De Alienware AW3423DWF is het goedkoopste QD-oledscherm van dit moment, en dat maakt hem interessant. Hij heeft immers dezelfde goede eigenschappen als andere schermen met dit paneel: supersnelle responstijden, een zeer hoog contrast en uitstekende kijkhoeken. Een aantal nadelen zijn ook hetzelfde: zwart ziet er een beetje grijzig uit bij omgevingslicht, en als je goed kijkt, zijn gekleurde randjes zichtbaar door de afwijkende subpixelindeling. De AW3423DWF is voorzien van een goede kleurafstelling voor sdr- en hdr-materiaal, hoewel we opmerken dat de stand met maximale piekhelderheid minder kleurecht is. De verdere featureset van het scherm is wat minder uitgebreid dan bij de concurrentie. Wat ons betreft is dit niet erg, afgezien van het karige aansluitingengamma. USB-C ontbreekt, net als HDMI 2.1, zodat je de monitor alleen optimaal kunt aansturen via de enkele DisplayPort-ingang.
De MSI MEG 342C is een QD-oledmonitor met een zeer uitgebreide featureset. Zo zijn HDMI 2.1-poorten, USB-C met power delivery en een handige kvm-switch aanwezig. Tussen de vele kleurmodi zit een AdobeRGB-stand die andere merken niet toevoegen. De weergave kan verbetering gebruiken. In sdr vallen de donkerste tinten weg, en in hdr clippen highlights snel. Net als andere schermen op basis van de QD-oledtechniek biedt de MEG 342C supersnelle responstijden, een zeer hoog contrast en uitstekende kijkhoeken. Een aantal nadelen zijn ook hetzelfde: zwart ziet er een beetje grijzig uit bij omgevingslicht, en als je goed kijkt, zijn gekleurde randjes zichtbaar door de afwijkende subpixelindeling. Gelet op de hoge adviesprijs en de kleine gebreken die de monitor nu nog heeft, lijkt het vooralsnog voor de hand te liggen om een concurrerend model te verkiezen.
De Samsung Odyssey G8 OLED heeft in vergelijking met andere QD-oledmonitoren het Tizen-platform als unieke feature. Behalve afstemmen op televisiezenders kan deze monitor alles wat een televisie kan. De vraag of je dat waardeert, bepaalt of je de Odyssey G8 OLED moet overwegen. Puur voor monitorgebruik is de software niet altijd een aanwinst. Helaas zitten er ongebruikelijke en daarmee onpraktische aansluitingen op het dun vormgegeven scherm. Wel fijn is de USB-C-poort met power delivery. In de kleurafstelling laat Samsung geen steken vallen en de uniformiteit is uitmuntend, waarbij de prijs - gelet op de aanwezige extra's - niet onredelijk is. Het scherm heeft verder dezelfde voor- en nadelen als de concurrentie met dit paneel: supersnelle responstijden, een zeer hoog contrast en uitstekende kijkhoeken, maar ook een afnemend contrast bij omgevingslicht, en gekleurde randjes door de afwijkende subpixelindeling.
Na jaren van beloften zijn oledmonitoren begin 2023 eindelijk echt in opmars. Zelfs het onlangs aangekondigde faillissement van het kleine Joled, producent van de eerste oledpanelen die breed werden ingezet voor pc-monitoren, kan daar niks meer aan veranderen. Samsung en LG introduceerden vorig jaar ook oledpanelen voor pc-beeldschermen, beide op basis van eigen techniek. LG zet in op woled, dezelfde techniek die ook wordt gebruikt in de meeste oledtelevisies. Samsung Display is het bedrijf achter QD-oledpanelen die gebruikmaken van quantum dots voor een groter kleurbereik en meer helderheid.
Voorlopig kies je niet alleen voor een bepaalde technologie, maar ook voor een bepaalde beeldmaat. LG's woledpanelen zijn bijvoorbeeld beschikbaar in 27 inch met een standaard 16:9-beeldverhouding, of als zeer groot 45-inchpaneel met een extra brede 21:9-verhouding. QD-oledpanelen voor monitoren zijn er vooralsnog alleen in 34 inch, met 3440x1440 pixels. Dat is een fijne combinatie voor wie een luxe monitor zoekt: fors maar niet enorm, en met een voldoende hoge pixeldichtheid. De 21:9-beeldverhouding en 1800R-kromming geven extra immersie.
Drie keer QD-oled
Waar QD-oled op televisiegebied pas net komt kijken en woled de gevestigde naam is, heeft QD-oled bij monitoren juist een jaar voorsprong op woled. Na een wat aarzelende start in 2022 komt de beschikbaarheid van monitoren met het QD-oledpaneel van 34 inch nu goed op gang. Er staan inmiddels vijf schermen in de Pricewatch. Een daarvan is de allereerste QD-oledmonitor, de Alienware AW3423DW van Dell die we vorig voorjaar al bespraken. Hij is nog altijd leverbaar, op het moment van schrijven voor ongeveer 1250 euro. Ook Philips heeft een QD-oledscherm uitgebracht, de Evnia 34M2C8600 die ongeveer 1400 euro kost. Dit scherm onderscheidt zich door zijn Ambiglow-verlichting met lampjes die meekleuren met het beeld. We hebben Philips uiteraard gevraagd om een sample, maar helaas kon de fabrikant die voor dit artikel nog niet leveren.
In deze round-up bekijken we wel uitgebreid de drie overige QD-oledschermen die nu verkrijgbaar zijn, om te beginnen de Alienware AW3423DWF. Dells tweede QD-oledmonitor heeft geen Nvidia G-SYNC-scaler zoals het model zonder 'F', waarbij de volledig zwarte vormgeving er iets simpeler uitziet. Als enige van alle QD-oledmodellen die nu zijn aangekondigd, heeft het scherm een refreshrate die beperkt blijft tot 'slechts' 165Hz in plaats van 175Hz. Een prijs van ongeveer 1050 euro op het moment van schrijven maakt de AW3423DWF tot de goedkoopste van alle QD-oledmonitoren.
MSI's MEG 342C is van het trio in dit artikel het nieuwst. Op dit moment is hij nog niet eens te koop bij de aanbieders in onze Pricewatch. De adviesprijs van 1500 euro ligt hoger dan die van de andere schermen, maar MSI's eerste QD-oledscherm heeft dan ook een erg uitgebreide featureset. De al in januari 2022 aangekondigde Samsung Odyssey G8 OLED is begin 2023 eindelijk goed leverbaar. Samsung lijkt met de 1250 euro kostende monitor in te zetten op design en de combinatie van gaming en andere vormen van entertainment. De monitor draait dezelfde Tizen-software als de televisies van dit merk.
QD-oled: de praktijk
Subpixelfoto van de Alienware AW3423DW. De drie schermen in dit artikel hebben dezelfde structuur.
Voordat we de drie schermen nader bekijken, eerst iets over de algemene eigenschappen van het QD-oledpaneel dat de basis vormt van de Alienware AW3423DWF, MSI MEG 342C en Samsung Odyssey OLED G8. Dat paneel is hetzelfde als dat van de Alienware AW3423DW, dus heb je de review van dat scherm vorig jaar gelezen, dan zal deze sectie weinig nieuws bevatten.
Ten opzichte van lcd-monitoren en andere oledmonitoren (woled en rgb-oled) ziet het oppervlak van een QD-oledscherm er anders uit. Het lijkt een beetje op een plasmatelevisie van vroeger; overdag ziet het paneel er een beetje paars-grijzig uit, waarbij donkere, maar scherpe reflecties te zien zijn in het gladde oppervlak. Net als bij de AW3423DW hebben de fabrikanten van de drie schermen in dit artikel gekozen voor pikzwarte randen rondom het scherm. Daarmee valt het niet zo zwarte oppervlak van het paneel extra op. Je zult dus pas in een donkere kamer optimaal kunnen genieten van het beeld van deze monitoren.
Beeldoppervlak: LG 34WP88C (links) versus Alienware AW3423DW
De subpixelindeling van een QD-oledpaneel verschilt ook van die van andere soorten monitorpanelen. Daarbij zitten de pixels gewoonlijk naast elkaar in een rijtje, waarbij rood-groen-blauw de meest voorkomende volgorde is, maar bij hedendaagse woledschermen bijvoorbeeld rood-wit-blauw-groen als volgorde wordt toegepast. Bij QD-oledpanelen zitten de pixels in een driehoeksvorm, met de groene subpixel boven de rode en blauwe exemplaren. Op de afstand waarop je een monitor bekijkt, is dat te zien als colorfringing: zichtbare paarse en groene randjes rondom tekst en contrastrijke overgangen. Het is een subtiel effect, maar wel een dat je telkens kan gaan opvallen als je het eenmaal gezien hebt.
Het beeld van een QD-oledscherm is niet volledig flikkervrij, waar het backlight van de meeste lcd-monitoren van tegenwoordig continu brandt. Op lichtere tinten blijft de knippering bij deze monitoren beperkt tot een kleine en zeer korte terugval in helderheid, die we met onze oscilloscoop weliswaar kunnen zien, maar die met het blote oog voor veel mensen waarschijnlijk niet zichtbaar is. Bij donkerdere tinten ziet het beeld er wel wat onrustiger uit, met een soort bewegende ruis door het beeld. QD-oledmonitoren passen daarin dynamische dithering toe om de gradatie te verbeteren.
Inbranden en opfrissen
Bij oledschermen is iedere pixel zijn eigen lichtbron en dat betekent dat sommige beeldpunten na verloop van tijd meer kunnen gaan slijten dan andere, waardoor nabeelden zichtbaar worden: het gevreesde inbranden. Zeker QD-oledschermen lijken er gevoelig voor te zijn, blijkt uit de retentietest van de website Rtings. Deelnemende QD-oledtelevisies vertoonden na verloop van tijd veel duidelijkere retentie dan woledmodellen, waarop de site enkele dagen geleden ook de AW3423DWF en Odyssey OLED G8 aan de test heeft toegevoegd. Het zal ons benieuwen hoe snel en in hoeverre de monitoren slijtage gaan vertonen.
In ieder geval hebben de AW3423DWF, MEG 342C en Odyssey OLED G8 enkele trucjes aan boord om retentie zoveel mogelijk te voorkomen en indien aanwezig, te verwijderen. Alle schermen beschikken over een pixel orbiting-functie waarmee het actieve beeld telkens een klein stukje wordt verplaatst. Het paneel heeft daartoe net iets meer dan 3440 pixels in de breedte en 1440 pixels in de hoogte, zodat het beeld niet geschaald wordt of er delen wegvallen. Daarmee zijn de randen om het scherm niet overal even breed, zoals op de foto bovenaan de pagina is te zien. Bij de AW3423DWF kan deze functie niet worden uitgeschakeld; bij de MEG 342C kun je er eventueel voor kiezen om het beeld sneller of langzamer te laten bewegen.
De osd van de Alienware AW3423DWF bevat een stoplicht voor opfriscycli
Alle schermen beschikken over een kleine en een grote 'pixelverversing'. De kleine opfriscyclus wordt standaard automatisch na iedere 4 uur gebruik geactiveerd en duurt een minuut of vijf, waarbij het scherm uit blijft staan. Kun je daar echt niet op wachten, dan kan hij gedurende het proces eventueel worden gecanceld. Iedere 1500 uur start het scherm een grote opfriscyclus die een uur duurt. Ook daarbij is het scherm niet te gebruiken. Eventueel kun je deze 'pixelverversers' handmatig inschakelen vanuit het menu. De AW3423DWF heeft een soort ingebouwd 'stoplicht' in de osd dat geel of rood wordt als het scherm onlangs te veel opfriscycli heeft overgeslagen.
De MEG 342C en Odyssey OLED G8 beschikken dan nog over een automatic static brightness limiter-functie, die oledtelevisies gewoonlijk ook hebben. Wanneer het scherm een statisch beeld detecteert, daalt de helderheid na verloop van tijd. Bij Samsung heet de functie 'logo dimming', wat de televisieoorsprong van de software verraadt. MSI's osd geeft gedetailleerde opties om de intensiteit en duur van het effect aan te passen. Standaard is deze functie overigens niet ingeschakeld op beide schermen. Terecht naar mijn idee, omdat ze op de desktop storend kan werken. De Odyssey OLED G8 heeft voorts nog een ingebouwde screensaver, die alleen in het smart platform van het scherm verschijnt.
Het Oled Care-submenu in het osd van de MSI MEG 342C, met opties zoals pixel refresh, pixel shift en static brightness limiter
Als het gaat om de garantie, vermeldt alleen Dell duidelijk op zijn website dat inbranden wordt gedekt door de garantie, die drie jaar duurt. De AW3423DW had een dergelijke 'inbrandgarantie' ook al. MSI heeft zo'n belofte niet online staan, maar de fabrikant laat aan ons weten dat inbranden wel degelijk door de driejarige fabrieksgarantie wordt gedekt. MSI stelt daaraan wel de voorwaarde dat de bovenstaande functies om beeldretentie te voorkomen worden uitgevoerd. Samsung geeft op de site ook geen specifieke beloftes, maar zegt in een reactie dat er binnen de garantieperiode gratis reparaties worden geboden in geval van problemen met het paneel. Inbranden noemt het merk daarbij niet specifiek. Ook bij de Odyssey OLED G8 bedraagt de garantietermijn drie jaar.
