Google wil mededeling tonen vanwege links die zijn verwijderd door Europese wet

Google wil zoekresultaten uitlichten die zijn verwijderd door het Europese 'recht om vergeten te worden'. Het zoekbedrijf overweegt door de nieuwe wet een mededeling op iedere pagina te plaatsen waarop links zijn verwijderd.

De werkwijze lijkt op hoe Google omgaat met mp3-nummers die worden opgezocht via de zoekmachine, schrijft The Guardian. Google vervangt sommige linkjes met een mededeling, waarin staat dat het de pagina na schending van de copyrightwet verwijderde.

De Amerikaanse internetgigant moest afgelopen maand enkele wijzigingen doorvoeren, omdat het Europese Hof oordeelde dat zoekmachines het verwijderen van zoekresultaten mogelijk moeten maken. Het Hof was namelijk van mening dat Europeanen het recht hebben 'om vergeten te worden'. Vanwege de uitspraak zette Google een formulier online, waarmee Europeanen de zoekgigant kunnen vragen onwelgevallige resultaten te verwijderen.

Een week geleden had Google 41.000 aanvragen binnengekregen om links te verwijderen. Een derde van die gevallen was gerelateerd aan fraude, een vijfde aan serieuze misdaad en twaalf procent had betrekking op kinderpornografie. Sommigen zetten vraagtekens bij de effectiviteit van de maatregel.

The Guardian schrijft dat Google het aantal verwijderingsverzoeken wil gaan opnemen in zijn halfjaarlijkse transparantierapport. Daarin zou het zoekbedrijf ook willen zetten hoe vaak overheden een dergelijk verzoek hebben ingediend.

Reacties (62)

Ik vind het eigenlijk wel een goed idee dat er een soort waarschuwing bij komt te staan, dan kun je als normale burger niet weten wat er echt aan de hand was maar je bent hierdoor wel gewaarschuwd dat er mogelijk iets aan de hand was en kun je dit verifiëren met die persoon (bijvoorbeeld als je diegene wilt aannemen).

Al ben ik een voorstander van veel publieke data, het kan namelijk ook zeker mensen schaden.. kijk maar naar de US waar je in sommige staten Megans law hebt. In sommige gevallen wil je natuurlijk heel graag weten of er een pedosexueel in je directe omgeving woont, maar er staan ook genoeg mensen in die lijst die geen drol gedaan hebben. Maar vanwege bepaalde bericht- en/of wetgeving staan ze wel publiekelijk op de schandpaal.

Een van de problemen die je nu hebt is dat Google medewerkers als een soort rechters van het internet te werk gaan. Met simpele zaken als copyright schending is dat niet ontzettend moeilijk, maar met zaken die over persoonlijke belevingen en geschiedenis is dat toch een stuk lastiger te beoordelen.
Ik zou bijna willen stellen dat een persoon die iets wil laten verwijderen dit eerst moet voorleggen bij een civiele rechter in zijn eigen land en bij een positieve uitspraak dit kan voorleggen aan Google zodat ze daar op handelen..

Dat zorgt wel voor meer bureaucratische rondslomp maar heeft wel twee grote voordelen;
- Het is een eerlijker proces omdat het wordt uitgevoerd door personen die hier voor gestudeerd hebben en werkzaam in een zodanige functie. De macht wordt dus weggenomen bij anonieme Google medewerkers (als het ware)
- Het kan meer mensen afschrikken om het aan te vragen, waardoor er veel minder onzinnige aanvragen tussen zitten.

Anderzijds: in de meeste landen heeft justitie nu al een flinke achterstand. Wil je daar dan nog al die triviale cases aan toevoegen?

Overigens is het niet onredelijk dat Google het recht heeft content niet meer te indexeren in zijn eigen register. Dat is niet meer of minder logisch dan dat een kruidenierszaak het recht heeft om een bepaald product uit zijn rekken te halen. Als klant ga je dan maar gewoon elders op zoek naar je favoriete merk.

