Met koop is het product nooit van jou, je koopt een digitale licentie die op elk moment weer ingetrokken kan worden.
Daar is de EU het dus niet mee eens:
https://www.europarl.euro...9-2024-001352-ASW_EN.html
De EU Commissie heeft al te kennen gegeven dat ongeacht of een video game als goed, dienst, licentie of wat dan ook beschouwd dient te worden, altijd de transparantieverplichtingen van de richtlijn consumentenrechten, richtlijn verkoop digitale inhoud en diensten, en richtlijn oneerlijke handelspraktijken jegens consumenten van toepassing zullen zijn. Waaronder de verplichting transparent te zijn over de materiële eigenschappen van het product, zoals de werkelijke looptijd van levering waarbinnen effectief gebruik gemaakt kan worden van de game.
Verder gelden ook altijd de remedies waar een klant bij een product dat niet conform overeenkomst is, recht op heeft. Ultiem daarin is dat het contract ontbonden wordt en de klant recht heeft op geld terug. Maar ook geldt dat als de wederpartij de levering vroegtijdig stopzet, zij verplicht zijn terug te betalen voor de periode waarvoor reeds in het vooruit betaald is maar geen gebruik meer van kan worden gemaakt.
Zij spreken daarin ook over de periode van levering. Wat ook nog eens iets anders is dan de contractduur en een contract van bepaalde duur. Dit geldt dus
wellicht ook voor contracten van
onbepaalde duur, maar allicht zal er dan een schatting gemaakt moeten worden.
Daarnaast hebben ze te kennen gegeven dat waar een beding in een eindgebruikersovereenkomst poogt om voor de uitgever het recht te reserveren naar eigen goeddunken de dienstverlening stop te zetten, er per geval gekeken moet worden in hoeverre dit de balans van het contract dermate schaadt dat er sprake is van een oneerlijk beding, zoals geschreven in richtlijn 1993/13 inzake oneerlijke bedingen in contracten gericht aan consumenten.
Als een beding oneerlijk bevonden wordt, mag deze de consument niet binden. Je kunt dan het beding vernietigen, wat zo simpel kan zijn als contact opnemen met de uitgever en hen te verwittigen dat je het beding vernietigt omdat het in overtreding is.
Daar kunnen ze in evidente gevallen weinig tegen beginnen want, zoals de EU Commissie ook al heeft laten weten: middels de copyright wetgeving 2009/24 is het verboden om bedingen die in schending zijn van 1993/13 op te nemen in licentievoorwaarden. Deze bedingen hadden in beginsel dus niet eens in de eindgebuikersovereenkomst mogen staan, in zo'n geval. En als ze het bijv. op een rechtszaak aan zouden laten komen en hier ruchtbaarheid aan zouden geven, zouden ze fikse boetes kunnen krijgen.
(Boeteplafond voor dit soort zaken ligt vziw op het niveau van de Digital Markets Act: 10% wereldwijde omzet.)
Onder de streep lijkt de EU het standpunt in te nemen dat als de handelaar en uitgever niet expliciet een minimale houdbaarheidsdatum gespecificeerd heeft voorafgaand aan de koop, en niet met een
heeee---le goede reden op de proppen kan komen om de stekker er uit te trekken - ze gewoon aan het gas gaan en je hen als consument zou moeten kunnen dwingen de dienstverlening voort te zetten, of gerechtigd zou moeten zijn het contract te ontbinden en daarmee restitutie te ontvangen.
En let wel: middels de transparantieverplichtingen geldt ook nog dat die houdbaarheidsdatum
expliciet en apart aan de consument actief voorgelegd moet zijn. Deze kan niet via de voorwaarden weggemoffeld doorgevoerd worden. En omdat het een materiële eigenschap betreft, kan deze
ook niet zomaar achteraf gewijzigd kan worden.
[Reactie gewijzigd door R4gnax op 12 augustus 2024 20:12]