De nieuwe directeur
Samengevat
Control is een game waarmee Remedy zijn nek uitsteekt. Het verhaal is goed, maar wat vervreemdend, net als het ontwerp van de spelwereld. Ook de personages zijn prima, waarbij vooral de voice acting opvalt. De game is alleen wat aan de korte kant. De gameplay is de sterkste kant van Control. De combi van het Service Weapon en de magische krachten die je onderweg opdoet is uitdagend, op een prettige manier. Je zult beide moeten combineren, maar hebt wel degelijk genoeg vrijheid om een eigen aanpak te kiezen.
Eindoordeel
Gespeeld op: Windows
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 4, Xbox One
Het Finse Remedy Entertainment houdt wel van een uitdaging. De studio maakt graag games waarbij de grenzen worden verlegd, en slaagt daar steeds wonderwel in. Dat was al zo met Max Payne, en de studio bleef zichzelf daarna uitdagen met games als Alan Wake en Quantum Break. Control past in dat opzicht prima in dit rijtje. De studio voert het magisch realisme van Quantum Break nog verder door. Was het verhaal daar al vrij buitenissig, hier staat het nog verder van de werkelijkheid. Is dat erg? Nee, zeker niet, al vraagt het wel een bepaald inlevingsvermogen van de speler, want de bespiegelingen over andere werkelijkheden en bijbehorende entiteiten kunnen wat gaan duizelen.
Een van de uitdagingen die Remedy voor zichzelf stelde, betreft de spelwereld. Control speelt zich af in The Oldest House, een wat anoniem pand in New York. Het is het hoofdkwartier van het Federal Bureau of Control, een geheimzinnige organisatie die onderzoek doet naar paranormale gebeurtenissen. Het pand lijkt klein, maar blijkt van binnen verrassend groot. Dat laatste is maar goed ook, want de game speelt zich volledig binnen dat ene pand af. In Control stap je in de stevige schoenen van Jesse Faden, een jonge vrouw die net is aangesteld als directeur van de FBC.
Overtreffende trap
In Control bestuur je Jesse vanuit de derde persoon. De game is vooral een shooter, maar de ontwikkelaars hebben daar een laag aan toegevoegd die groter is dan wat we van Remedy gewend zijn. Remedy is de studio die ons kennis liet maken met Bullet Time, en daar ging hij in Quantum Break nog een stap verder in. Control is daar weer de overtreffende trap van, zoals je mag verwachten van een game die zich afspeelt in een omgeving waar de aardse regels niet lijken te gelden. In Control combineer je schieten met magische gaven die in veel gevallen doen denken aan Star Wars.
Goede dosering
De opbouw van Control is prima. Je krijgt gedurende de game een aantal magische krachten die keurig zijn gedoseerd. Als je begint, heb je een behoorlijk krachtige melee-aanval. Daar krijg je al snel een dash bij om aanvallen te ontwijken. Dat zet de toon, want vanaf dat moment ontwikkelt Control zich tot een game waarin de sleutel tot succes bestaat uit de combinatie van schieten en het gebruik van je magische krachten. Jesse is vrij zwak en krijgt steeds groepen tegenstanders tegenover zich. Daarbij gaat het voornamelijk om behekste medewerkers van de FBC, die de aanval op hun nieuwe directeur inzetten. Je hebt meestal vijf of meer vijanden tegenover je, en die worden aangevuld als je een eerste golf hebt uitgeschakeld. Je stuit daarbij al snel op tegenstanders die een magisch schild om zich heen hebben of doelzoekende raketten afvuren. Remedy hamert er in de laadschermen dan ook op dat het zaak is om te blijven bewegen.
Bewegen alleen is echter niet genoeg. Je zult moeten leren vertrouwen op opties als Launch, Shield en Levitate, hoewel je die laatste pas vrij laat in de game kunt bemachtigen. Vooral Launch kan uitgroeien tot een krachtig wapen. Je kunt er voorwerpen mee oppakken en naar je tegenstanders gooien. Als je ze daarmee niet direct doodt, raken ze in ieder geval even uit balans, zodat je de tijd hebt om wat kogels af te vuren.
