NASA voltooit test met James Webb-deel dat spiegels van ruimtevaartuig scheidt

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een nieuwe, belangrijke test van de James Webb-telescoop afgerond. Hierbij is een deel van de constructie getest dat het telescoopgedeelte met de spiegels en de instrumenten scheidt van het relatief warmere ruimtevaartuiggedeelte.

James Webb
De Deployable Tower Assembly is hier niet zichtbaar

Tijdens de test is de zogeheten Deployable Tower Assembly in een tijdsbestek van enkele uren langzaamaan verlengd tot een lengte van 1,2 meter. Dit is precies de manoeuvre die ook in de ruimte zal plaatsvinden om de James Webb-telecoop te kunnen laten functioneren. Volgens de NASA is de test geslaagd en presteerde de toren precies zoals voorspeld.

Het was de eerste keer dat dit deel van James Webb is getest in een 'vliegwaardige' configuratie. Bij eerdere tests was bijvoorbeeld de telescoopconstructie nog niet volledig geassembleerd. Om de gewichtsloze omstandigheden van de ruimte zo goed mogelijk na te bootsen, zijn tijdens de test allerlei katrollen en contragewichten toegepast, in combinatie met een speciale kraan, genaamd het gravity-negation system. Daarmee zijn volgens de NASA tijdens de test alle aardse zwaartekrachteffecten succesvol weggenomen.

De Deployable Tower Assembly is in feite een toren die de basis vormt waarmee onder meer de gouden spiegelsegmenten van de primaire spiegel aan het onderste gedeelte van de hele constructie zijn bevestigd. Eenmaal in de ruimte wordt deze toren verlengd om zoveel mogelijk ruimte tussen het ruimtevaartuiggedeelte en het telescoopgedeelte te creëren. Dat maakt het ook mogelijk om het grote zonneschild uit te klappen. Dat is hard nodig, omdat de spiegels en sensoren van James Webb in bijzonder lage temperaturen moeten opereren: -266 graden Celsius. Dat maakt het mogelijk om James Webb te richten op infraroodlicht afkomstig van heel verre sterren.

Deze torenconstructie is niet alleen belangrijk voor het koel houden van de sensoren en spiegels. Het speelt ook een belangrijke rol om James Webb compact te houden en hem in de neuskegel van de Ariane 5-raket te laten passen. Dat is geen overbodige luxe, want James Webb heeft het formaat van ongeveer een tennisbaan en zou in volledig uitgeklapte toestand nooit in de fairing van 5,4m van de Ariane 5 passen. James Webb is specifiek ontworpen om met deze raket van de ESA te worden gelanceerd. Die lancering is al vaker uitgesteld en is op papier nog altijd gepland voor maart volgend jaar, al ligt het voor de hand dat ook die periode niet gehaald wordt, mede doordat de zorgen over covid-19 bepaald testwerk hebben vertraagd.

James Webb deployable tower
De van grafiet gemaakte Deployable Tower Assembly. Dit onderdeel is gemaakt door Astro Aerospace, een onderdeel van het Amerikaanse bedrijf Northrop Grumman Company. In volledig verlengde toestand meet de toren drie meter.

Door Joris Jansen

Redacteur

10-06-2020 • 10:44

59

Lees meer

Reacties (59)

Sorteer op:

Weergave:

want James Webb heeft het formaat van ongeveer een tennisbaan
Dat wordt wel een heel klein tennisbaantje dan.
Voor zover ik weet is de diameter van de combinatie van spiegels afgerond 6,5 meter, en het oppervlak zo'n 25 vierkante meter.

De afstand van de servicelijn van een tennisveld tot het net is bijna. 6,5 meter.
Het oppervlak van een tennisbaan is bijna 10x dat van de James Webb telescope.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 10 augustus 2024 12:32]

Die 6,5 meter is de telescoopspiegel.
Met die tennisbaan referentie bedoelen ze waarschijnlijk de zonne- / hittesschermen die ook uitvouwen

Overigens: als ze nog een jaartje vertragen hoeft al dat uitvouwen niet meer. Het hele ding past uitgevouwen ongeveer in de 'starship' loading bay (die is 8 meter doorsnede en 17-22 meter lang). Dan hoeft alleen het hittescherm zijwaarts 1 of 2 meter uit te schuiven.
Dat gaan ze niet doen (Ariane heeft het contract al), maar het zou wel het risico verkleinen. De James Webb gaat uitvouwen bij L2: dat is ver buiten bereik van een reparatiemissie zoals indertijd bij de Hubble.

