Rechter oordeelt in rechtszaak Privacy First dat UBO-register mag blijven

Het UBO-register mag blijven bestaan. De rechtbank heeft een vordering van Privacy First tegen het register afgewezen. De stichting wilde dat het Ultimate Beneficial Owners-register werd stopgezet omdat het de privacy zou schenden, maar volgens de rechter is het veilig en effectief.

De rechtbank in Den Haag sprak zich uit over een vordering van Privacy First. Dat had bij de rechter gevraagd om het stopzetten van het UBO-register, een Europese databank waarin de belanghebbenden van organisaties staan. Het register is onderdeel van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme en is ook bedoeld om precies die misdaden tegen te gaan.

Privacy First voerde een rechtszaak waarin het eiste dat de verplichting om gegevens voor het UBO-register via de KvK te verstrekken, zou worden stopgezet. Volgens Privacy First gaat het register in tegen Europese grondrechten en zitten er verschillende fundamentele kwetsbaarheden in het register. Zo zouden er veel meer instanties en autoriteiten toegang hebben tot de data dan proportioneel is. Ook zou er 'geen dwingende noodzaak' zijn voor het register, en had de stichting angst dat de gegevens via een datalek op straat konden komen te liggen en dat daardoor identiteitsfraude kon worden gepleegd.

De rechter gaat daar niet in mee. Privacy First beriep zich op een Europese uitspraak rondom de Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens, maar de rechter zegt dat die vergelijking niet opgaat. In die zaak had het Europees Hof van Justitie namelijk al geoordeeld over de illegitimiteit van die wet. Bovendien is het UBO-register wel degelijk nuttig, zegt de rechter. Er bestaat 'onvoldoende aanleiding voor twijfel aan de effectiviteit' van het register. Ook is er volgens de rechter geen grote kans dat de gegevens leiden tot datalekken. Wel werd in januari het Belgische UBO-register offline gehaald vanwege een mogelijk datalek. Privacy First zegt dat het nog naar het Europees Hof van Justitie wil stappen. "Ik verwacht dat die een streep door het UBO-register zet", zegt de advocaat van de stichting.

Door Tijs Hofmans

Nieuwscoördinator

18-03-2021 • 15:08

62

Reacties (62)

62
62
31
11
0
29
Wijzig sortering
Het UBO register is enorm belangrijk om witwassen en fraude tegen te gaan! De Kaaiman-eilanden constructies en de vele wantoestanden hebben hiertoe geleidt, dus snap niet dat Privacy First een dergelijk register wil afbreken? Het gaat namelijk ook over wie eigenaar is van ondernemingen die in eigen land natuurlijk gebruik maken van het belasting systeem daar dit een cruciale stap is in de financiering van de maatschappij. Daar kan je van op aan dat dit een geoorloofd gebruik is (wettelijk doel); gezien de vele fraude die naar boven gekomen is (en waarschijnlijk nog maar het tipje van de ijsberg is).

Een dergelijk register heeft trouwens meerdere doelen, niet in het minste heeft de aandeelhouder er ook belang bij. Wie bekend is met de wetgeving weet dat voor SRD II (shareholders right directive) het uiteraard veel gemakkelijk geworden is om als aandeelhouder deel te nemen aan proxy voting en zodoende hun rechten uit te oefenen. Deze wetgeving sluit nauw aan bij de UBO verplichting en is erop gericht de aandeelhouders doelgerichter te laten deelnemen in het bestuur van de ondernemingen (zeker in corona tijden is het deelnemen aan algemene vergaderingen via proxy voting essentieel). CSD's en intermediaries spelen hierin een belangrijke rol en laten hierdoor toe om via een beveiligd systeem de aandeelhouders tijdig op de hoogte te stellen van hun rechten. Het afschaffen van een UBO zou dus ook voor de (legitieme) aandeelhouders hun rechten onder SRD II kunnen bemoeilijken.

Wat Privacy First ook vergeet is dat onder MiFID II al lange tijd de verplichting heerst om ELKE transactie in een beursgenoteerd bedrijf door te geven in de EA zone. Dit is uiteindelijk allemaal ter voorkoming van fraude, witwaspraktijken (samen met AML en Fatca) en bovenal het vermijden van een nieuwe financiële crisis (daar de NCA's inzicht te krijgen in de beleggingen op nationaal niveau en ook het blootgestelde risico correct kunnen inschatten). Sinds een aantal jaren is het trouwens ook verplicht om een beleggersprofiel aan te maken ter bescherming van de belegger.