/i/2003038780.jpeg?f=imagenormal)
Service Weapon
Die kogels komen uit het enige wapen dat je tot je beschikking hebt, het Service Weapon dat je erft van je voorganger. Het is een multifunctioneel wapen dat verschillende vormen aan kan nemen. Ook die verschillende vormen speel je in de loop van de game vrij. Het zijn er een kleine handvol, en je kunt er steeds twee tegelijk van inzetten. Tussen die twee kun je razendsnel wisselen.
Dat alles kun je ook nog opwaarderen. De verschillende vormen die je Service Weapon aan kan nemen, kun je elk voorzien van mods. Eerst een enkele mod, dan twee, en zo verder. Mods zijn er in vele soorten en maten, en je vindt ze op het slagveld. Er zijn ook lichaamsgebaseerde mods. Daarnaast is er een vrij uitgebreide skill tree waarin je naast wat basale zaken elke magische kracht apart op kunt waarderen. Daarbij kun je dus nadruk leggen op het ontwikkelen van je favoriete magische kracht, hoewel een flinke investering in Health, Energy en Launch onvermijdelijk lijkt. Dat zijn de zaken die je door de eerste helft van de game helpen. Als je opties bemachtigt als Shield, Seize en Levitate kun je wat meer variëren. Dankzij Seize kun je zwaar gewonde tegenstanders overnemen, waardoor ze tijdelijk aan jouw kant vechten. Met Levitate kun je boven het slagveld zweven.
/i/2003038776.jpeg?f=imagenormal)
Op verkenning
Levitate is overigens onmisbaar bij het verkennen van The Oldest House. Waar veel voorgaande Remedy-games behoorlijk lineair waren, is Control dat allerminst. The Oldest House is een waar labyrint dat allerlei geheimen blijkt te herbergen. Veel delen van het huis zijn in eerste instantie niet toegankelijk. Daarvoor ontbreken de juiste toegangspasjes of fysieke mogelijkheden. Ook op dat punt is de game prima opgebouwd. De pasjes krijg je van de personen die figureren in het verhaal, en de fysieke eigenschappen speel je gedurende de game vrij. Dat maakt dat je steeds verder in de krochten van het Bureau door kunt dringen.
/i/2003038784.jpeg?f=imagenormal)
Verdwalen
Daarbij moet worden aangetekend dat Remedy zijn best doet om je te helpen bij het navigeren door The Oldest House, maar daar niet altijd in slaagt. Je zoektocht naar de route naar weer een nieuw magisch artefact is onderdeel van de gameplay, maar soms is het wel erg onduidelijk wat er precies van je wordt verwacht. Er staan aanwijzingen op de plattegrond van de verschillende sectoren in het pand, maar dat is niet altijd genoeg. Overigens hoort natuurlijk wel bij het open karakter van de game dat sommige wegen nog even versperd zijn. En mocht je niet verder kunnen, dan is er altijd wel een sidequest die je kunt uitvoeren. Het is goed om op die manier aan je upgrades te werken, want die heb je in Control hard nodig.
Dat laatste is met name het geval omdat je tegenstanders een level hebben, en daarin variëren van 1 tot level 6. Dat zit er voor Jesse echter niet in. Zij stijgt niet in level en zal het dus moeten doen met de opwaardeeropties uit de skill tree, de evoluties en mods van het Service Weapen, en de magische krachten die je vrij speelt. Tegenstanders stellen daar niet alleen hogere levels tegenover, dat zou wat saai zijn. Ook zij krijgen er eigenschappen bij.
/i/2003038778.jpeg?f=imagenormal)
Gebruik je magie
Waar tegenstanders eerst een schild krijgen, kunnen sommigen later in de game ook zweven. Als je nog verder komt, duiken er vijanden op die hun teamgenoten kunnen genezen. De eigenschappen van je tegenstanders maken dat je wordt gestimuleerd om je magische opties te gebruiken, en daarbij heb je de vrijheid om te kiezen. De combo van Dodge en Shield kan, maar je kunt ook vertrouwen op Launch en Seize, en Levitate maakt het plaatje compleet. Het is goed dat Remedy die eigenschap pas laat in de game inbrengt, want Levitate maakt de besturing wat complexer. Ook hierbij komt weer naar voren dat de opbouw goed in elkaar steekt.