Alienware AW3423DWF
Van de drie monitoren heeft de Alienware AW3423DWF de minst uitgebreide featureset. De vormgeving lijkt op die van de Alienware AW3423DW, maar dan volledig zwart. Daarmee ziet het F-model er wat simpeler uit en dat is met de lagere prijs wellicht ook de bedoeling geweest. De behuizing heeft verder hetzelfde herkenbare design als Dells andere gamingproducten, met vloeiende rondingen en een futuristisch ogende voet. De bezels aan de voorzijde van het paneel liggen aan drie kanten vlak met het paneel, met net zoals bij de monitor van MSI een verhoogde, bredere onderste bezel. Anders dan bij de AW3423DW is aan de bovenkant geen lichtsensor verstopt.
De hele buitenkant van de AW3423DW is gemaakt van plastic, maar de bouwkwaliteit voelt goed aan, waarbij de voet het scherm stabiel op zijn plek houdt. Er is ongeveer elf centimeter hoogteverstelling beschikbaar en je kunt het scherm ook kantelen of van links naar rechts draaien. De schermen van MSI en Samsung hebben de laatste mogelijkheid niet. Mocht je een eigen voet willen monteren, dan kun je daarvoor de meegeleverde Vesa-adapter gebruiken.
Rondom het iets verder uitstekende middendeel achter op het paneel zitten ventilatieopeningen. Net als de AW3423DW heeft ook het F-model ventilatoren voor de koeling. Bij het gebruik van de rgb-verlichting was bovendien wat coil whine hoorbaar op ons sample. Opvallend is dat de leds bij de AW3423DWF op andere plekken zitten dan bij de AW3423DW. Beide schermen hebben een verlicht alienlogo en dito powerknop, maar bij de AW3423DWF geeft ook het cijfer '34' achter op de kast licht, terwijl de AW3423DW een ring lampjes heeft rondom de voet, plus leds die vanaf de onderste bezel op je bureau schijnen. Via de osd kun je iedere zone afzonderlijk in twintig kleuren laten oplichten en door de AlienFX-applicatie kun je uit nog meer kleuren en effecten kiezen. De kleur synchroniseren met het beeld is niet mogelijk.
De AW3423DWF heeft minder geavanceerde aansluitingen dan de concurrenten van MSI en Samsung: dezelfde twee HDMI 2.0-poorten en één DisplayPort 1.4-ingang als de AW3423DW. Doordat display stream compression niet wordt ondersteund, kan 10bit-kleur niet worden gebruikt in combinatie met de maximale refreshrate, zoals bij de andere schermen. Via HDMI is 100Hz het hoogst haalbare als je de volledige resolutie van het scherm wilt gebruiken. Positief voor consolegebruikers is dat 2560x1440 beeldpunten bij 120Hz mogelijk is, hoewel een 10bit-(hdr-)signaal dan alsnog 4:2:2-kleurcompressie oplevert om binnen de bandbreedte te blijven. Bij consolegaming zul je dat misschien niet zien, maar aan de andere kant vinden we dat je voor meer dan 1000 euro modernere connectiviteit mag verwachten. Een USB-C-poort voor je laptop die de andere monitoren wel hebben, heeft de AW3423DWF ook al niet. Dell stopt wel een USB-C-naar-DisplayPort-verloopkabel in de doos, maar die laadt de laptop natuurlijk niet op, zoals de USB-C-poorten op de andere schermen. De AW3423DWF heeft naast beeldaansluitingen vier USB 3.0-poorten voor randapparatuur, waarvan twee in de onderrand van het scherm zitten. Een praktische locatie als je even snel wat wilt inpluggen. Onderaan het scherm zit ook de 3,5mm-koptelefoonaansluiting, waarbij naast de beeldingangen nog een 3,5mm-lijnuitgang te vinden is.
De pixelige osd oogt al even minimalistisch als de rest van de AW3423DWF. Het via een vijfwegjoystick onder het scherm bediende menu reageert snel en is daarmee prettig in gebruik. De opties in het menu zijn niet heel onderscheidend ten opzichte van de concurrentie. Vermeldenswaard is nog de AlienVision-overlay in het gamingmenu, waarmee een venster in het midden van het beeld verschijnt dat oplicht in felle, onechte kleuren, wat ingame moet helpen om vijanden sneller te spotten. Als je het scherm aan of uit wilt zetten, kun je op de joystick drukken tot je een ons weegt; de monitor heeft rechtsonder een aparte powerknop. Zoals gezegd heeft die een geïntegreerd rgb-lampje dat niet alleen mooi kan zijn, maar ook iets vertelt over de status van het scherm. Wanneer de powerled bijvoorbeeld groen knippert, doorloopt het scherm een kleine pixelverversing.
MSI MEG 342C QD-OLED
De MSI MEG 342C ziet er van het trio het lijvigst uit, met een brede onderste bezel en een forse voet. Die voelt stabiel aan en is voorzien van 10cm hoogteverstelling, maar draaien kan hij niet. Evenals de AW3423DWF heeft het scherm van MSI actieve en dus hoorbare koeling. De matzwarte plastic kast heeft een hoekige belijning en opvallende goudkleurige accenten. Of je de monitor mooi vindt, is daarmee misschien wat meer smaakgebonden dan bij de neutraal zwarte of zilvergrijze schermen van de concurrentie. MSI heeft aan de achterkant geen lampjes ingebouwd. Die zitten bij dit scherm aan de voorkant, in een streep van veertien onafhankelijk kleurende ledjes onder het paneel die MSI de Spectrum Bar noemt. Naast verschillende vaste kleuren en lichteffecten kunnen de lampjes ook meekleuren met de onderkant van het beeld, vergelijkbaar met Ambiglow of Ambilight op Philips-producten. MSI heeft de pech dat Philips uitgerekend een QD-oledmonitor heeft uitgebracht met Ambiglow aan vier zijden van het paneel. Wie dit effect helemaal tof vindt, zal dus liever Philips' Evnia 34M2C8600 overwegen. Voor wie niet geïnteresseerd is in Ambiglow, zal de Spectrum Bar vermoedelijk ook geen bijzondere interesse wekken. Leuk is dat de Spectrum Bar ook kan worden gebruikt als statuslampje tijdens een pixel refresh, zoals de powerknop van de Alienware AW3423DWF.
Gelet op de verdere featureset wordt duidelijk dat MSI met deze monitor all out heeft willen gaan. Dat begint bij uitgebreide connectiviteit. Naast twee HDMI 2.1-poorten zitten er één DisplayPort 1.4- en een USB-C-ingang op het scherm. Alle vier de beeldingangen ondersteunen de maximale combinatie van resolutie, refreshrate en kleurdiepte. De USB-C-poort biedt bovendien 65W power delivery voor een aangesloten laptop. Voor een gaminglaptop is dat niet voldoende, maar voor een gemiddelde Ultrabook wel. Net als de monitor van Dell heeft de MEG 342C een USB-hub met vier 3.0-poorten, maar in combinatie met USB-C beschikt de monitor over twee upstream-poorten. Via de ingebouwde kvm-switch, een feature die MSI vaker toevoegt op zijn gamingschermen, kan op het scherm aangesloten randapparatuur automatisch worden geschakeld tussen twee pc's. Twee van de USB-poorten op het scherm zitten op een gemakkelijk bereikbare plaats aan de linkerzijkant. Op dat punt zitten ook twee losse 3,5mm-jacks voor microfoon en audio. Heeft je headset één kabeltje, dan kan die via de 3,5mm-combopoort achterop worden ingeplugd.
De in knallend paarsblauwe kleuren gestoken osd wordt bediend met een vijfwegjoystick rechtsachter, die wordt geflankeerd door een losse powerknop en een sneltoets voor de kvm-functie. Het menuutje reageert her en der wat traag, maar biedt wel zeer veel opties, met bijvoorbeeld niet minder dan veertien verschillende kleurmodi. Naast standen voor Display P3 en sRGB is er ook een modus voor AdobeRGB, die de concurrentie niet biedt. MSI's gamingmenu bevat een optie om een deel van het beeld uit te vergroten om beter te kunnen mikken. Teleurstellend is echter dat die functie niet werkt bij gebruik van een variabele refreshrate.
Boven de Spectrum Bar heeft de MEG 342C iets dat lijkt op een webcam, maar bij nadere beschouwing een lichtsensor is. Daarmee kan het scherm niet alleen zijn helderheid, maar ook zijn kleurtemperatuur automatisch aanpassen aan het omgevingslicht, à la Apples True Tone. Er zijn maar weinig pc-monitoren die dergelijke functionaliteit bieden. In de praktijk werkt het lang niet zo goed als het voorbeeld uit Cupertino. De schermkleuren op de MSI-monitor veranderen soms abrupt zonder dat daar veel aanleiding toe lijkt te zijn, en het scherm wordt er te groenig van. Bovendien werkt de functie niet zodra je een van de modi voor een bepaalde kleurruimte wilt gebruiken.
Naast een rgb-lichtsensor heeft de MEG 342C ook nog een ingebouwde microfoon. Daarmee kan het scherm ruisonderdrukking toepassen op de microfoon van een aangesloten headset. Dat blijkt in een korte praktijktest redelijk goed te werken, maar wie 1500 euro aan een scherm kan uitgeven, zal vermoedelijk al wel beschikken over een headset met ingebouwde ruisonderdrukking op de microfoon.
Samsung Odyssey G8 OLED (34BG850)
Een oledpaneel kan veel dunner zijn dan een lcd-paneel, maar Dell en MSI lijken daar in het ontwerp van hun monitoren niet echt gebruik van te maken. Hoe anders is dat bij Samsung; de Odyssey G8 OLED ziet er nog strakker en futuristischer uit dan andere modellen uit Samsungs gamingserie. De achterkant van het zeer dunne paneel, voorzien van een vierzijdig 'randloos' ontwerp, is aan de bovenkant en zijkanten gemaakt van zilvergrijs aluminium, waarbij het plastic middenstuk rondom de aansluitingen een goede poging doet om ook op metaal te lijken. In het midden zit de lichtring rondom het bevestigingspunt van de voet, een vast kenmerk van luxere Odyssey-monitoren. Eventueel kan de ring meekleuren met het beeld, iets wat Samsung 'CoreSync' noemt, maar de hele ring heeft dezelfde kleur en de lampjes gaan niet heel fel, dus ook dit is geen echte Ambiglow-concurrent. Achter de ventilatieopening bovenaan de achterzijde zit in tegenstelling tot bij de concurrentie geen ventilator.
Door de aluminium constructie voelt de Odyssey G8 OLED stevig aan, ondanks de geringe dikte. De eveneens dunne en van metaal gemaakte voet laat het paneel kantelen en 12 centimeter omhoog of omlaag schuiven, maar niet draaien van links naar rechts. Helaas blijkt de ophanging in de praktijk een stuk wiebeliger dan bij de QD-oled-concurrenten van MSI en Dell. Ook de basis ontbreekt het aan stabiliteit.
De onpraktische aansluitingen op de Odyssey G8 OLED zijn ook een kwestie van 'vorm boven functie'. Een USB-C-poort geschikt voor 65W power delivery is de enige min of meer normale beeldingang op dit scherm, dat verder voorziet in Mini DisplayPort 1.4 en Micro HDMI 2.1. Samsung levert alleen een vrij korte Mini DisplayPort-kabel mee. Om een console aan dit scherm te hangen, moet je zelf op zoek naar een Micro HDMI-exemplaar. Kabels van versie 2.1 lijken slecht verkrijgbaar, iets waar ook in de gebruikersreviews over wordt geklaagd. We zullen Samsung dus op zijn woord moeten geloven dat de poort 4k/120Hz of 3440x1440 pixels bij 175Hz ondersteunt. De Mini DisplayPort kan dat laatste in elk geval wel, terwijl USB-C beperkt blijft tot 3440x1440 pixels bij 120Hz. Behalve beeldingangen, zit er verder alleen één USB-C-poort op het scherm waar je eventueel randapparatuur op kunt aansluiten, plus de aansluiting voor de helaas losse voeding. Bij de concurrenten is die ingebouwd, maar in dit flinterdunne design was dat wellicht te veel gevraagd.
Het design van de Odyssey G8 OLED ziet er al moderner uit dan de concurrentie; de software lijkt echt uit een andere eeuw te komen. In plaats van een simpel menuutje met pixelige lettertjes, draait op dit scherm de Tizen-interface, die ook op Samsung-televisies staat. Omdat de software eigenlijk gemaakt is op 16:9-televisieschermen, maakt hij vaak geen gebruik van het volledige beeld, hoewel 21:9-video's gelukkig zonder zwarte balken worden afgespeeld. De bediening verloopt via een compact afstandsbedieninkje met een d-pad en de belangrijkste sneltoetsen. Behalve afstemmen op televisiezenders kun je zo'n beetje alles met dit scherm wat ook met een televisie kan. Denk aan het gebruik van apps als YouTube, Netflix en Amazon Prime, of het draadloos casten van beeld vanaf smartphones, tablets en pc's, maar ook het gebruik van stemassistenten als Alexa, draadloos updaten van de firmware of verbinden met bluetoothspeakers. De Odyssey G8 OLED beschikt in tegenstelling tot de concurrentie ook over ingebouwde luidsprekers, die voor monitorbegrippen best prima klinken en ook redelijk hard gaan.
