Call of Duty: Ghosts - oud jasje met nieuwe knoopjes

Singleplayer: weer die spectaculaire achtbaan

Het begon allemaal met een grote knal. Terwijl Logan en zijn broer Hesh luisteren naar een verhaal van hun vader over een legendarische groep 'Ghosts' die zich door guerrillatactieken staande hield tegen een immens leger, wordt San Diego getroffen door wat op dat moment een aardbeving lijkt. Al snel blijkt er echter meer aan de hand. San Diego, maar ook diverse andere locaties, zijn getroffen door een verwoestende raketaanval vanuit de ruimte. De verantwoordelijke partij is niet van plan het daar bij te laten.

Getest op: Xbox 360, PlayStation 3 (review geldt alleen voor deze versies)
Verschijnt ook voor: Wii U, PlayStation 4, Xbox One, pc

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Launch-trailer van Call of Duty: Ghosts.

Wanneer de speler tien jaar later opnieuw instapt in het verhaal van Call of Duty: Ghosts is de wereld veranderd. De Verenigde Staten zijn in oorlog met 'De Federatie', een coalitie van diverse, voornamelijk Zuid-Amerikaanse naties. De Federatie begon de oorlog door tien jaar eerder het Odin-ruimtestation over te nemen. Odin was een wapen dat vanuit de ruimte complete steden kon wegvagen - zoals we eerder aan den lijve ondervonden. De Federatie staat er bovendien sterker voor. De VS is uiteengeslagen en moet zich beperken tot kleine, geconcentreerde aanvallen. Dat kan zo natuurlijk niet doorgaan, dus het is aan Logan en Hesh om het tij te keren.

Zoals gebruikelijk in Call of Duty hoef je als speler natuurlijk niet zelf te bekijken hoe je dat gaat doen: zoals elk jaar stap je in een vijf á zes uur durende achtbaanrit die na die uren uiteraard in een overwinning eindigt. Onderweg schotelt Ghosts de speler aardige gameplay voor. Zo laat het spel je af en toe stukjes spelen als Riley, de hond van de twee broertjes. Riley kan eenvoudig langs vijanden sneaken en ze snoeihard uitschakelen. In de doorlopende zoektocht van Infinity Ward naar nieuwe soorten gameplay om de variatie in Call of Duty te houden is dit een welkome extra afwisseling.

Datzelfde geldt voor nog wel een aantal andere levels. Wie de film 'Gravity' al gezien heeft, zal er zeker even aan terugdenken bij de ruimtemissies. Toch zijn dat niet de elementen die je je na afloop van de singleplayer-campagne zult herinneren. Uiteindelijk bestaat het menu namelijk toch vooral uit gerechten die je al eens eerder hebt gegeten. Een helikopterlevel, een duikerslevel en natuurlijk heel veel 'recht toe, recht aan' schietwerk. We zijn er al eens geweest, we hebben het al eens gedaan. T-shirts hebben we genoeg.

Doordat de immer spectaculaire actie gepaard gaat met een prima presentatie is de singleplayer van Call of Duty wel weer de moeite waard, al was het maar omdat we sterk het gevoel hebben dat Infinity Ward met Ghosts een nieuwe verhaallijn is begonnen waar de komende jaren nog meer delen aan zullen worden toegevoegd. En ook dan zal er waarschijnlijk weer sprake zijn van een goed verzorgde, spectaculaire en onderhoudende, maar uiteindelijk eenvoudig te vergeten spelervaring.

• Volgende pagina 2. Vernieuwing gezocht