Inleiding
- Crucial T700 1TB
- Crucial T700 2TB
Samengevat
Crucial is met de T700 een van de weinige fabrikanten die een Gen5-ssd op de markt hebben. Na de eerste paar drives, die maximaal rond de 10GB/s presteerden, heeft Crucial sneller nand aan boord om hogere snelheden te realiseren. Je betaalt uiteraard wel een flinke premium voor de (tijdelijke) bragging rights, want de drive is natuurlijk een stuk duurder dan de snelste Gen4-drives. Hij is ook een stuk sneller, maar zorg wel voor wat koeling over de heatsink.
Samengevat
De 2TB-drive van de T700 van Crucial is nog sneller dan de 1TB-variant die we hebben getest en sneller dan Gigabytes Aorus-drive. Je betaalt wel flink meer voor de Gen5-drives en naar verwachting zijn de drives die later dit jaar uitkomen, weer iets sneller. Je hebt dus maar een korte periode met de pochrechten van de snelste ssd. De 2TB-versie wordt door zijn hogere snelheden ook sneller warm dan de 1TB-uitvoering, dus zorg voor een goede koeling. Flinke airflow over de heatsink is zeker een aanrader.
Onlangs schreef ik over de perikelen rondom de introductie van PCI Express Gen5-ssd's: een van de redenen voor veel fabrikanten om nog even te wachten met de introductie van dergelijke drives, is het nand. Om de maximale snelheid van de drives te halen, moet het Micron-nand worden aangestuurd op de maximale snelheid die de E26-controller van Phison aankan: 2400MT/s. De eerste drives deden dat op een veiligere 1600MT/s, een snelheid die minder warmte produceert en waarbij het nand makkelijker stabiel blijft. Keerzijde is dat de drives zo rond de 10GB/s blijven steken met het nand op die snelheid.
Crucial heeft als een van de eerste fabrikanten een drive uitgebracht met iets sneller nand. Het is hetzelfde Micron-nand met 232 lagen, maar dan aangestuurd op 2000MT/s, sneller dan de eerste drives op 1600MT/s dus, maar niet de maximaal haalbare snelheid. Toch moeten drives met het nand op 2000MT/s nog altijd een imposante 12GB/s voor sequentiële overdrachten kunnen halen.
We hebben de 1TB-versie én de 2TB-uitvoering van de T700 van Crucial ontvangen en hebben daar onze vernieuwde set benchmarks, nu inclusief opgenomen vermogen, op losgelaten. Beide drives zijn met en zonder heatsink te koop, en er is ook nog een 4TB-uitvoering. We hebben de drives met heatsink getest; die kosten op het moment van schrijven 232 en 408 euro, terwijl de versies zonder heatsink 199 en 375 euro kosten. De niet-geteste 4TB-drive kost 586 euro zonder en 661 euro met heatsink.
:strip_exif()/i/2005929282.jpeg?f=imagenormal)
De drive
De belangrijkste componenten van de T700 zijn weinig verrassend, aangezien er nog geen andere combinaties van controller en nand te koop zijn dan de Phison- en Micron-chips. De T700 is dan ook opgebouwd rond de bekende PS5026-E26, de PCIe Gen5-controller van Phison en het tlc-nand met 232 lagen van Micron: de B58R-chips. Voor elke 1TB opslag beschikt de drive over 1GB Lpddr4-dram.
Crucial heeft een eigen koellichaam ontwikkeld voor de T700, zodat deze zijn warmte kwijt kan zonder al te snel te throttlen. De koeler is ongeveer 20mm hoog en bedoeld voor systemen waar het moederbord geen heatspreaders voor de M.2-slots heeft. Als je moederbord die wel heeft, kun je natuurlijk die koelmethode gebruiken. Bij normaal gebruik is een actieve koeling niet nodig volgens Phison en Crucial, maar we testen onze drives wel met actieve koeling, om throttling te voorkomen. Alleen bij onze warmtetest laten we de meegeleverde koeler het werk doen.
