Vier 3d-printers van ongeveer 300 euro

Hoe goed zijn de allergoedkoopste printers?

Hoe we testen

Wie al een 3d-printer thuis heeft staan, weet dat het een apparaat is dat je een beetje moet leren kennen. Het is zoeken naar de juiste afstelling, want doorgaans valt er heel wat in te stellen voor je aan een print begint. Hoe dik de lagen moeten zijn waaruit de print wordt opgebouwd bijvoorbeeld, of hoe dik de vulling moet worden van de massieve delen van een voorwerp. Je kunt ook kiezen hoe de printkop beweegt en zijn banen trekt en ook hoe heet je het filament wilt verwarmen. Het zijn keuzes die allemaal invloed hebben op het eindresultaat. Bij de meeste printers kun je dergelijke zaken handmatig instellen, al zijn er veelal ook een aantal presets als low, medium of high.

De printers uit de test hebben we ruim twee maanden in huis gehad en we hebben er tientallen prints mee gemaakt. Gebruiksvoorwerpen als onderdelen voor mini-quadcopters en behuizingen voor Arduino's en Raspberry's, maar vooral heel veel kleine testvoorwerpen. Het is bij alle printers nodig om hem 'in de vingers te krijgen'. Toen we dat idee hadden, hebben we met elke printer twee testvoorwerpen geprint: een eenvoudige kubus en een ingewikkeld testobject dat bedoeld is om de zwakke punten van een 3d-printer bloot te leggen. Het tweede printje test voornamelijk hoe nauwkeurig de printers zijn. Hoe dun kan een laag zijn, hoe smal kan een opstekend deel zijn, hoe schuin kan de overhang zijn die geprint kan worden en hoe lang kan de brug zijn die de printer aankan.

De kubus die we geprint hebben is een eenvoudig, hol, perfect vierkant ontwerp van precies 2 bij 2 bij 2 centimeter. Deze hebben we gebruikt om te testen hoe nauwkeurig de printers zich aan deze maten weten te houden en om de snelheid en het stroomverbruik van de printers te testen. We hebben de testvoorwerpen steeds op de hoogst mogelijke kwaliteit geprint en gekeken hoelang de printer nodig had om op te warmen, hoelang het printen zelf duurde en hoeveel energie de printer daarbij verbruikte. Tot slot hebben we gekeken hoeveel energie de printers verbruikten als ze klaar waren met printen. Dat laatste is interessant, want een print duurt al snel uren en is dus ideaal om 's avonds aan te zetten, om de print de volgende ochtend van het bed te halen. Dan is de kans groot dat de printer 's nachts uren niets staat te doen. Natuurlijk hebben we ook gekeken hoeveel energie de printers verbruiken als ze helemaal uitgeschakeld zijn.

Er wordt door bezitters van 3d-printers erg veel aan hun apparaat gesleuteld. Een rolhouder hier, een filamentreiniger daar of betere begeleiding voor de kabels. Tot en met extra koeling aan toe. Voor deze test hebben we de printers echter juist zoveel mogelijk intact gelaten. We hebben de printers getest zoals die door de fabrikant geleverd wordt. Ze leveren hem tenslotte niet voor niets zo af, ongetwijfeld in de overtuiging dat de printer op die manier goed functioneert. Waar nodig hebben we gebruik gemaakt van een spuitbus met lijm om prints te laten hechten aan het bed, en waar fabrikanten afplaktape leveren op het printbed, hebben we dat vervangen door een polyetherimide sticker. Verder zijn we niet gegaan.

• Volgende pagina 4. Anet A3