Ssd’s worden steeds sneller, zeker nu PCI Express 4.0 op het punt staat om gemeengoed te worden. Wij haalden niet minder dan vijftig NVMe-ssd’s door een gloednieuw testparcours, op zoek naar de beste keuzes.
Op zoek naar een nieuwe ssd? Je bent niet de enige
Een nieuwe videokaart of meer werkgeheugen? Dat zijn twee zaken waar veel tweakers vermoedelijk wel oren naar hebben. Een ander onderdeel eindigde echter bovenaan in onze laatste lezersenquête; bijna de helft (!) van de deelnemers is van plan om in de komende twaalf maanden een nieuwe ssd aan te schaffen. Eigenlijk is dat helemaal niet gek; in een vrij rap tempo blijven innovaties op de markt komen. Dat leidt tot steeds betere prestaties, terwijl de prijzen juist alleen maar lijken te dalen. Veel en snelle opslag die ook nog eens geen enorme rib uit je lijf kost: what’s not to like?
Al sinds de opkomst van de ssd testen we vrijwel alle modellen die op de markt verschijnen. Dat is geen overbodige luxe, want van consolidatie in de ssd-markt is nog bepaald geen sprake. Er zijn tientallen fabrikanten, of correcter: merken, actief die wat prijsstelling betreft fors uiteenlopen. In totaal doorliepen bijna honderd producten ons vorige testprotocol, dat we begin 2018 in gebruik namen.
De ssd-markt maakt zich op voor PCI Express 4.0
Deze round-up van NVMe-ssd’s markeert de overgang naar een nieuw testparcours. De belangrijkste verandering is het systeem waarop we de benchmarks uitvoeren. Dat systeem is nu gebaseerd op een AMD-platform met ondersteuning voor PCI Express 4.0. De meeste PCIe 4.0-ssd’s tot nu toe waren gebaseerd op een en hetzelfde ontwerp op basis van een opgevoerde PCIe 3.0-controller van Phison. De adoptie van PCIe 4.0 lijkt nu echter een heuse vlucht te gaan nemen. In deze test hebben we al de nodige exemplaren meegenomen en op toekomstige introducties is onze testprocedure nu dus optimaal voorbereid.
De Gigabyte Aorus Gen4 AIC 8TB is de snelste ssd uit de test en bestaat onderhuids uit vier 2TB-ssd's
Ontwikkelingen in ssd-land
Zoals gezegd hebben we voor deze test vijftig courante NVMe-ssd’s verzameld. Ongeveer de helft daarvan hebben we al eerder gereviewd en dus simpelweg opnieuw getest, maar we kregen ook aardig wat nieuwe modellen aangeleverd. Soms gaat het daarbij om extra capaciteiten in dezelfde serie, maar in deze test tref je ook flink wat volledig nieuwe producten aan.
'Nieuwkomers': Kioxia, Patriot en Adata XPG
Kioxia Exceria Plus 2TB
Het meest in het oog springend is een compleet nieuw merk in ssd-land: Kioxia. Kioxia is de nieuwe naam van de voormalige geheugendivisie van het Japanse Toshiba. In 2018 is het proces in gang gezet om van de geheugentak een losstaand bedrijf te maken, zodat financiële gaten bij het moederconglomeraat konden worden opgevuld. Het transitieproces is nu voltooid, wat betekent dat alle nieuwe ssd’s voortaan onder de merknaam Kioxia en de oude bekende serienaam Exceria op de markt verschijnen. Bestaande modellen als de RC500 en RD500 hebben een rebranding ondergaan en vinden we in deze test terug onder de nieuwe namen Exceria en Exceria Plus.
In Kioxia zijn overigens niet alleen de restanten opgenomen van wat ooit de ssd-merken OCZ en Lite-On waren, maar ook de geheugenfabrieken die samen met WD, voorheen Sandisk, worden gerund. Als we kijken naar de totale flashgeheugenproductie van het bedrijf, is Kioxia met 19 procent de op een na grootste fabrikant, na Samsung met 33 procent, maar vóór WD en Micron.
Patriot VPN100 2TB
Een andere enigszins nieuwe naam die in deze test goed is vertegenwoordigd, is het van oorsprong Amerikaanse Patriot. We schrijven ‘enigszins’, want het bedrijf werd al in 1985 opgericht in Californië. Het heeft vanuit zijn Rotterdamse dependance sinds enige tijd echter een hernieuwde focus op de Benelux-markt. De ssd’s van het merk, waaronder de op gamers gerichte Viper-serie, liggen nu in de meeste bekende hardwareshops en kwamen zodoende ook in ons testlab terecht. De Viper VPN100 en VPR100 zijn in technisch opzicht praktisch identiek, maar de laatstgenoemde ssd wordt geleverd met een extra dikke en bovendien van rgb-verlichting voorziene heatsink. Beide ssd’s maken gebruik van een Phison E12-controller en flashgeheugen uit de fabrieken van Kioxia. De Viper VP4100 is een luxere optie, met een Phison E16-chip die een PCIe 4.0-interface biedt.
Op de valreep kregen we voor deze test ook enkele exemplaren binnen van Adata, dat zijn ssd's die worden vermarkt onder de gamingmerknaam XPG. Het ontbreken van deze prijsvechter was diverse lezers én onszelf de afgelopen tijd een doorn in het oog, maar dankzij de inzet van Wave Distributie hebben we nu toch enkele samples weten te verkrijgen. En dan beginnen we gelijk goed, want naast de populaire XPG SX8200 Pro hebben we ook de gloednieuwe Gammix S50 Lite meegenomen, een verrassend goedkope PCIe 4.0-ssd die voor zover wij weten nog nergens is gereviewd.
Gen4 zonder haast
Nieuwe PCIe 4.0-ssd’s kregen we ook binnen van Seagate en Silicon Power, al maken ze allemaal gebruik van dezelfde Phison-chip, die we al kenden van de Corsair Force MP600 en Gigabyte Aorus NVMe Gen4. Beide modellen kwamen vorig jaar op de markt en we bespraken ze destijds al. Onlangs schudde Samsung de markt op met zijn 980 PRO-ssd's. Hoewel ze niet onverwijld positief werden ontvangen gezien de combinatie van de overstap van mlc naar minder duurzaam tlc met de nog altijd zeer stevige prijsstelling, brachten ze Samsung als vanouds terug naar de top van onze benchmarkgrafieken.
Samsung 980 PRO 1TB
Hoewel de diverse fabrikanten van flashgeheugen druk in de weer zijn met het stapelen van nog meer lagen, komen we in deze test vrijwel alleen modellen met courant 64- of 96-laags-nand tegen. Alleen de gloednieuwe Samsung-serie overschrijdt de grens van 100 lagen. De coronacrisis kan vanzelfsprekend tot enige vertraging hebben geleid, maar we kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat fabrikanten gezien de historisch lage prijzen van flashgeheugen weinig haast maken. Op dit moment is het immers lastiger om de investeringen in nieuwe machines en productietechnieken terug te verdienen. Wie de geheugenmarkt volgt, weet dat dit over een jaar zomaar weer anders kan zijn.
Ssd-techniek
Hoewel er zeker geen gebrek is aan ssd-merken, zijn veel ssd's technisch erg vergelijkbaar. Er zijn eigenlijk maar drie spelers die zowel eigen controllers als eigen flashgeheugen produceren: Sandisk/WD, Kioxia en natuurlijk Samsung. Intel ontwerpt wel eigen controllers, maar zet die niet in voor consumentenproducten. Kioxia lijkt sinds kort eenzelfde strategie te volgen. Beide bedrijven schrijven naar verluidt eigen firmware voor controllers die ze extern inkopen.