Als je de Odyssey G8 OLED vooral wilt gebruiken als 'dom scherm', blinkt het menu naar mijn idee niet uit in overzichtelijkheid. Het wisselen van inputs gaat bijvoorbeeld omslachtig en voor het wijzigen van beeldinstellingen zijn er niet minder dan drie, verschillend vormgegeven menu's, met opties die op elkaar kunnen inwerken en niet altijd op een logische plaats staan. Wil je bijvoorbeeld de spelmodus voor pc-gebruik deactiveren, dan kan dat niet via het speciale menuutje van de spelmodus en ook niet via het algemene instellingenmenu, maar alleen via de balk met snelle instellingen in het hoofdmenu. De Odyssey G8 OLED grossiert ook niet in opties zoals richtkruizen, fps-tellers en overlays die gamingschermen van de concurrentie, waaronder de QD-oledmodellen van Dell en MSI, wel bieden.
Testmethode
Portrait Displays SpectraCal C6-colorimeter
Voor deze round-up hebben we zoals gebruikelijk een uitgebreide reeks metingen uitgevoerd. We meten helderheid, contrast en kleurweergave met behulp van een Spectracal C6-colorimeter, die we profileren met behulp van een JETI Spectraval 1501 Hires-spectroradiometer. De metingen worden uitgevoerd met behulp van Portrait Displays Calman Color Calibration-software. We hebben de testprocedure onlangs geüpdatet, waarover je meer kunt lezen in deze .plan. Hierin meten we het scherm door zoals het uit de doos komt, waarbij we de helderheid voor kleurmetingen afstellen op een waarde die de 150cd/m² zo dicht mogelijk benadert. Daarnaast stellen we het scherm in voor kleurruimten als sRGB en, indien relevant, Display P3 en AdobeRGB. Daarbij doen we indien nodig aanpassingen aan het gamma en de kleurtemperatuur.
Responstijden meten we met een fotosensor en de LeCroy Waverunner 6100-oscilloscoop. We hebben voor dit artikel uitgebreidere responstijdtests uitgevoerd, waarbij we twintig overgangen hebben doorgemeten. De inputlag bepalen we met een Leo Bodnar-tester, waarbij we naast 1080p-60Hz- ook 1080p-120Hz-signalen naar het scherm sturen. Om de kijkhoeken te bepalen, meten we onder een hoek van 45 graden de resterende helderheid en de kleurverandering ten opzichte van een loodrechte meting. Voor de uniformiteitsmeting kijken we naar de verhouding tussen de helderheid op vijftien meetpunten, gemeten op een volledig wit en een volledig zwart scherm. Ook bepalen we de relatieve kleurverschillen langs de randen ten opzichte van het midden. Tot slot meten we het energiegebruik van de monitor, zowel op de maximale helderheid als op een vaste helderheid van 150cd/m².
Alienware AW3423DWF
MSI MEG342C QD-OLED
Samsung Odyssey OLED G8
Kleurruimte
Standaardweergave
sRGB
Display P3
Beeldmodus
Standard
Creator, Color Space sRGB
Standard
Kleurtemperatuurinstelling
Standard
(vergrendeld)
Standard
Gamma-instelling
2.2
2.2
2.2
Helderheid instelbaar?
Ja
Ja
Ja
Kleurruimte
Standaardweergave
sRGB
Display P3
AdobeRGB
Beeldmodus
User
sRGB
Display P3
AdobeRGB
Kleurtemperatuurinstelling
Normal
(vergrendeld)
(vergrendeld)
(vergrendeld)
Gamma-instelling
Default
Default, Night Vision Normal
Default
Default
Helderheid instelbaar?
Ja
Ja
Ja
Ja
Kleurruimte
Standaardweergave
sRGB
Display P3
Beeldmodus
Spelmodus
Spelmodus, Standaard, Kleurruimte 'Auto'
Spelmodus
Kleurtemperatuurinstelling
(vergrendeld)
Natuurlijk
(vergrendeld)
Gamma-instelling
BT.1886
2.2, Schaduwdetail 3
BT.1886
Helderheid instelbaar?
Ja
Ja
Ja
De menu-instellingen die we voor de kleurmetingen hebben gebruikt
Testveld
We vergelijken de drie schermen in deze round-up met een scala aan andere high-end gamingmonitoren. Uiteraard kom je de Alienware AW3423DW tegen, die andere QD-oledmonitor van Dell, die vorig voorjaar al uitkwam. Daarnaast staat de Corsair Xeneon Flex 45WQHD240 in de grafieken op basis van een woledpaneel. De rest van de grafiek bestaat uit gaming-lcd's met vaak een 4k-resolutie en een ips-paneel. Snelle VA-schermen zijn ook present, waaronder de Samsung Odyssey Neo G8 en Neo G9. Dit duo is voorzien van fijnmazige full array local dimming en behoort daarmee tot de beste lcd's voor hdr-weergave, samen met de ASUS ProArt PA32UCX-PK (als enige geen gamingscherm).
Draaibaar op voet, hoogte verstelbaar, verticaal kantelbaar
Hoogte verstelbaar, verticaal kantelbaar
Draaibaar op voet, hoogte verstelbaar, verticaal kantelbaar
Energieklasse (sdr)
G
F
G
Energieklasse (hdr)
G
G
G
Beugelbevestiging
Vesa 100mm
Vesa 100mm
Vesa 100mm
Meegeleverde accessoires/kabels
DisplayPort, DisplayPort naar USB-C, USB-B, stroom
DisplayPort, HDMI, USB-C, USB-B, 3,5mm, stroom
Mini DisplayPort, voeding, afstandsbediening
Afmetingen
Hoogte
525,57mm
375mm
522mm
Instelbare hoogte
110mm
100mm
120mm
Minimale hoogte
415,57mm
375mm
402mm
Hoogte (zonder voet)
364,15mm
375mm
363,5mm
Breedte
815,25mm
814mm
813,6mm
Diepte
305,71mm
293mm
192,8mm
Diepte (zonder voet)
137,11mm
143mm
128,1mm
Gewicht en kleur
Gewicht
9,65kg
9,3kg
7,5kg
Gewicht (zonder voet)
6,27kg
6,5kg
5,5kg
Kleur
Zwart
Zwart
Zilver
Responstijd en inputlag
Zoals omschreven op de pagina Testmethode, voeren we op gamingmonitoren een responstijdentest uit met twintig transities, waarbij we ook overgangen tussen verschillende grijstinten en van zwart naar donkergrijs hebben doorgemeten. We voeren de test voor iedere monitor in principe uit op de maximale refreshrate en de optimale overdrive-instelling. De Alienware AW3423DWF, MSI MEG 342C en Samsung Odyssey OLED G8 beschikken net als andere oledmonitoren niet over instelbare overdrive. Het oledpaneel is van zichzelf zo snel dat ze dat ook niet echt nodig hebben. Een prettige bijkomstigheid is dat het scherm ook op lagere refreshrates de optimale beeldkwaliteit blijft leveren, waar de overdriveafstelling op lcd's dan uit de pas kan gaan lopen.
Bij alle drie de monitoren begint het adaptive-syncbereik bij 48Hz. Geen van de fabrikanten heeft zijn scherm laten keuren op G-SYNC-compatibiliteit; de AW3423DWF en MEG 342C hebben wel een AMD FreeSync Premium Pro-logo, terwijl de Odyssey OLED G8 een FreeSync Premium-certificering ontving. De schermen van Samsung en Dell voeren bovendien het nieuwe VESA AdaptiveSync Display-logo.
Over black frame insertion, een techniek om bewegend beeld scherper te doen lijken, beschikken de monitoren van Dell en MSI niet. Andere oledmonitoren die tot nu toe zijn uitgebracht, hebben evenmin bfi. Op de Odyssey OLED G8 kan bfi onder speciale omstandigheden worden ingeschakeld, maar de manier waarop vereist een graad in hogere Tizen-kunde. Dan nog werkt het bij dit scherm alleen voor 16:9-beelden in 60Hz-modus, wat een zeer onrustig knipperend beeld oplevert, dus het is in de praktijk van weinig nut.
Op het gebied van de responstijden is het onderscheid tussen deze drie QD-oledschermen niet interessant. Of je nu het scherm van Dell, dat van MSI of dat van Samsung koopt, de reactietijden zijn extreem kort, wat een vrijwel perfecte weergave oplevert van bewegend beeld. Volgens onze oscilloscoop heeft de Odyssey OLED G8 een wat grotere variatie in snelheid tussen de verschillende overgangen, waarbij de traagste overgang iets langer op zich laat wachten dan bij de andere modellen, maar dat is een verschil achter de komma. Het zichtbare onderscheid tussen verschillende oledschermen wordt vooral gemaakt door de refreshrate. In dat opzicht zit er een miniem verschil tussen de AW3423DWF met 165Hz-refreshrate, en de andere twee modellen, die maximaal op 175Hz verversen. Dat verschil is in de praktijk te klein om merkbaar te zijn. De QD-oledmodellen bevinden zich daarmee midden tussen de woledtelevisies en monitoren op basis van een groter woledpaneel aan de ene kant en de nieuwere woledpanelen voor monitoren aan de andere kant. Tv's en grotere panelen kunnen op respectievelijk 120Hz en 138Hz verversen; bij de kleine monitorpanelen bedraagt de refreshrate maximaal 240Hz.
De snelste lcd-monitor die we hebben getest, de Samsung Odyssey Neo G9 (49AG950), is een factor twee tot drie trager dan de drie QD-oledmonitoren in dit artikel. Andere lcd-monitoren, zelfs dure gamingexemplaren, zijn nog een stuk trager; een factor tien verschil met de qd-oledschermen in dit artikel is niet ondenkbaar. Bij de oledmodellen gaat de supersnelle respons ook niet ten koste van veel overshoot en daarmee storende inverse ghosting-artefacten. Die blijft op deze schermen onzichtbaar laag.
Inputlag
Voor het bepalen van de inputlag, de hoeveelheid vertraging voordat een beeld dat naar de monitor wordt gestuurd, daadwerkelijk verschijnt, gebruiken we een Leo Bodnar-inputlagtester. Die wordt in het midden van het scherm geplaatst. We sturen standaard een 1080p-60Hz-signaal naar het scherm en dat levert de onderstaande grafiek op.
De drie QD-oledmonitoren noteren een keurig lage inputlag, waarbij de AW3423DWF en MEG 342C zelfs de laagste vertraging noteren. De Odyssey G8 OLED is net iets trager. Dat zou ermee te maken kunnen hebben dat het scherm het beeld moet opschalen voordat het in de 1440p-resolutie van het paneel past. We zagen eerder dat Odyssey-gamemonitoren daarbij extra last hadden van vertraging, hoewel de grote hoeveelheid inputlag van de Odyssey Neo G9 en G70A in die situatie de G8 OLED bespaard blijft.
Standaardweergave: helderheid, contrast en kleur
Voordat we kijken naar de kleurweergave, beoordelen we de maximale en minimale helderheid van de schermen, evenals het contrast. Dat laatste is bij deze QD-oledmonitoren uiteraard perfect; zwarte pixels geven in het geheel geen licht. Zoals eerder aan de orde kwam, ziet het beeldoppervlak er bij omgevingslicht wel sneller grijzig uit dan bij andere schermen. Om het hoge contrast in de praktijk te ervaren, zul je dus in een relatief donkere kamer moeten zitten. Dan ziet het beeld er in vergelijking met een lcd-monitor fenomenaal uit.
De AW3423DWF, MSI MEG 342C en Samsung Odyssey OLED G8 bereiken alle drie een maximale helderheid van 240 tot 250cd/m², overeenkomstig de specificaties van het paneel. Dat geeft ze beduidend meer helderheid dan de woledmonitoren die we tot nu toe hebben bekeken, waarvan de helderheid wit, op een volledig wit scherm, beneden de 150cd/m² blijft hangen. Een beetje lcd-monitor kan uiteraard nog veel feller, maar 250cd/m² moet voldoende zijn om het scherm te gebruiken in een normaal verlichte ruimte. Als we kijken naar de onderkant van het helderheidsbereik, blijkt de AW3423DWF erg donker te kunnen worden afgesteld. De MEG 342C kan eveneens vrij ver worden teruggeschroefd, terwijl de Odyssey OLED G8 een wat meer doorsnee minimale helderheid van 66cd/m² laat noteren.
