Vaak wordt genoemd dat zon en wind energie niet consistent is.
(..)
Dus we hadden heel veel fosiele brandstof kunnen besparen mits we nu genoeg capaciteit in zonne en windenergie hadden om deze energie om te zetten in voor ons bruikbare energie bijvoorbeeld electiciteit of waterstof.
(..)
De wind waait en zon schijnt echt heel veel alleen niet continue, Met voldoende opvangcapaciteit (..)
In plaats van "consistent" zou ik zeggen "betrouwbaar", dat geeft het probleem wat duidelijker aan. Dit wordt vaak aangeduid met het begrip "basislast"; de hoeveelheid electriciteit die altijd toch wel wordt verstookt ("gemiddeld - fluctuatie" dus). Dit gaat om zeer grote hoeveelheden energie; die bufferen is gewoon niet te doen. Momenteel worden hiervoor vooral (als ik me goed herinner) kolencentrales gebruikt; die op- en afregelen kost erg lang, maar dat maakt niet uit, want ze leveren alleen de basis. Daar bovenop komen de gascentrales die wel snel bij te regelen zijn en dus fluctuaties kunnen opvangen.
Het probleem met zonne- en windenergie is dat ze niet op commando te sturen zijn, waardoor je nog steeds centrales nodig hebt die zeer snel bij te regelen zijn; ze moeten immers zowel de fluctuaties in het aanbod
als in het verbruik compenseren.
Maar gezien de ontwikkelingen van bijvoorbeeld lithium polymer accus die inmiddels al een capaciteit hebben bereikt (in het laboratorium) van 2 kWH per kilo) Dan zou het toch mogelijk moeten zijn in elke windmolen of in de grond bij elke windmolen een flink aantal kubieke meters aan accu te hebben. Of het opslaan als waterstof of in een andere energie drager.
Een tijdje geleden stond in een of ander technologie-blaadje dat er op Aarde niet eens voldoende lithium aanwezig is om voor iedereen een auto met li-ion accu te maken. Waar ik dat precies gelezen heb kan ik even niet terugvinden, maar het
Wikipedia-artikel heeft het over "35 million tonnes", oftewel minder dan 6 kg per persoon bij de huidige wereldbevolking. En lithium heeft nog een boel andere toepassingen dan alleen li-ion accu's (scroll naar beneden in dat Wiki-artikel).
Windmolens staan vaak ver van huizen af dus je kunt enorme energiedichtheden toestaan zonder dat er gevaar is voor de omgeving. (zoveel energie kan een enorme brand/explosie geven. Zo een energie opslag zou ook kunnen per windmolenpark. Bijv onder water als het een park is in zee.
Vanwege het zog dat een windmolen creëert kunnen ze niet dicht op elkaar staan. Voor de grote molens zit je al snel op (een paar) honderd meter tussenruimte. Verder lijkt het me een erg slecht plan om potentiële bommen onder water op te slaan; kijk maar naar dieptebommen (je hoeft een onderzeëer echt niet te raken, min of meer in de buurt is goed genoeg; de drukgolf richt in een enorm gebied schade aan).
(de) buffer moet dan zo groot zijn dat er bijv in 99% van de tijd in onze energiebehoefte wordt voorzien.
Ehm, je vindt het acceptabel om 1% van de tijd (ongeveer 15 minuten per dag) zonder stroom te zitten...!?
En in uitzonderingen zal er toch nog een fossiele centrale nodig zijn. ( maar die uitstoot zal dan gemiddeld dus verwaarloosbaar zijn)
Afhankelijk van het type centrale heb je daar helemaal niks aan omdat het vele uren kan duren (tot meerdere dagen, vanuit de stand "helemaal uit") om zo'n centrale op te starten.
--Andere manieren om stroom op te wekken die er uiteindelijk zullen moeten bijkomen, maar waar ook meer onderzoek naar moet worden gedaan.
Zelf ben ik ook een voorstander van kernfusie. Hoe graag we het ook zouden willen, zelfs
de meest optimistische verwachtingen gaan uit van een eerste fusie-centrale in 2050.
Gaten boren ("geothermische energie") wordt al toegepast. Met de huidige stand der techniek zijn er helaas niet genoeg plekken waar aardwarmte dicht genoeg onder de oppervlakte licht om interessant te zijn. Hoeveel verbetering van boortechnieken er nodig is om dit praktisch toepasbaar te maken kan ik niet zeggen.
--Maar toch gaat de ontwikkeling niet echt zo snel, hoe zou het komen?
Van de huidige grote producenten van fossiele brandstoffen (even kort door de bocht: de OPEC) hoef je inderdaad geen grote R&D-uitgaven aan alternatieve energie te verwachten. Voor andere landen (zeker grootverbruikers met relatief weinig eigen fossiele reserves, met op de eerste plek de VS) geldt natuurlijk iets heel anders. Probleem is echter dat dit soort projecten nou eenmaal gruwelijk lang duren. Door er (zowel per jaar, als in totaal) meer geld in te pompen zou je dat misschien enigszins kunnen verkorten, maar het zal altijd lang blijven duren, daar is niks aan te doen.