Alle andere fabrikanten kunnen aankloppen bij twee grote leveranciers van ssd-controllers: Phison en Silicon Motion. De ssd's met een Phison-chip in deze tests worden doorgaans gecombineerd met flashgeheugen dat uit de fabrieken van Kioxia of Sandisk is gerold; de Silicon Motion-controllers worden vaker naast nand van Intel/Micron gezet. Alleen Samsung verkoopt geen flashgeheugen aan andere ssd-producenten, althans niet aan merken die in de consumentenmarkt actief zijn.
Je zou kunnen stellen dat ssd's gebaseerd op dezelfde hardware elkaar in prestaties niet veel kunnen ontlopen. Dat geldt vooral voor de modellen met een Phison-controller, die met kant-en-klare firmware worden geleverd. In elk geval Kingston, Kioxia en Intel hebben echter eigen firmwareteams, waarmee ze soms meer uit bepaalde hardwarecombinaties weten te persen dan concurrenten. Verder kunnen fabrikanten zich uiteraard onderscheiden met allerlei randzaken: cachegrootte, fabrieksgarantie zowel in jaren als in tbw en hardwarematige encryptieondersteuning bijvoorbeeld.
Controller / NAND
Intel / Micron
Samsung
Kioxia / Sandisk
Phison PS5012
Silicon Power UD70 (QLC)
Patriot VPN100 Patriot VPR100 Seagate Firecuda 510 Silicon Power P34A80
Phison PS5013
Gigabyte NVMe SSD
Phison PS5016 (PCIe 4.0)
Corsair Force MP600 Gigabyte Aorus NVMe Patriot VP4100 Seagate Firecuda 520 Silicon Power US70
* De Adata XPG SX8200 Pro wordt geleverd met diverse revisies van de SM2262-controller. Volgens de fabrikant voldoen alle versies in elk geval aan de opgegeven snelheden, maar de prestaties zullen ongetwijfeld (iets) verschillen. De door ons geteste 512GB-variant is uitgerust met een SM2262G, het 2TB-exemplaar was uitgerust met een SM2262ENG. Voor zover ons bekend is er geen eenvoudige manier om voor de aanschaf te weten met welke controller deze ssd is uitgerust.
Testmethode
Nadat we tweeënhalf jaar gebruik hebben gemaakt van onze vorige generatie ssd-testsystemen, is dit de eerste round-up waarin je de resultaten van de vernieuwde testmethode aantreft. De belangrijkste reden voor de overstap was uiteraard de komst van PCIe 4.0, de nieuwe versie van de PCIe-standaard waarmee dubbel zo hoge doorvoersnelheden mogelijk zijn als met PCIe 3.0. In het geval van een M.2-ssd met vier lanes, zoals gebruikelijk voor luxe NVMe-drives, betekent dat een theoretisch maximum van 8GB/s, waar dat tot nu toe 4GB/s was. In de praktijk zal de limiet door tal van factoren enkele honderden megabytes lager uitvallen, net zoals bij PCIe 3.0 het geval was. Desondanks is het potentieel zeer groot.
Hoewel Intel zijn tiende generatie Core-processors, met codenaam Comet Lake, volgens diverse geruchten voorziet van PCIe 4.0, bleek dat bij de introductie niet het geval. De overstap naar PCIe 4.0 betekent daarom ook direct de overstap naar een AMD-platform. In theorie valt daarbij nog te kiezen tussen ‘gewoon’ AM4 en sTR4x voor Threadripper. Aangezien we vier identieke systemen wilden bouwen om ssd’s snel te kunnen testen, hebben we het echter bij de mainstreamsocket gehouden. Uiteindelijk hebben we viermaal een systeem samengesteld met een 8-core AMD Ryzen 7 3700X-processor, een ASUS Prime X570-A Pro-moederbord en een Kingston HyperX Fury DDR4-kitje met twee 8GB-modules op DDR4-2666. Op de systemen staat de, op het moment van schrijven, nieuwste Windows-editie: de ‘May 2020 Update’ met versienummer 2004. Ook alle benchmarksoftware hebben we voor de gelegenheid bijgewerkt naar de nieuwste versies. Gedurende het testen installeren we echter geen nieuwe updates meer; we willen de resultaten immers volledig vergelijkbaar houden.
Synthetische benchmarks
Grof gezegd draaien we twee soorten benchmarks: synthetische tests en zogenaamde traces. Voor de synthetische benchmarks gebruiken we allereerst AS SSD, een compleet ssd-testpakket dat je gratis kunt downloaden en zo eenvoudig op je eigen ssd kunt draaien om te vergelijken. Deze test maakt gebruik van niet-comprimeerbare data en bevat deeltests die de sequentiële lees- en schrijfsnelheden meten, maar ook de verwerkingssnelheid bij kleine bestanden en de toegangstijd. De 4kB-test draaien we met een lage (1) en een hoge (64) queue depth, wat zoveel betekent als het aantal opdrachten waaraan de ssd tegelijk kan werken. Per stuk duren de tests vrij kort, waardoor AS SSD niet geschikt is om de worstcaseprestaties van een ssd te testen. Daarnaast draaien we Atto Disk Benchmark, een oorspronkelijk voor harde schijven ontwikkelde test die met comprimeerbare data werkt. Veel fabrikanten gebruiken juist deze test om de maximale doorvoersnelheden te specificeren.
Praktijktests: traces
Een trace is in feite de opgenomen schijfactiviteit tijdens het uitvoeren van een bepaalde real-world-taak, zoals het starten of gebruiken van een softwarepakket. Zelf hebben we drie van dergelijke traces gemaakt, die we afspelen met behulp van Intels Nas Performance Toolkit, kortweg NasPT.
De light desktop workload bestaat uit het starten van het Windows 10-systeem, waarna alledaagse programma's als de Chrome-browser en Office-applicaties worden gebruikt. Om de testduur te verkorten, wordt de idle-tijd tussen transacties beperkt tot maximaal 100ms. De gemiddelde doorvoersnelheid in de trace is, na verkorting van de idle-tijd, 22,9MB/s. In totaal wordt er 1,96GB gelezen en 1,37GB geschreven. 6,8 procent van de transacties is sequentieel.
De Photoshop & Lightroom heavy workload is gebaseerd op een trace van Photoshop en Lightroom in een multitaskingscenario. Hierbij wordt gewerkt met Photoshop-bestanden die zeer veel geheugen gebruiken en daarmee een grote aanslag plegen op de scratchfile die wordt gebruikt voor het bijhouden van de history states. Gelijktijdig met het gebruik van Photoshop wordt door een catalogus met 20-megapixelfoto's in Lightroom gebrowsed, en worden foto's van een netwerkshare naar de lokale drive gekopieerd en vandaaruit in Lightroom geïmporteerd. De Photoshop & Lightroom heavy workload is een zware trace. Om de testduur te verkorten, wordt de idle-tijd tussen transacties beperkt tot maximaal 100ms. De gemiddelde doorvoersnelheid in de trace is, na verkorting van de idle-tijd, 162,9MB/s. In totaal wordt er 19,1GB gelezen en 56,0GB geschreven. 4,0 procent van de transacties is sequentieel.