Op oledschermen kan de helderheid fluctueren, afhankelijk van de gemiddelde helderheid van het beeld, ook wel de average picture level (apl). Voor de grafiek hierboven meten we bijvoorbeeld met een apl van 50 procent, waarop we ook andere kleurmetingen standaard uitvoeren. Voor desktopweergave is een fluctuerende helderheid storend. Gelukkig blijkt de helderheid op de drie QD-oledschermen bij sdr-weergave vrij stabiel, zoals te zien is in onderstaande grafiek. Daarvoor hebben we de helderheid gemeten van een wit vlakje dat verschillende groottes van het scherm innam, van 2 tot 100 procent. Het percentage in de grafiek geeft het maximale verschil weer tussen alle gemeten helderheden in verhouding tot de gemiddelde helderheid voor alle metingen. We hebben de schermen doorgemeten met de helderheidsregeling op 25, 50 en 100 procent.
Zoals blijkt uit de grafiek, is de helderheid bij alle schermen paradoxaal minder stabiel als ze op een lage helderheid zijn ingesteld, waarbij het paneel juist geen beperking vormt voor de maximaal te behalen helderheid. De MEG342C vertoont de kleinste afwijking, op korte afstand gevolgd door de AW3423DWF. Vooral op lager ingestelde helderheden fluctueert de helderheid bij de Odyssey G8 OLED wat meer, afhankelijk van de beeldinhoud. Evengoed is het ook bij deze monitor niet duidelijk te zien, tenzij je de optie 'Maximale helderheid' activeert. Deze functie met twee standen, standaard uitgeschakeld voor sdr-beeld, verhoogt de helderheid van wit in beeld met een lage apl tot meer dan 400cd/m². Op een volledig wit scherm blijft de Odyssey G8 OLED op 250cd/m² hangen, wat een duidelijk zichtbaar helderheidsverschil van bijna 50 procent oplevert.
Kleurweergave in standaardmodus
We testen het scherm eerst vrijwel zonder aanpassingen direct uit de doos, met enkel de helderheid op 150cd/m². Omdat we verder niets aanpassen om de prestaties van het scherm te optimaliseren, is het scherm dus nadrukkelijk niet op zijn beste stand ingesteld. Dat levert logischerwijs ook niet de beste resultaten in onderstaande grafieken op, enkel de out-of-the-box-prestaties. Houd dat in gedachten bij het bekijken van de resultaten.
Net als veel andere oledschermen of apparaten met zo'n scherm komt het kleurbereik van de QD-oledmonitoren overeen met DCI-P3. Dat bereik wordt bijna voor de volledige 100 procent afgedekt en standaard ook getoond. Veel standaard content is gemaakt op het kleinere sRGB-bereik en ziet er daarmee oververzadigd uit zonder aanvullende maatregelen als een kleurprofiel; de weergave van DCI-P3-kleuren is echter beter dan op veel andere monitoren, waarbij het kleurbereik vaak wat kleiner is. De Odyssey OLED G8 blijkt in de standaardmodus wat koeltjes afgeregeld met een gemiddelde kleurtemperatuur van bijna 7000 kelvin, maar bij de andere twee monitoren benadert de kleurtemperatuur de gewenste 6500 kelvin. Bij de AW3423DWF blijkt ook het gammaverloop al relatief strak, zodat die de laagste grijs- en colorcheckerafwijkingen laat noteren. De MSI MEG 342C gaat uit van gamma 2.4 in plaats van 2.2, zoals de andere monitoren, waarmee middentonen donkerder worden weergegeven. Zodoende loopt de ΔE ITP-afwijking vrij hoog op ten opzichte van andere schermen, ondanks de neutrale grijsweergave zonder kleurzweem.
We geven voor de volledigheid nog even de meetresultaten in de oude ΔE 2000-waarden weer. Bij de MSI MEG 342C is er, gelet op deze oude berekening, een stuk minder aan de hand. Gamma-afwijkingen worden hierin immers minder streng meegewogen.
Gemiddelde kleurafwijking ΔE 2000
Gemiddelde grijsafwijking ΔE 2000
Gemiddelde colorchecker-afwijking ΔE 2000
Gemiddelde kleurafwijking
Monitor
Resolutie
Soort paneel
Gemiddelde kleurafwijking in ΔE2000 (lager is beter)
We meten voortaan alle schermen door in de sRGB-kleurruimte, de gamut waarvoor de meeste content gemaakt wordt. Dell en MSI hebben een sRGB-stand in de osd die expliciet zo heet. Samsung heeft dat niet, maar als je de instelling voor kleurruimte van de Odyssey OLED G8 op Auto zet, wordt het bereik voor sdr-content standaard netjes ingeperkt tot sRGB, zoals hieronder te zien is. Ook op de AW3423DWF vallen de primaire kleuren bijna exact op hun plek; de MEG 342C toont ze iets te verzadigd.
Kijkend naar de verdere weergave, blijkt de Dell AW3423DWF in deze stand het best afgesteld. Net als bij de andere schermen is het gammaverloop niet perfect, waarbij de gammawaarde richting de rechterkant van de grafiek verder oploopt. Kleuren worden daardoor vaak niet met helemaal de juiste helderheid weergegeven, reden dat de ITP-afwijking op de colorcheckertest niet nog beter is. Bij Dell worden de donkere grijstinten immers wel met de juiste helderheid weergegeven. Bovendien klopt de balans tussen rood, groen en blauw in het hele verloop vrijwel exact.
De monitor van Samsung heeft er standaard wat meer moeite mee om donkere grijstinten zo weer te geven als bedoeld, maar met een paar tikjes van de instelling Schaduwdetail verloopt de curve daar zoals we zouden willen. Richting de helderste tinten loopt het gamma opnieuw wat uit de pas en daarin is de weergave ook iets te warm. Evengoed is het verschil niet heel groot en scoort de Odyssey OLED G8 in de colorcheckertest bijna even goed als de AW3423DWF. Ook gelet op de andere monitoren in de grafiek zeker geen resultaat waar Samsung zich voor hoeft te schamen.
MSI heeft nog wat werk om de sRGB-stand op de MEG 342C te optimaliseren, wat misschien met een firmware-update in de toekomst kan gebeuren. Dan doelen we vooral op de afwijkende weergave van donkere grijstinten, die veel te donker worden getoond, waardoor detail in schaduwen wegvalt. We zien dat ook verderop in de meting van de grijsuniformiteit, waarbij een grijs vlak met een rgb-waarde van 5 procent op de MSI-monitor dezelfde helderheid heeft als een vlak met een rgb van 1 procent op de concurrentie. Voor net iets minder donkere tinten helpt de instelling Night Vision, maar die werkt niet zo nauwkeurig als Schaduwdetail bij Samsung. Dat is de reden dat de grafiek een komvorm vertoont, maar het gamma komt met Night Vision op de laagste stand, tenminste gemiddeld over de hele grafiek, op 2.2. Hoewel de kleurtemperatuur in de buurt komt van wat ze moet zijn, is de weergave wat te groenig.
Ook in de ΔE 2000-resultaten scoort de monitor van Dell het best, gevolgd door de modellen van Samsung en MSI. Kijkend naar de colorchecker-testresultaten, bieden de schermen van Dell en Samsung gemiddeld een afwijking van minder dan 3, een goed resultaat.
Gemiddelde kleurafwijking ΔE 2000
Gemiddelde grijsafwijking ΔE 2000
Gemiddelde colorchecker-afwijking ΔE 2000
Gemiddelde kleurafwijking
Monitor
Resolutie
Soort paneel
Gemiddelde kleurafwijking in ΔE2000 (lager is beter)
Zoals gezegd hebben de QD-oledschermen een kleurbereik dat ongeveer overeenkomt met Display P3. Bij de MEG 342C wordt het bereik net wat verder teruggeregeld dan bij de andere twee schermen, maar zoals blijkt uit de zeer lage gemiddelde kleurafwijking, liggen de primaire kleuren toch beter op hun plek. De balans tussen rood, groen en blauw klopt bij dit scherm het best, maar helaas is de gamma-afstelling weer afwijkend, met opnieuw een te donkere weergave van vooral donkere grijstinten. Daardoor lopen de gemeten afwijkingen ook in deze grafiekset het hoogst op bij de MSI-monitor.
Voor wat Display P3 betreft biedt de monitor van Samsung onder de streep de neutraalste weergave, met net als bij Dell wat te donkere grijstinten en heldere tinten, maar over het geheel genomen een kleinere afwijking. Het beeld op de Samsung-monitor is een klein beetje te blauw; de Alienware neigt juist wat naar groen.
De MSI MEG 342C heeft als enige van de drie QD-oledschermen ook een stand voor AdobeRGB. Schermen geschikt voor Display P3 zijn niet automatisch ook geschikt voor AdobeRGB, wat je ziet aan de hand van het flink geringere aantal schermen in de grafiekset. Het kleurbereik van de MEG 342C blijkt groot genoeg om ook die kleurruimte voor ongeveer 94 procent af te dekken. Dat is voldoende voor een goede weergave in principe. Zoals te zien is aan de verhoogde grijsafwijking, is de gammaweergave ook in deze stand niet wat hij moet zijn, maar is de grijsweergave verder wel neutraal. De weergave van primaire kleuren klopt ook goed met hoe het zou moeten, al komt het paneel in groen een klein stukje tekort. Zodoende komt uit de colorcheckertest een vrij gemiddelde score. Zo goed als een professionele grafische monitor, zoals de PA32UCX-PK, is het in elk geval niet.
Met hun oneindige contrastverhouding lenen oledschermen zich in principe erg goed voor hdr-weergave. Tegenwoordig zijn er wel meer lcd-monitoren met redelijk goede hdr dan een paar jaar geleden, maar er is een dure full array local dimming-backlight nodig om hdr op een lcd-monitor echt tot zijn recht te laten komen. Vorig jaar konden we bij de AW3423DW op dit 34-inchformaat enkel naar G-SYNC Ultimate-ultrawides van AOC, ASUS en Acer uit 2019 wijzen, die daarvan waren voorzien. Tegenwoordig heb je enkele nieuwe opties van AOC, Philips en Viewsonic, maar die zijn in twee van de drie gevallen nog duurder dan de QD-oledschermen uit dit artikel.
De Alienware AW3423DWF en MSI MEG 342C hebben beide een VESA DisplayHDR400 True Black-logo, niet te verwarren met het nutteloze DisplayHDR400-logo dat op budget-hdr-schermen is te vinden. De True Black-versie van het logo stelt wél strenge eisen aan het te behalen contrast, waarvoor de QD-oledmonitoren uiteraard slagen doordat zwart op deze schermen echt zwart is. De Odyssey G8 OLED heeft geen VESA-certificering, net als andere recente Odyssey-schermen.
Waar de beeldinstellingen voor sdr zo uitgebreid zijn bij de MEG 342C, is het in hdr simpel: je krijgt de keus tussen een HDR 400 True Black- en HDR Peak 1000-stand. De eerste geeft een minder hoge piekhelderheid van ongeveer 460cd/m², in overeenstemming met de vereisten voor het DisplayHDR 400 True Black-logo. De tweede stand geeft logischerwijs de hoogste piekhelderheid, die bij een vijfprocentsmeting inderdaad in de buurt komt van de 1000cd/m².
Dell geeft dezelfde twee opties met dezelfde kenmerken wat de piekhelderheid betreft, maar heeft ook nog aanvullende hdr-standen in het menu, waaronder een waarin je de kleuren zelf kunt bijregelen. Behalve 'Peak 1000' hebben standen een lagere piekhelderheid, zoals de HDR 400-optie. Behalve op de pc is het overigens nodig om de optie 'Source Tone Map' te gebruiken voor de hoogste piekhelderheid met dit scherm, wat we voor de metingen ook hebben gedaan.
De Samsung Odyssey G8 OLED heeft simpelweg één hdr-modus, al is er wel een 'Game HDR'-instelling die middentonen extra helder maakt. Om het hdr-beeld in een lichtere kamer nog goed te kunnen zien, kan dat handig zijn, maar de beste weergave levert het niet op. De piekhelderheid van de Samsung-monitor komt bij de vijfprocentsmeting midden tussen de HDR 400- en HDR1000-standen van de andere schermen uit. Op hele kleine witte vlakjes kan ook dit scherm de 1000cd/m² benaderen, met 943cd/m² op een tweeprocents-vlakje. Ook op een volledig scherm blijft de helderheid bij de Odyssey G8 OLED iets achter bij die van de concurrentie. Op de MSI MEG 342C, de helderste van de drie monitoren, is het beeld dan niet zo fel, wat uiteraard gevolgen heeft voor de weergave van hdr-beelden die als geheel erg licht zijn, bijvoorbeeld een strandscène. Die worden op lcd-monitoren met miniledbacklight over het algemeen met meer impact getoond, waar de weergave op oledmonitoren meer lijkt op sdr-beeld.
Waar de monitoren van Samsung en Dell de helderheid vloeiend laten afrollen in highlights, zodat ze eigenlijk te donker zijn maar wel nog veel detail bevatten, doet de MEG 342C dat zichtbaar veel minder. Kleine felle highlights op een verder donkere achtergrond zien er daardoor beter uit op de MSI, maar op grotere felle delen kan het paneel die helderheid niet volhouden, waarbij clipping optreedt. Detail in bijvoorbeeld een wolkenlucht valt volledig weg, een beetje alsof hij is gefilmd met een goedkope camera met een laag dynamisch bereik. Beter zou MSI toch wat meer roll-off toepassen, zoals de concurrentie dat doet.