[Reactie gewijzigd door EthirNandor3 op 10 augustus 2024 12:32]

Een reparatiemissie zoals uitgevoerd bij de Hubble met een Space shuttle is inderdaad niet mogelijk bij de positie waar de James Webb zich zal bevinden. Maar intussen zijn er meerdere iniatieven zoals SpaceX Starship en andere maan landingsvoertuigen die wel degelijk inclusief een bemanning het mogelijk maken om een reperatie uit te voeren.

Of dit financieel en qua risico haalbaar is zou afhankelijk zijn van het defect, maar zou een goede trainingsmissie in "deep space" kunnen zijn voordat we nog verder gaan richting Mars.

Maar laten we hopen dat het niet nodig is en alles exact gaat zoals geplanned.
Voor de liefhebbers: Animatie van de zeer complexe uitvouwprocedure.
Ik denk niet dat ze de telescoop volgend jaar al in een Starship durven te laden
Denk het ook niet
Met 'nog een jaar bedoelde ik' overigens 2021+1 = 2022, maar dan zullen ze het nog niet durven denk ik.
Achteraf gezien denk ik wel dat het beter was geweest meerdere simpelere (en goedkopere) telescopen van dezelfde maat te maken die in een 8 meter fairing passen: minder risico voor hetzelfde geld.

Maar indertijd kon men niet weten dat het project zoveel jaren zou vertragen, en de Ariane was ongeveer de grootste fairing die toen beschikbaar was. Het alternatief was de Delta IV Heavy, die is ook 5 meter doorsnede.
Het is niet waarschijnlijk dat Starship niet alleen binnen een jaar af zal zijn maar zich dan ook al bewezen heeft betrouwbaar te zijn. Nog onwaarschijnlijker is dat JWST binnen zo'n tijdsbestek her-ontworpen en gebouwd kan worden.

[Reactie gewijzigd door BadRespawn op 10 augustus 2024 12:32]

Het is meer dan enkel de spiegel, het zonnescherm vouwt uit tot een formaat van 21,197m x 14,162m.
Ongeveer een tennisbaan dus :)
een pingpongtafel dan? :)
Dat is hard nodig, omdat de spiegels en sensoren van James Webb in bijzonder koude temperaturen moeten opereren: -266 graden Celsius. Dat maakt het mogelijk om James Webb te richten op infraroodlicht afkomstig van heel verre sterren.

Deze torenconstructie is niet alleen belangrijk voor het koel houden van de sensoren en spiegels.
Kan iemand mij dit uitleggen?
Het artikel is inderdaad niet heel duidelijk.
De toren is de verbinding tussen de spiegels van de telescoop en de rest van het ruimtevaartuig. De afstand tussen die twee moet zo groot mogelijk zijn om te voorkomen dat warmte van het hitteschild de spiegels verwarmd. De zon bestraald het ruimtevaartuig namelijk ongefilterd en alles dat zich direct in het zonlicht bevindt wordt nogal warm. De rest van het ruimtevaartuig is weer erg koud omdat de ruimte nu eenmaal erg koud is. Die temperatuursverschillen zijn een erg grote uitdaging voor alle ruimtevaartuigen overigens.
Bovendien (denk ik) dat interferentie met de apparatuur zoveel mogelijk moet worden voorkomen.
Omdat de telescoop in z'n geheel in de beperkte ruimte van de raket moet passen is het noodzakelijk dat hij ingeklapt wordt vervoerd en in de ruimte uitklapt.
De toren waar dit over gaat moet dus ingeschoven zijn tijdens vervoer en uitstrekken in de ruimte.
De toren houdt de boel dus niet koel, hij houdt het warme deel van het ruimtevaartuig zo ver mogelijk weg van de spiegels.
Het ding moet koel blijven om goed te kunnen werken, maar bevindt zich altijd tussen de zon en de aarde. M.a.w. het ding moet in direct zonlicht zo koud mogelijk blijven.
Wat gaat zijn uiteindelijk positie/baan in de ruimte worden?
Om de zon, zo'n 1,5 miljoen kilometer van de aarde. Alles moet dus perfect werken want eenmaal in die baan kan er vrij weinig worden gedaan als er iets mis is. De bedoeling was ook om 'm al in 2007 te lanceren maar hij omdat het dus zo'n lastig en extreem geavanceerd project is word het als het goed is volgend jaar maart.
Elk object gedraagt zich in zekere mate als een zwarte straler, hoe hoger de temperatuur van een object des te korter de 'peak-wavelength' wordt.