De gametrace met de games Grand Theft Auto V en Rise of the Tomb Raider is een relatief lichte workload met veel idle-tijd tussen de transacties. Om de testduur te verkorten, wordt de idle-tijd tussen transacties beperkt tot maximaal vijftien milliseconden. De gemiddelde doorvoersnelheid in de trace is, na verkorting van de idle-tijd, 54MB/s. In totaal wordt er 13,0GB gelezen en 1,3GB geschreven. 31,2 procent van de transacties is sequentieel. Deze test betreft de gemiddelde doorvoersnelheid over de totale duur van de transacties in de trace. Dat wil zeggen dat de tijd waarin de ssd of harde schijf idle is, niet wordt meegeteld.
Daarnaast meten we de ssd door met PCMark 10, dat eveneens gebruikmaakt van traces van een hele trits programma’s en zo tot een totale bandbreedtescore komt.
Steady state: consistencytest
We noemden al even de worstcaseprestaties. Eerder doken we diep in de interne werking van een ssd. Hierbij bleek dat een ssd-controller de prestaties continu optimaliseert door tal van trucjes toe te passen. Belast je een ssd zwaar en langdurig, dan raakt de ademruimte van de controller steeds verder op, waardoor de prestaties langzaam inzakken. Op een gegeven moment bereik je het minimale prestatieniveau van de ssd, ook wel de steady state-prestaties genoemd. Om dit proces en de steady state-prestaties van elke ssd in kaart te brengen, voeren we de PCMark 10-consistencytest uit. Tijdens deze uitvoerige test, die afhankelijk van de snelheid van een ssd meer dan 24 uur kan duren, wordt de volledige PCMark 10-test zestien keer achter elkaar uitgevoerd.
Vooraf wordt de hele schijf twee keer volledig met data beschreven. Dit gebeurt twee keer om ervoor te zorgen dat ook de volledige overprovisioning ‘bezet’ is. Gedurende de acht degradatiefasen van de test wordt de volledige PCMark 10-benchmark gedraaid, met daartussenin telkens een constante workload van random schrijfopdrachten gedurende achtereenvolgens 10, 15, 20 en zo verder tot maximaal 45 minuten. Gedurende de steady state-fase wordt de benchmark nogmaals drie keer gedraaid, met telkens opnieuw vooraf 45 minuten random schrijfworkloads. Tijdens de recoveryfase mag de schijf weer ‘op adem’ komen en wordt de benchmark vijf keer gedraaid met telkens 5 minuten idle tijd vooraf. Gedurende die tijd kan de ssd de garbage collector en andere interne optimalisaties hun werk laten doen.
Energiemetingen
Het stroomverbruik van NVMe-ssd's testen we op ons desktoptestsysteem, waarbij we met behulp van een riserkaart het stroomverbruik kunnen meten. We doen dat met zowel een 4k-random write als een 1MB-sequential write-workload.
AS SSD en Atto Disk Benchmark
AS SSD
We beginnen bij de synthetische benchmarks, en wel AS SSD. Op basis van alle deelmetingen, sequentieel, 4kB en access time, berekent deze test een totaalscore voor elke ssd.
Aan kop gaat Samsungs nieuwe 980 Pro-serie, gevolgd door diverse andere PCIe 4.0-ssd’s, waaronder de Patriot Viper VP4100, Silicon Power US70, Seagate Firecuda 520 en Gigabyte Aorus NVMe Gen4.
Dat komt uiteraard primair door de hoge doorvoersnelheid. Samsung slaat met 5,5GB/s voor de 980 PRO's een serieus gat naar de concurrentie. De gen4-ssd's met een Phison-controller lezen rond de 4,2GB/s, terwijl de snelste drive bij het schrijven net niet de 4,1GB/s aantikt. Bij het schrijven zien we overigens wel wat meer variatie, al zijn de gemeten snelheden vrijwel altijd hoger dan wat met PCIe 3.0 mogelijk is. De snelste PCIe 3.0-drives halen zo’n 3,1GB/s bij lezen en 3GB/s bij schrijven.
In de andere deeltests zijn het niet per se de PCIe 4.0-modellen die boven komen drijven. Kijken we bijvoorbeeld naar de schrijfsnelheid van kleine bestanden, 4kB, dan treffen we ssd’s als de Silicon Power P34A80, Patriot VPN100 en Kingston KC2500 bovenaan in de grafiek. In de deeltests met een hoge queue depth maakt menig PCIe 4.0-ssd zich wél weer los van de concurrentie.
Zoals gezegd staat Atto doorgaans garant voor de hoogst mogelijke snelheden. Onbetwist koploper is de Gigabyte Aorus Gen4 AIC-ssd met 8TB, in feite een combinatie van een viertal 2TB-ssd’s op een uitbreidingskaart. We meten lees- en schrijfsnelheden rond de 10GB/s in onze standaardconfiguratie met 1MB-bestanden, waarbij we moeten aantekenen dat we bij grotere bestanden zelfs snelheden van 12,8GB/s (!) zien.
Ook de ‘reguliere’ PCIe 4.0-ssd’s laten echter van zich horen in deze tests, met leessnelheden tot 5,3GB/s en schrijfsnelheden van ruim 4,1GB/s. We noemen ze voor het gemak in één adem, want doordat ze allemaal gebruikmaken van dezelfde controller, verschillen de prestaties onderling alleen op detailniveau. De snelste PCIe 3.0-ssd’s zijn volgens Atto de Samsung 970 EVO (Plus), Kingston KC2500, Sandisk Extreme Pro 3D, WD Black SN750 en Kioxia Exceria+.
Voor de meeste gebruikers zullen de resultaten van de op traces gebaseerde benchmarks relevanter zijn. PCMark 10 bevat traces van uiteenlopende software, waarvan een meetkundig gemiddelde wordt genomen om tot een totaalscore te komen.
Hierin zien we toch een ander beeld dan in veel van de synthetische tests. Met 442 MB/s voor de 1TB-versie en 407 MB/s voor het 500GB-model is de Samsung 980 PRO de snelste ssd. Vlak daarachter komen we de Kingston KC2500 1TB tegen, met maar 5MB/s minder dan de 980 PRO 500GB. Dat is nota bene een PCIe 3.0-drive. Er volgt een klein gat naar de eerste generatie PCIe 4.0-ssd’s van merken als Seagate, Silicon Power en Patriot.
Tussen de 250 en 300 MB/s vinden we het overgrote deel van de PCIe 3.0-ssd’s terug. De Kingston A2000 valt op als budgetdrive die het erg goed doet. Hekkensluiter is de Gigabyte NVMe SSD 512GB met 196 MB/s. Dat is maar net iets sneller dan sommige SATA-ssd’s.
Naast PCMark 10 draaien we uiteraard ook onze eigen tracebenchmarks. Topscoorders in de gamingworkload zijn de 980 PRO-ssd's, gevolgd door de Aorus Gen4 AIC-ssd. Ook drie modellen van Kingston doen het relatief goed: de KC2500, KC2000 en A2000.
In de lichte desktopworkload loopt de PCIe-kaart van Gigabyte verder uit en melden zich ook diverse PCIe 4.0-ssd’s in de top, waaronder de Samsung 980 PRO, Seagate Firecuda 520, Silicon Power US70 en Patriot Viper VP4100. Daarnaast doen de eerdergenoemde modellen van Kingston en de Kioxia Exceria Plus het opnieuw uitstekend.
