Item: Thief (2014), Windows
Rating: 8
Author: Paul Hulsebosch

Eidos Montreal is de studio die van uitgever Square Enix de interessantste projecten krijgt toegeschoven. De studio mocht zowel Deus Ex als Tomb Raider nieuw leven inblazen, en deed dat in beide gevallen erg overtuigend. Aan de boss battles van Deus Ex: Human Revolution moest nog wat worden geslepen, maar met de Director's Cut is ook dat euvel verholpen. Na het succes van beide reboots had Square Enix nog een pittige klus voor de studio uit Montreal; een nieuwe versie maken van Thief, als vervolg op de driedelige serie die tussen 1998 en 2004 verscheen.

Gespeeld op: Windows
Ook beschikbaar voor: PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One

Een lastige klus, want met name Thief: The Dark Project uit 1998 geldt als mijlpaal in de gamehistorie. Deze game wordt algemeen beschouwd als de eerste titel waarin stealth, dus het ongezien door de wereld sluipen, echt goed tot zijn recht kwam. Ook de opvolgers uit 2000 en 2004 werden goed ontvangen. Inmiddels zijn we echter tien jaar verder en in de tussentijd zijn diverse games verschenen waarin sluipen centraal staat. De vraag is dan ook of een nieuwe Thief de sprong naar een nieuw decennium weet te overleven.

Rammelend verhaal

Om met de deur in huis te vallen: dat laatste is niet helemaal het geval. Er valt erg veel te genieten in Thief, maar de makers laten ook duidelijke steken vallen. Zo rammelt het verhaal nogal. In dat verhaal staat Garrett centraal, de meesterdief die ook in de voorgaande games de hoofdrol vervulde. In de proloog maak je kennis met ene Erin en met Baron Northcrest. Erin is een jonge, slanke dame die in de voetsporen probeert te treden van Garrett, maar daarbij wat roekelozer te werk gaat. Baron Northcrest is een oude man die vanuit zijn luxueuze buitenverblijf heerst over de City, de naamloze stad die als altijd het decor vormt voor de game. Andere hoofdrolspelers zijn de Thief-taker General, het brute hoofd van de Guards die namens de Baron orde houden in de stad, en ene Orion, de charismatische leider van de armen van de City. De leukste van het gezelschap is de lekker sadistische Thief-taker General, al is hij werkelijk schaamteloos gejat van het personage dat Daniel Day-Lewis speelt in de film Gangs of New York.

Een voorval in de proloog van de game zet de verhoudingen flink op zijn kop. Erin en Garrett zijn getuige van een vreemd ritueel waarbij de Baron gebruikmaakt van de Primal Stone, de enorme edelsteen die Erin en Garrett proberen te stelen. Het voorval heeft flinke gevolgen. Erin raakt zoek en Garrett bewusteloos. Zodra je weer wakker wordt, blijkt er een jaar verstreken. Dat is niet het enige; in dat jaar heeft de City te kampen gekregen met de Gloom, een ziekte die doet denken aan de middeleeuwse pest en lijkt te zijn veroorzaakt door het voorval in het buitenhuis van Northcrest. De Baron voert ondertussen een waar schrikbewind. De minste of geringste verdenking is voor zijn Guards reden om iemand publiekelijk op te hangen. Bovendien heerst er armoede en leidt een groot deel van de bevolking honger, terwijl de Gloom slachtoffers blijft maken.

Tot zover is er nog niet zoveel mis met het verhaal. Helaas blijven veel van de vragen die in het begin van de game worden opgeroepen onbeantwoord in het vervolg. Waarom was Garrett er een jaar tussenuit, wat is de verklaring voor de vreemde dromen die Garrett sindsdien heeft - en waar je er een aantal van mee zult maken? Zo zijn er nog wel wat meer onduidelijkheden, die we hier niet zullen noemen om niet teveel van het verhaal te verklappen; het blijft vaag. Zonder er teveel over los te laten: het verhaal rammelt nogal. Maar gelukkig is er meer dan alleen het verhaal in de campagne.