Het zou een heel andere zaak zijn moest Google informatie van het net halen, maar dat kunnen ze uiteraard niet.

Justitie heeft zeker al een enorme achterstand in praktisch elk land inderdaad, wat hierdoor alleen nog maar erger zal worden. Aan de andere kant hoeven dit geen enorme lange zaken te worden en kunnen ze ook nog eens een lage prioriteit krijgen waardoor 'belangrijkere' zaken voorrang krijgen.

Ik moet je gelijk geven dat Google slechts indexeert en niet het daadwerkelijk 'hard' verwijderd van het internet, aan de andere kant moet je ook weer rekening houden met het feit dat Google zo ontzettend groot en belangrijk is dat voor veel mensen het internet als het ware begint bij Google. M.a.w., als iets op een gegeven moment zo groot wordt dan krijgt dat bedrijf hogere verantwoordelijkheden dan een bedrijf dat vergelijkbare diensten levert maar slechts een marginaal marktaandeel heeft.

Als je iets onvindbaar maakt in Google dan maak je het praktisch onvindbaar voor (het gros van de /erg veel) mensen.

Aan de andere kant hoeven dit geen enorme lange zaken te worden en kunnen ze ook nog eens een lage prioriteit krijgen waardoor 'belangrijkere' zaken voorrang krijgen.

Wellicht is het effectiever juist dit soort zaken voorrang te geven, ze kunnen immers snel afgehandeld worden. Al die lastige zaken zoals moord, grote fraude etc duren te lang, misschien moeten we die wel overslaan.....

Ja, maar ten eerste gaan moordzaken en fraude gaan via de strafrechter en dit soort zaken zijn eerder bedoeld voor een civiele rechter.

Ten tweede denk ik dat het ook handig kan zijn als dezeflde methode wordt gebruikt die wordt gedaan bij het Europen Court of Human Rights (ECtHR), daar wordt door een enkele rechter (in afwisselend verband) gekeken of een zaak kans maakt en goed ingestuurd is. Hierdoor vallen heel veel zaken al af, waardoor er minder zaken die meer inhoud hebben die als echte rechtzaak behandeld worden.

Maar als je dergelijke zaken met lage prioriteit behandelt, is het kalf vaak al verdronken. Laten we realistisch zijn: mensen gaan hun right to be forgotten voornamelijk inroepen als ze gaan solliciteren, verhuizen, een eigen zaak opstarten, een nieuwe relatie beginnen of een andere belangrijke levenskeuze maken. Dan kun je geen maanden tot jaren wachten (want dat is wat lage prioriteit betekent).

Bovendien brengt zelfs een simpele zaak heel veel administratief werk met zich mee. De achterstand bij justitie is meer een gevolg van al het administratieve back-officewerk dan van rechtszaken zelf, of zo stelt de media het alvast voor.

Het wordt onvindbaar voor je buurvrouw, maar niet voor zij die echt belang hebben bij je verleden na te trekken: kredietverstrekkers, potentiële werkgevers, zakenpartners,...

Neem nu het voorbeeld waarmee deze hele heisa is begonnen: een Spaanse man wou gegevens over zijn bankroet van Google hebben. Als dat van Google verdwijnt, zal de nieuwsgierige buurvrouw niet meteen meer zien dat je al eens bankroet ging. Maar je bankroet staat wel nog in detail en voor iedereen toegankelijk op de website van een kamer van koophandel, centrale bank of gelijkaardig instituut (geen idee welk instituut in Spanje bankroeten registreert).

En de mensen die echt moeten weten dat je bankroet ging (de bank, klanten van je nieuwe onderneming,...) weten de weg wel in zo'n site.

Is toch niet alleen google die het moet doen, maar toch ook bing, yahoo, etc?

Volgens mij wel, het geldt dacht ik in principe voor elke vergelijkbare aanbieder van deze service. Maar Google heeft zo'n groot marktaandeel dat daar de focus op ligt dunkt mij.