Tot slot is er nog de heavy-desktoptest, met schijfactiviteit van onder meer Adobe Photoshop en Lightroom. Opnieuw scoren de Samsung 980 PRO's en diverse modellen van Kingston goed, al valt juist de 500GB-versie uit de goedkopere A2000-serie in deze test door de mand. Ook de Sandisk Extreme Pro 3D, WD Black SN750 en Samsung 970 EVO (Plus) weten aansluiting te vinden, al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat de verschillen tussen de meeste ssd’s in deze test niet heel groot zijn.
Light desktop workload
Gaming workload
Photoshop & Lightroom heavy workload
Light desktop workload - Doorvoer ex opentijd
SSD
Gemiddelde doorvoersnelheid in MB/s (hoger is beter)
We noemen de consistencytest, die we op de pagina Testmethode al uitgebreid beschreven, vaak de benchmark die daadwerkelijk het kaf van het koren scheidt. In de reguliere benchmarks en in regulier gebruik kunnen slimme firmwaretrucjes je een heel eind brengen, maar in de uiterst zware en zeer langdurige consistencytest worden alle mogelijkheden daartoe uitgeput en komt het neer op de intrinsieke prestaties van een ssd. Kortom, met deze test tonen we de absolute worstcaseprestaties, in ssd-jargon ook wel de steady state performance.
Met bijna 715MB/s is de Gigabyte Aorus Gen4 AIC SSD 8TB opnieuw de grote winnaar, maar dat mag geen verrassing heten. Plek twee en drie worden ingenomen door de Samsung 980 PRO in respectievelijk 1TB en 500GB. Dit is daarmee de snelste ssd die de gewone M.2-formfactor heeft. Op plek vier vinden we met 294MB/s de Samsung 970 EVO Plus 2TB terug, terwijl ook andere PCIe 3.0-ssd’s, zoals de Kingston KC2500 en Kioxia Exceria+, het goed doen in deze test. PCIe 4.0 is dus niet vereist om goed te scoren wat steady state-prestaties betreft, maar desondanks weten ook de Gigabyte Aorus NVMe Gen4-ssd’s en Patriot Viper VP4100 meer dan 250MB/s te noteren.
Gigabyte levert zowel de winnaar als de verliezer in deze benchmark, want de Gigabyte NVMe-ssd 512GB doet het met nog geen 64MB/s het slechtst. Ook ssd’s met een kleine capaciteit, zoals de 970 EVO 250GB, en qlc-ssd’s, zoals de Intel 660p, geven in de consistencytest hun ware aard bloot, met scores onder de 150MB/s. De Kingston A2000, een budgetdrive die in de voorgaande tests doorgaans goede scores liet noteren, moet hier met rond de 170MB/s zijn meerdere erkennen in de duurdere NVMe-ssd’s.
Steady state bandwidth
Steady state read latency
Steady state write latency
PCMark 10 Consistency - Steady state bandwidth (Gemiddeld)
Het stroomverbruik van een ssd bepaalt in hoge mate de warmteproductie; alle energie wordt immers omgezet in warmte. Ssd's met een hoog stroomverbruik plaats je daarom liever niet in laptops, terwijl in een desktop de installatie van een ssd-koeler aan te raden valt. Bij veel moderne moederborden krijg je dergelijke heatsinks meegeleverd.
In de zwaarste test, waarin we sequentieel schrijven naar de ssd, verbruikt de zuinigste ssd nog geen 3 watt, terwijl het minst zuinige model 8,1 watt lust - dan rekenen we Gigabyte's raid-kaart even niet mee. Onderaan de grafiek vinden we vooral PCIe 4.0-ssd's op basis van de eerder besproken Phison-controller, die nu eenmaal niet bepaald zuinig is. Ook de Samsung-ssd's van de voorgaande generaties stonden bekend om hun hoge energiegebruik, maar de fabrikant heeft dat bij de 980 PRO-serie aangepakt, onder meer door de controller op een nieuw 8nm-proces te produceren. Gemiddeld over beide scenario's behoren de WD Blue SN550, Gigabyte NVMe SSD en Kingston A2000 tot de zuinigste ssd's in de test.
Sequentieel schrijven
Random schrijven
Opgenomen vermogen, seq. schrijven
SSD
Gemiddelde opgenomen vermogen in watt (lager is beter)
Op basis van de scores in AS SSD, Atto Disk Benchmark, onze eigen traces en zowel de reguliere als de consistencytest van PCMark 10 berekenen we onze prestatie-index voor NVMe-ssd's.
De Gigabyte Aorus Gen4 AIC 8TB laat met 846 punten de hoogste score noteren, maar dat mag voor de vraagprijs van zo'n 1700 euro ook wel. Kijken we naar de 'normale' ssd's, met een M.2-formfactor, dan zien we dat Samsung zich met de 980 PRO weer duidelijk heeft losgemaakt van de concurrentie. De 1TB-versie is met 710 punten iets sneller dan de 500GB-variant, die 689 punten scoort.
De gen4-ssd's van de concurrentie, vooralsnog zonder uitzondering gebaseerd op dezelfde Phison-controller, scoort zo tussen de 540 en 600 punten. Opvallend is dat de Kingston KC2500, die nog gebruikmaakt van PCIe 3.0, zich daar knap tussen weet te worstelen. In de nadagen van het PCIe 3.0-tijdperk weet Kingston zodoende nog Samsung in te halen als leverancier van de snelste ssd met dat protocol, een titel die lange tijd in handen was van de 970 EVO Plus. Die behoudt op zijn beurt een kleine voorsprong op andere goed scorende PCIe 3.0-ssd's, zoals de Kioxia Exceria Plus, Patriot Viper VPN100 en Silicon Power P34A80.
Ook enkele goedkope modellen vallen in positieve zin op. De Kingston A2000 1TB scoort bijvoorbeeld ongeveer 485 punten, wat zeker niet tegenvalt. WD’s budgetserie, de Blue SN550, volgt op enige afstand met 442 punten, vlak voor de Intel 660p met qlc-geheugen.
Prestatie-index zwaar gebruik
Gemiddelde in punten (hoger is beter)
Conclusie
Voor dit artikel hebben we met een frisse blik naar het ssd-landschap gekeken en dat levert nieuwe inzichten op. Nieuwe PCIe 4.0-ssd’s beginnen langzaamaan meerwaarde ten opzichte van PCIe 3.0-modellen te tonen, al bewijzen fabrikanten als Kingston en Kioxia dat je ook met een PCIe 3.0-ssd nog kan meedoen in de top, door te excelleren op andere punten dan ruwe doorvoersnelheid.
Zeg nee tegen 250GB
In deze test namen we nauwelijks nog 250GB-modellen mee. Wat ons betreft zijn NVMe-ssd’s in die capaciteit de aankoop niet meer waard. Door de beperkte mogelijkheden voor parallellisatie zijn ze doorgaans vrij traag, terwijl de prijs per gigabyte juist hoog ligt. Vaak is de meerprijs voor een 500GB-model slechts enkele tientjes en daar krijg je duidelijk meer voor terug.
De beste betaalbare ssd's
Een uitstekend voorbeeld is de Kingston A2000, 500GB en 1TB, die je al voor respectievelijk 58 en 104 euro in huis haalt en die prima prestaties combineert met een keurige vijf jaar garantie. De sequentiële snelheden zijn zeker niet de hoogste uit de test, maar juist in de relevantere praktijkbenchmarks kwijt deze ssd zich uitstekend van zijn taken. De Kioxia Exceria 500GB, de vroegere Toshiba RC500, is een tientje duurder, waar ook wat betere prestaties tegenover staan. Beide ssd's voorzien we van een Great Value-award.
