Feest der herkenning
Samengevat
Batman: Arkham Knight is de beste game in de Batman: Arkham-serie. Ontwikkelstudio Rocksteady perfectioneert met dit spel diverse elementen die al in eerdere games in de reeks aanwezig waren, en voegt er een aantal nieuwe dingen aan toe, waaronder de Batmobiel. Die wordt misschien wat al te vaak van stal gehaald, maar zorgt wel voor veel spektakel. De game ziet en klinkt verder prachtig, en comic-liefhebbers zullen zich goed vermaken met het indrukwekkende aanbod aan bekende personages dat Rocksteady tevoorschijn haalt in dit spel. De pc-versie werd onlangs uit de winkels gehaald en is nog steeds niet verkrijgbaar, maar met de consoleversie van Arkham Knight zit het in elk geval wél goed. Let op: deze beoordeling geldt dan ook niet voor de pc-versie, maar alleen voor de PS4- en Xbox One-versies.
Eindoordeel
In 2009 baarde ontwikkelstudio Rocksteady Studios opzien met de release van Batman: Arkham Asylum. De game doorbrak een van de zekerheden in de game-industrie, want na dat spel ging de regel 'superheldengames zijn altijd slecht' niet meer op. De game, en de serie die eruit voortkwam, werd zelfs een blauwdruk voor veel actiespellen. Rocksteady volgde Arkham Asylum op met het nog sterkere Batman: Arkham City. Daarna volgde Batman: Arkham Origins, dat door Warner Bros. Montréal werd ontwikkeld. Die game kwam wat minder sterk voor de dag. Goed nieuws echter voor de fans: Batman: Arkham Knight werd weer 'gewoon' door Rocksteady gemaakt, dus dat biedt al direct perspectief.
De eerste tien minuten van Batman: Arkham Knight.
In de game wordt al snel duidelijk dat het niet blijft bij dat goede perspectief. Dat begint eigenlijk al bij de openingsscène. Daarin leidt de voice-over het verhaal van de ondergang van Batman in. Dat gaat gepaard met een sfeervolle scène waarin een normale politieagent in aanraking komt met Scarecrow, de grote vijand in de game. Tot op dat moment was het even rustig in Gotham. Dat heeft alles te maken met de dood van The Joker, die aan het einde van Batman: Arkham City definitief werd verslagen door Batman. Met het ten tonele verschijnen van Scarecrow blijkt die opvallend rustige periode na de dood van Joker echter schijn. Scarecrow dreigt een gevaarlijk gifgas los te laten. Hij sommeert de inwoners van Gotham te vluchten, en daar geven ze gehoor aan. Wat overblijft is een lege stad waar alleen het gespuis en hun bekende leiders in achter zijn gebleven. Er is uiteraard maar één man die er iets aan kan veranderen.
Dat velen met die man een appeltje hebben te schillen, blijkt al snel. Waar Batman-verhalen zich vaak centreren rond een specifieke vijand, maken bijna alle bekende 'bad guys' hun opwachting in Arkham Knight. De een speelt een grotere rol dan de ander, maar comic-fans zullen elke 'cameo' van een bekende naam kunnen waarderen. Batman krijgt te maken met de handlangers van onder meer Penguin en Two-Face, maar ook raadsels van de Riddler, een rol voor Poison Ivy en korte optredens van diverse andere helden en schurken ontbreken niet.
Voor sommige bekende figuren is in Arkham Knight zelfs een actieve rol weggelegd. Zo hebben we al de controle gehad over Commissioner Gordon, Catwoman en Nightwing, en daar houdt het niet mee op. Via dlc kun je trouwens nog meer actieve gastoptredens toevoegen aan het spel. Harley Quinn heeft bijvoorbeeld een heel eigen missie, die je buiten het hoofdverhaal om kunt spelen. Daarin speel je dus als Harley en moet je Poison Ivy zien te bevrijden uit het politiebureau. Het leuke is dat Nightwing en Harley beide eigen moves hebben, al past alles wel binnen hetzelfde stramien. Ook zij kunnen naar een hoger gelegen plek komen of in een ventilatieschacht springen. Er hoeft geen twijfel over te bestaan dat de game draait om Batman, maar af en toe even aan de gang gaan met een ander personage zorgt voor wat welkome afwisseling. We willen natuurlijk niet te veel verklappen, maar er zijn ook personages die wel echt anders spelen. Mede daardoor zorgen ze voor wat hoogtepunten in het spel.