:strip_exif()/i/2005929290.jpeg?f=imagenormal)
Het B58R-nand van Micron wordt in dies van 1TB geleverd, dus met vier packages (twee bovenop en twee onderop) heeft elke package 512GB in het geval van de 2TB-drive. Dat betekent vier packages van vier dies, dus zestien dies. Daarmee is de E26-controller nog niet maximaal bezet: dat is immers een achtkanaalscontroller met vier chip-enables op elk kanaal. Met een onderbezetting kan het nand niet maximaal parallel werken, dus mogelijk is een 4TB-drive marginaal sneller. De 1TB-drive is in ieder geval wat langzamer dan de 2TB, aangezien die over slechts acht 1TB-dies kan beschikken, waardoor elk kanaal één die aanstuurt.
Uitbreiding testmethode: opgenomen vermogen
We hebben begin dit jaar ons testplatform vernieuwd om klaar te zijn voor Gen5-ssd's. Daartoe zijn we overgestapt van ons AM4-platform met Ryzen 3700X naar een Z790-moederbord met Intel Core i7-13700K-processor. Wat we nog niet konden op dat nieuwe platform, was het opgenomen vermogen van ssd's testen. Daar komt nu verandering in, want inmiddels hebben we een oplossing ontwikkeld om het energiegebruik van ssd's nauwkeurig te meten en te loggen.
We hebben daartoe een riserkaartje van het bedrijf SerialCables gekocht en dit aangepast. Met de nieuwe riser kunnen we naast Gen3- en Gen4-ssd's ook de snellere Gen5-drives meten. Omdat de signalling van de data veel nauwer let dan bij tragere ssd's, voldeed onze oude testmethode niet meer. Met deze nieuwe kaarten kunnen Gen5-ssd's hun volle transfersnelheid halen en kunnen we de voeding uitlezen.
We hebben het pcb aangepast en er een stroommeter op gesoldeerd. Die INA226-meter meet de spanningsval over een shuntweerstand en stuurt de meetgegevens naar een Arduino. Die logt tijdens de tests keurig wat het gevraagde vermogen van de drives is. We rekenen dat om naar milliwatts en de samplesnelheid is 20ms, waarbij de sensor dan al acht samples gemiddeld heeft, voor een effectieve samplerate van 400 metingen per seconde.
/i/2005822522.png?f=imagenormal)
We gebruiken CrystalDiskMark om het opgenomen vermogen tijdens lezen en schrijven te meten. Om het idle-vermogen te meten, zetten we het Windows-energieprofiel op Power Saver en wachten we tot ASPT de drive in Deep Sleep op PS4 zet. Dat idle- of slaapverbruik is vooral relevant voor laptopgebruikers, maar let op: een drive die niet correct in slaapstand gaat, verbruikt al snel ongeveer 1W aan vermogen. Dat klinkt niet als veel, maar met acht uur per dag is dat 3kWh per jaar, en als je pc constant aanstaat, is dat 9kWh: toch een paar euro.
Testmethode
Testconfiguratie
| Moederbord |
Asrock Z790 Taichi |
| Processor |
Intel Core i7-13700K |
| Geheugen |
4x Kingston Fury Beast 32GB DDR5 @3600MT/s |
| Systeemdrive |
Corsair MP600 500GB |
| Videokaart |
Geen (igp) |
| Koeler |
Scythe Mugen 5 rev C |
| Voeding |
Seasonic Prime Titanium 650W |
| Windows-versie |
Windows 11 |
| Gebruikte software |
AS SSD 2.0.7316.34247
ATTO 4.01.0f1
CDM 8.0.4
PCMark 10 2.1.2177 64
3DMark |
Ons testsysteem bestaat uit een Core i7-13700K die we in een Asrock Z790 Taichi-moederbord prikken. Dat combineren we met 128GB DDR5-werkgeheugen, bestaande uit twee kitjes Kingston Fury Beast van 64GB. Dat geheugen hebben we nodig om een ramdisk te maken om alle tests mee te draaien, zodat we geen bottleneck hebben van een systeemschijf. Omdat we alle geheugenslots bezetten met dual-rank-modules, kan het geheugen niet meer dan 3600MT/s halen. Om te booten hebben we een Corsair MP600-drive in gebruik, waarop we Windows 11 Pro geïnstalleerd hebben. Het geheel wordt van prik voorzien door een Seasonic 650W-voeding.
Wat benchmarks betreft hebben we een paar wijzigingen aangebracht. We draaien nog steeds enkele synthetische benchmarks als AS SSD en ATTO, en hebben daar CrystalDiskMark aan toegevoegd, met de standaardinstellingen en de tests van de NVMe-benchmark.