Ssd's met een grote capaciteit zijn een verhaal apart. Veel budgetseries zijn (nog) niet beschikbaar in een capaciteit van 2TB. Het goedkoopste model in de test is de XPG SX8200 Pro, verkrijgbaar vanaf 240 euro. Daarmee is het een absolute aanrader, want de prestaties zijn meer dan in orde.
De PCIe 3.0-top is de nieuwe middenklasse
Veel wat duurdere ssd's presteren niet noemenswaardig beter dan de hierboven genoemde aanraders. Van de 1TB-PCIe 3.0-modellen weten alleen de Kioxia Exceria Plus en Kingston KC2500 zich duidelijk los te maken, waarmee ze een Excellent-award verdienen. Bij de 2TB-drives is de hierboven al geprezen SX8200 Pro de beste keuze. De Kingston KC2500 is ontegenzeggelijk de snelste PCIe 3.0-ssd die je kan kopen. Op elk vlak behalve ruwe doorvoersnelheden verslaat hij zelfs sommige PCIe 4.0-ssd’s. Nadat Samsung in feite gedurende het hele PCIe 3.0-tijdperk de benchmarkgrafieken heeft aangevoerd, is dat toch een noemenswaardige prestatie.
De opkomst van PCIe 4.0
Wil je een ssd die de grafieken aanvoert, dan moet je kijken naar een model met PCIe 4.0. Samsung heeft dit segment met de 980 PRO-ssd's op zijn kop gezet. Zowel de 500GB- als de 1TB-versies van deze ssd zijn weliswaar prijzig, maar steken met kop en schouders boven de concurrentie uit. Een Ultimate-award is dus op zijn plaats.
Veel van de eerste generatie PCIe 4.0-ssd's zijn daarmee direct weinig interessant, aangezien ze niet substantieel goedkoper zijn dan de nieuwe Samsungs. Om moeilijk te begrijpen redenen is er nog geen 2TB-model van de 980 PRO. Voor de 2TB-categorie gaat de Ultimate-award daarom naar de Patriot VP4100.
In de vorm van de XPG Gammix S50 Lite zien we echter de eerste 'middenklasser' met PCIe 4.0. Je kunt je afvragen of deze ssd de nieuwe PCIe-standaard echt nodig had, want vaak zien we hem niet uitkomen boven de grens van wat met PCIe 3.0 mogelijk is. Wat prestaties betreft weet hij het de bestaande PCIe 3.0-top echter behoorlijk lastig te maken, waardoor het zo'n 150 euro kostende 1TB-model een Excellent-award binnensleept.
Tot slot is er een Innovation Award voor de Gigabyte Aorus Gen4 AIC SSD 8TB. Gezien zowel de PCIe 4.0 x16-formfactor als de beperkte compatibiliteit - check voor aanschaf de handleiding - is deze ssd lang niet voor ieder systeem geschikt, maar de ruwe doorvoersnelheden van bijna 13GB/s spreken tot de verbeelding en in bijvoorbeeld een ultieme AMD Threadripper-build zou deze ssd absoluut niet misstaan.
De Steady State grafiek vindt ik persoonlijk wel heel interessant. Waar Harddisks rustig de 150MB/s aantikken, ook in steady state, zijn er behoorlijk veel SSDs die daar moeite mee hebben. En zelfs de snelsten (buiten de 8TB PCIe kaart uiteraard) komen op "slechts" twee keer die hoeveelheid.
Wat ik nog wel interessant zou vinden is hoe groot de "burst" is van de verschillende SSDs voordat ze op deze steady state uit komen. Ofwel: Hoe vaak zal ik in de praktijk last hebben van het feit dat deze SSDs langzamer zijn dan harddisks.
Met die informatie zou je kunnen kijken welk soort workload nogsteeds beter door een harddisk gedaan kan worden.
Ik heb op dit moment mijn systeem gevuld met een Samsung 970 EVO Plus als boot schijf, een Intel 660p en een 8TB harddisk (geen idee meer welk merk/type) als opslag schijven. Uiteraard is die Samsung in nagenoeg alle gevallen het snelst maar de vraag is nu; welke data kan beter op de Intel SSD en welke data kan beter op de harddisk? De Intel is duidelijk beter voor IOPS, de HDD beter voor sustained throughput. Heeft een spel meer baat bij IOPS? Speelt een film af op sustained throughput?
De getallen in de test zijn interessant maar een beter duiding zou passen.
Ik kwam deze video een poosje geleden ook tegen en heeft me genezen. (dat deed hij ook met waterkoeling, waar ik toch al geen fan van was)
Heerlijk hoe Linus laat zien dat we het punt hebben bereikt waar zo'n beetje iedere SSD je prima prestaties geeft. De tijd dat je harddrive de grote bottleneck in je PC was ligt ver achter ons.
Ik vraag me altijd af wat er dan tegenwoordig de grootste bottleneck is in simpele Office- en browser-taken; je moet best veel even kort wachten voor dingen, terwijl de grafieken van processor, werkgeheugen en videokaart niet pieken.
Op mijn (hagelnieuwe) i5 systeem merk ik dat het niet de applicaties zelf zijn. Die starten echt in een seconde op als je ze niet opent via het bestand.
Ik vermoed dat Office bij het openen van bestanden in de achtergrond met de eigen servers communiceert en dat vertraagd. Al was het maar om door te geven hoe vaak je iets gebruikt. Maar dat is alleen op gevoel gebasseerd, ik kan dat niet staven.
Het zou best eens een interessante test kunnen zijn - office documenten openen met, en zonder netwerk connectie.
Gebruik Wireshark, zet alle p2p en updates uit, vang het netwerkverkeer af terwijl je Office start en stop packet capture. Dan kun je het rustig even bekijken
Tja, maar ik gebruik Libre Office en blokkeer al het Internetverkeer voor de meeste programma's, inclusief WIndows zelf. En nog zitten er allerlei vertragingkjes in. Heb een NVME-SSD, een R5 2600, en een RX 570. Zou toch geen issue moeten zijn. En bovendien, geen pieken te zien dus.
Zal me niks verbazen als die programma's alsnog elke keer proberen om op internet te komen.
Even wachten op verbinding, dit faalt, dan door met opstarten zonder verbinding.
Hmm dan zouden het dus echt bewust aangebrachte timers moeten zijn. Maar ik denk echt niet dat b.v. Libre Office dat doet bij het openen van een document of het zoeken naar woorden?
Grootste Bottleneck, het OS en de geschreven applicaties en hoe ze met multitasken omgaan? Soms merk ik nog steeds een hiccup, vooral nu Clouddiensten een onderdeel uitmaken van je netwerkschijf... Je systeem is soms secondens bezig om iets simpels gedaan te krijg omdat er iets op de achtergrond dat ophoudt/vertraagd.
[Reactie gewijzigd door Fermion op 22 juli 2024 13:26]
Hmm ja, het zal wel zoiets zijn. Maar in software zitten geen hardcoded pauses ingebakken, toch? Dus wat gebeurt er dan in die software dat de boel ophoudt of vertraagt? Als software inefficiënt is, betekent dat dat ze je systeem op een slechte manier belast toch? Maar dat zie ik ook niet. Iets met rare timers die ingesteld worden dan? Ik kan het theoretisch gewoon niet begrijpen. En dan neem ik even aan dat we het hebben over dingen die niet van het Internet afhangen, want die bottleneck kan ik goed begrijpen.