Review Thief

Avondklok

De campagne begint dus pas echt als Garrett na een jaartje pauze weer terugkeert in de City. De stad wemelt van de Guards, die strikt de hand willen houden aan de avondklok die de Baron heeft ingesteld. Dat maakt het lastig voor Garrett om de grijpgrage draad weer op te pakken. Gelukkig blijkt er werk genoeg. Garrett krijgt al snel een boodschap van ene Basso, een man die vele klusjes voor hem heeft. Basso vormt de rode draad in de eerste helft van de campagne. Daarna neemt het verhaal je op sleeptouw, in een stroomversnelling die niet altijd even welkom is.

Zo verlaat je een aantal keer de City, wat zonde is omdat de stad het mooiste deel van de spelwereld biedt, en bovendien het ideale werkterrein is voor een man als Garrett. Helemaal zonde is dat de campagne af en toe wordt onderbroken door moderne elementen die in Thief eigenlijk niet zo op hun plaats zijn. Zo is er een achtervolging die zo in Call of Duty had gepast, door een brandend deel van de stad dat om je heen in elkaar lazert. Sluipen is er daar niet bij, je zult moeten rennen voor je leven. Voeg daarbij de delen waarin je Garrett opeens op zijn rug kijkt omdat hij als Nathan Drake opeens via opvallend blauw gekleurde buizen omhoog moet klimmen, plus de vreemde droomscènes die we al noemden. Er is veel dat aanvoelt als een poging om modern over te komen, terwijl het eigenlijk niet zo goed bij Thief past. De buitenissige delen zijn overigens wel goed voor een paar goede schrikmomenten.
Verder helpt het geluid de game ook niet echt vooruit. Vooral de mix is slecht. Er zijn nogal wat cutscenes waarin de dialoog verloren gaat in het achtergrondgeluid of de stemmen juist te hard of uit evenwicht zijn. Als dat een enkele keer gebeurt, is dat niet erg, maar in Thief komt dit euvel iets te vaak voor.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Samenvatting van het verhaal uit Thief.

Gelukkig bestaat de hoofdmoot van de campagne wel degelijk uit het betere sluipwerk. Daarbij heb je de beschikking over een handige lichtmeter, het belangrijkste onderdeel van de interface. Hij bestaat uit een rondje dat langzaam wit wordt als er meer licht op je valt. Als de meter zwart is en je niet beweegt, weet je dat je niet zult worden opgemerkt. Dat kan uiteraard veranderen als je weer gaat bewegen. Tijdens het voortbewegen maak je geen geluid meer als je over tegels of stenen loopt, zoals dat wel zo was in voorgaande games. In plaats daarvan liggen er nu af en toe glasscherven op de grond, die knisperen als je er overheen loopt. Heel hinderlijk, al zijn ze vrij duidelijk zichtbaar. Een oplettende Thief weet ze dus te mijden.

Review Thief

Vertrouwde basis

De basis van Thief blijft daarmee vertrouwd; de beste manier om bij je doel te komen is het ontwijken van de vele bewakers die je onderweg tegenkomt. Die bewakers volgen altijd een vast patroon, dus als je wat geduld hebt, kun je precies uitvogelen wanneer je van schaduw naar schaduw kunt sluipen. Nieuw is dat je daarbij een handige dash hebt, waarmee je snel en onhoorbaar een stuk vooruit kunt schieten. Gebleven is dat je in veel gevallen het licht uit kunt schakelen, om zo de broodnodige schaduw te creëren. Waar je niet gewoon met je vingers een kaars kunt doven, kun je met je boog wel een fakkel of lamp onklaar maken. Voor de fakkels heb je speciale, in water gedrenkte pijlen. Voor de lampen kun je ook andere pijlen inzetten.

Er zijn acht verschillende pijlen, met bijvoorbeeld een explosieve of gekartelde kop. De meeste zul je niet vaak gebruiken. Het nuttigst zijn de pijlen met een kop in water gedrenkt, die met een brandende kop, met een stompe kop en een gewone spitse kop. Vooral de stompe en die met touw eraan zijn handig. De stompe is goedkoop en kun je gebruiken om schakelaars om te zetten of afleiding te creëren. De pijl met touw is handig omdat je via het touw naar hoger gelegen plekken kunt klimmen. Er zijn echter niet veel plekken waar dat mogelijk is. Zo af en toe steekt uit een huis in de City een balk met daar een stuk touw omheen gewikkeld. Alleen daar kun je omhoog; een beetje als in de laatste Tomb Raider.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Verhalen uit de stad - deel 1.