De praktijkbenchmarks bestaan uit PCMark 10, waarvan we de complete Storage-test draaien, en ook de zware consistencytest is gebleven. Speciaal om de gamingprestaties in kaart te brengen, heeft UL Benchmarks een Storage Benchmark aan 3DMark toegevoegd; die draaien we voortaan ook. We hebben onze eigen traces, opgenomen en afgespeeld met NasPT, geschrapt. Die kregen een baard en de software wordt al te lang niet bijgewerkt om relevante resultaten te kunnen geven.
Wel hebben we onze USB-test naar ssd-benchmarks geport, zodat we een realworldtest toevoegen waarmee je kunt zien hoe snel een drive kleinere en grotere bestanden kopieert. Daarnaast testen we hoe snel de (pseudo)slc-cache van een ssd is en hoelang die bruikbaar is door er sequentiële data in blokken van 500MB naartoe te schrijven en de snelheid te loggen. Velen van jullie vroegen in het verleden of we kunnen testen hoe ssd's presteren als ze niet volledig leeg zijn. Dat doen we met deze test door niet alleen te testen op een lege drive, maar ook op een halfvolle drive en een ssd die voor driekwart vol is. We schrijven in die drie gevallen naar de drive vanaf een ramdisk.
Die laatste testmethode gebruiken we ook om de warmtehuishouding in kaart te brengen. Een te hete ssd gaat immers throttlen, waardoor de prestaties teruglopen. We testen daarom ssd's hetzij met hun eigen heatsink als ze daarmee geleverd worden, hetzij onder de heatsink van ons Taichi-moederbord om te zien hoe de temperaturen en bijbehorende snelheden van de drive zich ontwikkelen bij belasting. De overige tests worden met actieve koeling op de ssd's uitgevoerd om de effecten van die throttling op de ruwe prestaties te minimaliseren. Uiteraard testen we de drives met de op het moment van testen nieuwste firmware.
:strip_exif()/i/2005670190.jpeg?f=imagenormal)
Synthetische tests: ATTO en CrystalDiskMark
Met ATTO testen we comprimeerbare data in steeds oplopende transfersizes. We lichten de 4kB-, 64kB- en 1MB-transfersizes eruit. De kleinere groottes zijn relevant voor de randomread- en writeprestaties, terwijl de 1MB-bestanden een beeld van sequentiële overdrachten geeft. ATTO gaat tot transfersizes van 64MB, maar in de regel lopen de snelheden na 1MB niet meer op.
Met het lezen van grotere bestanden is de 1TB-T700 net even snel als de Gigabyte-drive, maar bij 64k-bestanden lezen blijft de Crucial-drive wat achter. Bij de kleine 4k-bestandjes revancheert de Gen5-ssd zich en bij schrijven is de Crucial Gen5-drive over de hele linie sneller dan die van Gigabyte.
- ATTO - Read - QD 4 - 1MB
- Read - QD 4 - 64 kB
- Read - QD 4 - 4 kB
- Write - QD 4 - 1MB
- Write - QD 4 - 64 kB
- Write - QD 4 - 4 kB
CrystalDiskMark
We splitsen de resultaten van CDM op in sequentiële en random groepen. We draaien CDM twee keer: één keer met de defaultinstellingen en de tweede keer met het NVMe-profiel. Tussen beide tests zit wat overlap, maar we hebben de NVMe-specifieke tests als zodanig aangegeven.
Bij het sequentieel lezen met een gemiddelde queuedepth van 8 én met een qd van 1 is de T700 sneller dan de Aorus Gen5, maar bij een hoge queuedepth en bij alle schrijftests is de Gigabyte-drive sneller dan die van Crucial. Beide drives hebben wel een duidelijk voordeel ten opzichte van de Gen4-drives in deze puur synthetische test.
- Sequential 1MB - Q8T1 - Read
- 1MB - Q8T1 - Write
- 1MB - Q1T1 - Read
- 1MB - Q1T1 - Write
- 128kB - Q32T1 - Read
- 128kB - Q32T1 - Write
De randomlees- en schrijfprestaties van de Gen5 10000 blijven wat achter bij die van de overige drives. Pas bij veel threads kan de ssd zijn snelheid laten zien; bij zestien threads is de Aorus sneller dan de rest. Het lijkt erop dat er nog wat firmwareoptimalisaties nodig zijn om het maximale uit de drive te halen.
