Een Amerikaanse rechter heeft geoordeeld dat het beschikbaar stellen van bestanden neerkomt op het verspreiden ervan. Dit betekent dat het via filesharing aanbieden van auteursrechtelijk beschermde bestanden strafbaar is.
Rechter Kenneth Karas deed zijn uitspraak in een zaak die de Riaa in 2005 had aangespannen tegen Denise Barker. De Riaa was erachter gekomen dat er vanaf haar ip-adres 611 muzieknummers werden aangeboden. Een aanzienlijk deel daarvan viel onder het auteursrecht van bij de Riaa aangesloten platenmaatschappijen en de organisatie beschuldigde haar dan ook van het schenden van auteursrecht.
Barker vond dat hier geen sprake van was. Ze had de muziek aangeboden, maar de wet verbiedt alleen het verspreiden ervan. Aangezien de Riaa zoals gewoonlijk geen bewijs had overlegd dat de muziek ook daadwerkelijk gedownload was, vond ze dat de organisatie helemaal geen geldige aanklacht had. Ze vroeg de rechter dan ook om de zaak niet-ontvankelijk te verklaren.
Dit verzoek heeft rechter Karas echter naast zich neergelegd. In een gisteren openbaar gemaakte beschikking oordeelt hij dat het aanbieden van muziek op zich al een schending van de wet is. In de motivatie gaat Karas uitgebreid in op de jurisprudentie en de wettekst en concludeert hieruit dat het aanbieden van bestanden via filesharing neerkomt op het publiceren ervan, en dat dat weer neerkomt op verspreiding. Hij oordeelde dan ook dat de Riaa de rechtszaak mag voortzetten.
Met deze uitspraak is Denise Barker nog niet veroordeeld, maar haar positie is wel verzwakt. Het vonnis is ook van belang voor aangeklaagden in andere filesharingzaken: de Riaa dient zijn aanklachten altijd in op basis van aangeboden muziek, omdat het bewijs dat derden deze ook daadwerkelijk gedownload hebben, niet makkelijk te leveren is. De zaak tegen Denise Barker is de eerste waarbij de rechter uitgebreid op dit aspect ingaat, en de Riaa is begrijpelijkerwijs zeer tevreden met de uitspraak.
De Electronic Frontier Foundation had in een steunverklaring nog naar voren gebracht dat de Copyright Act alleen van toepassing zou zijn op materiële zaken, zoals boeken en grammofoonplaten, en niet op digitale muziek. Aangezien de gedaagde dit punt niet in haar verzoek had genoemd, ging de rechter hier echter verder niet op in. Tenzij Denise Barker alsnog schikt met de Riaa, zal de rechtszaak worden voortgezet, waarbij wellicht later nog aandacht aan dit aspect zal worden geschonken.