Zo ontstaat een game waarin je flink moet wisselen. De verschillende edities van je Service Weapon zijn prima, en dat je daar zo snel tussen kunt wisselen is heel nuttig. Maar je Service Weapon draait op je eigen Energy, je kunt het dus niet eindeloos gebruiken. Afhankelijk van de vorm van het wapen ben je na een paar salvo's door je energie heen, en dan moet je even wachten tot deze weer is aangevuld. In de tussentijd kun je terugvallen op je magische krachten, waarbij vooral Launch in aanvallend opzicht erg nuttig is. Je Service Weapon hoef je gelukkig niet te herladen. Je hoeft er ook geen munitie voor te zoeken. Dat is erg prettig, want het knokken is met de overmacht aan tegenstanders al hectisch genoeg.
/i/2003038796.jpeg?f=imagenormal)
Jesse is zwak
Het is wel zaak je gezondheid in de gaten te houden. Ook al kan Jesse flink van zich afbijten, ze blijft opmerkelijk. Zeker als de tegenstanders sterker worden, kan ze na één treffer al het loodje leggen. Bewegen is dus essentieel, net als op de kleine blauwe bolletjes jagen die tegenstanders laten vallen als je ze raakt. Wat je er bij hen aan gezondheid afsnoept belandt op de grond, in de vorm van die bolletjes. Alleen dat is al reden om te blijven bewegen. Het maakt ook dat je risico's moet blijven nemen. Je kunt vijanden best van afstand bestoken, maar daarmee blijf je ook uit de buurt van aanvullende gezondheid. Het is een prima systeem.
Wat de gameplay van Control verder uitdagend maakt, is het belang van headshots. Dat headshots belangrijk is zijn, is geen verrassing, maar wel dat het vrij lastig is ze te maken. De hitbox van je vijanden is krap bemeten. Het maakt het schieten uitdagend, op een goede manier. Overigens heeft ook de pc-versie aim assist, mocht je daar behoefte aan hebben.
/i/2003038770.jpeg?f=imagenormal)
Kort verhaal
Waar we over de gameplay zeer te spreken zijn, zijn we iets minder enthousiast over de verhalende kant van de game. Het verhaal heeft een mysterieus uitgangspunt en zit prima in elkaar, maar is helaas nogal kort. Zeker de centrale verhaallijn en de bijbehorende missies zijn behoorlijk snel voorbij. Gelukkig is de game daarmee niet uit, want er zijn genoeg side missions, en je kunt de game doorspelen als de credits langs zijn getrokken. Er zijn zelfs nieuwe side missions als je zover bent. Het punt is meer dat het einde van de verhaallijn niet alleen snel is bereikt, het einde is ook niet heel sterk.
/i/2003038790.jpeg?f=imagenormal)
David Lynch
Gelukkig is de sfeer in de game wel goed. Het geheel voelt aan als een futuristische David Lynch-film. Daarbij is het uiterlijk van de personages uitstekend verzorgd, en de bijbehorende voice acting is zelfs nog beter. De subtiele nuances in de uitdrukking op het gezicht van vooral Jesse zijn indrukwekkend. Ook de stemmen van personages zoals Jesse en voormalig directeur Trench zijn prima. De Finse schoonmaker Ahti is een lekker vreemd en enigszins ontregelend personage dat niet alleen voor verwarring zorgt, maar vooral ook dienst doet als gids in de vreemde wereld van The Oldest House. De game heeft bovendien een uitstekende soundtrack die de enigszins beklemmende sfeer zeer goed weet te benadrukken.
Het level design van de wereld is op zich ook sterk, al kan The Oldest House dus een behoorlijk doolhof zijn waarin je gegarandeerd een keer de weg kwijtraakt. Mooi zijn de veranderingen die het gebouw doormaakt als bepaalde secties zijn bevrijd van de invloed van de Hiss, de grote vijand in de game. Toch eist dat uiterlijk ook zijn tol. De Windows-versie van de game heeft wat last van framedrops, juist bij dat soort transities.
/i/2003038760.jpeg?f=imagenormal)
Raytracing
Het uiterlijk van de game heeft nog een andere kant, namelijk de meer technische. Remedy heeft zijn best gedaan om ondersteuning voor de nieuwste renderingtechnieken in te bouwen, en dat is merkbaar. Vooral de ondersteuning voor raytracing springt daarbij in het oog, omdat er momenteel weinig games zijn die het op dit vlak beter doen dan Control. We speelden de game op verschillende settings om te zien wat het verschil is, en tegelijkertijd hebben we de framerate opgemeten om in beeld te krijgen welke gevolgen die settings hebben voor de speelbaarheid van de game. We hebben de game daarbij gespeeld met een RTX 2080 Ti, maar omdat niet iedereen 1.300 euro voor een grafische kaart neer wil leggen, hebben we dezelfde meting uitgevoerd met een RTX 2060. Met een winkelprijs van zo'n 400 euro is dat een kaart die binnen het budget van veel meer gamers zal vallen.