- Random 4KB - Q32T1 - Read
- 4KB - Q32T1 - Write
- 4KB - Q1T1 - Read
- 4KB - Q1T1 - Write
- 4KB - Q32T16 - Read
- 4KB - Q32T16 - Write
Synthetische tests: AS SSD
AS SSD maakt gebruik van niet-comprimeerbare data, waardoor snelheden meestal wat lager uitvallen dan bij CDM of ATTO. De sequentiële lees- en schrijfsnelheden van de twee T700-drives zijn zeer hoog, maar de random-4k-prestaties blijven opnieuw wat achter vergeleken met de Gen4-drives
- AS SSD - Read - Sequential
- Write - Sequential
- Read - 4K blokken
- Write - 4K blokken
- Read - 4K blokken - 64 Threads
- Write - 4K blokken - 64 Threads
Iops
Hoge iops zijn natuurlijk een direct gevolg van hoge doorvoersnelheden, maar voor het gemak voegen we ze voortaan aan de benchmarkresultaten toe. We zagen al dat de randomlees- en schrijfprestaties nog wel een verbeterslag kunnen gebruiken. Daar mag echt nog wel wat gebeuren om ook op dat vlak een voorsprong op Gen4-drives te nemen.
- Read - 512B
- Write - 512B
- Read - 4K
- Write - 4K
- Read - 4K-64 Threads
- Write - 4K-64 Threads
- Read - 16MB
- Write - 16MB
Praktijktests: filecopy en duurtest
In deze kopieertest lezen en schrijven we kleine en grote bestanden van en naar de ssd. Om een bottleneck met de systeemopslag te voorkomen, draaien we de test vanaf een ramdisk.
Bij het lezen van kleinere bestanden slaat vooral de 2TB-drive van de T700 een gat met de rest. De 1TB-uitvoering is maar net iets sneller dan de snelste Gen4-drives. Het schrijven van die kleinere bestandjes is wel significant sneller en eenzelfde beeld zien we bij 10GB-bestanden. Lezen gaat met de T700 2TB- aanzienlijk sneller dan met de 1TB-uitvoering. Vooral bij het schrijven van een groot bestand van 50GB heb je flinke winst met de Gen5-drives. Die zijn ongeveer de helft sneller dan de Gen4-varianten.
- 1000x 5MB-bestand lezen
- 1000x 5MB-bestand schrijven
- 10GB-bestand lezen
- 10GB-bestand schrijven
- 50GB-bestand lezen
- 50GB-bestand schrijven
Cachetest
We testen de snelheid van de cache (met actieve koeling op de drives om throttling te voorkomen) door op een lege drive, een halfvolle drive en een driekwart volle ssd een testbestand te schrijven. De lege drive is uiteraard een bestcasescenario, maar de halfvolle en driekwart volle drives zul je vaker in de praktijk tegenkomen. We meten de overdrachtssnelheid van elk bestand, een bestand van 500MB dat in een 329MB grote zip verpakt is, en geven in de grafiek die snelheid weer. We schrijven tot de helft van de vrije ruimte gevuld is.
De lege T700 2TB-drive heeft een cache van ongeveer 217GB en schrijft die op een snelheid van ongeveer 6GB/s vol. Ook als de drive half gevuld is, blijft 205GB aan cache beschikbaar en blijft de snelheid van 6GB/s gehandhaafd. Als de 2TB-drive driekwart vol is, meten we een cache van ongeveer 56GB. Daarnaar wordt geschreven met een snelheid die marginaal gedaald is tot 5,8GB/s. Buiten de cache daalt de snelheid naar ongeveer 1,4GB/s gemiddeld, ongeacht of de drive halfvol of driekwart vol is.