Naast de boog heeft Garrett nog twee hulpstukken. De Blackjack is een korte, stompe knuppel. Eigenlijk is dit het enige wapen dat je kunt gebruiken als het op een handgemeen aankomt. De Claw is in elkaar gezet door Erin. Ook die kun je gebruiken om naar hoger gelegen delen te komen, al is de Claw daarbij veel nuttiger dan je boog. Er zijn veel meer plekken waar je de Claw kunt gebruiken, steeds handig aangegeven door een blauwe gloed. Met de Claw kom je lang niet zo hoog als met een touw, maar omdat jij wel en je vijanden geen Claw hebben, is het toch het ideale middel om aan achtervolgende Guards te ontsnappen. Het is dus zaak om goed in de gaten te houden waar je omhoog kunt klimmen, zodat je weet waar je kunt ontsnappen als het op een achtervolging aan komt.

Review Thief

Niet uit, maar in de kast

Er zijn ook andere opties. Zelfs op de lage standaard-moeilijkheidsgraad is het erg lastig om ongezien te blijven, wat maakt dat je dus regelmatig opgemerkt en achtervolgd zult worden. Dan is het zaak om een veilig heenkomen te zoeken. De Claw is daarbij handig, maar er zijn andere methodes. Er staan in de City zo hier en daar kasten opgesteld, zowel binnen als op straat. Als je daar ongezien in weet te kruipen, ben je redelijk veilig. Bovendien; als je niet in een gevecht bent verwikkeld op het moment dat je in een kast kruipt, wordt de game automatisch gesaved. Ook de locatie van dergelijke kasten moet je daarom goed onthouden.

Er is nog een methode om aan achtervolgers te ontsnappen, maar die is helaas minder passend. De City is in een aantal stukken geknipt en elk nieuw deel moet geladen worden als je daar naartoe wilt. Juist dat is de ideale manier om aan bewakers te ontsnappen; ren naar de grens van een zone, accepteer de overgang naar een volgend deel van de stad en je bent veilig. Heel handig, maar eigenlijk net iets te makkelijk. Gek genoeg werkt het niet overal. Er zijn in de City erg veel huizen waar je binnen kunt dringen door een raam open te wrikken. Ook dat is een manier om aan belagers te ontsnappen, al vergt het openbreken van een raam wat moeite en tijd. Je zult een aantal keer op een knop moeten rammen om het raam omhoog te wrikken en in die tijd ben je kwetsbaar. Iets dergelijks was bij het vluchten naar een nieuwe zone ook prettig geweest.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Verhalen uit de stad - deel 2.

Alleen al om die reden is vechten niet aan te raden. Vluchten is in de meeste gevallen de makkelijkste en veiligste optie, al was het maar omdat Garrett verrassend snel kan rennen. Maar ook zonder die iets te makkelijke ontsnappingsmethode was vechten al geen goed idee. Zoals het hoort in een Thief-game, is Garrett geen vechtersbaas. Onze meesterdief is zwak en heeft weinig middelen om zich te verdedigen. De boog is alleen op afstand een goed wapen en hij kan met de juiste pijl zeer dodelijk zijn. Bij een achtervolging heb je er echter weinig aan. Het enige alternatief is de Blackjack. Daar heb je iets aan als je één belager hebt, maar zodra je door twee of meer Guards wordt belaagd, delf je gegarandeerd het onderspit. En zo hoort het ook.

Review Thief

Niet de slimste

Het komt alleen lang niet altijd op een gevecht aan. Niet alleen omdat je makkelijk kunt vluchten, maar ook omdat de kunstmatige intelligentie van je tegenstanders wel wat steken laat vallen. Het zal niet meevallen om een doortimmerd systeem te programmeren voor de AI van de Guards en dat is bij Thief ook niet gelukt. Het resultaat is een zeer wisselende reactie van de Guards. Ze hebben veel in de gaten en dat wordt ook op een prima manier in beeld gebracht. Zodra een Guard iets verdachts ziet of hoort, verschijnt er een wit oog boven zijn hoofd. Dat loopt langzaam vol als de verdenking stijgt. Als het oog is volgelopen, komt de bewaker in actie. Daarnaast zie je boven het oog drie bolletjes. Ze geven de mate van paraatheid van de bewaker aan. Als alle drie de bolletjes rood zijn, is de paraatheid het hoogst. Zijn ze alle drie wit, dan is er nog weinig aan de hand. Dat systeem werkt op zich goed. Waar het fout gaat, is bij het verkennen van de omgeving. Als een bewaker iets opmerkt maar je niet direct in de gaten heeft - je loopt buiten zijn blikveld over wat scherven - dan gaat hij op zoek. Veel vaker dan je zou verwachten word je vervolgens over het hoofd gezien door de duidelijk zoekende bewaker, terwijl je toch echt heel dicht in de buurt bent. Op zich prettig, maar niet helemaal wat je verwacht. Dan zijn de beesten in de game gevaarlijker. Je tegenstanders houden zo nu en dan honden of vogels in een kooi, en die zijn veel opmerkzamer. Ook die kun je echter omzeilen, door heel behoedzaam te manoeuvreren.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Verhalen uit de stad - deel 3.