Ik vind het eigenlijk wel een goed idee dat er een soort waarschuwing bij komt te staan, dan kun je als normale burger niet weten wat er echt aan de hand was maar je bent hierdoor wel gewaarschuwd dat er mogelijk iets aan de hand was en kun je dit verifiëren met die persoon (bijvoorbeeld als je diegene wilt aannemen).

Als je al met die persoon in contact kunt komen.

Wat voor toegevoegde waarde heeft zo'n melding nou? De waarschuwing geeft in mijn ogen een signaal af van 'waar rook is is vuur'. En dat kan een heel verkeerd signaal zijn. Zeker als je uit de zoekresultaten bent verwijderd omdat je er om ontrechte redenen in bent beland.
Iemand met een mededeling wordt nu iemand die iets te verbergen heeft en kan daardoor nog lastig gevallen worden of in de problemen komen. Want ook al ben je uit de zoekresultaten verdwenen, de informatie staat nog wel op internet. Dus even op andere manieren zoeken en je komt nog achter hetgeen wat de betreffende persoon wilde verbergen.

Een mededeling trekt dus juist extra aandacht.Nee, het is beter om de zoekresultaten gewoon weg te laten zonder opgaaf van reden.

"Don't shoot the messenger."

Ik zie Google meer als het medium. Op een site staat iets wat iemand niet wil zien, Google geeft het slechts door. Als je dan iets weg wil hebben zou je je tot de website moeten richten. Dan kan die hele wet weer weg.

Daarnaast, hoe zit het dan met andere zoekmachines? Als iemand ziet dat er iets is weggehaald door Google, kan hij dan gewoon Yahoo gebuiken en het alsnog vinden?

[Reactie gewijzigd door O88088 op 9 juni 2014 14:12]

Als je dan iets weg wil hebben zou je je tot de website moeten richten

Dat is juist veel meer ongewenst.

Het gaat erom dat Google die koppeling blijft leggen tussen en naam en informatie terwijl dat al lang niet meer zinvol of terecht is op dit moment van de tijd.
Bijvoorbeeld de zoon van de minister van verkeer en waterstaat die een keer is opgepakt voor rijden onder invloed en dat (logisch) enorm wordt uitgemolken door de media. Moet dat twintig jaar later nog steeds bij elke zoektocht op zijn naam naar voren komen terwijl zijn vader of moeder allang geen actief politicus meer is.

Moet die man dan in 200 nieuwssites proberen het artikel te laten verwijderen terwijl het gewoon terecht gepubliceerd is of moet Google die stokoude gegevens gewoon niet meer nog steeds elke keer in verband brengen met een zoekactie op de naam.

hier snap ik niets van. Laat er dan wetgeving worden gemaakt om het publiceren van websites over bepaalde topics (door de rechter getoetst) ongedaan te maken zodat alle 200 websites het moeten weghalen.

Het weghalen van de search engine results is maar een rare manier om het aan te pakken. Shooting the messenger.

Google maakt geen content.

Ik wil niet dat politic informatie naar "bunga, bunga parties" weghalen, maar als burger informatie hebben over wat politici uitspoken.

[Reactie gewijzigd door madhapee op 9 juni 2014 22:35]

Google maakt geen content.

Dat is een misvatting.
De zoekindex van Google is juist ook wel degelijk content.
Google bepaald hoe de zoekindex wordt samengesteld.
Google is er dus ook volledig verantwoordelijk voor een kan er dus ook op aangewezen worden als hun zoekindex andere mensen schade berokkend.

als de websites hun nieuwsberichten aanpassen dan veranderd de google link ook.

cache word automatisch gerefreshed. de zoekindex verdanderd dagelijks.

Kijk, iemand die het snapt. Het bericht zelf blijft gewoon bestaan, maar de 'doorgever' moet het verwijderen.