Bij de 1TB-uitvoering van de T700 is ongeveer 109GB cache beschikbaar, waar de drive met 5,9GB/s naartoe schrijft. Dezelfde cijfers gelden voor de halfvolle drive, maar als de drive voor driekwart gevuld is, hebben we nog maar 29GB snelle cache om met 5,8GB/s naar te schrijven. Bij de halfvolle drive wordt nog zo'n 38GB met 1,6GB/s weggeschreven; daarna zakt de snelheid in tot 0,8GB/s. Bij de driekwart volle drive zakken we direct na het vullen van de 29GB cache naar een snelheid van gemiddeld 0,9GB/s.
PCMark Storage
De Storage-test van PCMark geeft een totaalbeeld van een combinatie van allerlei activiteiten die van je opslag gebruikmaken. De totaalscore en -bandbreedte geven een algemene indruk, terwijl de deelresultaten inzoomen op specifieke toepassingen.
De twee T700-drives zijn duidelijk een stap sneller dan de Gen4-drives, zowel wat hun gemiddelde bandbreedte als wat de gemiddelde toegangstijd betreft. In alle traces zijn de Gen5-drives duidelijk sneller. Alleen houdt Adobe enorm van de Samsung 990-drive; daarbij is die ssd nog iets sneller bij het starten van de software, maar niet bij het gebruik. Ook in de bestandsmanipulatietests heb je een duidelijk voordeel met de Gen5-drives, die tot ruim tachtig procent sneller zijn in sommige tests.
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Bandbreedte
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Toegangstijd
PCMark 10 deelresultaten: starten en gebruik software
- PCMark 10 - Starten Adobe Acrobat
- Starten Adobe Photoshop
- Starten Adobe Lightroom
- Starten Adobe Premiere_Pro
- Starten Adobe Illustrator
- Starten Adobe After Effects
- PCMark 10 - Starten Windows 10
- Gebruiken PowerPoint
- Gebruiken Excel
- Gebruiken Photoshop Heavy
- Gebruiken InDesign
- Gebruiken Illustrator
- Gebruiken After Effects
Gaming
- PCMark 10 - Starten Overwatch
- Starten Call of Duty: Black Ops 4
- Starten Battlefield V
Bestandsmanipulatie
- PCMark 10 - 2.37GB_(399_JPEGs)_leestest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_kopieertest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_schrijftest
- 20GB_(4_ISOs)_leestest
- 20GB_(4_ISOs)_kopieertest
- 20GB_(4_ISOs)_schrijftest
PCMark 10 Consistency
In de consistencytest van PCMark 10 zakken de T700-drives behoorlijk in tijdens de steadystatefase. Dat is het moment dat de drives maximaal zijn belast, de zwaarste workloads krijgen en op hun slechtst zijn. Als we naar het verloop van de bandbreedte kijken, zien we dat de drives vrij snel in prestaties degraderen, maar gelukkig weer redelijk opkrabbelen. De Samsung 990 Pro degradeert nauwelijks en herstelt zich dan ook uitstekend. De SN850X van WD degradeert weliswaar behoorlijk, maar herstelt zich heel snel. De T700-drives degraderen flink, maar herstellen ook wel weer aardig.
- PCMark 10 Consistency - Steady state bandwidth
- Steady state read latency
- Steady state write latency
In onderstaande grafiek zie je het verloop van de bandbreedte tijdens de consistencytest. In de acht degradatiefases wordt de ssd eerst tweemaal volgeschreven met data en draait PCMark de Storage-test, met tussentijds steeds langer durende randomwriteworkloads. Vervolgens wordt in de drie steadystatefases de Storage-test gedraaid, voorafgegaan door drie kwartier randomwriteworkloads. De ssd zou tijdens die fase zijn 'slechtste' prestaties moeten geven. Tijdens de vijf recoveryfases kan de drive zich herstellen. Tussen de Storage-benchmarks door is de drive steeds vijf minuten idle om ruimte te bieden voor interne optimalisaties als garbage collection.
- Degrade-fase
- Steady-state en recovery
Warmtetest en vermogen
Onze vermogenstest is, zoals we op pagina 3 schreven, inmiddels up and running, zodat we eindelijk kunnen zien wat die snelle drives aan stroom gebruiken. Idle heeft Crucial het prima voor elkaar, met een verbruik van minder dan 100mW. Ook bij random reads valt het nog wel mee. Ze staan weliswaar met afstand onderaan (of bovenaan, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt), maar met ruim 4W smelten ze je heatsink niet direct. Met sequentieel lezen schiet het vebruik wel omhoog, naar bijna 9,5W. Ruim meer dan de overige geteste drives en een goede reden om te zien hoe de warmtehuishouding de prestaties beïnvloedt.
