Misschien, maar ook Intel moet die overstap maken.
Het lijkt me alleen een heel stuk simpeler om een geheugencontroller on-die te maken, of om een HyperTransport-achtige bus te maken, dan om een nieuwe x86-core te ontwikkelen.
In feite is HyperTransport grotendeels marketing... in feite vervult ie dezelfde functionaliteit als een FSB, met het enige verschil dat het geheugen direct geaddresseerd wordt, ipv via een externe controller.
Een oplossing als de FSB kan die bandbreedte lastig leveren en Intel heeft die bus bij de P4 niet voor niets versneld van 400mhz naar 1033mhz!
Tsja, dit is een beetje onzin natuurlijk.
Intel heeft dat over een periode van een jaar of 5 uitgebreid, en is gewoon een gevolg van het feit dat gedurende die 5 jaar processors, chipsets en geheugen sneller werden, dus ook de FSB.
En vergeet niet: Ik reageer op jou claim dat de P4 voornamelijk door een slechte prefetch/catching strategie gekweld werd. Dat is, naast achteraf gepraat, gewoon niet waar: Met de kennis van toen was die strategie optimaal, en met de kennis van nu is de pipeline een veel belangrijker probleem, alsook de warmteontwikkeling trouwens
Ten eerste heb ik nooit dergelijke claims over de P4 gemaakt (niet in z'n algemeenheid zoals jij hier neerzet, in ieder geval), en ten tweede heb ik ook pipeline en warmteontwikkeling al genoemd in een andere thread van gisteren of eergisteren, die je vast ook wel gelezen hebt. Beetje flauw dat je me dan dit soort uitspraken in de schoenen wilt schuiven.
Maar de vraag is waarom dat nu zo lijkt. Misschien dacht AMD ook nog aan veel hogere kloksnelheden dan nu gehaald worden.
Lijkt me erg onwaarschijnlijk, want zelfs ik had AMD al kunnen vertellen dat hun Athlon64 qua kloksnelheid niet bijzonder veel verder zou schalen dan hun AthlonXP, die al tot het gaatje uitgeperst was, met het toevoegen van slechts 2 extra pipeline stages.
Dat moeten ze zelf ook geweten hebben. Ik denk eerder dat ze zich verkeken hebben op de IPC. Misschien dat de zwakte van AMD in de ooo-gerelateerde dingen zit... De zwakste punten van de Athlon zijn naar mijn mening de lage decoder throughput, het niet kunnen reorderen van loads (en dus alle code met memory operands!), het relatief kleine instructiewindow van de ooo, en de nogal naieve caching (lage associativiteit, niet bijzonder efficiente prefetching).
Van wat ik tot dusverre heb opgevangen, gaat AMD in ieder geval met de K8L de load reordering aanpakken, misschien dat ze nu dus ook een beetje in deze richting denken.
Dat is toch wel enigszins bezijden de waarheid. De keuzes voor een geintegreerde geheugencontroller en de 64 bit extensies waren zeker een bewuste keuze en als de P4 niet tegen de grenzen van de techniek was aangelopen had AMD waaschijnlijk ook betere snelheden gehaald.
Absoluut niet, want AMD zit tegen compleet andere grenzen aan dan Intel met de P4.
Bij Intel was het ook al gauw duidelijk dat de Pentium M/Core-architectuur op dezelfde techniek veel beter gedijde, en Core2 ondersteept dat nog maar eens heel duidelijk.
Pentium M/Core zit tegen dezelfde grenzen aan als de Athlon, de kloksnelheid kan niet hoger. Core2 heeft voorzieningen om deze problemen te omzeilen, en dat werkt uitstekend op het moment.
Je kan dat geluk en gokken noemen. Je kan het ook op talent, kennis en voortschijdend inzicht gooien.
Het lijkt mij vooral geluk omdat AMD niet *kon* volgen, en in feite achterbleef.
Intel ging met de Pentium M/Core ook een generatie terug, en dat bleek ook een goede zet. Maar dat had niemand tijdens de hoogtijdagen van de Northwood kunnen denken. De algemene gedachte was dat kleinere processen altijd een hogere kloksnelheid en lager energieverbruik betekenden. Ik weet zeker dat men ook bij AMD niet anders dacht, totdat Intel als eerste met de harde praktijk kennismaakte (AMD had tenslotte nog niet de beschikking over die technologie).
Maar feit is dat AMD zowel qua techniek als commercieel de zaken bij de K8 behoorlijk goed ingeschat lijkt te hebben. En dat is over het algemeen toch een teken dat je de zaakjes goed voor elkaar hebt.