Gemiddelde grijsafwijking ΔE ICtCp (zonder Lum)
Grijsafwijking ΔE ICtCp (met Lum)
Gemiddelde kleurafwijking ΔE ICtCp (zonder Lum)
Kleurafwijking ΔE ICtCp (met Lum)
Dekking Rec.2020-kleurruimte
DCI-P3-kleurruimte
Rec.709-kleurruimte
Gemiddelde grijsafwijking zonder luminantie
Monitor
Resolutie
Soort paneel
Gemiddelde kleurafwijking in ΔE2000 (lager is beter)
Voor de kleurweergave in hdr gebruiken we in plaats van ΔE2000 de nieuwere ΔE ICtCp-berekeningen. Deze sluiten beter aan bij het grotere kleur- en helderheidsbereik van hdr-signalen dan de ΔE2000-eenheid die we elders nog gebruiken, en geven meer weging aan fouten bij lagere helderheden. We noteren bovendien twee verschillende resultaten: een waarin afwijkingen van de beoogde helderheid niet worden meegenomen in de score, en een waarbij dat wel gebeurt.
Uit de meetresultaten blijkt dat de kleur- en grijsweergave in hdr bij de AW3423DWF en MEG 342C minder nauwkeurig zijn als je de modus met maximale piekhelderheid gebruikt. Dat is jammer, want het scherm van Samsung weet de maximale helderheid wel te combineren met een nauwkeurige weergave. Het scherm volgt de PQ-curve nauwkeurig tot het punt waarop de highlights afrollen, waarbij de weergave over het algemeen een klein beetje te blauw is en over het algemeen ook iets te verzadigd. Dat is in de praktijk ook te zien als je de Odyssey OLED G8 naast de andere twee modellen bekijkt, waarbij de Samsung-monitor af en toe wat rare kleurovergangen in heldere tinten laat zien.
De AW3423DWF noteert zeer lage afwijkingen in de metingen zonder dat de helderheid wordt meegewogen, waarbij grijstinten neutraal ogen en ook deelkleuren bijna precies op hun plek vallen. Met luminantie erbij worden de scores hoger. In de HDR 1000-modus worden middentonen veel te helder weergegeven, wat een oorzaak voor de slechte score is. De MEG 342C heeft last van hetzelfde euvel, maar daarbij wijkt ook de kleurverzadiging verder af en zit er een rode kleurzweem in grijstinten, waardoor dit scherm meestal slechter scoort dan de AW3423DWF.
Dell Alienware AW3423DWF
MSI MEG 342C
Samsung Odyssey G8 OLED
Uniformiteit en kijkhoeken
We meten de resterende helderheid en kleurafwijking van de schermen onder een hoek van 45 graden. Dat doen we voor horizontale kijkhoeken, naar links en rechts dus, en voor verticale kijkhoeken, onder en boven. Zoals eerder al bleek aan de hand van de AW3423DW, behoren QD-oledmonitoren tot de schermen met de beste kijkhoeken van dit moment, die zelfs binnen de oledcategorie uitzonderlijk goed zijn. Onder alle vier de hoeken behoudt het scherm meer dan 80 procent van de helderheid die het van voren heeft, terwijl de kleuren onder een hoek ook bijna net zo worden weergegeven als recht van voren. We zien op woledmodellen onder een hoek nog weleens een kleurtint in het beeld zichtbaar worden; lcd-monitoren, zelfs op basis van een ips-paneel, eindigen op zowel helderheid als kleurafwijking op grote afstand. Daarbij nemen we nog niet eens mee dat vooral ips-schermen onder een hoek ook last krijgen van een oplopende zwartwaarde, zodat het in vergelijking met oledschermen al lage contrast nog verder achteruit kachelt. Gelet op de overeenkomsten in het gebruikte paneel is het logisch dat de Alienware AW3423DWF, MSI MEG 342C en Samsung Odyssey OLED G8 hier allemaal even uitmuntend scoren.
Helderheid 45° links
- 45° rechts
- 45° boven
- 45° onder
45° links resterende helderheid
Monitor
LCD-paneel
Gemiddelde resterende helderheid in % (hoger is beter)
Om de uniformiteit te beoordelen, kijken we naar de verhoudingen tussen de helderste en de donkerste cellen in een matrix van vier bij drie cellen. Let wel dat het om onze reviewsamples gaat; we kunnen niet extrapoleren naar alle monitoren.
Naast de kijkhoeken is ook de uniformiteit van oledmonitoren steevast erg goed. Dat geldt zeker voor de zwartuniformiteit, want omdat de pixels als ze uitstaan geen licht geven, is die simpelweg perfect. Kijkend naar de wituniformiteit, doet ons sample van de Samsung Odyssey G8 OLED het het best. Het scherm is op alle vijftien meetpunten vrijwel exact even helder. Ook bij de MSI MEG 342C is de uniformiteit van topniveau, maar bij de AW3423DWF is hij wat minder, althans bij het door ons doorgemeten sample. Dat weet zelfs sommige lcd's niet te ontstijgen op dit gebied, hoewel een variatie tussen de gemiddelde en hoogst gemeten waarde van 4 procent alsnog niet groot is.
Een foto maken van een zwart scherm, zoals we met lcd-monitoren altijd doen, heeft bij de QD-oledmonitoren in dit artikel weinig zin. Er is voor oledmonitoren een nuttigere test: de weergave van een donkergrijs beeld. Zoals al aan de orde kwam in eerdere reviews van oledmonitoren, hebben apparaten op basis van deze techniek meestal meer moeite om donkere grijstinten mooi egaal weer te geven. We tonen hieronder een foto van de AW3423DWF en Odyssey G8 OLED waarbij een 1 procent grijspatroon wordt weergegeven. Zoals eerder bleek, heeft de monitor van MSI wat moeite met de correcte weergave daarvan, reden dat we op dit scherm een 5-procentgrijspatroon hebben gebruikt om uit te komen op dezelfde helderheid.
Foto van een donkergrijs scherm op de AW3423DW, MEG 342C en Odyssey G8 OLED, overbelicht om de helderheidsverschillen beter te laten zien. Belichtingstijd en nabewerking zijn hetzelfde.
Net als bij de Alienware AW3423DW en Corsair Xeneon Flex 45WQHD240, worden bij deze weergave onregelmatigheden zichtbaar. Die zijn bij de Odyssey OLED G8, zowel in het echt als op de foto hierboven, duidelijk kleiner dan bij de concurrentie. Bij de monitoren van MSI en vooral Dell zie je duidelijker een patroon van helderdere en lichtere lijnen door het beeld lopen, haast alsof het beeld op een stuk canvas is geschilderd. Dit is niet zo zichtbaar als bij de Xeneon Flex, waarbij ik het patroon ook al in lichtere grijstinten en op bijvoorbeeld de Windows-desktop kon zien.
Bij de monitor van Dell loopt er een grotere, wat donkerdere streep boven door het beeld, waarbij net als bij de MEG 342C ook een effect is te zien dat lijkt alsof iemand water op het paneel heeft gemorst. De monitor van MSI vertoont wat variatie in de kleurtemperatuur rechtsonder, maar geen van de drie schermen vertoont grote helderheidsverschillen. Bij normaal gebruik zullen dit soort afwijkingen niet goed zichtbaar zijn.
Dell Alienware AW3423DWF
MSI MEG 342C
Samsung Odyssey G8 OLED
Uitgebreide meetresultaten van uniformiteit: zwartuniformiteit, wituniformiteit, contrast en kleurtemperatuur op vijftien meetpunten
Opgenomen vermogen
Verpakking
De Alienware AW3423DWF en MSI MEG 342C worden geleverd in een full colour bedrukte doos, terwijl de doos van de Odyssey OLED G8 is gemaakt van grotendeels onbedrukt karton met witte opschriften. De doos van de Samsung-monitor is een stuk kleiner dan die van de concurrentie. Paneel en voet worden bij de Dell-monitor beschermd door milieuvriendelijke kartonnen 'eierschalen' en bij de concurrentie door traditioneel piepschuim. De accessoires van het drietal zijn zoals gebruikelijk verpakt in foam en plastic zakjes.
We meten het opgenomen vermogen in twee scenario's. Eerst meten we het energiegebruik tijdens het weergeven van een 50 procent wit scherm met een helderheid van 150cd/m². Dat is de helderheid die we voor normaal gebruik aanhouden en waarmee we vrijwel al onze schermmetingen uitvoeren. Vervolgens meten we het verbruik op de maximale helderheid (in sdr).
Als we alle schermen instellen op dezelfde 150cd/m², blijken de Alienware AW3423DWF, MSI MEG 342C en Samsung Odyssey OLED G8 een stuk zuiniger dan de AW3423DW. Dat zal te maken hebben met de G-SYNC-scaler van dat scherm die, zo weten we van monitoren uit het verleden, niet bijdraagt aan de zuinigheid. De MSI MEG 342C blijkt van het drietal nipt het minst te verbruiken, gevolgd door de schermen van Dell en Samsung. Met een waarde tussen de 30 en 33W is het verbruik ongeveer even hoog als bij een recente ips-ultrawide voor gaming met deze diagonaal en resolutie. Dat wil niet zeggen dat lcd's niet nog zuiniger kunnen zijn, maar dat is geen verschil van dag en nacht. De Samsung Odyssey G5 C34G55T heeft bijvoorbeeld minder dan 25W nodig op deze helderheid.
Als we kijken naar het verbruik op maximale helderheid, blijkt dat de drie QD-oledschermen net iets meer verbruiken dan de Corsair Xeneon Flex 45WQHD240. Dat scherm is veel groter, maar die vergelijking is wel een beetje flauw, omdat de QD-oledmodellen bijna de dubbele helderheid kunnen halen. Het relatieve verschil in zuinigheid met lcd's neemt op de maximale helderheid wel toe. Bij die schermen blijft het verbruik over het algemeen beperkt tot minder dan 60W, terwijl zuinige exemplaren slechts met zo'n 40W toekunnen en daarbij ook een hogere helderheid bieden dan de QD-oledmodellen.
Wil je begin 2023 een top-of-the-line ultrawide kopen voor gaming, dan is het zeer interessant om te kiezen voor een QD-oledmodel. Met prijzen boven de 1000 euro zijn ze niet goedkoop, maar ook niet extreem duur in vergelijking met een high-end gamingultrawide op basis van een lcd-paneel. Net als andere soorten oledpanelen bieden QD-oledpanelen extreem snelle responstijden, ongeëvenaarde kijkhoeken en natuurlijk een uitstekend contrast, waarmee hdr-beelden er gegarandeerd erg fraai uitzien. Alleen de beste lcd's met full array local dimming komen in de buurt wat hdr-beeldkwaliteit betreft. Voor zover die er al zijn kosten ze vaak nog veel meer dan de QD-oledmodellen in dit verhaal.
Helderheid is het pijnpunt van alle oledschermen, hoewel QD-oledmonitoren het stukken beter doen dan concurrerende woledschermen. Daarvan houdt de helderheid zelfs voor standard dynamic range-content niet over als een groot deel van het beeld wit moet zijn. Jammer aan de gebruikte QD-oledpanelen is wel de grijzige weergave van zwart als er licht op het paneel valt, haast zoals een oude plasmatelevisie. Ook het spiegelende paneeloppervlak is overdag niet ideaal. Voor desktopwerkzaamheden blijft de vreemde subpixelindeling met de daaruit resulterende color fringing een minpunt. Je kunt je ook afvragen in hoeverre een QD-oledpaneel bij dat gebruik op termijn last zal hebben van inbranden, hoewel alle QD-oledschermen voorzien in trucjes om retentie te voorkomen en diverse fabrikanten ook een vorm van 'inbrandgarantie' bieden.
Van de drie geteste schermen is de MSI MEG 342C QD-OLED het nieuwst en ook het duurst. Daarvoor heeft de fabrikant wel een zeer uitgebreid scherm afgeleverd. Bij sommige van die toeters en bellen vragen we ons af wat het nut ervan is, bijvoorbeeld de ingebouwde noisecancellation voor een aangesloten headset. Evengoed fijn is de aanwezigheid van een uitgebreide hoeveelheid kleurmodi, waaronder een stand voor AdobeRGB, die de andere schermen niet hebben, alsmede een uitgebreid aansluitingengamma met HDMI 2.1, USB-C met power delivery en een kvm-switch. Op het gebied van kleurafstelling zijn er nog verbeterpunten. In de sRGB-modus, die de beste weergave biedt voor 'normale' content, zien we schaduwen wegvallen, terwijl het scherm in de hdr-stand snel clipt naar wit. MSI zal die gebreken vast kunnen verhelpen met een toekomstige firmware-update, maar in combinatie met de hoge prijs zouden we voorlopig een van de andere opties overwegen.