- Opgenomen vermogen - Idle
- Opgenomen vermogen - 1MB Lezen
- Opgenomen vermogen - 4KB Lezen
Warmtetest
In onze warmtetest laten we de drive gedurende een kwartier volschrijven en meten daarbij de temperatuur van de ssd en de snelheid waarmee de drive volgeschreven wordt. Zo hebben we direct een indicatie van de afmetingen van de (pseudo-)slc-cache. In onderstaande grafieken zie je het verloop van de test en in de tabel hebben we enkele gemiddelden op een rijtje gezet. We kijken daarbij naar de gemiddelde snelheid die gehaald wordt bij het schrijven naar de cache en hoe groot die is, of in ieder geval hoeveel data je op volle snelheid kunt wegschrijven. Ook loggen we de maximale temperatuur en de gemiddelde ssd-temperatuur tijdens de test.
De T700 1TB wordt aardig warm met maximaal 82 graden, maar we zien de prestaties niet vaak instorten als gevolg van thermal throttling. Volgens de controller zou throttling pas bij 85 graden inzetten en wordt de drive bij 89 graden maximaal geremd. Crucial geeft echter een temperatuur van 81 graden voor de start van thermal throttling aan, met maximale throttling als de temperatuur oploopt tot 90 graden; dan schakelt de drive zich uit.
De temperatuur van de 2TB-drive loopt veel harder op naar 87 graden en gaat dan wel sterk throttlen. De drive wordt een stuk warmer doordat hij veel harder moet werken. Ten eerste wordt twee keer zo lang met hoge snelheid naar de grotere cache geschreven en ook daarna is de 2TB-drive veel sneller dan de 1TB-versie. Die laatste zakt na de cache terug naar ongeveer 1,6GB/s, terwijl de 2TB-versie 3GB/s probeert vol te houden.
Crucial reserveert ongeveer tien procent van de drivecapaciteit als slc-cache. Voor de 1TB-drive meten we ongeveer 106GB op volle snelheid en voor de 2TB-drive is dat pakweg 210GB. Dat is stukken minder dan de Aorus Gen5-drive, die we eerder hebben getest, en ook naar de SN850X konden we veel langer op volle snelheid schrijven. De schrijfsnelheid van de 2TB-drive is, zonder throttling, ongeveer het dubbele van de 1TB-uitvoering, waarschijnlijk door het lagere aantal dies dat parallel wordt aangesproken. Een beetje airflow over de heatsink kan zeker bij de 2TB-drive dus geen kwaad.
| Drive |
Schrijfsnelheid naar cache |
Capaciteit cache |
Schrijfsnelheid zonder cache |
Maximale temperatuur |
Gemiddelde temperatuur |
| Crucial T700 1TB |
5,2GB/s |
104GB |
1,6GB/s |
82ºC |
69,9ºC |
| Crucila T700 2TB |
5,3GB/s |
210GB |
3GB/s |
87ºC |
79,8ºC |
| Gigabyte Aorus Gen5 10000 2TB |
5,3GB/s |
650GB |
1,3GB/s |
51ºC |
48,7ºC |
| Gigabyte Aorus 7000s 2TB |
4,1GB/s |
220GB |
1,5GB/s |
78ºC |
69,3ºC |
| Corsair MP600 PRO 2TB |
3,9GB/s |
216GB |
1,6GB/s |
55ºC |
48,2ºC |
| Samsung 990 Pro 2TB |
4,0GB/s |
230GB |
1,8GB/s |
63ºC |
58,7ºC |
| Seagate Firecuda 530 2TB |
4,3GB/s |
210GB |
3,1GB/s |
66ºC |
60,2ºC |
| WD Black SN850X 2TB |
4,4GB/s |
565GB |
1,4GB/s |
66ºC |
61,4ºC |
Prestatie-index
Voor onze nieuwe testsuite hebben we opnieuw twee prestatie-indices gemaakt. Daarbij maken we weer onderscheid tussen een index voor licht en een voor zwaar gebruik, met de zware Consistency-test van PCMark als onderscheidende test. De overige benchmarks tellen allemaal even zwaar mee.