Koude objecten, zoals mensen, stralen voornamelijk infrarood licht uit, dus vrijwel geen zichtbaar licht, dit is ook hoe een warmtebeeld camera werkt. Het infrarood licht uitgezonden door de spiegels en de sensor zorgt voor ruis. Om het infrarood licht wat wordt uitgezonden door de spiegels en de sensor te minimaliseren worden deze gekoeld. Het gevolg is een grotere signaal-ruis verhouding waardoor betere plaatjes geschoten kunnen worden.
Kan niet wachten tot de eerste foto's. Vraag me wel af hoeveel spanning die mensen wel niet gaan voelen tijdens de lancering (en daarna). Kan zomaar zijn dat die hele raket uit elkaar knalt :'(
Gelukkig is de Ariane 5 een bewezen werkpaard zonder veel problemen. De kans op succes is dus groot te noemen
Dat zijn proton en Soyuz ook. En toch gingen die relatief recentelijk ook nog catastrofaal fout.

Bewees wel weer hoe belangrijk soyuz’ escape systeem is, en waarom het zo goed is dat NASA dat ook eiste voor crew dragon en spaceliner.
Een flinke zit maar wel een gave video over de toekomstige Starship zonder 'Abort System'.
Why won’t Starship have an abort system? Should it?!
Is inderdaad een mooie video.

Één eenvoudige reden is dat de Starship veel en veel te groot en zwaar is voor parachutes. Er is ooit nog een idee geweest om de Falcon 9 te laten landen met parachutes, maar te groot en te zwaar (Rocket lab doet dat wel, maar hun rakketten zijn vele malen kleiner).

Een andere reden is dat de meeste 'abort' systemen (alles behalve capsule met hitteschild) niet tegen hypersonische snelheden kan. Als de Starship bij Mach 25 de dampkring binnenkomt en 1 van de vleugels breekt af, heb je helemaal niets aan parachutes of superdracos. Dan moet je een kleine ontsnappingscapsule hebben als payload (met 100 mensen er in misschien 15 crew dragon capsules? anders per stuk weer te zwaar): zou allemaal te veel van de laadruimte en gewichtsbudget in beslag nemen.

Dus Starship zelf gewoon heel betrouwbaar maken is waarschijnlijk de beste optie. Persoonlijk zou ik niet in versie 1.0 stappen overigens: maar er zijn genoeg waaghalzen die wel durven :)
Die Crew dragon was uitgerekend op een kans van 1:274 dat het mis zou gaan: dat is mij ook nog te veel.

[Reactie gewijzigd door EthirNandor3 op 10 augustus 2024 12:32]

De kans op een fataal auto ongeluk is 1:103 (VS) dus zelfs als we dat halveren voor europa is autorijden volgens diezelfde logica nog te gevaarlijk voor jou.

Nou is die kans wel over je hele leven uitgerekend moet ik toevoegen.
Mag hopen dat 1:103 slaat op het aantal dodelijke aflopen bij ongelukken en niet bij elke rit?
Die 1:274 is volgens mij juist wel gebaseerd op het totaal van de vluchten. Als er met de crew dragon een ongeluk is is de kans op een dodelijke afloop 1:1,00000000000000000000001
die 1:274 was de minimum vereiste van Nasa, en is persoon, per vlucht. (De shuttle was uitgerekend op 1:135 of zo, hoewel dat achteraf veel minder bleek te zijn: iets van 1:90)

1:103 autoritten? Ik doe er 2 per dag, dus dan zou ik elke 2 maanden een keer overlijden.
Ik denk dat ze bedoelen voor je hele leven, dus niet helemaal een goede vergelijking.

Bovendien is autorijden veiliger in NL dan in de USA.

Neemt niet weg dat autorijden inderdaad het gevaarlijkste is dat ik elke dag doe. Daar ben ik mij bewust van.
Daar is nogal wat op af te dingen. In de historie van de ruimtevaart (nu zo'n 70 jaar) heeft een escape system maar een handvol keer in werking getreden, en van die keren heeft het maar twee keer (!!) levens gered. Escape systemen zijn naast handig in geval van nood, ook gevaarlijk om mee te werken. Zo zijn er ook mensen dood gegaan vanwege explosies met abort systems.

