruikmaakten van twee ghost-auto’s tegelijk. Het is allemaal niet heel erg, maar wel merkbaar.
Beeldschoon in de details
Ook merkbaar is het hoge detailniveau in het spel. Daarbij hebben we het niet alleen maar over de wijzerplaatjes in een Mustang uit de jaren zestig, maar ook over details die je wellicht niet zou merken tot je erop let. Neem bijvoorbeeld het menu dat je na een race te zien krijgt en waarbij je ziet hoeveel credits en kilometers je bij kunt schrijven. Daar zit geen muziek onder, maar het geluid van een tikkende, warme uitlaat. Zo klein, zo onbenullig en toch zo belangrijk voor de algehele uitstraling van de game. Die uitstraling wordt versterkt door bijvoorbeeld de garage waar je je auto kunt laten wassen, de olie kunt laten verversen of groter onderhoud kunt laten plegen. Op het betalen van belasting en - godzijdank - het tanken na, bootst Gran Turismo 7 alle facetten van het bezitten en verzorgen van een auto na. Daarmee wordt nog maar eens onderstreept dat alles draait om de auto’s en niet per se om de race-actie die je ermee kunt beleven.
Conclusie
Gran Turismo 7 is een bijzondere game. Zouden we de game louter beoordelen op hoe tof het racen is, dan is het geen hoogvlieger. De rollende starts met bijbehorende inhaalraces en het verschil in snelheid tussen jouw auto en de andere auto’s maakt veel races best saai en de AI - die overigens nog helemaal losstaat van Sophy - is een stuk minder agressief dan in sommige andere racegames. Maar Gran Turismo 7 is niet zomaar een racegame. Het is een game die auto’s op een voetstuk plaatst en fans een uitstekende manier geeft om de door hen geliefde motorvoertuigen te aanbidden, op allerlei manieren. Dat is te merken aan hoe de auto’s in de game worden neergezet, hoe natuurgetrouw ze zich gedragen op de baan en aan hoeveel extra informatie je tot je kunt nemen, mocht je meer te weten willen komen over de auto’s. Het aanbod aan auto’s is ruim en zeer divers, al hebben we ook weleens een langere ‘car list’ gezien in een racegame. Dat geeft echter niet. De manier waarop de auto’s zijn uitgewerkt en in de game naar voren komen, maakt het ruimschoots goed. Gran Turismo 7 kent best een aantal rare keuzes en verbeterpuntjes, maar is alsnog een fantastische ‘driving simulator’ die spelers de nodige uitdaging en uren aan raceplezier weet te bieden.
Voor de award die je hieronder ziet staan, hebben we lang getwijfeld. Met de rollende starts, ontbrekende features in multiplayer, het niet kunnen verkopen van auto's en de her en der omslachtig werkende menu's, zou een award eigenlijk buiten bereik moeten zijn, nietwaar? Ja, inderdaad. En toch: Gran Turismo 7 scoort op andere vlakken zo hoog dat we vinden dat elke gamer die racegames en/of auto's leuk vindt, dit zou moeten spelen. Op momenten verandert Gran Tursimo 7 van een racegame in een automuseum dat volhangt met prachtige autokunst. Met de extra informatie, bijvoorbeeld over het ontstaan van enkele iconische modellen uit de autogeschiedenis, ontpopt Gran Turismo 7 zich tot een combinatie tussen een game en een naslagwerk. Dat is wat dit spel speciaal maakt, en dat past in onze ogen beter bij een Innovation-award dan bij een Excellent-award, want daarvoor laat de game net wat teveel steekjes vallen. Gran Turismo 7 is een prachtige ode aan auto's, veel meer dan dat het echt de ultieme racegame is, ook al is de game in dat opzicht ook gewoon erg goed.
:fill(white):strip_exif()/i/2004602824.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/2004602824.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2004735640.jpeg?f=fpa)
/i/2005347552.png?f=fpa)
/u/1216990/crop5e2c4a22dbc3a_cropped.png?f=community)
/u/566614/crop5cb44f48ce3ba_cropped.png?f=community)
/i/2004647954.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004919880.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003589232.jpeg?f=fpa)
/i/1385563008.png?f=fpa)
/i/2000567277.png?f=fpa)
/i/2003656016.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/1364788/crop5faba14d27133_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/228863/crop58627e6377734_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
.:strip_icc():strip_exif()/u/373500/Concept%2520Icon.jpg?f=community){kind=small}
/u/472627/crop5c83fe498b36e_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/74291/crop5acdd5958c5a1_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/109391/naruto-sexynojutsu2.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/340396/crop6586a98b8794e_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/247454/crop67054448c4665.jpg?f=community){kind=small}
/u/820/crop5dc1821dada95_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/50793/thumb-exorcist.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/525766/PSN%2520avatar6.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/321031/crop572f5527b6acf_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/296712/Jis1a.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/426927/crop5bc892f4bdf70_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/93026/crop5710f70890ba1_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/1982/crop5a048313062a4_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/386515/AudioBeats%2520Tape2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/31989/skelet_1_60.jpg?f=community){kind=small}
/u/246423/crop5979eb9e5c60f_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/313859/crop5fe207cfa819e_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/90159/l33t.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/111/360CS.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/284473/crop598caffe294d9.gif?f=community){kind=small}
/u/221550/crop5fe07fea87d40_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/164484/crop5d9868bc99db0_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/381607/have%2520a%2520nice%2520day%2520-%2520small.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/267506/crop6737556602b99.gif?f=community){kind=small}
/u/205997/crop59f99586a75c5.png?f=community){kind=small}