Kortom, al deze wetgevingen, AML, SRD II, de UBO verplichting, MiFID II hebben een legitiem doel dat ons allen aangaat. Soms alleen al omdat het de aandeelhouders meer rechten verleent of banken aansprakelijk kan stellen voor het risico profiel van hun beleggingen. UBO registers passen in dat plaatje en ik vind het verspilling van energie om dit proberen onderuit te halen (want wie wint daar uiteindelijk bij?)
Hoewel ik het met je eens ben dat het identificeren van de UBO een doel heeft, toch een paar opmerkingen.
Een dergelijk register heeft trouwens meerdere doelen, niet in het minste heeft de aandeelhouder er ook belang bij. Wie bekend is met de wetgeving weet dat voor SRD II (shareholders right directive) het uiteraard veel gemakkelijk geworden is om als aandeelhouder deel te nemen aan proxy voting en zodoende hun rechten uit te oefenen. Deze wetgeving sluit nauw aan bij de UBO verplichting en is erop gericht de aandeelhouders doelgerichter te laten deelnemen in het bestuur van de ondernemingen (zeker in corona tijden is het deelnemen aan algemene vergaderingen via proxy voting essentieel). CSD's en intermediaries spelen hierin een belangrijke rol en laten hierdoor toe om via een beveiligd systeem de aandeelhouders tijdig op de hoogte te stellen van hun rechten. Het afschaffen van een UBO zou dus ook voor de (legitieme) aandeelhouders hun rechten onder SRD II kunnen bemoeilijken.
Ik begrijp niet helemaal wat het punt hier is en wat deze regelingen met elkaar te maken hebben, laat staan dat het afschaffen van het UBO register (niet het afschaffen van de UBO) de positie van aandeelhouders zou treffen. Daargelaten dat in dit soort situaties er waarschijnlijk al sprake is van een uitzondering, omdat je enkel een UBO bent als je méér dan 25% eigenaar/stemgerechtigde bent in een vennootschap. Beursgenoteerde benootschappen zijn sowieso al uitgezonderd van de verplichtingen van het UBO register, dus iedereen met aandelen van de beurs zal nooit geregistreerd raken.
Wat Privacy First ook vergeet is dat onder MiFID II al lange tijd de verplichting heerst om ELKE transactie in een beursgenoteerd bedrijf door te geven in de EA zone. Dit is uiteindelijk allemaal ter voorkoming van fraude, witwaspraktijken (samen met AML en Fatca) en bovenal het vermijden van een nieuwe financiële crisis (daar de NCA's inzicht te krijgen in de beleggingen op nationaal niveau en ook het blootgestelde risico correct kunnen inschatten). Sinds een aantal jaren is het trouwens ook verplicht om een beleggersprofiel aan te maken ter bescherming van de belegger.
Wederom, voor beursgenoteerde bedrijven geldt het UBO register niet. Ook op andere grond snap ik de link die je legt tussen het registreren van transacties en het openbaren van de UBO niet helemaal. Banken en betalingsdienstverleners zijn onder de Wwft sowieso al verplicht UBO informatie te verzamelen en te controleren op verdachte betalingen (dat dat niet goed lukt is een ander verhaal, zie ING en ABN), maar dat heeft niets te maken met een openbaar register waarin alle UBO's genoemd staan.

Een groot deel van de kritiek van Privacy First was overigens ook dat je als bestuurder van de plaatselijke voetbalvereniging of kerkgenootschap nu plots ook in een openbaar register te vinden bent. Dat is van een hele andere orde van grote dan vennootschappen.

Maar nogmaals, ik ben het ermee eens dat het UBO register wel een doel dient, maar een ander doel dan wat jij nu schetst.

[Reactie gewijzigd door Baps op 25 juli 2024 01:51]

Je vraag is terecht, op het eerste zicht lijken UBO-register en SRD II niet zoveel met elkaar te maken te hebben.

Echter, in de SRD II markt berichten (ISO20022) zit een stuk over de soort van eigendom en is eigenlijk een doorgedreven UBO register voor de issuer (emittent) om na te kunnen gaan wie nu eigenlijk de aandeelhouders van een bepaald bedrijf zijn. Het doel hierachter is ook dezelfde: eigendom van een bedrijf mag niet meer 'ondoorzichtig' zijn.