Calls die blocken in een main thread zijn een van de dingen die de boel al gauw ophouden, soms is dat nodig en doe je er niet veel aan, maar dat soort dingen komen ook vaak voor in inefficiënte code. IO kan ook een grote bottleneck zijn die je al gauw tegen komt als er onnodig en extreem veel ge-logged wordt.
Specifieke bottlenecks zul je niet altijd makkelijk kunnen zien in task manager of in resource monitor. Dan moet je het programma debuggen en kijken waar de bottleneck zit.
Als er bijvoorbeeld blockende calls worden gemaakt naar een externe server op de main thread tijdens het opstarten dan is je bottleneck de snelheid waarmee de externe server reageert, dit zul je niet als piek terug kunnen vinden.
Ja, wachten op het Internet is het enige wat ik me nog zou kunnen voorstellen. Maar ik heb het over de dagelijkse dingetjes die je ziet wanneer je b.v. een document opent in Libre Office, of een bepaald menu opent, enz. Het is ook vaak grillig: de ene keer moet je wel een seconde of een halve seconde wachten, de andere keer niet.
Het nadeel van die watercooling video is dat hij er totaal niet over na heeft gedacht. En gewoon direct voor hardtubing is gegaan. Dat is zijn grootste fout geweest. Als je eerst even softtubing neemt en daarna over gaat op hardtubing is er niet veel aan de hand. Maar je moet het ook als hobby doen en niet omdat het nodig is.
Maakt dat verschil uit voor geluidproductie en koelprestaties?
Geluid verplaats je (de fan zit op je radiator ipv een dik koelblok) en je voegt een pomp toe. Koelprestaties heb ik vaker tegen zien vallen, maar ging er altijd vanuit dat dit te maken had met het merk. Van Corsair (in die video) verwacht ik beter dan gemiddelde prestaties.
Een goede Noctua of Scythe is de helft of meer goedkoper, super stil, en gaat nooit lekken. Als hij minder gaat presteren dan komt het door stof, wat je over het algemeen zal horen, en het is eenvoudig schoon te maken.
Het enige voordeel van water is dan dat je niet een dik blok hebt dat je flashy RGB in de weg zit. Maar daar moet je van houden. RGB laat mij volledig koud.
Als je voor custom watercooling gaat kan zowel de koelprestatie verbeter als geluid productie naar beneden gaan. Maar dan moet je wel alles goed op elkaar afstemmen en niet verwachten dat je CPU en GPU met 1 240 rad kan koelen. Maar daar betaal je ook flink voor.
Verschil tussen hard en soft tubbing is alleen aesthetic.
Zo had ik mijn i5 4670k en r9 290 op een 480 360 en 240 rad. En draaide de fans alleen bij load tot ongeveer 7%. Bij prime95 torture en furmark torture test op 10%. Maar dat is met luchtkoeling dan wel AIO niet te halen.
Het antwoord is nee. In de meeste gevallen ga je er niks van merken, tussen een SATA of een NVME SSD.
De steady state performance van veel SATA drives ligt vrij dicht tegen het maximum van de interface aan. Benchmarks zijn alleen slecht te vergelijken dus @lordsnow , test ook eens wat courante SATA SSD's met het huidige benchmark protocol en vergelijk de Steady state eens!
Die traces zijn niet theoretisch, maar praktijkvoorbeelden. Die zeggen me meer dan de synthetische tests, al kan je je afvragen hoe goed die jouw gebruik simuleren.
Verder kan je de (grove) vuistregel hanteren: een prestatieverschil kleiner dan 20% wordt door de meeste mensen niet opgemerkt.
Het probleem van die vuistregel is in dit geval dat deze niet intuïtief op NVME / SSD's los te laten is vanwege de manier waarop ermee geadverteerd wordt. Ik heb mijn Windows m.2 sata disk vervangen door een NVME (Kingston A2000) model. Dat is een upgrade van 500MB/s lezen naar 2000MB/s lezen, een 400% performance verschil. In het dagelijks gebruik merk je hier helemaal niets van.
Dat is de reden waarom je beter op traces af kan gaan dan op synthetische tests, dan snijdt die vuistregel als gemiddelde wel hout. Het is ooit, lang geleden eens onderzocht, door MIT meen ik.
Het eerste wat ik me afvroeg is idd merk je het verschil.
Vooruit van hdd naar eerst ssd heel groot verschil, maar van ssd naar modernere versies vraag ik het me idd af.
Vergelijk het altijd zo van 10 naar 2 seconde merkt je heel groot verschil.
Van 2 naar 1 seconde is het als minder van 1 naar 0,5 seconde nog minder en van 0.5 naar 0.25 seconde niet echt meer. Toch blijft het 100% sneller maar voor de mens ?
Maar misschien in server toepassingen, nas of heel intensief gebruik dat je deze verschillen meer zal merken.
Van data SSD naar nvme merk je inderdaad niet veel van, als je echter van nand naar xpoint gaat dat merk je weer wel enorm. Zal te maken hebben met de fors betere latency.
Heb even wat benchmarks bekeken en idd met xpoint gaat het een heel stuk sneller, zeker bij intensive applicaties of als je schijft al voller zit maakt het voor de snelheid niet uit. Helaas op dit moment een heel stuks duurder. Maar goed over 4-5 jaar zullen die prijzen ook veel lager liggen en zal het idd de volgende stap qua snelheid worden.
Prijs zal niet zakken omwille van tijd of dalende productiekosten denk ik. De prijzen zakken als er concurrentie komt. Voor nu is het een Intel en Micron only feestje. Maar er zijn anderen op komst, met fram, nram, etc. Dan zal xpoint omlaag komen. Kan niet snel genoeg zijn.
Ik hoop dat ze met de eerste next-gen game die tests nog een keer draaien. Als dan eindelijk DirectStorage er is zou het hele verhaal drastisch kunnen veranderen of zelfs al als ze uberhaupt voor SSDs optimaliseren.
Voor normaal gebruik is de burst van pcie4 relevanter, voor throttling lijkt mij koeler ook must , als je intensiever io gebruikt is de steady state belangrijk en koeler om throttling mijden en dus lagere TDP is dan ook handig.
Voor mij is duurzaamheid belangrijker aangezien ik hardware lang gebruik.
En zal ik nog lang op PCIe3 blijven met mijn ouwe threadripper.
Ik gebruik een paar Optiplex minipc's (refurb)
Deze gaan nog prima mee voor thuisgebruik, als je geenultimate gamer bent )
Nu een EVO-plus van Samsung er in, maar een snellere betekent een warmere, dus zal issues geven.
Dus momenteel een 500GB boot en een 2.5" 1TB van Crucial werkt dat voor meerdere jaren prima.
Heel herkenbaar. Op dit moment is mijn oude dell4300 (c2d) met 500gb EVO en 2TB 2.5 HD productiever als jupyterhub en rstudio server dan de Win10 office PC (2020 i5)
Dan praat je over een continue datastroom. Op zich is dat niet erg als dat wat lager ligt. De grootste tragheid van een gewone HDD zit in de seektime, het terug moeten naar zeg maar de inhoud om vervolgens de informatie te krijgen waar de volgende data staat. Een kop die je moet verschuiven of een ander geheugen adres geeft een hoop verschil.
Een moedig statement maar niet echt onderbouwd.....