Niet dat Thief daarmee makkelijk is. Integendeel zelfs. Wie ongezien wil blijven, zal heel veel geduld moeten hebben, zeker voorbij de standaard-moeilijkheidsgraad. Zelfs wie minder hoge eisen stelt en enkel probeert om niet gedood te worden, heeft het al moeilijk genoeg. Voor de veeleisende speler is er aan de moeilijkheidsgraad van alles in te stellen. Zo kun je instellen dat je loot en aanhaakpunten voor de Claw niet langer op ziet lichten. Je kunt ook instellen dat je geen gebruik kunt maken van Focus, het haast magische hulpmiddel dat Garrett heeft overgehouden aan het voorval met de Primal Stone.

Focus is een vorm van energie die Garrett als een soort nachtzicht kan inzetten. Je ziet de wereld opeens kleurloos, waarbij alle points of interest helder rood en blauw oplichten. Blauw zijn alle voorwerpen waar je iets mee kunt. Deuren en sloten die open kunnen, schakelaars die je in kunt drukken en voorwerpen die je mee kunt nemen. Rood zijn de valstrikken die je zo af en toe tegen zult komen. Meestal zijn die gekoppeld aan een mechanisme dat je uit kunt zetten, zodat de kust weer veilig is. Alle valstrikken zijn ook zonder Focus zicht- of vindbaar, net als alle soms goed verscholen drukknoppen, alleen wordt het met Focus wel een stuk makkelijker. De puristen die geen gebruik wensen te maken van dergelijke moderniteiten kunnen ze in de instellingen volledig uitschakelen.

Review Thief

De campagne van de game mag dan niet altijd even samenhangend zijn en wat genre-vreemde escapades bevatten; hij is wel goed opgebouwd. Het wordt steeds moeilijker om ongezien te blijven. De campagne dirigeert je steeds verder buiten de stad, waar steeds meer tegenstanders op je pad komen. Het wordt dan ook steeds lastiger om het gebruik van Focus te vermijden en ongezien te blijven. Het wordt steeds nuttiger om op zoek te gaan naar de omwegen die er meestal wel te vinden zijn. Dat zijn er nooit zoveel als in Deus Ex, maar in veel gevallen is er wel een weg onder- of bovenlangs. Vooral met wat klauterwerk is er meestal wel een omweg te vinden.

Gevaar van boven

Maar zelfs dan wordt het later in de game lastig om ongezien te blijven, wat in ons geval betekende dat we steeds vaker kozen voor een nieuwe aanpak. In plaats van ongezien voorbij te sluipen, kozen we voor het één voor één uitschakelen van tegenstanders via een Aerial Takedown. Bovenop een vijand landen, hem daarmee knock-out slaan en vervolgens in een hoekje dumpen. Erg handig, maar niet echt stealth. Niet dat er van je verwacht wordt om stealth te spelen. Je speelwijze wordt door de game keurig bijgehouden. Aan het einde van elk hoofdstuk van de campagne krijg je keurig te zien hoe je hebt gespeeld, waarbij de game onderscheid maakt tussen Ghost, Predator en Opportunist. De Ghost blijft zoveel mogelijk ongezien, de Predator schakelt zijn tegenstanders het liefst uit en de Opportunist maakt het liefst gebruik van zijn omgeving om bij zijn doel te komen. Het heeft verder geen invloed en levert niets op, behalve vergelijkingsmateriaal voor je vrienden.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Thief op de PlayStation 4.

