De Batmobiel is, vooral dankzij de oude films van Tim Burton, niet weg te denken uit de verhalen rond de vleermuisman. De auto had in Arkham Asylum al een bijrolletje, maar schitterde verder vooral door afwezigheid in de Arkham-serie. In Arkham Knight krijgt Batman echter al vrij snel zijn kenmerkende wagen. Dat is nodig ook, want het leger dat Scarecrow en zijn geheimzinnige luitenant, 'the Arkham Knight', aansturen heeft diverse bepantserde wagens. Des te fijner is het dat deze Batmobiel beschikt over een speciale 'combat mode', waarin de wagen verandert in een tank. Hier komt ook de beste Batmobiel-gerelateerde gameplay uit voort. In de tankmodus laat de wagen zich heerlijk soepel besturen, terwijl je de ene na de andere vijand op spectaculaire wijze opblaast.
Meerwaarde
Ook als de Batmobiel wordt ingezet bij kleine puzzeltjes in de gameplay biedt de wagen meerwaarde. Batman kan de mobiel op afstand besturen. Zo kan hij, door een kabel te bevestigen aan een lift die niet meer werkt, zijn auto gebruiken om de lift waarin hij zelf staat naar boven en naar beneden te trekken. Simpel en ingenieus, maar niet zo ver gezocht dat je het nooit zou kunnen bedenken: precies zoals we het graag zien. De Batmobiel dient verder als lanceerplatform voor Batman zelf; je kunt je vanuit de cockpit van de Batmobiel naar voren laten afschieten, waardoor je direct momentum hebt in de lucht en dus meteen door kunt gaan met gliden. Het maakt de gameplay er nog wat soepeler op.
Zo bewijst de Batmobiel zich al snel als Batmans trouwste bondgenoot. Zo trouw zelfs dat je als speler weleens genoeg zou kunnen krijgen van het continu ten tonele verschijnen van het vehikel. Van tijd tot tijd verplicht de game je om gebruik te maken van de Batmobiel. Dat gaat zelfs zo ver dat je soms ergens vliegend naartoe bent gegaan, maar niet naar binnen mag zonder je Batmobiel. De wagen is onderdeel van Batman, maar bij vlagen voelt het in Arkham Knight alsof het omgekeerde het geval is. Daar komt bij dat vrijwel elke missie met de Batmobiel gepaard gaat met dezelfde soort shoot-outs met vijandelijke tanks. Die gevechten worden wel steeds wat moeilijker, maar blijven in de basis hetzelfde. Het gevaar dat dit onderdeel als een herhalingsoefening gaat aanvoelen, ligt op de loer.
Rijgedrag
Een ander aspect dat in onze ogen beter had gekund, is het rijgedrag van de mobiel als je in de normale modus rondrijdt. In de eerste plaats werkt de besturing dan anders, hetgeen verwarrend is. Niet erg, want het werkt op deze manier waarschijnlijk beter dan als Rocksteady had geprobeerd één soort besturing te maken voor beide varianten. Vervelender is dat de wagen soms overdreven hard overstuurt, zelfs als dat niet helemaal logisch zou zijn. Nog lastiger is dat dat moment van overstuur vaak volgt op onderstuur. Je krijgt je wagen niet scherp genoeg ingestuurd, tot je ineens bijna spint en de controle verliest. Ietsje rustiger aan doen en goed gebruikmaken van de 'power slides' helpt wel wat, maar echt lekker voelt het nooit. De gameplay straft je verder niet echt voor slecht rijgedrag, maar dit is een van de weinige momenten in het spel waarbij het eerder geprezen gevoel van macht en controle wat naar de achtergrond verdwijnt.