Zie hier een interessant verhaal daarover: https://www.youtube.com/watch?v=v6lPMFgZU5Q
Het lanceren van deze telescoop is waarschijnlijk de eenvoudigste stap van de gehele missies.
Same, ze hebben jarenlang aan dit ding gewerkt, en er hoeft maar een dingetje mis te gaan en het hele project is mislukt. De Hubble was in eerste instantie ook stuk, maar daar konden ze nog naartoe vliegen om te repareren; dat zal met deze een stuk moeilijker (en duurder) zijn.
Vooral moeilijker. Sterker nog, er is nog nooit een mens zo ver van de aarde geweest. Dus hou het maar op onmogelijk.

Ze gaan dat ding niet kunnen repareren.
Of er nog nooit een mens zo ver van de aarde is geweest is iets wat je helemaal niet zeker weet.......
We weten heel goed waar mensen zijn geweest: iets voorbij de maan.
Het Lagrange punt waar de JWT wordt geparkeerd ligt daar heel ver voorbij (ongeveer vier keer zo ver). Dus @thoenk had helemaal gelijk in zijn eerste paragraaf. Zijn tweede opmerking is onzin, repareren kunnen we ook op afstand. Daar is geen mens voor nodig.
Het is stellig gebracht, maar ik weet niet of onzin de juiste betiteling is.
Mijn collega's van SRON wisten op afstand HIFI (aan boord van Herschel, gelanceerd in 2009) te "repareren". Maar wat als ze niet dat extra spoortje soldeer hadden gehad, waardoor ze het probleem komen by-passen? Dan had het instrument niet gewerkt en was dus een van de drie cameras aan boord dood geweest. Want de enige manier om te repareren, had geweest om aan boord te solderen. En dat gaat nu, in plaats en tijd, niet kunnen gebeuren op L2.

Laten we erin berusten dat het dus afhangt van het soort probleem dat optreedt. Maar veel reparaties ter plaatse zullen onzin zijn, ook met robots.
Je weet redelijk zeker dat mensen die de afgelopen 2 tot 4 duizend jaar hier op aarde geleefd hebben daar niet niet zijn geweest. Van de tijd daarvoor kun je dat helemaal niet met zekerheid zeggen om dat de geschiedenis van voor die tijd zo goed als uitgewist is.
Ah zo. Uhm. Erich von Dänicken is weer afgestoft zie ik.

Je praat poep. De geschiedenis voor 4000 jaar geleden is helemaal niet uitgewist. We vinden van alles bij archeologische opgravingen uit die periode, waardoor we redelijk goed kunnen construeren hoe onze voorouders leefden, waar ze woonden, welke werktuigen ze gebruikten. We kunnen via DNA onderzoek redelijk goed de migratiepatronen van de eerste mensen bepalen en we kunnen via datzelfde DNA onderzoek ook al een beetje zeggen hoe ze eruit hebben gezien en zelfs met wie ze de grot zijn ingedoken.

Je praat erge poep. Als we 4000 jaar geleden een maatschappij hadden die technologisch op een hoger niveau dan wij stonden, dan moeten zij (net zoals wij) honderden jaren van technologische ontwikkeling hebben doorgemaakt. Bijzonder dat daar geen enkel spoor van achter is gebleven. Ze waren kennelijk een stuk beter in opruimen van de rommel dan wij.

Misschien praat je geen poep. Het kan natuurlijk ook zijn dat we ergens heel lang geleden door ruimtevaarders zijn bezocht. Dat kan, hoewel dan je stelling dat "wij" toen voorbij de maan zijn gereisd niet helemaal nauwkeurig meer is. Dat scenario komt heel goed overeen met mijn eigen stellige overtuiging dat Jesus een ruimtevaarder was. We hebben namelijk geschreven ooggetuigenverslagen van mensen die hem op een glanzende wolk met vuur eronder naar de hemel hebben zien vliegen.

[Reactie gewijzigd door multikoe op 10 augustus 2024 12:32]

"We hebben namelijk geschreven ooggetuigenverslagen van mensen die hem op een glanzende wolk met vuur eronder naar de hemel hebben zien vliegen."
Niet echt. Alle geschreven verklaringen zijn hoogstwaarschijnlijk niet van de originele ooggetuigen omdat de eerste geschreven verklaringen zo'n 50 tot 80 jaar later geschreven zijn.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gospel_of_Matthew

[Reactie gewijzigd door misterbennie op 10 augustus 2024 12:32]

Je hebt gelijk maar misschien ook het vleugje sarcasme gemist :)
Ik praat poep maar jij denk dat Jezus een ruimtereiziger was.