Bij een continue datastroom is een moderne harddisk sneller dan veel van deze SSDs. Hierbij rijzen voor mij twee vragen:
- Welke use case gebruikt een continue datastroom? (en is dus per definitie beter af met een HDD)
- Op welke hoeveelheid data wordt dit een punt (en als afgeleide van deze en vorige vraag; welke use case gebruikt dat soort hoeveelheden data)
Als de SSD al met kleine hoeveelheden (laten we zeggen; 1MB?) naar deze snelheid terug valt zullen er veel meer toepassingen zijn dan wanneer dat pas bij hele grote hoeveelheden (meerdere tientallen GBs) gebeurt. Ik verwacht dat het antwoord ergens in het midden zal liggen en daarmee dus ook de vraag "welke use case" lastig te beantwoorden zal zijn.
Mijn belangrijkste punt daarbij is: Ik zou in dit stuk hier enige duiding in verwachten. Het stuk gaat alleen over cijfertjes die niets zeggen zonder duiding. Het is erg leuk dat een SSD veel trager wordt bij "steady state" maar als die steady state in de praktijk nooit voor komt dan intereseren die cijfers niemand iets. En als ze juist heel vaak voor komen, zal de burst mij een worst wezen. Zonder een idee welk van die twee cijfers het vaakst voor komt en hoe die te interpreteren slaan al deze cijfers als een tang op een varken.
Gave review tweakers! Toch rijst bij mij nog een paar vraagjes. Zoals dat Intel nog geen PCI Express 4.0 heeft, maar wanneer kunnen we deze wel verwachten?
En de laatste kaart, de AIC kaart. Past deze al wel op een huidige Intel based bord om die doorvoersnelheden te kunnen halen? Of moet ik daar ook op wachten?
Leuke test maar zou bijv ook gewoon wat cijfers willen zien over echte voor ons als mens voelbare verschillen. Nu lijken de verschillen soms heel groot maar de vraag is ok die in de praktijk voor de meeste gebruikers ook echt voelbaar zijn.
Hoe zal het volgend jaar met DirectStorage gaan? Nvidia heeft support voor hun 20 en 30 kaarten aangekondigd. Maar heb je dan ook een SSD nodig die DirectStorage drivers heeft of een ssd controller die DirectStorage compatible is ofzo?
Je hebt drivers nodig die DirectStorage snappen, omdat de GPU buiten de driver om de disk benadert. Dat betekent dat de driver niet zomaar wat blocks mag verhuizen, bijvoorbeeld voor wear levelling.
Je hebt een SSD controller nodig die met twee PCIe controllers tegelijk kan praten (CPU en GPU) en die twee uit elkaar kan houden. Het antwoord op een read request van de GPU moet natuurlijk wel terug naar die GPU, en niet naar de CPU.
Details zijn echter nog niet bekend, en het is bijvoorbeeld nog niet duidelijk hoeveel varianten van DirectStorage er exact komen. Ik zou me kunnen voorstellen dat er een DirectStorage-achtige driver komt voor oude SSD's, zodat games maar 1 API hoeven te ondersteunen.
Ik zou graag een prestatie / prijs vergelijking willen zien. Leuk dat PCIe Gen4 supersnel is, maar als je er het dubbele voor betaalt t.o.v. een Gen3 drive terwijl de prestaties maar 25% hoger is, lijkt het me nog geen goede koop.
Soms wil je gewoon het snelste hebben en dan maakt het niet uit dat het wat duurder is. Ik gebruik mijn laptop 40-60 uur/week als workstation en dat gemiddeld 3-5 jaar lang. Dan maakt het mij niet uit dat een component wat duurder is. Ik wil dan gewoon het snelste voor mijn gebruiksdoel en vooral geen gedoe..
Tuurlijk zijn er gevallen dat je de snelste SSD wilt, daarom bestaan ze ook. Maar ik denk dat 95% van de mensen voor de beste bang-for-buck gaan. Vandaar mijn wens voor een prijsvergelijk.
Eventueel een grafiek erbij met prestaties op de y-as en prijs op de x-as. Zo kun je precies zien waar waar een SSD in uitblinkt.
De PS5 is gewoon NVMe over PCIe 4.0 voor de expansion disks hoor, niet zo veel speciaals aan. Vooralsnog heeft Sony er gewoon nog niets overgezegd welke drives aangemerkt zullen worden als "gecertificeerd".
Ik herinner me dat hij die indruk niet echt wekte tijdens de presentatie, maar goed. Er is niet echt een reden om dat te doen als ze ook external storage supporten. Hooguit dat er ergens een icoon of waarschuwing uitkomt. Desnoods stoppen ze er een benchmark in.
Dat en productieaantallen + prijs. Het zal ongetwijfeld moeilijker en duurder zijn om deze experimentele schijven te produceren. Dat zie je ook aan de hoeveelheid opslag waar beide consoles mee komen.
[Reactie gewijzigd door Wolfos op 22 juli 2024 13:26]
De SSD's die hier naar boven komen drijven hebben vrijwel allemaal een DWPD van 0,33 of lager, ongeveer een derde van wat een aantal andere SSDs beweren te halen.
Is dit in de praktijk relevant genoeg om op te letten bij de aanschaf? Zeker als het idee is dat PCI-e 4.0 nut heeft, zou je denken dat dit beter moet.
Verder wel een zeer inzichtelijk en tijdig artikeltje
[Reactie gewijzigd door ThePendulum op 22 juli 2024 13:26]
Ik heb net een NVMe SSD besteld voor mijn NAS als write-cache. Heb toch wel gelet op de DWPD en TBW. Uiteindelijk op de Transced 220S uitgekomen die een mooie middenmoot houden tussen de Intel Optane en de "reguliere" SSDs met een DWPD van 0,33.
Zeggen dat het geen factor is is wel een beetje kort door de bocht. Het is doorgaans niet een hele grote factor, maar 0,33 is wel erg karig. Zeker aangezien PC's langer meegaan dan vroeger omdat ze minder snel achterhaald zijn - die 0,33 is maar voor een beperkte duur.
Als consument zal je zelden tot nooit aan die getallen komen. Hoeveel consumenten schrijven elke dag 33% van hun drivecapaciteit weg, 365 dagen in het jaar? Zelfs met de langere gebruiksduur van de PC's van tegenwoordig zal je zelden de limiet halen van de huidige SSD's ook met een gebruik van 5 tot 10 jaar. Pas richting de professionele markt zal het getal interessant worden en dan nog alleen in bepaalde scenario's.
Trouwens, heeft zo'n write-cache wel zin als je 4 snelle HDD's in je NAS hebt zitten, is die array niet minstens zo snel als die SSD en is de netwerkverbinding überhaupt niet de bottleneck?
De snelheid van je HDD array schaalt evenredig met de schijven die je erin stopt, er moet balancing en parity informatie bepaald en weggeschreven worden. Het hangt vanzelfsprekend van je load af, en in het geval van ZFS werkt het alleen voor sync writes. De precieze impact moet ik nog bepalen, maar ik ga zeker wat benchmarks mét en zonder de write cache maken. En met 10 Gbps trek je die schijven wel snel genoeg leeg hoor.
Voor regulier consumentengebruik zal 300 GB per dag ruim voldoende zijn inderdaad, ook als je het gebruik naar 10 jaar uitrekt kom je met 150 GB wel ver genoeg. Al komen er wel bijna dagelijks updates voor diverse games uit van meerdere GB's per stuk, dan gaat het wel hard.