Dat hadden ze ook, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze het een beetje aangereikt kregen door de problematische Pentium 4. Voor de Athlon heeft AMD immers nooit hun zaakjes goed voor elkaar gehad, en ook nu maakt AMD niet de indruk dat alles goed voor elkaar is... want ze geven hun voorsprong wel heel erg makkelijk uit handen.
AMD heeft de zaakjes voor hun doen misschien nog wel goed voor elkaar, maar ze hebben gewoon de mogelijkheden van een gigant als Intel niet, en zolang Intel geen fouten maakt, zal AMD normaal gesproken ook niet meer langszij kunnen komen.
Hoe snel wordt het gat met de P4 zo groot dat de P4 bij het oud papier kan.
Volgens mij was dat vanaf de introductie van de Core2 al een feit, mede vanwege de enorm scherpe prijzen van Intel. Een middelmatige Core2 van ongeveer 300e is eigenlijk al sneller dan alle Pentiums die ooit geproduceerd zijn, dus ze waren meteen gereduceerd tot budget-processors, en de prijzen zijn daar nu ook een beetje naar.
En kan AMD die ontwikkelingen volgen?
Kijkend naar de roadmap lijkt me dat een volmondig 'nee'.
Het grootste probleem van AMD lijkt me dat ze (zoals ze zelf hebben aangekondigd) het komende jaar sowieso nog hun topmodellen niet op 65 nm kunnen bakken.
Hun topmodellen worden dus niet sneller, niet zuiniger, en niet goedkoper.
Zoals het er nu voor staat, moet een Athlon FX-62 van ongeveer 700e concurreren met een middelmaatje Core2 Duo van 500e, en komt er dus voorlopig niets beters dan de FX-62 (afgezien van hacks als 4x4).
Als Intel straks de Kentsfield op de markt brengt, en misschien nog andere, snellere Core2 processors, zullen de Athlons bijna net zo hard als de P4s bij het oud papier kunnen. De processors worden gewoon de low-budget markt ingedrukt omdat Intel met een heel scala aan snellere processors gaat komen, tegen steeds scherpere prijzen.
Daar gaat AMD sowieso enorm verlies op lijden, omdat ze hun dure 90 nm processors tegen dumpprijzen weg moeten gaan doen om nog enigszins te verkopen... en verder hun imago een enorme deuk op gaat lopen. We zullen immers voorlopig geen AMD meer op de bovenste posities van de benchmarks zien.
AMD hoeft zich voorlopig niet om bandbreedte zorgen te maken terwijl ook de Core2 systemen, zeker de multicore oplossingen, in hun mogelijkheden beperkt blijven worden door de FSB.
Nogmaals, dat is puur theorie.
In de praktijk zijn in ieder geval de Core2 Duo processors ongrijpbaar door AMDs met HyperThreading en CSI.
Verder ziet het er voor de Kentsfield ook heel goed uit, wordt totaal niet bedreigd door een dual dualcore Opteron-systeem, wat in theorie toch beter zou moeten zijn vanwege de HyperTransport.
En als het echt ver moet schalen, heeft Intel altijd de Itanium nog achter de hand, met z'n enorme cache, 256 bit FSB en een architectuur die meer gericht is op multicore.
De Core 2 Extreme met twee cores en een verwachte klok van 3,2GHz is tegelijkertijd van de roadmap afgevoerd. Hoewel diverse testers ontdekten dat de Conroe zich goed laat overklokken, zijn de prestaties van de Kentsfield van dien aard dat het uitbrengen van een Extreme-dualcore kennelijk geen nut meer heeft. Tot de release van de Kentsfield blijft de dualcore Core 2 Extreme met zijn klok van 2,93GHz dus de snelste Intel. Voor degenen die een lage prijs prefereren boven halsbrekende snelheden verandert er echter niet zoveel. Uiteraard zullen de goedkopere chips dankzij de nieuwe krachtpatsers weer een tandje sneller worden, maar zowel Intel als AMD betwijfelen of quadcores voor 2008 een rol van betekenis kunnen spelen.
Maar inderdaad, in die tijd was Intel vol vertrouwen in de mogelijkheid de snelheid van de P4 flink te verhogen. Achteraf is dat (voorlopig) onhaalbaar gebleken maar dat betekent niet dat ik Intel foute keuzes verwijt. Zij hebben toendertijd de beste keuze gemaakt op basis van de kennis uit die tijd. Net zoals AMD bij de K8. Achteraf was hypertransport misschien nog niet nodig. Maar de vraag is waarom dat nu zo lijkt. Misschien dacht AMD ook nog aan veel hogere kloksnelheden dan nu gehaald worden. 