Dell heeft in de vorm van de Alienware AW3423DWF het goedkoopste QD-oledscherm van dit moment, wat dit wat ons betreft het interessantst maakt. De goede eigenschappen van de QD-oledtechniek gelden immers niet minder voor dit scherm dan voor de schermen van andere fabrikanten. Daarbij is de kleurafstelling goed voor elkaar, met de beste sRGB-weergave van het stel en een hdr-weergave die kleurecht kan zijn, maar dat helaas minder is in de modus met de maximale helderheid. Het scherm staat op een stevige voet waarop het ook kan draaien; de verdere vormgeving en featureset zijn wat minimalistischer dan bij de concurrentie. Wat ons betreft niet erg, behalve het karige aansluitingengamma. Niet alleen het ontbreken van USB-C is jammer, ook zit er geen HDMI 2.1 op het scherm, waarbij zelfs de DisplayPort-ingang niet geschikt is voor de maximale resolutie en refreshrate als je 10bit-kleur wilt gebruiken. Zo lang je maar één pc en eventueel een console wilt aansluiten, hoeft dat in de praktijk geen groot probleem te zijn.
Met zijn superslanke vormgeving en het ingebouwde smart-tv-platform is de Odyssey G8 OLED de bijzonderste monitor van het stel. De aanwezigheid van smartfunctionaliteit is een leuk extraatje op een scherm dat eigenlijk op gaming is gericht, maar het hangt van je eigen verwachtingen af of je het echt op prijs stelt, er niet om geeft of het juist absoluut niet waardeert. Helaas gaat de dunne vormgeving ten koste van de stabiliteit. Bovendien zijn de aansluitingen op het scherm onpraktisch. USB-C is wel weer fijn, maar Mini DisplayPort en Micro HDMI zijn erg ongebruikelijk en voor de laatste levert Samsung bovendien geen kabel mee. De kleurafstelling van de Odyssey G8 OLED is prima, zowel in sdr als in hdr, en de prijs is gelet op de aanwezige extra's niet onredelijk.
Ik heb zelf een QD-OLED voor mijn TV en is erg mooi, maar zal deze niet gebruiken als monitor. Door het gemis van de White subpixel bij QD-OLED panelen zijn deze panelen meer vatbaar voor burn-in. Meer info op de RTINGS youtube channel (https://www.youtube.com/watch?v=my1lyUE7WVM).
Dit komt om de kleur wit te tonen, alle 3 subpixels moet gebruiken. Bij statische content is dit gewoon heel zwaar, de WOLED panelen van LG hebben hier minder last van. Bij normaal TV gebruik zal dit minder een issue zijn.
[Reactie gewijzigd door swuaN op 22 juli 2024 14:47]
Natuurlijk is de test van Rtings pas eigenlijk net begonnen, maar ik vind het wel bijzonder dat door enkelen als tegenargument wordt verwezen naar claims van de fabrikant alsof dat een betrouwbare bron zou zijn. Of dat andere argumenten worden gebruikt die, in theorie, ervoor zouden moeten zorgen dat QD-OLED's minder snel burn-in symptomen zouden moeten vertonen. Juist daarom is het zo goed dat Rtings deze praktijktest doet, want de eerste onderzoeksresultaten tonen aan dat QD-OLED's gevoeliger lijken te zijn voor burn-in vanwege het ontbreken van de witte subpixels en (niet te vergeten) het feit dat QD-OLED's een hogere (piek)helderheid hebben.
Als ik de reacties op de resultaten van Rtings bekijk of de verschillende fora lijkt het alsof veel mensen het er niet over willen hebben of met andere niet zo sterk beargumenteerde redenen komen waarom het allemaal wel meevalt.
[Reactie gewijzigd door mar88vdv op 22 juli 2024 14:47]
Er worden bij de qd OLED panelen, maar 1 kleur gebruikt, en juist dit zorgt er voor dat er minder vlug burn in is. Bij de eerste panelen, gebruikte men 3 verschillende kleuren, die elk andere slijtage ondervinden. Volgende generatie gebruikt witte en deze nieuwe qd OLED gebruiken blauwe OLED. Door blauwe OLED te gebruiken, kan men de blauwe filter laten vallen en kan men dus helderder gaan dan met de witte OLED of ze minder helder laten branden voor dezelfde helderheid als de witte OLED.
[Reactie gewijzigd door Fly666 op 22 juli 2024 14:47]
Burn in is onvermijdelijk bij OLED, maar komt enkel door de kracht hoe hard de pixel brand. Men houd ook bij, hoe hard en hoe lang een pixel gebrand heeft en gaat door de tijd, die pixel harder en harder aansturen om dezelfde hoeveelheid licht te hebben. Omdat er maar 1 OLED kleur wordt gebruikt, is dit voor alle pixels hetzelfde. Bij de eerste OLED, had je 3 verschillende OLED kleuren per pixel, waar men dit voor elke kleur apart een tabel moest bijhouden met hoe hard en hoe lang deze pixel heeft gebrand. Rood en groen slijten ook veel sneller dan de blauwe of witte. Voordeel van de blauwe ten opzichte van de witte, om dezelfde lichtsterkte te bekomen, dat men minder hard moet branden (omdat men niet door die blauwe filter verlies heeft) en deze langer kan meegaan...
Bij oledschermen is iedere pixel zijn eigen lichtbron en dat betekent dat sommige beeldpunten na verloop van tijd meer kunnen gaan slijten dan andere, waardoor nabeelden zichtbaar worden: het gevreesde inbranden. Zeker QD-oledschermen lijken er gevoelig voor te zijn, blijkt uit de retentietest van de website Rtings.
[Reactie gewijzigd door jhnddy op 22 juli 2024 14:47]
Ik heb ook een QD-OLED TV, maar je moet die link naar Rtings een bekijken. Ze hebben er ook een tussentijdse Youtube video over gemaakt. QD-OLED lijkt bij statische beelden er gevoeliger voor te zijn. Ze gebruiken daar als voorbeeld als je de hele dag CNN ofzo aan hebt staan waardoor er een balk of een logo de hele tijd op dezelfde plek staat. De Sony en Samsung QD-OLEDS hebben na schokkend veel branduren op diezelfde zender eerder burn-in getoond dan de LG W-oled varianten.
Voor algemeen TV gebruik maakt dit niet uit. Want dan wisselt het beeld continue en als je iets op pauze zet dan zet de TV zelf een screensaver aan.
Wat de starter probeert te zeggen is dat je op een monitor werkzaamheden of wellicht bepaalde games kunt hebben die in het scherm altijd hetzelfde kader laat zien in lichte kleuren. Of als je weg loopt en powersavings uit hebt gezet. Dan loop je hetzelfde risico.
Dit betekent niet dat je ze niet kunt gebruiken voor PC, maar je moet goed nadenken of jouw gebruiksstijl er aan bij kan dragen.
Maar zou je dan technisch gezien niet nog altijd "burn in" (lees: Ongelijke slijtage) kunnen krijgen? Elementen die altijd wit zijn, zullen dus feller moeten branden dan elementen die altijd donker zijn. In theorie zou je dan op den duur dus niet per sé een gekleurde afdruk waarnemen, maar wel een patroon in de vorm van gereduceerde helderheid.
Burn-out zou eigenlijk nog een passender benaming zijn voor OLED issues wat dat betreft.
Ik heb al een aantal maanden een Samsung Odyssey G8 OLED in huis. Mooi scherm, slechte software.
Mijn tip, verbind hem niet met WiFi daar wordt de software een stuk trager van.
Verder veel terugkerende problemen.
- Via display port soms geen signaal als de PC "wakker" wordt (Win+P is soms do oplossing). De USB-C input heeft hier geen last van (maar daar gebruik ik MacBook).
- Input switchen is soms lastig (moet via afstandsbediening).
- Soms regenboog kleuren aan de onderkant van het scherm bij switchen HDR->SDR of andersom. Refresh rate aanpassen en terugzetten lost het op.
- Volume gaat vanzelf omhoog. Dat zie je middels een notificatie.
- Zowel mijn Desktop als Mac worden in de inputs aangegeven als "PC", je kan het renamen in de interface maar regelmatig gaan de namen van de inputs weer terug naar de default "PC". Dat maakt input switchen lastig (want welke van de 2 is het nu?). Inmidels ben ik er achter dat DP altijd links van de USB-C staat, maar het blijft vervelend.
Allen veel voorkomende problemen, Reddit staat er vol mee. Desondanks een prachtig schern, wil je USB-C met PD en een gaming/high refresh rate scherm zijn er verder ook weinig to geen alternatieven.
Hopelijk worden bovenstaande problemen middels een FW update verholpen, maar ik zou er niet op rekenen
[Reactie gewijzigd door Jay-v op 22 juli 2024 14:47]
Toch raar dat mensen een flinke bak geld uitgeven aan een computerscherm met allerlei problemen en daar dan schijnbaar genoegen mee nemen terwijl wanneer ze bijvoorbeeld een nieuwe auto aanschaffen al binnen een week bij de dealer staan wanneer één portier wat harder dichtgeduwd moet worden dan de andere, met het verzoek om dat onmiddellijk op te lossen.
Dit! We accepteren zoveel van dit soort randapparatuur. Ik verbaas me ook altijd over hoe kritisch men dan is op Apple hardware. Daar mag een laptopscharnier nog niet piepen, terwijl andere merken soms verschrikkelijk slechte scharnieren gebruiken. Dat doen we dan af met: maar Apple is veel duurder.
Maar dit scherm is ook prijzig. Voor dat geld vind ik dat we dezelfde standaarden mogen hanteren.
Compleet met je eens.
Als de software zodanig slecht is dat input niet goed wordt gedetecteerd of een scherm niet in staat is om de instellingen te bewaren.
Zou ik hem inderdaad hebben teruggestuurd.
Nadelen die bij het type scherm horen, zijn natuurlijk iets wat gewoon bij de techniek hoort en daar een keuze in is.
Wel heb ik niet het idee dat die nou echt een goed alternatief is voor high-end led schermen. De voordelen van een goede oled zijn nauwelijks terug te vinden in deze dure schermen.
Het is misschien niet echt een goede vergelijking, maar waarom niet een kleine 4K oled van LG (of ander merk) neerzetten die in mijn ogen meer te bieden heeft dan deze schermen.
Ik had ook graag wat meer vergelijking gezien met andere schermen, meer voor en nadelen. Input lag is er bijvoorbeeld eentje, OLED schermen hebben zeer lage input lag en hoe vergelijkt dit zich voor gamen bijvoorbeeld t.o.v verschillende IPS / Led schermen?
De voordelen van een goede oled zijn nauwelijks terug te vinden in deze dure schermen.
Hoezo niet? De pluspunten bij alle drie de monitoren zijn bijna volledig hetzelfde:
Uitmuntende hdr-weergave
Razendsnelle responstijden
Zeer brede kijkhoeken
Dit zijn toch de typische OLED voordelen? En daar krijg je de QD nadelen bij: "Colorfringing door afwijkende subpixelindeling" en "Zwart wordt grijzig bij omgevingslicht"
Waar ik me aan stoor is dat dit in mijn ogen meer TV's dan monitoren zijn. Noem me ouderwets maar een monitor hoort geen OS/Wifi/speakers en zeker geen afstandsbediening te hebben, maar wel goede uitgebreide aansluitmogelijkheden.
Ik heb de Alienware en er zitten geen speakers, OS, of Wifi op. Ook geen afstandsbediening. Heb ik ook totaal geen behoefte aan.
Het color fringing viel me de eerste dag ontzettend op, maar nu zie ik het niet meer, zelfs als ik ernaar zoek. Ik vraag me af of dit door een of andere driver minder zichtbaar is geworden.
Nou, dat gevoel had ik dus ook na de laatste firmware update. Ik dacht dat het tussen mijn oren zat, maar aangezien jij het verschil ook ziet lijkt het erop dat er wat aan gedaan is. Toch maar eens wat dieper induiken.
Als er meer keuze was geweest in dit segment was hij zeker retour gegaan. Echter ondanks alle kleine gebreken is dit veel beter dan elk ander scherm wat aan mijn eisen voldoet.
Mocht de firmware niet gefixed worden dan is het de eerste en laatste Samsung monitor die ik aanschaf :-).
Hier een Iiyama 34 inch gaming scherm 144hz van rond de 600, ik ben echt op zoek gegaan naar een plat scherm en daar is de keuze vrij moeilijk. Maar wat ik wil zeggen is dat het instellingsmenu van het scherm alleen met de knopjes op het scherm kan bedient worden die er lastig achter zitten, echt een prutssysteem en anno 2023 vind zeer amateuristich overkomen dat je niet menu op het scherm krijgt die je met je muis kan instellen.
Heb je wel enig idee wat er voor nodig is om dat voor elkaar te krijgen? Dan moet er aardig wat elektronica bijgezet worden, als het überhaubt technisch al mogelijk is. En hoe meer elektronica er in gepropt wordt hoe duurder het scherm wordt.
Over de MSI heb ik niet veel gelezen, maar de Dell heeft ook zijn eigen issues. Ik ben zelf kersverse eigenaar van de G8 OLED en ik ben zelf ook tegen een aantal issues aangelopen die Jay-v beschrijft.
In HDMI heb ik last van momenten waarin het scherm helemaal zwart wordt. Na enkele seconden heb ik weer beeld en is het afwachten op de volgende 'blackout'.
Met de meegeleverde DP-kabel heb ik dit probleem niet.
