In afwachting van een dna-computer kunnen de genetische bouwstenen gebruikt worden om processors met koolstof-nanobuisjes te maken. Het dna kan, samen met andere organische moleculen, als raamwerk voor de fabricage dienen.
Dna zou de volgende stap in processorfabricage kunnen vormen, niet door zelf de rekeneenheden te vormen, maar door de assemblage van structuren te begeleiden, schrijft Cnet. Een van de mogelijkheden om dna te gebruiken, zou het sorteren van koolstof-nanobuisjes op chiraliteit en kwaliteit zijn: tijdens de productie worden de buisjes namelijk niet uniform gevormd. Een stap verder gaat het gebruik van de biologische bouwstenen om cnt's in driedimensionale nanostructuren te rangschikken, waarmee traditionele lithografie overbodig zou worden. De techniek die dat mogelijk zou kunnen maken, borduurt voort op een manier om dna te manipuleren die dna-origami wordt genoemd.
Met origami wordt op bestelling dna gemaakt dat zich opvouwt tot een specifieke driedimensionale structuur. Door variaties in het dna aan te brengen, kan elke gewenste structuur gemaakt worden. Extra structuren kunnen bovenop de basale dna-vorm worden gevormd, waardoor complexere structuren met diameters van twee nanometer ontstaan. De extra structuren kunnen uit dna bestaan, maar zouden ook uit andere moleculen, zoals kleine eiwitten, opgebouwd kunnen worden. Dat zou weer interactie met koolstofbuisjes mogelijk maken, aangezien organische eiwitten, anders dan dna, makkelijker reageren met inorganische compononten die voor chipfabricage nodig zijn.
Met dna-fabricage van chips zou de miniaturisering van componenten verlengd kunnen worden. De structuren die met behulp van dna gebouwd, of liever gegroeid, kunnen worden, zouden een resolutie van twee nanometer kunnen krijgen. Een van de mogelijkheden waarin IBM geïnteresseerd is, is het sorteren van koolstofbuisjes. Ook het rangschikken van dergelijke buisjes om rekeneenheden of opslagcellen te produceren wordt door Big Blue onderzocht.