Het is niet helemaal duidelijk wat het gaat betekenen voor andere zoekmachines. Zo is specifiek voor Google dat zij pagina's op een bepaalde volgorde plaatsen (en daarom volgens het HvJ een verantwoordelijke zijn), zij vooral een commercieel oogmerk hebben en zij een vestiging hebben in onder meer Spanje (waardoor de Europese regels van toepassing werden geacht). Dit is waarschijnlijk niet voor alle zoekmachines of websites in het algemeen ook het geval, maar voor Yahoo zou een dergelijke plicht wellicht wel kunnen gelden gelet op bovengenoemde voorwaarden. Ik denk dat Yahoo in de praktijk echter niets zal doen totdat ze daadwerkelijk dezelfde plicht krijgen opgelegd van het Hof.

[Reactie gewijzigd door Maj-Maj op 9 juni 2014 13:39]

Ik zie Google meer als het medium. Op een site staat iets wat iemand niet wil zien, Google geeft het slechts door.

Google geeft natuurlijk niets door maar verwijst. Maar ze doen wel meer, ze indexeren, leggen verbanden etc. En juist DIE dingen vind de rechter niet okay.

Inderdaad, deze wet is echt belachelijk.

Voorbeeld hoe het zou zijn in het echte leven:
Een foto of ander bewijs van iets wat ik ooit heb gedaan, maar niet meer wil weten, ligt ergens. Iedereen die weet waar het ligt of aanwijzingen daartoe heeft, mag er niets meer over zeggen van de overheid, maar hij/zij van wie het object is, neemt niet de moeite het op te ruimen.

Als ze het ook daadwerkelijk bij elke verplichte verwijdering gaan doen,,, goed plan.

Met de optie (het oude opgeslagen bericht) in te kunnen lezen op eigen verantwoording al helemaal, zolang betrokkene individu/onderneming er geen schade aan ondervinden mits dat juist weer rechtmatig is bijvoorbeeld ter voorkoming van schade van consumenten.

(lees vrijheid van meningsuiting moet een vrijheid blijven) Dus wanneer de EU iets dooft omdat ze denkt in naam van bijvoorbeeld de consument te handelen, zullen ze toch de optie het als individu te mogen inzien als een eigen keuze moeten laten.

Als ze het ook daadwerkelijk bij elke verplichte verwijdering gaan doen,,, goed plan

Heel slecht plan en als ze het echt uitvoeren staan ze ook binnen een paar maanden weer voor de rechter en gaan ze weer verliezen.

Het wordt dan namelijk expliciet door Google vastgelegd negatieve informatie over iemand die gewoon in zijn recht stond om zijn/haar privacy te beschermen.
Google wordt daarmee zelf schuldig aan negatieve berichtgeving over iemand. (en ook feitelijk juiste info die schade oplevert kan prima onrechtmatig zijn)
En dan kan het zijn dat ze niet alleen de link moeten verwijderen maar ook schade moeten vergoeden.
Bijvoorbeeld als iemand tijdens een sollicitatie wordt gevraagd waarom Google die opmerking heeft gepubliceerd en die persoon dan wordt afgewezen zal er zeker ook een schadevergoeding worden gevraagd.
Of als een contract wordt opgezegd vanwege ene publicatie door Google. Dan kan de schade zo in de miljoenen lopen

[Reactie gewijzigd door 80466 op 9 juni 2014 14:49]

Heel slecht plan en als ze het echt uitvoeren staan ze ook binnen een paar maanden weer voor de rechter

DMCA meldingen doen ze ook. Uiteraard niet expliciet, maar wel dat een of meer resultaten verwijderd zijn. En je dus feitelijk dingen onthouden worden die misschien op een andere manier nog steeds kunt vinden.

Derhalve bewaar ik zelf ook de nodige wel gevonden zaken, plaatjes en artikelen. Je weet maar nooit of de censuur toeslaat. Vanzelfsprekend is privacy een groot goed. Maar voor je het weet heeft er ook nooit een student voor een rij tanks gestaan. Om ´s mans goede naam niet bezoedelen.