Control biedt flink veel instellingsmogelijkheden. We hebben gekozen voor de standaardopties High en Medium, en de game uiteraard ook getest zonder RTX. Er is echter nog een optie. Control maakt gebruik van DLSS, ofwel Deep Learning Super Sampling. Dit is een vorm van super-sampling die de nadelen van raytracing enigszins moet ondervangen. Dat raytracing indrukwekkend mooie belichting op kan leveren in games, is overduidelijk. Het heeft echter als nadeel dat het flink veel rekenkracht kost, zelfs voor grafische kaarten met speciale raytracing-cores.
Deep Learning
Daar kan DLSS bij helpen. We kennen super-sampling als een techniek waarbij een beeld op een hogere resolutie wordt geproduceerd, om het tot een lagere resolutie terug te schalen voor het naar het beeldscherm wordt gestuurd. Het resultaat is een beeld dat minder aliasing bevat. Bij Deep Learning Super Sampling wordt dat proces omgekeerd. Het beeld wordt op een lagere resolutie geproduceerd. Daarna komt het aandeel Deep learning om de hoek kijken. Dat wil zeggen dat uit verschillende frames details worden gehaald die verwerkt worden tot een beeld dat in een hogere resolutie naar het beeldscherm wordt gestuurd. Dit moet tot een beeld leiden dat meer detail bevat, ondanks dat het op een lagere resolutie is gerenderd. In ons geval wil het zeggen dat we de game op een resolutie van 1920 bij 1080 pixels speelden. Als we de grafische instellingen op High zetten en daarbij ook DLSS inschakelen, wordt de game op 1280 bij 720 gerenderd, maar in een resolutie 1920 bij 1080 naar het beeldscherm gestuurd.
Wat levert dat op? Een zeer indrukwekkend resultaat. Het verschil tussen High met en zonder DLSS is moeilijk te zien, maar het verschil in framerate is groot. De game draait zo'n 60 procent sneller met DLSS ingeschakeld. Het maakt daarbij niet uit of je een dure RTX 2080 Ti hebt of een RTX 2060, hoewel de 2080 Ti in absolute zin uiteraard een beduidend hogere framerate haalt.
- RTX 2060 Super Founders Edition
- RTX 2080 Ti Founders Edition
Control RTX |
RTX 2060 Super Founders Edition |
Frames per seconde |
1080p - High - RTX Off |
**********
81,2 |
1080p - High - RTX High - DLSS |
**********
81,2 |
1080p - High - RTX Medium |
********
63,9 |
1080p - High - RTX High |
******
48,2 |
Control RTX |
RTX 2080 Ti Founders Edition |
Frames per seconde |
1080p - High - RTX Off |
**********
129,1 |
1080p - High - RTX High - DLSS |
**********
124,6 |
1080p - High - RTX Medium |
********
100,7 |
1080p - High - RTX High |
******
77,1 |
Conclusie
Control is een game waarmee Remedy zijn nek uitsteekt. Het verhaal is vervreemdend, net als het ontwerp van de spelwereld. Maar hoe vervreemdend ook, het verhaal is prima, al is het wel wat kort. Er zitten bovendien intrigerende personages in, waarvan vooral de voice acting opvalt. De spelwereld is echter het meest opvallend aan de game. Die is mooi, uitgebreid en zit vol verrassingen. Maar hij is hier en daar ook verwarrend.
De gameplay is de sterkste kant van Control. De combi van het Service Weapon en de magische krachten die je onderweg opdoet is op een prettige manier uitdagend. Je zult beide moeten combineren, maar hebt wel degelijk genoeg vrijheid om een eigen aanpak te kiezen. De manier waarop je steeds meer opties krijgt is keurig in balans met de toenemende tegenstand die je ondervindt. Op zich heb je niet eens zo heel veel opties, maar in een game die niet heel lang is, zijn het er genoeg. Control is mooi en uitdagend, maar wat aan de korte kant. Oh, en de versie voor Windows is alleen via de Epic Store verkrijgbaar.
Eindoordeel