De vingerafdruk op je paspoort vind je niet zo erg? Ik bespeur hier het effect van de glijdende schaal.
Er zijn twee mogelijkheden.
Ten eerste vond je privacy niet zo belangrijk of je dacht er er nooit echt over na, zoals wij allemaal op een zeker punt.
Ten tweede raak je misschien langzaamaan gewend aan privacy aantastende maatregelen.
Nu vind je een afdruk in je paspoort niet eens zo'n probleem. Straks vind je een rfid chip in je arm niet meer zo'n groot probleem. En nu denk ik bij mezelf 'Hé nu trek je het in het extreme, kom op man, een rfid chip in ieders arm?' Daar gaat toch niemand mee akkoord?'
En aan de andere kant denk ik, maar dat is nu precies wat ik bedoel, de glijdende schaal, het ongemerkt verschuiven van de grens van het toelaatbare. Het is dus helemaal niet zo'n rare gedachte. Er zijn immers altijd wel 'innovators'!
http://nl.wikipedia.org/wiki/Everett_Rogers
Die groep is misschien maar 2.5% maar zodra je de early adopters mee krijgt icm de moderne media en sociale media, dan is zo'n groep al genoeg. Soms is die 2.5% al genoeg mits het goed in de markt wordt gezet.
Neem bijvoorbeeld de groep innovators (en in dit geval is het een positief woord voor een negatieve handeling, in mijn optiek) die een rfid chip lieten plaatsen om in disco's mee te kunnen betalen. Of de mensen die daarmee zo een deur konden openen in bepaalde gebouwen. Of de mensen die hun kinderen er mee laten uitrusten uit angst voor het geval er iets ergs gebeurd.
Die trends zijn gelukkig niet uitgegroeid tot een stijgende lijn naar early adopters en early majority en verder. Maar de race is nog niet gelopen...
Om deze redenen ben ik volstrekt tegen elke vorm van identificatie die digitaal is en die in databases wordt beheerd, die op een of andere manier gekoppeld is aan netwerken en waar essentiële persoonsgegevens, die, bij diefstal of verlies kunnen lijden tot identiteitsfraude of valse beschuldigingen en verdachtmakingen en waarover je als burger geen persoonlijke controle of toezicht kunt houden.
Ik vind dat op dit moment de beveiligingstechnieken blijkbaar tezamen met de incompetentie van beheerders van gegevens in veel gevallen, tekort schiet terwijl criminelen gelijk op gaan in de race om gegevens te beveiligen. Vandaar dat we op dit moment kwetsbaar zijn en zelf bijdragen aan de een internationaal controle grid, een globale surveillance maatschappij zonder weerga die alleen kan leiden tot, helaas komt het daar uiteindelijk altijd op neer, dood, verderf, lijden en pijn.
Overheden die zelf twijfels hebben over de opslag van gegevens in haar ogenschijnlijk onstopbare registratie neurose geven tegelijkertijd aan toch door te willen gaan. Dat kan zijn omdat ze niet willen toegeven dat ze fout zaten, daar zou de burger alleen maar het vertrouwen in de overheid door verliezen immers, of ze hopen nog steeds in hun achterlijke naiviteit dat een centrale opslag van gegevens toch op een of andere manier perfect beveiligd kan worden.
Ik geloof niet dat er ooit een perfecte beveiliging zal bestaan terwijl het risico voor burgers daarom altijd groter blijft dan zou mogen worden toegestaan.
Vraag eens aan Ron Kowsoleaa op welke wijze overheid, justitie en politie de computer vereren boven wat je als mens tot mens verteld.
http://tinyurl.com/kq8drx
Dit hele systeem van genetwerkte data opslag, authenticatie, profilering, autorisatie e.d. maakt ons niet veiliger, eerder onveiliger. En ik vraag me af waarom we dit tolereren. Als overheden op een zeker moment toch dit doorzetten dan beschouw ik de overheid niet langer als ter goeder trouw. Als een overheid niet ter goeder trouw is, dan wel extreem in haar naiviteit, of gedwongen door internationale verdragen of wetgeving om mee te doen aan het stelselmatig controleren, profileren en scannen van je gegevens in criminele onderzoeken waar je naam dan weer voorbij komt, een paar honderd keer per dag in een reeks van onderzoeken, waar je als zodanig constant verdachte bent tot het tegendeel bewezen is omdat men wellicht een betere match vindt, dan is de grens gepasseerd waar je nog kunt spreken over een democratie.
Op die dag, die ongemerkt komt, of al is geweest, is het de taak van ons allen om ons te verzetten.
Ik maak me zorgen over glijdende schalen omdat we collectief niet in staat schijnen te zijn de overheid oprecht te doordringen van de problemen. Zie de OV chipkaart, de gebrekkige ICT know-how bij de overheid en meer van dat soort zaken. In welke mate respecteert de overheid de burger nog als het gaat om het elementaire recht op privacy?
We moeten dus een pas op de plaats maken en weer de kaartenbak tevoorschijn halen. Ik betaal liever wat meer belasting vanwege eventuele hogere personeels- of administratiekosten dan dat ik een brief ontvang op een kwade dag dat 'het de overheid (of gemeente) zeer spijt', bij name van de burgemeester van mijn woonplaats, omdat 'door een inbraak persoonsgegevens gestolen werden uit de gemeentelijke / landelijke database.'
Ik wil niet worden gevangen als een vlieg in een web van netwerken en verzet me daarom tegen de richting waarin we als samenleving trekken. Ik voorspel dat een landelijke database een doelwit wordt van hackers, criminelen en buitenlandse mogendheden. En dat binnen 4 jaar na het vullen met alle gegevens van alle Nederlanders onze gegevens op een NSA server staan, voor zover dat al niet zo is en ergens in China bekend zijn.
Het ergste van dit alles is, dat velen dit allemaal snappen maar toch rustig hun geo-tagging apps gebruiken vanwege een misplaatst en door marketing en hype gedirigeerd gevoel voor gadetry. We doen het onszelf aan.
En uiteindelijk krijgen we de overheid die we verdienen.
Piet Hein Donner, minister van Binnenlandse Zaken, zal dit woensdag aan de Tweede Kamer bekendmaken, meldt RTL Nieuws op basis van niet bij naam genoemde bronnen.
Privacy
Politiek en recht
Ik weiger dan ook dat te doen. 