In zowel de index voor zwaar als die voor licht gebruik zijn de nieuwe T700-drives van Crucial iets sneller dan de Aorus-drive en uiteraard staan de Gen5-drives ruim boven de Gen4-drives, als allersnelste, met in beide gevallen een voorsprong van net geen negen procent. Voor iedereen die geen Gen5-slot beschikbaar heeft, is de WD Black SN850X een enorm snel alternatief. De overige drives volgen niet op acht of negen procent, maar zijn dik een kwart langzamer.
- Prestatie-index licht gebruik
- Prestatie-index zwaar gebruik
Conclusie
Met de T700 vult Crucial heel handig het vacuüm op het vlak van Gen5-ssd's op. Er is momenteel geen echt alternatief verkrijgbaar, aangezien de meeste fabrikanten wachten op een manier om de Phison-controller het nand op volle snelheid te laten aansturen. Waar de eerste lichting drives, zoals de eerder door ons geteste Aorus Gen5 10000, het nand op 1600MT/s laat werken, met maximale snelheden van pakweg 10GB/s tot gevolg, is het wachten op drives die nand op 2400MT/s laten werken, voor snelheden van ruim 13 tot 14GB/s.
Crucial kiest voor de gulden middenweg en is daarmee momenteel een van de weinige, zo niet de enige fabrikant die de 10GB/s-grens overtuigend overschrijdt. Dat zie je uiteraard alleen terug in een handjevol benchmarks, synthetische tests met data die niet te complex is, maar je hebt wel cijfers om mee te pochen. In onze praktijkbenchmarks, zowel die van PCMark als filecopytests, weten de twee T700-drives als hoogste te scoren. Pas als je ze bizar zwaar gaat belasten, blijken ze nog zwakke plekken te hebben. Dat zien we in de consistencytest en in de warmtetest. Uit die laatste test blijkt dat als je de drive voortdurend beschrijft en koeling achterwege laat, vooral de 2TB-drive aardig kan gaan throttlen. Met andere woorden, fatsoenlijke koeling in de vorm van airflow over je heatsink is zeer gewenst.
In de consistencytest zakt de T700 aardig in wat prestaties betreft, maar hij herstelt wel. Drives als de Samsung 980 Pro en 990 Pro doen het beter in die test, maar met hun Gen4-interface zijn die inherent langzamer. De T700 van Crucial heeft, net de Aorus 10000, wat moeite met random reads en writes. Dat zal niet aan Crucial, maar aan de Phison E26-controller liggen. Mogelijk weet Phison daar met toekomstige firmware-updates nog wat meer performance uit te persen.
Al met al haal je met de T700, en dan vooral de 2TB-drive met zijn hogere bezetting van de controller, de snelste ssd van dit moment in huis. Dat zie je in de meeste benchmarks duidelijk terug, maar het is de vraag of je het ook gevoelsmatig merkt. Maakt dat je niet veel uit en wil je gewoon het allersnelste, dan is de keus snel gemaakt. Veel andere opties zijn er immers niet totdat andere fabrikanten hun Gen5-assortiment aanbieden. Maar stiekem is daarop wachten of een rappe Gen4-drive aanschaffen voor de huidige superlage prijzen misschien wel de beste optie.
- Crucial T700 1TB
- Crucial T700 2TB
- Crucial T700 1TB
- Crucial T700 2TB
:strip_exif()/i/2005748516.png?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2005748518.png?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2005929282.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005929284.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005929286.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005929288.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005929290.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005822524.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005822526.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005822528.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005748508.png?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2006816208.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2006689336.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2006302888.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2006234432.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2005809172.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2006489598.jpeg?f=fpa)
/i/2005990606.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004873504.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2005584080.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004708298.jpeg?f=fpa)
/u/182652/crop55cb478493048_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/1176/crop635f8931b2b68_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/2210/cobra.jpg?f=community){kind=small}
Die pushen echt de innovatie niet :strip_exif()/u/53522/crop583d477015a24.gif?f=community){kind=small}
/u/40481/crop63f777c898038_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/263315/crop592fef8caf3e6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/113191/crop5f7af766d9362_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/88308/tieinterceptor2%252070.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/326054/crop602f9fe57672e_cropped.jpg?f=community){kind=small}