[Reactie gewijzigd door MadEgg op 22 juli 2024 13:26]
Dat kan bij een harddisk ook gebeuren. En bij de (enige) SSD die bij mij gesneuveld is kreeg ik wel degelijk waarschuwingen. Geen officiële, maar je zag de lees- en schrijfproblemen snel toenemen.
Wanneer de DPWD 0,33 is (ben die term moeten gaan opzoeken, vroeger gebruikten we gewoon TBW) wil dat zeggen dat als je een 1TB SSD koopt (geen abnormale capaciteit) je meer dan 300GB per dag naar die schijf mag sturen en mag verwachten dat die na 5 jaar nog altijd niet defect is door de schrijfacties. Ik heb geen idee hoe jij je computer gebruikt natuurlijk, maar ik denk toch echt dat de gemiddelde gebruiker niet eens aan 100GB per dag komt, zelfs niet aan 50. Ja, soms heb je eens een grote download, maar niet elke dag.
Ik verwacht dan ook dat deze SSDs zonder problemen 10 jaar halen en zullen meegaan op voorwaarde dat er geen andere defecten optreden. Gebruik je de SSD wel intensief, dan verwacht ik dat je deze sowieso vroeger zult vervangen omdat je dan meestal ook wel andere zware taken aan het uitvoeren bent en regelmatiger een nieuwere, krachtigere PC koopt.
Een DWPD van 0,33 op een 120GB SSD is karig, op een 1TB SSD? Niet echt.
Doorsnee consumenten wellicht niet, maar sommige tweakers wél. Het is jammer at het consumentenperspectief zo zwaar wordt benadrukt. Er zijn use cases voor die tweakers die in storage geïnteresseerd zijn waar DWPD een factor kan zijn. Denk bijvoorbeeld aan de SLOG in een ZFS systeem.
[Reactie gewijzigd door ocf81 op 22 juli 2024 13:26]
Tweakers heeft onlangs aangekondigd zich weer meer op het (originele) meer technisch georiënteerde publiek te richten. Dan zou dit denk ik wel binnen het interesseveld moeten vallen. In die zin dus teleurstellend om te zien dat dit (nog?) niet wordt waargemaakt.
Inderdaad! Ik was vooral benieuwd naar het verschil tussen de crucial p1 en de kingston die als 'best value' uit de test komt. Ze hebben dezelfde prijs.
Op reddit lees ik het volgende:
Same controller, main difference is QLC vs. TLC. TLC has better endurance (not a huge factor for consumer use) and better consistency in performance; specifically, it will maintain speed better after the SLC cache (temporary buffer) is exceeded. QLC can get quite slow. But for everyday workloads they are both quite and more or less equally fast. The A2000 does use newer 96-layer NAND as well (the upcoming 665p will go to 96L over the 660p/P1).
Ik kan me voorstellen dat de P1 niet is meegenomen omdat de A2000 op papier al beter is.
[Reactie gewijzigd door Zakaria89 op 22 juli 2024 13:26]
@Tomas Hochstenbach
Hebben jullie wellicht de 980Pro in RAID getest (al is het alleen voor 'sh*ts and giggles')?
Ik heb dezelfde AORUS Raid kaart in gebruik op een TRX40 met 4x 970 Pro en wilde upgraden naar de 980's maar kreeg ze op geen manier fatsoenlijke resultaten produceren, de sequentiële reads zaten tussen 500MB/s en 17.6GB/s.
Ben benieuwd of het een PCIE4.0 probleem kon zijn, dus trace layout etc.
[Reactie gewijzigd door Zuur.Pruim op 22 juli 2024 13:26]
Ja, dezelfde Gen4 kaart. Deze wordt ook bijgeleverd bij de TRX40 Xtreme.
Wat mij opvalt, is dat de resultaten van de Aorus 8TB in de test toch behoorlijk tegenvallen als hij 'slechts' op 12.6GB/s piekte in ATTO, dat is zowat een Gen3.0 snelheid, met een leeg schijf zijn de 970 PRO's sneller.
Lastig te zeggen of het aan de Aorus-kaart zit, of de AMD controller....of de schijven zelf maar de resultaten van alle NVMe-arrays blijven erg opmerkelijk, zelfs de 1TB 970's produceren 'bijzondere' snelheden: http://www.imagebam.com/image/ec3e7a1356217423
Links is een 512GB OS partitie (15% vol) en rechts de rest (74% vol). Stripe 256kB.
[Reactie gewijzigd door Zuur.Pruim op 22 juli 2024 13:26]
Er staan mooie details in over controllers en de testmethode. Ik mis echter details over de laatst geïnstalleerde firmware per ssd. Dit kunnen behoorlijk verschillen betekenen. Zo is bijvoorbeeld de Kingston A2000 een keer 8% sneller geworden door nieuwere firmware.
[Reactie gewijzigd door Djarune op 22 juli 2024 13:26]
Is het al bekend wanneer Intel met PCI 4.0 komt? Ik wil mijn Dell Precision workstation laptop vervangen en zou graag voor de snelste SSD oplossing gaan. AMD is leuk, maar er zijn maar weinig zakelijke high-end AMD laptops verkrijgbaar.
:strip_exif()/i/2003908018.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003907964.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003907968.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003879072.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003825294.png?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2002465408.png?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004510146.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004431092.jpeg?f=fpa_thumb)
/u/468821/crop594848c6b86e5.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/57378/xmen.jpg?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/2001948551.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2002905236.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002463710.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2002897358.png?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2003142884.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002979442.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003062756.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002675678.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2003239144.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003305884.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2001774045.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002742610.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003563196.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003591234.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003591238.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003399708.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001958039.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002698844.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2003189862.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003302516.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002922586.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003908066.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003756076.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004354664.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004301468.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004159710.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004127016.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004059572.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003009536.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003880572.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2005778484.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003060694.jpeg?f=fpa)
/i/1290681066.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003940240.jpeg?f=fpa)
/u/38782/crop6146c7a29805d_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/436258/crop5f9a9829255a1_cropped.png?f=community){kind=small}
(dat deed hij ook met waterkoeling, waar ik toch al geen fan van was):strip_icc():strip_exif()/u/269918/Cerberus60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/299339/anonpict.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/235816/crop596740581e453_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/133312/poppetje.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/30785/gryffindor.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/406693/nuke_supersmall.jpg?f=community){kind=small}
/u/98736/crop57f5f8979fbe3_cropped.png?f=community){kind=small}
)/u/13460/JUN982.GIF?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/63694/spion200_250-150x150.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/287731/crop6270fa65746ea_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/208684/crop5d9c7a25578e1.png?f=community){kind=small}
/u/27299/hoofd.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/294301/crop57601646bd092.jpeg?f=community){kind=small}
/u/69680/crop5fd33cb788a9c_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/649194/crop5bb358a7ad5c6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/78725/train-icon3.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/430260/viskip1.jpg?f=community){kind=small}
/u/381607/have%2520a%2520nice%2520day%2520-%2520small.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/293647/crop5d6e6ded91c90_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/49730/babby%2520tux.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/97040/crop5a61bbcb4bc64_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/602366/crop6478e12ac629b.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/5722/ocf81_avatar_3.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/87677/dragon1.jpeg?f=community){kind=small}
/u/328601/crop5e6e0a3194973_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/263315/crop592fef8caf3e6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/41741/crop62697fd036f09_cropped.jpg?f=community){kind=small}