Archeologie is leuk maar geeft slechts een indicatie en als er een beschaving geweest is die op organisch materiaal gebaseerde technologie gebruikte dan is het helemaal niet zo gek dat daar niks meer van te vinden is.

We zijn nu al hard op weg om voor alles compleet afhankelijk te zijn van technologie. Papier en schrift is aan het uitsterven. Heb je er wel eens over nagedacht dat als dit nog een paar 100 jaar zo doorgaat en de technologie ons in de steek laat dat we dan weer compleet hulpeloos zijn?

Als technologie nog veel verder in de mens geintegreerd wordt en we bijvoorbeeld niet meer fysiek zouden hoeven communiceren en de technologie laat ons in de steek krijg je toch een heel mooi "toren van babylon" effect.

Verder is dit natuurlijk compleet off topic maar ik vind het persoonlijk erg interresante gedachten.
Ik praat poep maar jij denk dat Jezus een ruimtereiziger was.
Dat was sarcastisch bedoeld, maar het is wel een voorbeeld van een stelling die je niet kunt ontkrachten. Ik geloof er niet in, maar ik kan het makkelijk beweren. Niemand die me tegen kan spreken. Dat wordt dus al snel een heel saaie, vervelende discussie en ik wil graag mijn vrienden nog blijven zien.

Archeologie geeft niet alleen maar een indicatie. Dat is een opzichtige poging om de resultaten van wetenschappelijk onderzoek te kunnen wegredeneren. Bovendien is het niet erg effectief.
We hebben naast archeologie nog heel veel andere wetenschappelijke vakgebieden die meehelpen met het opbouwen van een beeld van onze historie. DNA onderzoek vertelt ons veel over de verplaatsingen van groepen mensen, over de kruisbestuivingen tussen Neanderthalers en de Homo Sapiens. Het levert een naadloze tijdlijn op die andere onderzoeksresultaten kan onderbouwen. Slijtage aan en vorm van botten vertelt ons veel over de manier van bewegen, de belasting en vaak ook het soort belasting. Analyse van gebitten levert veel informatie op over het dieet en over de streek waarin de kiezen zijn gebruikt. Koolstofdatering vertelt ons van veel materialen wanneer ze zijn ontstaan, boomringen-analyse bouwt een zeer betrouwbare keten op waarmee we tot op het jaar nauwkeurig een paal of een balk kunnen dateren, tot duizenden jaren in het verleden. Boomringen leveren ook veel informatie op over zeer lokale weersomstandigheden, per jaar. Cultuuranalyses, taalanalyses, materiaalgebruik, fabrikagetechnieken, pollenanalyses, alles wordt gebruikt om een totaalplaatje te creeeren.

Dat is dus geen "indicatie". Dat is een zeer complex bouwwerk dat in de loop der jaren zeer zorgvuldig is opgebouwd.

Dat weet jij ook en daarom moet je, om je stelling: er kan ruimtevaart geweest zijn meer dan 4000 jaar geleden, te onderbouwen, jezelf in heel vreemde bochten wringen om dat scenario een beetje acceptabel te krijgen. En daarom kom je hiermee:
als er een beschaving geweest is die op organisch materiaal gebaseerde technologie gebruikte dan is het helemaal niet zo gek dat daar niks meer van te vinden is
Je kunt het leuk vinden om daar over na te denken, dat vind ik ook wel, maar ik beperk met tot het lezen van SF. SF-auteur verdienen hun geld met het verzinnen van beschavingen en zijn daar een stuk beter in dan wij :)
Jup ik hoorde het gisteren in StarTalk, dat ding staat "ietsje" verder dan de Hubble :-)
veel verder...
Verwijderd @YopY10 juni 2020 11:27
Om niet te zeggen, duurder dan een nieuwe te maken en te sturen.
Stel je voor, al die jaren werk, voor niets... :)
Kan zomaar zijn dat die hele raket uit elkaar knalt
Of, ondanks de testen, de uitvouw in de ruimte niet lukt. Dat zou pas jammer zijn.
Geen zorgen, aan het uitvouwen is gewerkt door de beste experts op het gebied van origami.
Nou, daar valt nog een theoretische oplossing voor te verzinnen. Als hij ontploft is, is het klaar.
Wat dacht je wat er gebeurd als hij na het bereiken van zijn eind positie niet blijkt te werken. Op 1.5 miljoen km afstand van Aarde is deze telescope ruimschoots buiten het bereik van mensen. Als hij niet blijkt te werken is het gewoon een stuk afval.
Wat probeer je hiermee te vertellen? Dat we nooit iets zouden moeten proberen?
Uhm, wat? Nee tuurlijk probeer ik dat niet te zeggen. Ik reageer op
Vraag me wel af hoeveel spanning die mensen wel niet gaan voelen tijdens de lancering (en daarna). Kan zomaar zijn dat die hele raket uit elkaar knal
Het is natuurlijk intens kut als die raket ontploft tijdens het lanceren, maar ikan mij voorstellen dat het nog frustrerender voor de betrokkenen is als de lancering en deployment goed gaan, maar dan blijkt dat er een probleem is. Bijvoorbeeld met de optica zoals ook bij Hubble het geval was.
Leuk oefentarget voor de eerste buitenaardse ruimtemissies toch? :D