Het is jammer dat je in de tweede helft van de campagne naar delen buiten de City wordt gevoerd. De stad is niet alleen de beste habitat voor een Thief, het is zoals eerder aangehaald ook het mooiste en meest indrukwekkende deel van de game. Eidos Montreal heeft een indrukwekkend netwerk van pleinen, straten en vooral veel smalle steegjes ontworpen, dat zich over verschillende verdiepingen uitstrekt. Zoals in veel dichtbevolkte steden, staan de huizen en huisjes dicht op elkaar en steken ze aan alle kanten uit. Doordat het ene huis lager is dan dat ernaast ontstaat een verdieping hoger opeens een heel ander landschap, met geheel nieuwe doorgangen. Juist die bovenwereld is het terrein van Garrett, omdat hij er met zijn rope en Claw wel kan komen en zijn achtervolgers niet.

Wat stijl betreft legt de City het daarbij af tegen het Dunwall uit Dishonored, maar in Thief heb je net wat meer omwegen om te verkennen. Daarbij moet gezegd worden dat het wat lastig is om je weg te vinden in de City. De kaart is niet zo handig, omdat niet goed wordt aangegeven waar een nieuwe zone van de game begint en hoe je toegang krijgt tot de verschillende zones waarin de stad is opgeknipt. Ook goed: in de stad zijn allerlei personages te vinden die side quests voor Garrett hebben. Dat zijn er veel, en je hebt ze tijdens het spelen van de campagne ongetwijfeld grotendeels links laat liggen. Dat wordt anders in de tweede helft van de campagne. Buiten de stad volg je enkel de verhaallijn, zonder de optie om je beurs te spekken door wat bij te klussen.

Review Thief

Het echte werk

Gelukkig kun ja na het einde van de campagne terug naar de City en niet alleen alle hoofdstukken uit de campagne opnieuw spelen, maar ook gewoon op eigen initiatief door de stad zwerven en de vele side quests uitvoeren. Die zijn er in twee smaken. Basso heeft de gewone side quests; de Jobs die je ook tijdens de campagne al tegenkwam. Daar zijn er tientallen van. Er zijn echter ook Client Jobs die wat moeilijker te vinden zijn. Daarin komt de game pas echt tot zijn recht. Dat komt niet alleen door de kleurrijke figuren die ze uitdelen, zoals de uitvinder die de onderdelen van zijn robot kwijt is en de circusdirecteur die al zijn acts kwijt is. De Client Jobs zijn vooral uitdagender en afwisselender dan de quests uit de campagne. Alsof de makers het niet aandurfden om de speler tijdens de campagne met dergelijke moeilijkere quests op te zadelen. Jammer, want het is verreweg het leukste deel van het spel en bovendien het deel waarin de echte Thief het meest aan zijn trekken komt. Je kunt de Jobs en Client Jobs ook al tijdens de campagne oppakken, al zullen de meeste spelers het grootste gedeelte overslaan of niet door hebben hoe leuk ze kunnen zijn.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

De eerste beelden die Square Enix vrijgaf van Thief.

Dat maakt Thief een game met twee gezichten. De campagne is maar half geslaagd. Het verhaal rammelt, de mix van het geluid is slecht en je krijgt vreemde gameplay-elementen voorgeschoteld die een geforceerd modern karakter hebben. Bovendien word je steeds verder buiten de City gedreven, terwijl dat juist de ondergrond is waarop een Thief het best floreert. De game is al niet makkelijk en de purist kan het nog veel moeilijker maken, mocht daar behoefte aan zijn. Toch zijn er ook net iets te veel ontsnappingsmogelijkheden. Garrett kan eigenlijk iets te hard rennen en dan net iets te makkelijk ontsnappen naar een andere zone van de spelwereld. De kunstmatige intelligentie is bovendien ook niet altijd even scherp.

Toch valt er voor de stealth-liefhebber genoeg te genieten, al is daar wel wat geduld en doorzettingsvermogen voor nodig. De City is een mooi gedetailleerde omgeving waarin een oplettende Thief vele sluiproutes kan ontdekken. Bovendien zijn er in de City veel side quests te vinden, in de vorm van Jobs en de moeilijkere maar ook leukere Client Jobs. Die kun je al tijdens de campagne oppakken, al is de kans klein dat je ze allemaal zult vinden of afronden. Het is echter zeer de moeite waard om die extra quests na het volbrengen van de campagne alsnog uit te voeren, omdat de game dan pas echt tot zijn recht komt.