DCMA meldingen leveren geen probleem op.
Die leveren juist eerder een soort waarschuwing op dat je waarschijnlijk naar illegale verspreiding van content aan het zoeken bent.

Maar als ze Europese rechterlijke uitspraken denken af te zwakken dan zijn ze bij Google heel dom bezig.
Rechters hebben een enorme hekel aan partijen die hun uitspraken proberen af te zwakken om daarmee de partij die zij in het gelijk gesteld hebben proberen een trap na te geven.

[Reactie gewijzigd door 80466 op 9 juni 2014 22:53]

DCMA meldingen leveren geen probleem op.
Die leveren juist eerder een soort waarschuwing op dat je waarschijnlijk naar illegale verspreiding van content aan het zoeken bent.

Typical. Een foto van Maria Sharapova; waarvan er nog duizenden op internet staan.
Destemeer een bewijs dat je moet afvangen en bewaren wat je interessant vindt voordat het weggeGoogeld is.


_{Ik heb m inmiddels}

Is DMCA hier ook geldig? Ik dachet dat het Amerikaanse wetgeving was. Ik kan me indenken dat bepaalde zaken in Europa wel in de zoekresultaten op google.nl getoond mogen worden.
Of is het gewoon, Google is Amerikaans bedrijf dus die wetgeving geldt voor alle sites ook de internationale?
En ja, ik begrijp dat het in dit artikel over Europese wetgeving gaat...

[Reactie gewijzigd door harrytasker op 9 juni 2014 13:21]

DMCA is een Amerikaanse wet, natuurlijk hoef je daar als site operator buiten de VS geen gehoor aan te geven. Daarnaast is het geen filter voor Amerikanen; de wet stelt dat je de content moet verwijderen. Google kan de content dus niet blijven laten zien aan Europeanen. Hetzelfde geldt voor deze Europese wet.

Google kan de content dus niet blijven laten zien aan Europeanen.

Dus voor mij worden zoekresultaten verborgen gehouden, terwijl miljoenen anderen op de wereld het gewoon kunnen vinden. Slordig.

Een volgende stap is dat overheden onwelgevallige zoekresultaten laten schrappen. Al was het maar onder het mom van voorkoming van privacyschending van de betrokkene(n).

Als Google het niet kan vinden is het niet gebeurd.

Dus voor mij worden zoekresultaten verborgen gehouden, terwijl miljoenen anderen op de wereld het gewoon kunnen vinden. Slordig.

Je interpreteert mij verkeerd. Het ging om content die door Amerikaanse DMCA offline is gehaald. Die content is óók voor Europeanen verborgen (omdat het simpelweg is verwijderd). Net zoals content die onder de Europese privacywet zijn weggehaald ook niet voor Amerikanen beschikbaar is. Dus nee, het is niet zo dat miljoenen anderen op de wereld het gewoon kunnen vinden.

Je interpreteert mij verkeerd. Het ging om content die door Amerikaanse DMCA offline is gehaald.

Mij gaat het om de europese wet. Waar ze in Thailand of Chili niks mee te maken hebben. Zoekresultaten worden beinvloed.
De dmca-achtige meldingen zien we al tijdenlang.

Mij gaat het om de europese wet

Je quotet mij en trekt de verkeerde conclusie, en je blijft blijkbaar de verkeerde conclusie trekken terwijl ik al in twee posts heb uitgelegd dat de content die voor de Europese privacywet wordt verwijderd (en dus niet alleen gefilterd) ook niet voor niet-Europeanen te zien is.

Google vervangt sommige linkjes met een mededeling, waarin staat dat het de pagina na schending van de copyrightwet verwijderde.