Maar laten we gewoon even hopen dat hij het doet.
Als je zo denkt waren we nooit ergens gekomen. Dan waren de ontdekkingsreizigers nooit met hun bootjes uit zicht van de haven gevaren.
Hij denkt toch ook niet zo?

Enige wat hij doet is zichzelf in de schoenen van de wetenschappers zetten, hoe ze zich zouden voelen wanneer het op het laatste moment fout gaat, op een manier wat niet meer te fixen is.
Daarom wordt alles duizend keer of meer nagekeken, en loopt Webb forse vertraging op.

Hubble konden we fixen omdat we de shuttle hadden en het ding binnen bereik was. Dat kan met James Webb niet.

Maar ik snap niet goed waar je naar toe wil met deze post....
Maar ik snap niet goed waar je naar toe wil met deze post....
Daar blijk je niet de enige in te zijn, kennelijk was ik te onduidelijk :o.

Mijn punt was dat het kut is als die raket ontploft, maar dat het voor de betrokkenen nog kutter is als alles goed gaat maar er dan na deployment een fout blijkt te zijn.
Nogal ja. Datzelfde zag je met de stress/zenuwen toen de rovers landen op mars. Dat eerste teken van leven is een verademing, want er kan zoveel fout gaan.
Vind het toch altijd wel bijzonder knap hoe ze dat soort systemen hier op aarde weten te testen. Je moet alles maar net goed hebben uitgerekend en uitgewerkt voor het 'opheffen' van de aardse zwaartekracht.

Die opmerking dat die uitgeklapt niet in een raket past is nog al een open deur lijkt me gezien het feit dat telescopen toch best grote spiegels gebruiken ;)

Ben overigens wel benieuwd naar wat ze aan temperatuur verschil verwachten tussen beide zijden van het schild.

Edit - gevonden: " Zijn hitteschild is zodanig ontworpen dat het aan de koude kant -223 °C kan zijn terwijl aan de andere kant stikstof gekookt kan worden." - wikipedia
Kookpunt van stikstof is dus: -196°C / 77,4 K.
Al met al een aardig groot verschil dus.

[Reactie gewijzigd door gooos op 10 augustus 2024 12:32]

Edit - gevonden: " Zijn hitteschild is zodanig ontworpen dat het aan de koude kant -223 °C kan zijn terwijl aan de andere kant stikstof gekookt kan worden." - wikipedia
Kookpunt van stikstof is dus: -196°C / 77,4 K.
Al met al een aardig groot verschil dus.
Dat is toch maar een verschil van 30 graden celcius? Ik neem namelijk aan dat de temperaturen ver boven het 0 punt komen te liggen als het direct in de zon komt.

[Reactie gewijzigd door hiostu op 10 augustus 2024 12:32]

Het kookpunt van stikstof begint daar, de temperatuur kan natuurlijk wel hoger zijn er daarmee het verschil.
Ja dat weet ik, daarom vind ik de vergelijking met kookpunt van stikstof zo raar. Dat zegt helemaal niets namelijk. Stikstof kookt al bij hele lage temperaturen. Iets in direct zonlicht wordt veel warmer.
Daarmee zijn volgens de NASA tijdens de test alle aardse zwaartekrachteffecten succesvol weggenomen.
Toen ik het las... dacht ik... "een nieuwe stap voor de ontwikkeling van anti zwaartekracht device...?"
Ik ben nieuwsgierig wat ze met deze nieuwe telescoop allemaal gaan ontdekken?

Het heeft wat gekost maar dan heb je ook wat.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.