Studenten tonen 'slimme' trui met Arduino om berichten te versturen

Twee studenten van New York University hebben een trui gemaakt waarmee de drager discreet berichten kan versturen. Het tweetal wil met het concept aantonen dat een telefoon te verwerken is in iets dat 'werkelijk draagbaar' is.

De studenten, Rucha Patwardhan en Alina Balean, wilden naar eigen zeggen een stap verder dan Google bijvoorbeeld doet met zijn Glass-bril. Ze onderzochten hoe elektronica in kleding kan worden verwerkt en kwamen vervolgens op het idee om een 'slimme' trui te maken, zo schrijven Amerikaanse media maandag.

In het kledingstuk, de Smart Hoodie, verwerkten de studenten een Arduino-computer. Daaraan koppelden zij het Arduino GSM Shield, waarin een simkaart kan worden gestopt om zo een dataverbinding via gprs mogelijk te maken. Tot slot bevestigden de twee verschillende aanraaksensors in de muts en de mouwen.

De eerste schakelaar maakten de studenten in de linkermouw. Zodra die werd ingedrukt, werd er een Facebookbericht geplaatst waarin stond dat de eigenaar een les aan het volgen is. Later voegden ze daar sensoren in de muts en in de mouw aan toe, waarmee de Arduino ook met gebaren kan worden bediend. Zo kunnen het opdoen van een muts en het oprollen van een mouw manieren zijn om geautomatiseerd berichten te versturen.

Het concept was volgens de bedenkers een experiment, maar ze zeggen dat de trui ook is gericht op technologie-enthousiastelingen die toegang hebben tot computers en internet. "In de ideale situatie is er een webinterface waarin de gebruiker vooraf berichten en nummers kan programmeren, zodat hij nog steeds kan communiceren als hij onderweg is." Een andere toepassing is om kinderen de trui te laten dragen, zodat ze bijvoorbeeld op weg naar school berichten naar hun ouders kunnen sturen.

Reacties (45)

Merkwaardig dat ze voor dit model arduino zijn gegaan (afgaande van de foto's), als er ook gewoon arduino's specifiek voor wearables al gemaakt worden, zoals de LilyPad Arduino. Verder wel tof natuurlijk, benieuwd waar dit soort dingen over een aantal jaren zal staan.

Qua prototyping kun je makkelijker werken op een "normale" arduino, bij de lillypad moet je immers de kabeltjes steeds vast solderen?
Bij het uiteindelijke "product" zal het waarschijnlijk op een kleinere arduino/lillypad/atmega worden uitgewerkt, ook lijkt het alsof ze een 'shieldje' hebben gebruikt, een circuitbordje dat op een (normale) arduino kan worden geprikt (zie het onderdeel waarin een simkaart zit). Je wil dat er natuurlijk niet los aanhangen.
Het ziet er zo erg onpraktisch uit, maar voor het ontwikkelen is het zo waarschijnlijk praktischer.

Ik word hier nou ook niet echt warm of koud van. Het is een leuk concept idee maar matig uitgevoerd. Als je bij mij op de opleiding kijkt worden zulke dingen non stop bedacht en uitgevoerd. Voor de mensen die interesse hebben in zulke concepten raad ik aan http://wearablesenses.net te bekijken. Veel met Arduino's en alles is gericht op wearable senses.

Precies dit! Zelf studeer ik Technische Informatica en aan de lopende band zijn er projecten met arduinos, raspberry pi en dergelijke. Dit project is niet nieuw, vaag gedefinieerd en wat mij betreft niet Tweakers-waardig.

Helemaal mee eens! De techniek hier achter is echt niets nieuws en ik denk dat dit in een paar uurtjes te realiseren valt voor iedereen met een beetje programmeerkennis. Zelf studeer ik Technische Informatica en als ik dit soort projecten dan zie vraag ik me af hoeveelste jaars studenten dat zijn. Hoodie + Arduino + Kant-en-klaar GSM-shield + 2 drukknopjes...

Geen woord over hoe dit "device" van sap wordt voorzien. Dus ik denk dat dit experiment bedraad was.
Dit kledingstuk zal dus nog wel even een batterij nodig hebben, liefst zo groot (dus zwaar) mogelijk

Als je je phone alleen al in je hoodie (licht vestje) stopt, ziet het er heel anders uit, door het gewicht, wat voornamelijk de batterij is. Het hangt.