Ze verwijderen zoekresultaten op hun pagina. Uiteraard niet het artikel op de plek waar zij het vonden.
Wellicht dat men het nergens ter wereld meer kan vinden middels Google, maar het is wel beinvloeding van mijn kennisvergaring. Gelukkig is er meer dan alleen Google of het WWW.

En nu gaan er dus vermoedelijk ook verwijzingen komen naar de Europese wet. De wet niet die verwijzen naar het betreffende artikel verbiedt.

[Reactie gewijzigd door stresstak op 9 juni 2014 20:19]

Dit zou zeker moeten, dat je het kan verwijderen is al een beetje net aan vind ik. Google zou zeker moeten mogen laten zien dat er dingen zijn weggelaten.
Toch maar gewoon overstappen op Bing

Er staat niet in de wet "Google" maar "search provider", wat betekend dat ook Bing hier voor 1 Januari 2015 faciliteiten voor moet gaan verzorgen als ze nog actief willen blijven in Europa.

Helaas iedere zoekmachine inderdaad. Ik kan gewoon niet geloven dat deze wet voor burgers is gemaakt, er is niets(weinig) mis met hoe internet nu werkt, maar heel veel mensen willen volgens mij macht behouden die wordt ondermijnt door het internet. Het klinkt meer alsof dit een begin is naar de EU die alles wilt kunnen laten censureren(nu plots vanuit het perspectief privacy ipv veiligheid).

[Reactie gewijzigd door WoutervOorschot op 9 juni 2014 13:30]

Het recht om vergeten te worden is ook een recht. En is toch wel iets anders als censuur. Om even een extreem voorbeeld te geven: Lucia de Berk. Ze heeft jaren vast gezeten, maar heeft niets gedaan. Ze is vrijgelaten en heeft verontschuldigingen gekregen. Tot aan het einde ter dagen kom je nog zaken op Google tegen over wat ze allemaal wel niet gedaan heeft. ... Nu mag Google het straks gewoon verwijderen. En terecht. Dit is geen censuur. Het is pas censuur, in mijn ogen, op het moment dat het de openbaarheid van bestuur gaat raken. Of dat verkiesbare personen hun "trackrecord" gaan verwijderen.

En als je dan een onderzoek wilt doen naar misstanden in rechtzaken en Lucia de B. als voorbeeld wilt gebruiken hoe het mis kan gaan kun je niets meer terugvinden. Het klinkt mij als het herschrijven van de geschiedenis en dat lijkt me niet wenselijk, hoe vervelend ook in sommige gevallen. Misschien zou er een uitzondering moeten komen via de rechter, maar niet dat Jan en alleman zomaar feiten uit de collectieve geschiedenis (wat internet toch ook is) kan laten wissen.

En als je dan een onderzoek wilt doen naar misstanden in rechtzaken en Lucia de B. als voorbeeld wilt gebruiken ...

Dan vind je uiteindelijk iemand die WEL zin heeft om over 30 jaar NOG STEEDS als voorbeeld gebruikt te worden.

Als je fatsoenlijk onderzoek doet, dan vind je alle informatie die je zoekt. Er is namelijk geen informatie verdwenen of verwijderd. Maar het verschil is dat 'iets ouds' continu actueel wordt gehouden door terug te komen in actuele resultaten.

Vergelijk het met het volgende, je komt binnen op je eerste dag van je nieuwe baan, je collega's Googlen even:
"Hoi, ik ben Software Developer, 30 jaar oud met 5 jaar ervaring. Vorig jaar woonde ik naast een pedofiel en op m'n 16de ben ik opgepakt voor een stomme dronken actie die racistisch uitpakte."
Kun je tijdens de lunch meteen even uitleggen dat je geen racistische kinderverkrachter bent, als je überhaupt nog door je proeftijd komt.

Iedereen doet een paar domme dingen in z'n leven, bij sommigen gaan die dingen 'een eigen leven' leiden en kan ik me voorstellen dat je ze na een paar jaar weer wat minder onder de aandacht wilt brengen.

