Het gpu-landschap vormde het afgelopen jaar een bijzonder interessant strijdtoneel. Gebleken is maar weer eens dat de consument de werkelijke winnaar is bij gezonde concurrentie tussen bedrijven. De twee kemphanen op deze markt, Nvidia en AMD, volgden beiden verschillende strategieën en geconstateerd kan worden dat die van AMD uiteindelijk het meest succesvol is gebleken. Duidelijk is echter ook dat deze fabrikant zich op kan maken voor een jaar waarin Nvidia er alles aan zal doen om terug te slaan.
Nvidia begon 2008 in een luxe-positie en de fabrikant domineerde vrijwel alle segmenten. De in mei 2007 geïntroduceerde Geforce 8800 Ultra-kaart bezat nog steeds de prestatiekroon, hetgeen het succes van de op 90nm geproduceerde G80-gpu uit 2006 nog maar eens onderstreepte. De eind 2007 op de markt gebrachte kaarten met de op 65nm gebakken varianten van de G80, de G92, hielden de mainstreammarkt in hun greep. Kortom: er leek geen vuiltje aan de lucht.
Want wat stelde AMD hier tegenover? De in november geïntroduceerde Radeon HD 3850 en de HD 3870, gebaseerd op de RV670-gpu. Dit was een 55nm-die shrink van de enigszins geflopte, op 80nm geproduceerde, R600-gpu. De kaarten werden redelijk goed ontvangen, maar een echte bedreiging voor Nvidia vormden ze niet.
In januari speelde AMD zijn troef uit voor de highend-markt: de Radeon 3870 X2. Die videoplank wist warempel de beste prestaties van dat moment neer te zetten, maar belangrijker was dat een nieuwe strategie van AMD zich ontvouwde: bouw een gpu voor de mainstreammarkt en plaats twee van deze chips op een pcb om het hogere segment te bedienen. Een interessante strategie, maar ook Nvidia bleek een kaart met twee G92-gpu's in de pijplijn te hebben.
Deze Geforce 9800GX2 arriveerde in maart en veegde de vloer aan met de dual-gpu-kaart van AMD. Tot overmaat van ramp voor de Radeon-fabrikant, kwam Nvidia een maand later ook nog met de opvolger van de 8800GTX: de 9800GTX. Deze G92-kaart presteerde even goed als de 3870 X2, kostte minder en bevatte slechts een gpu, wat door velen als een voordeel werd gezien. Wat bleef er hierdoor over van de strategie van AMD?