Machtiger dan ooit
De intrede van die andere personages zorgt ook voor wat verandering in de gameplay. Het gaat slechts om een detail in vergelijking met andere vernieuwingen, maar toch. Af en toe komt Batman samen met Catwoman of Nightwing in een gevecht terecht. Op die momenten kun je als speler zelf kiezen welke van de twee superhelden je op dat moment bestuurt. Nog aardiger is het om gebruik te maken van de nieuwe 'Team Takedown'. Op dat moment combineren de twee hun krachten om vijanden een een flinke genadeklap te geven. Dat alles wordt spectaculair in beeld gebracht, en alleen al daarom is het leuk om dit vaak te blijven doen. De capriolen die Batman en zijn vrienden uithalen zouden niet misstaan in het Russische Staatscircus.
Tactiek is effectiever
Takedowns blijven een belangrijk onderdeel van het vechtsysteem, net als slaan, counteren en het uitvoeren van allerlei combo's. Het vechtsysteem van Batman: Arkham Knight is een doorontwikkelde versie van het systeem dat voor Arkham City werd gebruikt. Dat systeem zat toen al goed in elkaar en met deze game perfectioneert Rocksteady dat. Zowel in gameplay als in presentatie komt dat systeem dan ook ijzersterk voor de dag. Zelden zagen we zoveel prachtige animaties elkaar zo snel opvolgen. Het knapste is echter dat je continu controle kunt houden. Button-bashen is verleidelijk, maar tactisch te werk blijven gaan sorteert veel meer effect. Het zorgt er uiteindelijk voor dat je je als Batman machtig gaat voelen - in ieder geval machtiger dan de grote groepen voetsoldaten die je tegenkomt.
/i/2000630696.jpeg?f=imagenormal)
Uiteindelijk draait deze game natuurlijk niet om die voetsoldaten. We haalden op de vorige pagina al aan dat Scarecrow de grote vijand is in het spel, maar dat vrijwel elk ander bekend personage ook in het spel zit. Daar horen in een heel aantal gevallen aparte questlines bij, en die eindigen vaak in een 'boss fight'. Zo veegt Batman in Arkham Knight zo'n beetje de hele catalogus aan slechterikken van de straat, wat steeds weer gepaard gaat met aardige kleine subverhaaltjes en fijne tussenscènes.
Op zulke momenten bekruipt je het gevoel dat je Batman nog nooit machtiger en krachtiger hebt gezien, en dat idee komt op andere plaatsen in het spel ook terug. Zo werkt ook het 'gliden' met je cape soepeler en sneller dan ooit, waardoor je vrij eenvoudig heel Gotham kunt rondvliegen. De vele gadgets die Batman rijk is, helpen je daarbij. Ben je eenmaal gewend aan de gameplay, dan vlieg je met gemak rond, span je touwen tussen gebouwen om de situatie van bovenaf in je op te nemen, en roep je je trouwste kompaan op zodra je wat extra vuurkracht nodig hebt. Inderdaad: we hebben het dan over de Batmobiel, die in deze Arkham-game ook een hoofdrol speelt.