Jouw recht op onderzoek staat recht tegenover de privacy van Lucia de B. Dat zij de zaak eindelijk maar eens achter haar wil laten, geeft haar verzoek, mijns inzien, meer gewicht. De persoon in kwestie heeft volop het recht om te zeggen: gaat je niets aan.

Het wissen van gegevens uit google is trouwens iets heel anders dan het herschrijven van de geschiedenis. Google en het internet hebben voorlopig nog steeds niet als doelstelling de geschiedenis van (alle) mensen vast te leggen.

Ieder mens heeft het recht om zijn gegevens te delen of niet. En ook om later zijn mening te herzien. En als zo iemand niet meer herinnert wenst te worden aan bepaalde feiten, of verzinsels, uit zijn verleden dan is dat nog steeds zijn goed recht.

Maar dan nog, dan zou Lucia de B. de data moeten laten verwijderen, en niet de zoekresultaten. Als je de zoekresultaten hebt, dan kun je de artikelen zelf ook wel vinden.

Zolang Bing heel klein is in Europa is het voor hen eigenlijk maar een klein probleem.
Het is juist de afweging die de het hof heeft gemaakt dat Google het moest weghalen omdat zij zo'n grote invloed hebben in het toegankelijk maken van deze gegevens.
Voor Bing geldt dat eigenlijk nog nauwelijks in Europa.

[Reactie gewijzigd door 80466 op 9 juni 2014 14:56]

Bing wordt weinig gebruikt, maar bevat wel vrijwel alle zoekresultaten. En iemand die z'n research een beetje serieus neemt doet niet alleen een check op google naar iemand historie. Die checkt ook andere zoekmachines en social media. Dus als iemand die ooit wat verkeerds heeft gedaan niet meer in de Google zoekresultaten staat, vind je het nog wel met Bing en anderen. Het probleem is dus niet opgelost.

En iemand die z'n research een beetje serieus neemt doet niet alleen een check op google naar iemand historie.

Iemand die serieuze research doet wordt ook niet gehinderd door de uitspraak tegen google omdat die alleen van toepassing is op de zoekactie naariemands naam.
Zoekacties naar een naam + een specifieke zoekterm als failliet of strafblad worden niet geraakt door de uitspraak

Het lijkt me dat deze wet voor Bing ook geldt, of gaat gelden..

Ja dat is waar, maar zolang je geen te grote zoekmachine gebruikt zal de EU de moeite waarschijnlijk niet eens nemen om ze te dwingen te voldoen aan deze regel.

Hij geldt voor alle commerciele zoekmachines die locaties in de EU hebben, maar men moet wel eerst een verzoek naar Bing sturen. Iets wat niet iedereen zal doen.

Het lijkt me dat deze wet voor Bing ook geldt,

De privacy wetgeving in de EU wet geldt voor iedereen die iets doet in de EU. (net zoals de patriot act geldt voor iederen die iets doet in de VS)

Dat betekent niet dat de gevolgen van die wet voor iedereen gelijk zijn.
De privacyschending door het koppelen van bepaalde informatie aan een bepaalde naam is veel groter als veel meer mensen de zoekmachine gebruiken.
De afweging of de privacyschending schade oplevert en moet lijden tot het weghalen van die koppelingen in de zoekindex zal dus ook bij Google veel eerder negatief uitvallen voor Google dan bij Bing

Dit is nog de beste reactie op "Het recht om vergeten te worden": https://www.youtube.com/watch?v=r-ERajkMXw0

Als je het niet eens bent met wat op het internet staat moet je de websites die artikelen over je posten aanpakken, niet de search engine.

Google maakt geen content, websites doen dat

Dit is een mooie tool voor politici om hun straatje schoon te vegen.

Je kunt Google vragen hun cache te deleten. En dat doen ze zelf ook regelmatig.