Het volume issue heb ik nog niet gehad, wellicht omdat ik het scherm niet gebruik voor zijn speakers. Daar heb ik andere apparatuur voor.
Al met al, is dit nog het mooiste scherm wat ik ooit heb gehad. Er zijn wellicht LCD's op de markt die een hogere piek hebben wanneer het gaat om HDR, maar ik vond dit scherm al aardig fel kunnen gaan.
Daarmee moet ik wel zeggen dat ik wat heb zitten kloten in Windows 11, waardoor dit scherm als een 1000 nits wordt gezien en niet als 400. Daarin zit namelijk degelijk verschil. Zowel in Hitman en Cyberpunk is dit scherm een genot. Iets wat ik niet snel met een ander scherm heb, gewoonweg omdat het uniek is aan (QD)-OLED.
In HDMI heb ik last van momenten waarin het scherm helemaal zwart wordt. Na enkele seconden heb ik weer beeld en is het afwachten op de volgende 'blackout'.
Ik had exact hetzelfde probleem op mijn LG OLED TV. Paar kabels die ik had liggen geprobeerd, maar uiteindelijk zorgde een nieuwe kabel dat er geen problemen meer optraden.
Ik heb na veel speurwerk de Dell op mijn wenslijstje staan maar wacht nog even op een prijsdaling.
Hoezo niet? Ik heb zelf wel een ultrawide, dus ik heb natuurlijk een duidelijke voorkeur...
-Productiviteit - Fijner, twee excels naast elkaar is geen probleem.
-Gamen (MMORPG) - Fijner, alle schermpjes aan de zijkanten.
-Gamen (Single player) - Fijner , wijdere scherm zorgt voor meer immersie.
-Films kijken - Fijner, geen zwarte balken.
Snap niet waarom de standaard niet al langer naar ultrawide is gegaan
[Reactie gewijzigd door Valandin op 22 juli 2024 14:47]
Ik heb dan zoiets van: "waarom dan niet een groot 16:9 scherm?"
Dan heb je een scherm die net zo breed is al een ultrawide, maar dan boven en onder extra scherm. Ik zie 21:9 een beetje als een groot 16:9 scherm met grote bezels onder en boven
Ja, alleen zie je als mens ook meer breed dan hoog.
Dus ultrawide zorgt bij mij voor meer immersie en een prettigere werk ervaring, maar een groot 16:9 scherm vooral zorgt voor een 'Poh. Dit is eigenlijk wel te groot' ervaring, steeds dat op en neer kijken..
Heb zelf eerst een 40" 16:9 scherm geprobeerd.
Daarna dus naar 34" ultrawide gegaan omdat dat voor mij gewoon prettiger werkt.
Niet dat ik wil stellen dat een ultrawide absoluut beter is hoor, zoveel mensen zoveel wensen
Ja, dat is omdat je dan appels met peren aan het vergelijken bent. De diameter kun je enkel vergelijke als de beeldverhouding gelijk is. Een 15" scherm met 1:2 beeldverhouding zal ook hoger zijn dan een 34" ultrawide, maar dat gaat natuurlijk nergens over. Die verschillen zie je meestal ook dubbel-en-dwars terug in de prijs, dus jezelf bedrogen voelen is echt jezelf in de maling nemen.
Misschien niet helemaal duidelijk; maar als je dus nu een 27inch scherm hebt. En je verwacht met een 34inch ultrawide een veel groter scherm te kopen. Dan krijg je er enkel in de breedte een klein stukje bij.
27 naar 34ultrawide is dan dus niet heel veel groter.
Bijna 25% groter - dat vind ik best aanzienlijk. Ja, als je die ruimte niet aan de zijkanten verwacht of wenst dan kom je er zogenaamd "bedrogen" uit, maar dan heb je misschien ook wel een beetje een domme aankoop gedaan.
Ik wist dit van te voren; echter door het gebrek aan 16:9 oled de keuze gemaakt. Zoals ik reeds aangaf ben ik er uiterste tevreden mee.
79.38 cm breed voor de 34inchultra en 59.77 cm voor de 27inch
[Reactie gewijzigd door Ghostrider op 22 juli 2024 14:47]
-Productiviteit - Fijner, twee excels naast elkaar is geen probleem.
idem, excell waar ik tenminste meer dan 50 rijen in 1 keer kan zien.en (ik overdrijf) niet enkel de formule bovenaan. Trouwens, op mijn 30" 16:10 passen ook makkelijk 2 excels naast elkaar.
-Gamen (MMORPG) - Fijner, alle schermpjes aan de zijkanten.
again, je kan maar amper in de verte kijken tenzxij je camera perfect horizontaal staat.
-Gamen (Single player) - Fijner , wijdere scherm zorgt voor meer immersie.
je ogen kunnen niet makkelijk meer scherp stellen op de edges dus dan zit je constant je ogen, hoofd én je muis te bewegen. PS, overschat niet hoe klein je echt goeie centrale visie is.
-Films kijken - Fijner, geen zwarte balken.
Veel te klein, dan kijk ik wel op mijn TV vanuit mijn luie zetel ipv achter een pc monitor.
Daarenboven.. youtube, allemaal zwarte randen.. Dat kijk ik veel meer via mijn monitor.
Tis maar wat je fijn vindt. Ik heb beide gehad en ik vind 27'' toch wel echt de max voor een beetje serieus gamen, uitzonderingen zoals sims daargelaten.
Er is een reden dat ze in de pro gaming scene altijd op 24'' of 27'' spelen. Met een gemiddelde afstand tussen speler en monitor moet je gewoon niet groter dan dat willen. Dan zit je namelijk constant met je hoofd te draaien. En je hoeft natuurlijk niet per se een pro gamer te zijn om gewoon goed te willen spelen.
Uiteraard is het 'immersive' aspect veel beter op een ultra wide. Dus voor zeer casual gamen kan het beter bevallen.
Dat doe ik niet, want dat soort afmeting schermen zijn over het algemeen ook van een andere orde in prijs, en daarom alleen al (imo) niet te vergelijken. Als je gaat vergelijken moet je dat (again, imo) wel doen met producten uit ongeveer dezelfde categorie, en dan ultrawides vergelijkt met normale breedbeeld schermen, zijn die ultrawides over het algemeen maar zielig klein (minder hoog), ondanks ze in het zelfde gebied van prijs en screen-estate zouden moeten zitten.
Minder kabels; Je hebt meestal 1 kabel (mits het USB-C is en de monitor via USB-C ook upstream doet)
Neemt minder ruimte in beslag; 2 monitors van 27" met een grote voet heb je niet veel ruimte meer op je bureau
Audio / video bewerking; meer horizontale ruimte, zodat je minder hoeft te scrollen door je timeline
Sinds mei vorig jaar ben ik ook om naar een 34" ultrawide (MSI MPG Artymis 343CQR) en wil echt niet meer terug naar een MMS.
Het is echt fijn om 1 scherm te hebben en geen balkje te hebben in het midden van je gezichtsveld. Daarnaast ziet het er ook iets mooier uit en zorgt het ervoor dat het niet te rommelig is op mijn bureau.
Ook kan je nog bij de meeste ultrawides PbP (Picture-by-Picture) gebruiken, alleen wordt de beeldverhouding heel anders. Bij 34" ultrawide kom je richting de 4:3 verhouding. Zou je toch PbP willen maar dan met 16:9 verhouding, dan kom je bij de super ultrawides die een aspect ratio hebben van 32:9
De curve is vaak het grote verschil; met 1000R curve heb je tjdens het gamen het gevoel dat je erin zit, maar met office en web browsing kan het soms voor je ogen wel wennen zijn.
Zo te zien hebben alle 3 de schermen een 1800R curve. Wat het testen wel makkelijker maakt, gezien de curve een grote rol speelt met hoe je naar het scherm kijkt.
Helaas kan (of wil) niet iedereen wennen aan de curved ultrawide's, maar diegenen die zijn overgestapt, vragen zich wel af waarom ze de stap niet eerder hebben gemaakt
Het nadeel van de LCD-VA panelen die in de huidige ultrawides zitten, is o.a. backlight bleeding en dat er soms zwarte beelden meer grijsachtig uitkomen, afhankelijk van de invalshoek van een lichtbron (bureaulamp, zon, etc.)
Zodra de (QD)-OLED gaming monitoren goedkoper en beter worden, zou dat evt. wel een overstap waard zijn.
Dit artikel gaat over gaming monitoren, dus het is heel goed mogelijk dat u voor kantoorwerk andere voorkeuren heeft. Persoonlijk werk ik ook liever met 2*32“ 4k dan met 1 keer 38“, maar tijdens mijn werk speel ik ook geen games.
Omdat lang niet alle spellen er goed mee om gaan om maar iets te noemen. En zeker niet alleen oude.
Had een 32:9 Samsung oddessey. Maar ben weer terug op 16:9 vanwege dat ontzettend vervelende stretch. En ik miste gewoon echt wat in de hoogte. Vind ik persoonlijk veel storender als wat minder breedte. Zit dus op OLED tv als scherm. Met de 4K resolutie en powertoys om het scherm in te delen is ook roductiviteit prima te doen.
Ja, de zwarte randen met films zijn weer terug. Tv series daarintegen zijn veelal in 16:9. Daar wint de tv het dan weer.
Lang verhaal kort, ultrawide is niet alleen maar pluspunten.
Hoewel ik sinds het eerste moment fan ben van m'n curved ultrawide, ben ik toch een beetje van mening veranderd, bij een 16:9 monitor krijg je, zoals photonman ook zegt, gewoon extra verticale ruimte.
Grappig dat je excel sheets noemt, want mijn primaire reden voor een ultrawide was dat ik één sheet 3440 pixels breed kan maken omdat 2560 niet genoeg was. Twee sheets naast elkaar kan prima op twee monitoren, dan heb je toch geen last van de bezels. Trouwens, twee sheets naast elkaar op zo'n scherm betekend dat ze maar 1720 pixels breed zijn, dat is minder dan FHD.
In gaming kan ik me wel voorstellen dat het minder immersief is, maar aan de andere kant hoef je je niet meer te storen aan de zwarte balken in cutscenes die in mijn ervaring meestal nog gewoon 16:9 zijn. En als je in het spel je FOV in kunt stellen, kun je toch precies hetzelfde effect krijgen? (als je monitor net zo breed is)
Wat betreft films kijken verbaasd me altijd dat dat als argument genoemt wordt. Kijken er echt zoveel mensen films op hun computer ipv op TV? Ik kijk alleen video's op m'n PC als ik daarnaast nog iets anders aan het doen ben. Als ik een film ga kijken zit ik toch liever op de bank ipv achter m'n bureau.
Of ultrawide ooit standaard wordt? Ik vraag het me af, want een boel fabrikanten moeten dan eerst met de prijzen gaan stunten voordat er genoeg verkocht zijn om de videomakers er van te overtuigen hun content in widescreen format aan te bieden.
Snap niet waarom de standaard niet al langer naar ultrawide is gegaan
Om dezelfde reden dat Battlefield 2 pas heel laat officieel 16:9 ging ondersteunen: er moet voldoende gebruikerspopulatie zijn wil het de moeite lonen, nog los dat het bij standaardondersteuning gevolgen kan hebben voor hoe je het scherm indeelt.
Bij Battlefield was daarnaast nog een deel van de argumentatie dat je met een breder scherm meer zag dan 4:3 gebruikers, iets waar ik het nog steeds mee eens ben.
Daarnaast zijn er praktische (wat kan ik kwijt op mijn bureau) en economische bezwaren (ultrawide kost nogal wat als je wat leuks wil).
En dan hebben we nog niet eens over het gebrek aan begrip van veel mensen van iets als aspect ratios.
[Reactie gewijzigd door skullsplitter op 22 juli 2024 14:47]
Omdat de standaard dus NIET naar ultrawide is gegaan, dus 90% van de games die ik speel + mijn PS5 die ik er op aan zou sluiten hebben van die lelijke overduidelijke zwarte vlakken ernaast, en minder performance voor op PC maar dat is ietsjes minder probleem voor mij.
Heb een 21:9 1080p scherm die ik had gekocht toen ik net een game PC had maar daar kreeg ik dus al die problemen mee, is dan wel top voor films.
Ultrawide wil ik idd niet, maar zou ik nog mee kunnen leven. Het curved gedoe hoef ik echter niet, dat is voor mij een no go (heb er meerdere uitgetest en vind het niks).
Dan moet je nog wachten; Ultrawide levert momenteel betere yields op uit de materialen.
Vooral met oudere games is het nog wel eens hit or mis met de FOV. Oudere games geven vaak een lagere FOV mee; je ziet dan dus minder hoogte. Terwijl je meer breedte zou verwachten te zien.
[Reactie gewijzigd door Ghostrider op 22 juli 2024 14:47]
Heb je daar een bron van (de betere yields)? En betere yields zijn één ding, de vraag ernaar een ander.
Volgens mij zijn alle productieprocessen en ontwerpen (op dit moment in ieder geval) geoptimaliseerd voor 16:9. Dat schaalvoordeel (lagere prijzen) hebben ultrawides niet. Ik vraag me af of en wanneer je per pixel evenveel zal betalen als voor een 'normaal' scherm.