Misschien dus niet iets voor elke modebewuste persoon.
Maar dat zijn wij Tweakers toch niet.

een lilypad zoals Drdelta noemt kan al draaien op een AAA batterij.
hoelang die meegaat zou ik niet weten maar een normale lipo accu is ook aardig wat power.

Ik snap niet wat hier zo bijzonder aan is...

Zelfde gedachte hier. Het zal het modewoord "wearable" zijn waardoor men direct geïnteresseerd is in een GPRS modem met 4 schakelaars eraan

Ik zie ook geen toekomst in de mogelijkheid om je oma telefonisch te kunnen snelkiezen door je mouw aan te raken... Als je met je armen op een tafel leunt o.i.d. zit ze met 25 loze binnenkomende oproepen.

Volgens mij wordt het idee hier helemaal verkeerd gebruikt. Dit is geen 'smart trui', maar eerder een gewone trui waaraan knoppen zijn bevestigd die een berichtje sturen naar wat hardcoded staat. Moest er een manier zijn om de trui gemakkelijk te vertellen wat je wilt dat het doet, dan zou het pas een goeie 'smart trui' zijn.

Echt slim is die niet met voorgeprogrammeerde berichten. Stop er dan een touch interface in waarmee je berichten kan maken en versturen

Ik begrijp niet dat zoiets technisch wereldnieuws is...
Zoals eerder aangehaald is het gewoon een GPRS modem met voorgeprogrammeerde knoppen.
Een beetje zoals die noodknop waarmee bejaarden kunnen aangeven dat ze gevallen zijn en niet meer op geraken.
Ze konden evengoed wat hardware maken met bluetooth verbinding en een app op een smartphone die dan hetzelfde doet. Zou een kleinere batterij vereisen en veel minder plaats innemen in de trui.

Het internet der dingen. De trui als input device, mwa. Misschien interessanter om de trui te laten vertellen aan de wasmachine op welke temperatuur hij moet worden gewassen. Of aan iemand in de omgeving van de truidrager waar hij de trui kan kopen en wat hij kost, zo kan de kostprijs voor de drager misschien omlaag ?

"Misschien interessanter om de trui te laten vertellen aan de wasmachine op welke temperatuur hij moet worden gewassen. "

Mischien handiger om het dan aan jou te laten weten zodat je dat ding niet mixt met andere kleding die op andere temperatuur moet...
En om aan je wasmachine een vaste set van informatie door te geven kun je beter rfid gebruiken. Dat is veel kleiner en veel goedkoper dan wat in dit artiekel staat. Je hebt er niet eens internet voor nodig..

Het internet der dingen gaat niet werken. Er is namelijk, in de meeste gevallen, geen enkele reden om alles maar op internet aan te sluiten (laat staan dat het dan eigenlijk ook nog beveiligd moet worden). Men probeert het al een jaar of 10~15 en nog steeds is de killer app niet gevonden. Ik denk dat het vooral een natte nerd droom is met een laag realiteitszingehalte.

Ik moet het ook allemaal nog maar zien gebeuren. Desalniettemin stoppen de grote corps toch wel aardig wat funds hierin.

o.a. http://www.zdnet.com/cisc...ings-startups-7000028964/

Euh,,.., dat is Cisco.., die hebben altijd baat bij meer netwerken.
Is dus beetje een 'wij van wc-eend' ding.

Dat doen ze niet als ze er geen business-case in zien. Het internet der dingen is vooral de natte droom van marketeers en advertizers. die komen vanzelf met spullen waarvan de consument nog niet eens weet dat hij ze nodig heeft over 10 jaar.

Ik sta zelf vrij sceptisch tegenover deze ontwikkeling, maar mijn punt is dat er partijen zijn die gewoon een grote zak geld zien in het internet der dingen, en die investeren om hun klauwen in die zak geld te slaan.

Ik vindt het maar vaag.
Dat ding stuurt vooraf geprogrammeerde signalen aan de hand van welke "knopjes" je indrukt.
Dat is zo oud als de weg naar Rome.
Het enige dat nieuw is, is dat de "knopjes" ingebouwd zijn in kleding.

En wat als de trui in de wasmachine moet?