De oorzaak ligt bij de sites, niet bij search indexers. Daar ligt de kern van het probleem. Anoniem roddels de wereld in spuiten moet niet kunnen. Als je wat op het internet zet ben je er verantwoordelijk voor. Je kunt misschien de wetgeving sterker maken om websites uit het buitenland aan te pakken, dat is effectiever.

Dit is maar symboolwetgeving en riekt naar verkapte censuur. Ik vind het goed dat Google aangeeft als resultaten verwijderd zijn.

Geweldige video trouwens.

[Reactie gewijzigd door madhapee op 9 juni 2014 19:09]

Ik ben het met je eens dat er bij de verkeerde aangeklopt wordt maar dat geldt ook voor torrents sites. Ze hosten zelf geen data maar worden wel aangepakt. Het is een beetje de makkelijke weg zoeken van regeringen en dergelijke omdat ze zelf niet achter de bron aan willen/kunnen gaan.

Dan is dit zeker een goede tweede: http://www.speld.nl/2014/...ergeetverzoeken-openbaar/

Je weet dat speld.nl niet serieus is toch?

On topic: Goed dat google dit doet en ook naar mijn idee rechtvaardig. Mensen moeten op de hoogte zijn dat de info die ze lezen/zien niet volledig is. Dit is ook de enige manier om het aantal verzoeken terug te dringen; stel dat iemand solliciteert en het bedrijf ziet dat die persoon een verwijder verzoek heeft ingediend, dan wordt deze persoon ook niet aangenomen ongeacht hoe erg de info is die verwijderd is. Dan is het misschien nog verstandiger om bij minder erge zaken het te laten staan..

Het blijft raar. Google. Bing, etc. moeten verwijzingen naar data weghalen, maar bijvoorbeeld Facebook mag het gewoon bewaren en publiceren.

Bij facebook kon je altijd al dingen laten verwijderen.

En Facebook is geen zoekmachine!

Dat gaat volgens mij niet 1-2-3 in orde komen.
Europa legt nu op om de zg. links hard te verwijderen.
Zoals ik het nu begrijp, lijkt het er op dat deze links intern bij Google niet verwijderd zijn maar eerder verborgen.

Als er straks een slimme EU politieker inziet dat deze wet toch eigenlijk maar compleet belachelijk is en deze dus weer afschaft, dan zou Google de verborgen links weer zichtbaar kunnen maken.

Als er straks een slimme EU politieker inziet dat deze wet toch eigenlijk maar compleet belachelijk is

Het gaat om privacywetgeving.
Ik vind dat je nogal luchtig beweerd dat bescherming van de privacy van mensen belachelijk is.

Ik vind dat je nogal luchtig beweerd dat bescherming van de privacy van mensen belachelijk is.

Niet de privacybescherming per se, maar de wet dekt de lading niet totaal. Voorbeeld Lucia de Berk zal altijd gevonden kunnen worden in artikelen van tijdschriften, kranten, archieven, blogs, verslagen, etc.

Zoals ik het nu begrijp, lijkt het er op dat deze links intern bij Google niet verwijderd zijn maar eerder verborgen.

Verborgen wellicht. Dus vanuit Thailand, Zimbabwe of Ecuador bijv. wel te vinden.

Lekker is dat. Ik weet eigenlijk niet wat er erger is: Een eventueel niet zo fraai bericht over mij in de Google zoekresultaten, of de zeer opvallende mededeling dat er een bericht over mij verwijderd is in de Google zoekresultaten...

[Reactie gewijzigd door Fiber op 9 juni 2014 14:07]

Voor veel mensen is google = internet. Aangezien google jou geen toestemming vraagt en alles wat met jou te maken heeft gewoon indexeert, moet er een optie zijn om dit ongedaan te maken. Gelukkig is dit recht nu wettelijk vastgelegd. Onbegrijpelijk dat mensen niet inzien hoe belangrijk privacy is. En google moet verder niet zielig doen door nu maar waarschuwing te tonen voor verwijderde links, want als gebruiker schiet je daarmee natuurlijk niets mee op.