Hoofdrol voor Batmobiel
De Batmobiel is, vooral dankzij de oude films van Tim Burton, niet weg te denken uit de verhalen rond de vleermuisman. De auto had in Arkham Asylum al een bijrolletje, maar schitterde verder vooral door afwezigheid in de Arkham-serie. In Arkham Knight krijgt Batman echter al vrij snel zijn kenmerkende wagen. Dat is nodig ook, want het leger dat Scarecrow en zijn geheimzinnige luitenant, 'the Arkham Knight', aansturen heeft diverse bepantserde wagens. Des te fijner is het dat deze Batmobiel beschikt over een speciale 'combat mode', waarin de wagen verandert in een tank. Hier komt ook de beste Batmobiel-gerelateerde gameplay uit voort. In de tankmodus laat de wagen zich heerlijk soepel besturen, terwijl je de ene na de andere vijand op spectaculaire wijze opblaast.
Meerwaarde
Ook als de Batmobiel wordt ingezet bij kleine puzzeltjes in de gameplay biedt de wagen meerwaarde. Batman kan de mobiel op afstand besturen. Zo kan hij, door een kabel te bevestigen aan een lift die niet meer werkt, zijn auto gebruiken om de lift waarin hij zelf staat naar boven en naar beneden te trekken. Simpel en ingenieus, maar niet zo ver gezocht dat je het nooit zou kunnen bedenken: precies zoals we het graag zien. De Batmobiel dient verder als lanceerplatform voor Batman zelf; je kunt je vanuit de cockpit van de Batmobiel naar voren laten afschieten, waardoor je direct momentum hebt in de lucht en dus meteen door kunt gaan met gliden. Het maakt de gameplay er nog wat soepeler op.
Zo bewijst de Batmobiel zich al snel als Batmans trouwste bondgenoot. Zo trouw zelfs dat je als speler weleens genoeg zou kunnen krijgen van het continu ten tonele verschijnen van het vehikel. Van tijd tot tijd verplicht de game je om gebruik te maken van de Batmobiel. Dat gaat zelfs zo ver dat je soms ergens vliegend naartoe bent gegaan, maar niet naar binnen mag zonder je Batmobiel. De wagen is onderdeel van Batman, maar bij vlagen voelt het in Arkham Knight alsof het omgekeerde het geval is. Daar komt bij dat vrijwel elke missie met de Batmobiel gepaard gaat met dezelfde soort shoot-outs met vijandelijke tanks. Die gevechten worden wel steeds wat moeilijker, maar blijven in de basis hetzelfde. Het gevaar dat dit onderdeel als een herhalingsoefening gaat aanvoelen, ligt op de loer.
Rijgedrag
Een ander aspect dat in onze ogen beter had gekund, is het rijgedrag van de mobiel als je in de normale modus rondrijdt. In de eerste plaats werkt de besturing dan anders, hetgeen verwarrend is. Niet erg, want het werkt op deze manier waarschijnlijk beter dan als Rocksteady had geprobeerd één soort besturing te maken voor beide varianten. Vervelender is dat de wagen soms overdreven hard overstuurt, zelfs als dat niet helemaal logisch zou zijn. Nog lastiger is dat dat moment van overstuur vaak volgt op onderstuur. Je krijgt je wagen niet scherp genoeg ingestuurd, tot je ineens bijna spint en de controle verliest. Ietsje rustiger aan doen en goed gebruikmaken van de 'power slides' helpt wel wat, maar echt lekker voelt het nooit. De gameplay straft je verder niet echt voor slecht rijgedrag, maar dit is een van de weinige momenten in het spel waarbij het eerder geprezen gevoel van macht en controle wat naar de achtergrond verdwijnt.
Prachtige presentatie
Zo is de gameplay, met zijn melee-gevechten, Batmobiel-actie en detectivewerk, een mooie mix van nieuwe elementen en bekenede elementen die voor Arkham Knight min of meer geperfectioneerd zijn. Dat laatste is ook van toepassing op de audiovisuele presentatie van het spel. Hier kunnen we niet lyrisch genoeg over zijn. Alles klopt! Dat begint met de graphics. Natuurlijk profiteert Arkham Knight van het feit dat Gotham, vergeleken met andere openwereldgames, niet overdreven groot is. De manier waarop de stad wordt neergezet verdient echt alle lof. Nog nooit zag je Gotham zo mooi in beeld, zonder dat er echt sprake is van pop-in en andere grafische foutjes.