Heb momenteel een 34" ultrawide en ben het hier wel mee eens. De beperkte hoogte is toch een groot minpunt in desktop gebruik. Zeker omdat het 30" scherm dat ik hiervoor gebruikte flink hoger was. Als je een 24" of 27" scherm gewend was is dat wellicht minder belangrijk.
Het blijft spijtig dat geen enkel 16:9 panel beschikbaar is tussen de 31" en 43" maten. Dat laatste is wel érg groot en ook met 4K kom je dan bijna onder de 100 PPI. En dat terwijl er in de 20-30 range van alles te vinden is.
heb zelf al lang tijd Dell Alienware AW3423DW 1189 euro ( korting voor eerst 100 mensen 132 euro )
vind zelf super en heb totaal geen spijt van alleen die fan die in zit is wel minder. misschien keer RMA doe en als ik zie hoe veel uur per dag ik hem aan heb staan ivm ik maar 2x12 uur werk in weekend en 5 dagen per week vrij ben en speel veel game en heb tot nu toe totaal geen burn in.
vraag me af hoe fan is bij Dell Alienware AW3423DWF
[Reactie gewijzigd door Motaro op 22 juli 2024 14:47]
Ik heb mijn eerste AW3423DWF terug moeten sturen, omdat er een productie fout in zat. Soms zette ik het scherm aan en dan begon hij als een gek te blazen. Er zit dus wel degelijk een fan in.
Scherm werd netjes door Dell binnen 2 dagen al omgeruild voor een ander en met deze heb ik dat probleem niet. Ik hoor niet dat er een fan in zit.
De DW heeft 2 fans. 1 van het scherm en 1 van de gsync module. Bij de eerste firmware versies, ging de fan sneller aan en zou die ook vlug veel lawaai maken.
Ik heb zelf een DW met firmware versie 1.3 en heb de fan nog maar 1x weten draaien, na lang, een vol beeld met veel heldere wit te hebben op staan. Tijdens of na een HDR film te zien, of gewoon gebruik heb ik de fan nog nooit weten draaien.
Spijtig genoeg kan je de firmware zelf niet updaten en moet het scherm opgestuurd worden en doen ze het enkel gratis, indien er een echt probleem blijkt te zijn dat opgelost wordt met firmware update.
Ik ben sinds een week een tevreden bezitter van de AW3423DWF. Met een stille pc vond ik het een groot argument om niet de DW aan te schaffen omwille van de commentaren over de fan. Het klopt dat de DWF ook nog een fan heeft, maar niet de beruchte fan uit de DW voor diens Gsync-module.
Uiteindelijk de sprong gewaagd toen de monitor beschikbaar werd in een betere webshop die ik uit ervaring wel vertrouw (in het geval dat ik zou retourneren). Maar gelukkig: ik heb de fan in de DWF nog niet gehoord, zelfs niet na 6 uur gebruik. Ik las ook berichten over sommigen die coil whine noemden wanneer de RGB verlichting benut werd: ook hier geen last van, mijn DWF is alleszins stil. Er zullen natuurlijk wel productieverschillen zijn, keer op keer weer een lot uit de lotterij...?
Het blijft een enorme bak geld voor een 34".
Ik ben dan toch benieuwd hoe de verschillende normale 34" schermen zich verhouden tov deze QD-OLED's. Er zijn op moment zelfs 144hz schermen voor 349,- te vinden, en de oud vertrouwde LG 34GN850 is op amazon zelfs (maar) 609,-. Een van de beste IPS game schermen op de markt.
Tussen 450 en 600 euro zijn een legio 34" VA en IPS schermen met allemaal heel goede reviews... genoeg keus dus aan de midrange kant van de ultrawide schermen.
Ik game behoorlijk veel als gepensioneerde met veel vrije tijd. Het is maar wat je gewoon bent, nu ik sinds enkele maanden op 100hz speel valt het me op als ik terugschakel naar 60hz maar vind het niet echt storend. Mensen hebben jarenlang op consoles gespeeld aan 30fps en pas sinds kort doen die 60fps en dan nog met truukjes soms.
In mijn ogen is het perse op 240hz willen spelen een beetje als een fietser die persé een racefiets van 10000€ wil omdat die wat lichter is maar zelf 20kg teveel weegt.
Als ik al de nadelen van oled bij mekaar optel: Peperduur, rekening houden met burnin, knipperen, grijzig zwart bij omgevingslicht, lagere levensduur, na 4u vijf minuten niet verder kunnen (ja zeker fantastisch voor serieus gamen), onechte kleuren… Wat blijft er dan over? Oh hdr waarbij je verblind kan worden, en minder latency waarvan ik zeker ben dat geen kat ze echt kan aanvoelen, geweldig!
"Peperduur" is erg relatief. Een goede monitor gaat meerdere systemen mee, en met vanaf 1000 euro voor de Alienware valt dat nog best mee voor een topklasse monitor.
Rekening houden met burnin mag. Maar Dell en Corsair geven gewoon netjes 3 jaar garantie op burnin. En mijn Philips OLED gaat nu al 5 jaar mee zonder enige tekenen van burnin.
Grijs bij omgevingslicht ligt aan de implementatie van Samsung, en is geen algemene OLED eigenschap. De LG 27" heeft hier bijvoorbeeld geen last van.
"Onechte kleuren". Waar haal je dit vandaan? De meeste OLED schermen kun je instellen op een zeer accurate weergave. Wat is daar dan nog onecht aan?
Sorry, maar je verhaal klinkt een beetje als een rant.
Ik had het over de colorfringing op de tekst. Een scherm zou inderdaad meerdere systemen mee moeten gaan en daarom stelt die 3 jaar garantie tegen inbranden juist niks voor. Wat ga je doen als na 5 jaar blijkt dat ondanks er constant rekening mee te moeten houden je scherm toch ingebrand is? Nog 10 jaar zitten tandenknarsen of opnieuw naar je buidel tasten?
Ik heb momenteel een Acer X34 uwide met een IPS LCD, en ik vraag me af in welke mate deze QDOLED's een betere beeldkwaliteit bieden. Vooral dat grijzig zwart bij omgevingslicht geeft me niet direct vertrouwen...
het is een smak geld, maar ik ben van een LG 27GN850 geupgrade naar de Alienware AWF3423DWF en het is wel echt een aanzienlijk verschil qua kleuren en met name zwart natuurlijk
Ik gebruik het scherm puur voor gaming en zou nooit meer terug willen naar een IPS of VA paneel.
Of jij dit het geld waard vindt, is natuurlijk iets wat je zelf moet beslissen. Ik heb er absoluut geen spijt van
[Reactie gewijzigd door Wes1987 op 22 juli 2024 14:47]
OLED blaast IPS op alle fronten weg als het gaat om donkere content. Dat ziet er gewoon niet uit op IPS. Qua kleuren etc doet een goed IPS paneel niet onder voor OLED. Speel je bijvoorbeeld games als Dead Space of Diablo 4 dan wil je gewoon een OLED en komen de genoemde IPS panelen niet eens in de buurt. Speel je enkel kleurrijke games of boeien zwartwaardes / donkere details je niet dan is IPS meer dan prima.
Als nieuwe bezitter van de Alienware DWF uit deze review kan ik de vergelijking wel maken. Ikzelf kwam van een 16:10, 27", 60Hz scherm. Vrienden van mij hadden reeds 34" 144Hz ultrawide's dus ik wist wel wat ik mistte.
Mijn conclusie: Het grootste verschil voor mij was simpelweg het ultrawide 34" formaat en de hogere framerate (ik kwam van 60Hz). Dus om op je vraag te antwoorden: koop gerust een "normale" goedkope 34" ultrawide met hogere refreshrate! De meerwaarde van OLED is leuk, maar betekende voor mij alleszins niet dé grootste meerwaarde. Vooral als je weinig/geen HDR-content benut want enkel dan vind ik het OLED scherm pas écht tot zijn recht komen.
[Reactie gewijzigd door Terrestraeon op 22 juli 2024 14:47]
dank je wel voor je reactie. Het is idd lastig keuzes maken in het uitgebreide landschap van ultrawide's.
Ik heb nu een ultrawide IPS met een refresh van 60hz. Ik ben zeer tevreden over de kleurweergave, maar zou graag de stap naar een hoger refresh maken.
QD-OLED staat echt wel (een keer) op de wensenlijst, maar ik wil ook nog een nieuwe GPU.
Ergens moet ik keuzes maken. Ik ben dus ook erg benieuwd naar het verschil van 60hz naar 144hz
Met die Samsung scheelt het je weer stroom als je via de monitor netflix kijkt of iets anders en je kan vanuit je bed of een andere plek makkelijk kijken zonder op te hoeven staan om te switchen of volume te regelen. Ik zie er wel een markt in voor los gebruik.
Die Alianware lijkt me met 157hz config inderdaad de beste monitor en ook nog eens doe goedkoopste van de 3.
gevolgd door die van Samsung als je geen tool wil gebruiken voor 10 bit, hdmi 2.1, usb-c en smart functies voor rechtstreeks streaming. hier betaal je iets meer dan € 100 extra voor.
Die van MSI lijkt mij niet interessant. en ook nog eens het duurste.
De 3 schermen krijgen de opmerking: zwart wordt grijzig bij omgevingslicht.
Zelf heb ik hier nog niets van gemerkt.
Er zijn reviews langs gekomen, waar er na verder testen door opmerkingen van gebruikers, boven is gekomen, dat de grijzige kleur werd veroorzaakt door de studioverlichting die men gebruikt voor de videoreview en dat men er eigenlijk geen last van had in normaal omgevingslicht zoals kantoor of bureau verlichting.
ik ben al 2 maand aan het twijfelen over de Dell, maar kan het niet over mijn hart krijgen om het aant te schaffen. Gamen en werken met schrik voor burn in doe ik niet graag in mijn ontspanningsperiode. Ik vrees constant stress te hebben gewoon door de burn in, ik vrees dat ik dan "maar" in een lager segment moet kijken
[Reactie gewijzigd door dolly op 22 juli 2024 14:47]
ja, maar het gedoe van terug sturen vind ik beu, en tot voor kort was deze niet officieel beschikbaar in BE.
maar vooral constant de stress om het erger te maken, maar een terecht punt
:fill(white):strip_exif()/i/2005473902.jpeg?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2005670592.png?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2005485952.webp?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2005085714.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005084024.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005085720.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005085722.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005085724.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005085726.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689316.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689350.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689352.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689354.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689286.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689288.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689296.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689290.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689292.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689294.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689298.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689300.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689302.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689304.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689306.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689308.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689310.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689312.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689314.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689330.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689320.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689322.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689324.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689326.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689328.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689332.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689334.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689336.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689338.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689340.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689342.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689344.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689346.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689348.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689356.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689358.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689360.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689366.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689368.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689370.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689372.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689364.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689362.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689376.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689378.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689380.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689382.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689384.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689386.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689388.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689390.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689374.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2004093654.png?f=imagemedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2005473902.jpeg?f=thumbmini)
:strip_exif()/i/2005670592.png?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/2005485952.webp?f=thumbmini)
:strip_exif()/i/2005689824.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689826.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689864.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689866.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689914.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689916.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689828.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689832.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689870.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689874.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689924.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689918.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689838.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689842.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689878.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689882.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689930.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689932.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689886.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689890.jpeg?f=imagegallery)
/i/2005689844.png?f=imagegallery)
/i/2005689848.png?f=imagegallery)
/i/2005689846.png?f=imagegallery)
/i/2005689892.png?f=imagegallery)
/i/2005689894.png?f=imagegallery)
/i/2005689898.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689934.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689936.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689938.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689278.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689280.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689282.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689852.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689854.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689856.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689904.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689906.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689902.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689942.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689944.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005689946.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2005670592.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2005473902.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2006301972.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2005990418.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2005485952.webp?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2005716728.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2004856220.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2005417346.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2005265788.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2005128252.jpeg?f=fpa)
/i/2004911352.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004862418.jpeg?f=fpa)
/i/2004828994.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004850722.jpeg?f=fpa)
/u/313905/crop67cafe3a4bc49_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/624557/crop5fda1050278f3_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44466/0115455001290429971.gif?f=community){kind=small}
/u/284549/crop5c8c1d3ca48d4.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/151537/crop5db7498ca4eda_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/188660/crop5f2cf04fcad13_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/363845/tgrey.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/361253/8c7870cbb9ccfe37b1f0b796a7a93c23.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/10785/crop578f51da1fbfc_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/423195/th_MBI_avatar_60x60.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/531258/crop63667c21b6af9.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/103853/Clipboard02.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/8422/waarschuwing.gif?f=community){kind=small}
/u/111174/sachiel-small.png?f=community){kind=small}
/u/435733/crop56a635a57b001_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/90301/crop57d02ccab5f24.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/28600/skull-night2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/298977/ava.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/158486/crop57bccdb61466a_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/297796/Cryptum60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/145363/twforum.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/21712/crop668d500bcc980_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/331213/crop56ef13408ff38_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/462612/crop6020053f65e61_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/115520/crop5def67c595741_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/91126/icon1.jpg?f=community){kind=small}