Mashboxx, het p2p-bedrijf van voormalig Grokster-eigenaar Wayne Rosso, heeft een deal gesloten met EMI om de muziek uit diens catalogus op legale wijze via zijn p2p-systeem beschikbaar te maken. Het bedrijf heeft al contracten getekend met Sony BMG en Universal, en heeft de onderhandelingsrondes met Warner afgerond. Daarmee is het dicht bij het punt dat de catalogi van de vier grootste platenmaatschappijen door Mashboxx aangeboord mogen worden. Momenteel wordt er een bètalancering van de p2p-dienst van het bedrijf voorbereid.
Mashboxx zal een p2p-client lanceren die ook verbinding met andere netwerken zoals dat van Gnutella kan maken. Gebruikers kunnen volledig gratis nummers downloaden zolang die niet door een van de bij Mashboxx aangesloten labels is 'geclaimd'. Is dat wel het geval, dan wordt het bestand van een 'vingerafdruk' via de technologie van Snocap voorzien, en is de song vanaf dat moment nog slechts vijfmaal volledig af te spelen. Daarna blijft slechts een preview van dertig seconden over totdat er voor 0,99 dollar een licentie voor het nummer wordt aangeschaft. Die stelt de luisteraar in staat om de song zevenmaal op cd te branden, op vijf computers af te spelen en naar een ongelimiteerd aantal Windows Media-ondersteunende draagbare muziekspelers over te pompen. Vermoedelijk wordt een en ander bereikt door een van drm voorziene versie via een reeks snelle servers beschikbaar te maken, en wellicht ook reeds aanwezige onbeschermde versies van het nummer in de Mashboxx-client te blokkeren. Hierbij is niet duidelijk of dat uitsluitend op basis van kenmerken zoals de bestandsnaam en de lengte zou kunnen of dat een niet gefingerprinte song binnen de Mashboxx-applicatie toch met een bepaalde nauwkeurigheid te herkennen is.
Rosso is twee jaar bezig geweest met bouwen aan Mashboxx en de omliggende licentiestructuur, en zegt veel aan zijn contacten met Sony BMG-ceo Andrew Lack te danken te hebben. Nog tijdens zijn Grokster-dagen - waar Rosso overigens wegging voordat de ergste juridische klappen vielen - werkten Rosso en Lack samen aan een oplossing voor het probleem van illegaal filesharen. Rosso's idee daarbij was dat de platenmaatschappijen niet bestreden moesten worden, maar dat er in samenwerking met hen naar een levensvatbare oplossing gezocht moest worden.