Goede lip-sync en acteurs
Ook de personages en hun animaties zien er prachtig uit. Dat haalden wel al even aan bij de gameplay, maar ook dit aspect verdient een eigen spotlight. Het gemak waarmee de personages in het spel bewegen zorgt voor een deel van de kwaliteit, en de rest druipt voornamelijk van de tussenfilmpjes af. Die zijn een lust voor het oog, mede dankzij hoogwaardige lip-sync een dito stemacteurs. Daarop hebben we eigenlijk maar een, vrij opvallende, uitzondering: Batman zelf. Het is wellicht een kwestie van smaak, maar voor ons klonk de stoere stem van Batman als die van iemand die stoer probeert te praten of die Batman probeert na te doen, en niet als 'Batman zelf'. In de loop van de game wen je wel aan de stem, maar zeker in het begin kan het een puntje van kritiek zijn.
/i/2000630705.jpeg?f=imagenormal)
Tot zover onze kritiek op de audio. Letten we op wat er verder te beluisteren valt, dan oogst Batman: Arkham Knight opnieuw weinig anders dan lof. Zo zijn de gesprekjes tussen criminelen, die Batman te pas en te onpas opvangt terwijl hij door de stad vliegt, vaak best hilarisch. Leuk is ook dat die gesprekjes een brug slaan tussen de diverse games. De handlangers van Scarecrow en de Arkham Knight halen bijvoorbeeld gebeurtenissen aan uit de vorige games, of reageren op ontwikkelingen in de stad. Het maakt dat Gotham levendig aanvoelt.
Sterke soundtrack
Dan de soundtrack. We hebben weleens geschreven dat een soundtrack maar zelden in positieve zin opvalt. Vaak is een goede soundtrack een aspect dat niet stoort en dus niet opvalt, en als dat wel het geval is, is de muziek meestal irritant. Zo niet in Batman: Arkham Knight. De 'score' heeft veel weg van de muziek die je hoort in de Batman-films van Christopher Nolan. Dezelfde herkenbare viooldeuntjes, of in elk geval riedeltjes die er erg veel op lijken, zijn te horen in Arkham Knight. Het geeft de game nog net wat extra sfeer, voor zover dat nodig was, en maakt de audiovisuele topprestatie helemaal af.
Conclusie
Eindoordeel
In vrijwel elk opzicht is Batman: Arkham Knight een stapje omhoog; een perfectionering van Arkham Asylum en Arkham City. De game ziet er prachtig uit, draait soepel, zit boordevol content waarbij je elk noemenswaardig personage uit de wereld van Batman tegenkomt, en de sfeer druipt er van af. Wat de kritische noten betreft, is de balans tussen 'normale gameplay' en de rol van de Batmobiel het enige waar wij een beetje over vallen: het verplichte gebruik van de oorlogsmachine wordt wat veel en is in onze ogen niet wat de kern van een Batmangame hoort te zijn. Buiten dat is Batman: Arkham Knight een topgame.
Ja maar hoe zit het dan met...
...die pc-versie? Dat verhaal is natuurlijk bekend. Warner Bros. bracht een versie van Arkham Knight uit voor de pc die niet werkte: een fikse blunder. Nu is het wel zo dat die game werd gemaakt door een andere studio. De inhoud van het spel zou gelijk moeten zijn, maar op technisch vlak blijkt er behoorlijk veel verschil te zijn tussen de consoleversies en de pc-versie. Deze review is dan ook alleen representatief voor de consoleversies. De pc-versie van Arkham Knight is nog steeds niet opnieuw online verschenen, dus vooralsnog is onduidelijk of we hier later nog aandacht aan zullen besteden.