Indien het UBO register wordt afgeschaft staat de weg open voor ook de positieve kanten van SRD II in de weg te staan. Ik zie hier voornamelijk een argument in om toch maar weer geen transparantie te bieden.Zoals je weet kan een shell company ook eigenaar zijn van aandelen van een beursgenoteerd bedrijf. En als je geen UBO register hebt, weet je ook weer niet wie achter de shell company zit. Dan is je doel van SRD II al weer verpest, wat veel schadelijker is dan ene oplossing dienen te zoeken voor die paar uitzonderingsgevallen die nu in het UBO-register terecht komen die misschien op het eerste gezicht raar lijken (zolas de voetbalvereniging). Er is dus wel degelijk een niet mis-te-verstane link. Voetbalverenigingen en kerkgenootschappen kunnen trouwens ook aandelen aanhouden.. Dus ALLE rechtspersonen zouden transparantie moeten geven over het bezit van een bepaalde aandeelhoudersstructuur.

Mijn punt over de MiFID II transactie-transparantie draait eerder over het feit dat om fraude te voorkomen, er nu eenmaal transparantie nodig is over wie nu eigenlijk de begunstigde is (lees het eigendom krijgt) van een bepaalde transactie. Daar is niemand over gevallen. Het UBO register is mijns inziens hetzelfde legitieme doel en dezelfde gevoeligheid qua persoonlijke data, dus snap ik niet dat het UBO register als een potentieel gevaar gezien wordt voor de privacy?
Ik begrijp de link die je legt eerlijk gezegd nog steeds niet. Je haalt regelingen aan die zien op beursgenoteerde vennootschappen en financiële markten. Zodra er een beursgenoteerde vennootschap in de keten zit, geldt de verplichting tot het opnemen van een UBO niet meer. In het UBO register zul je dus geen gegevens vinden van zeg ABN AMRO of AkzoNobel. Die transparantie is immers al door andere regelingen gedekt (waaronder de SRD II en MiFID). Schaf je het UBO-register af, verandert er voor die verplichtingen dus helemaal niets. Wat wél in het UBO-register komt, is alles wat niet op de beurs wordt verhandeld. Je punt over Shell companies en het doel van het UBO-register is terecht (het tegengaan van witwassen is immers waarvoor de UBO in het leven is geroepen door de Wwft), maar dat heeft weinig met al huidige regelgeving als de SRD en MiFID te maken.
Voetbalverenigingen en kerkgenootschappen kunnen trouwens ook aandelen aanhouden.. Dus ALLE rechtspersonen zouden transparantie moeten geven over het bezit van een bepaalde aandeelhoudersstructuur.
Het UBO-register dient er niet toe om aan te tonen wie waarin aandelen houdt. Als je zoekt op de plaatselijke voetbalvereniging, zul je dus niet zien of die voetbalvereniging mogelijk ergens aandelen heeft (wat jij wel lijkt te suggereren). Je zult zien wie er ingeschreven staat als natuurlijke persoon (of personen) die het uiteindelijk voor het zeggen heeft. Dat is wat het UBO-register is.
Mijn punt over de MiFID II transactie-transparantie draait eerder over het feit dat om fraude te voorkomen, er nu eenmaal transparantie nodig is over wie nu eigenlijk de begunstigde is (lees het eigendom krijgt) van een bepaalde transactie. Daar is niemand over gevallen.
Transacties vallen niet binnen het UBO-register. Daar geldt de Wwft al voor, waarbij iedereen die meewerkt aan een transactie moet nagaan wie de begunstigde is en bij gerede twijfel een melding dient te doen. Ook daarvoor is een UBO-register dus niet relevant.

Het punt van Privacy First was dat voor verenigingen en familiebedrijven een UBO-register helemaal niet wenselijk zou zijn omdat de gegevens van Jan op de Hoek dan voor iedereen inzichtelijk zouden worden, terwijl hij gewoon voorzitter werd van zijn voetbalvereniging. En laat staan dat vermelding in het UBO-register bij zou dragen aan het bestrijden van witwassen. Of dat een terecht punt is of niet, laat ik in het midden. Maar dat was hun punt.
The general discourse concerning the Shareholder Rights Directive II (SRD II) is mainly concentrated on UBO registration and the UBO register[1]. However, SRD II is much more than that ‒ indeed, much of its implementation is coming into force on 3 September 2020.

As of September 2020, in Lithuania ‒ as in many other EU countries ‒ SRD II requirements related to an intermediary’s obligations towards both issuers and shareholders will have to be followed. According to government reports, Lithuania has already passed the necessary legislation and fully complies with transposition requirements.
bronhttps://www.bnt.eu/en/new...han-just-ubo-registration

Ik vond dat ik de link aardig had gelegd. UBO registers zijn nodig om te weten wie de eigenaar is van een bepaald bedrijf, zodra deze rechtspersoonlijkheid heeft kan deze namelijk eigenaar zijn van een ander bedrijf. Dat is hoe shell companies werken (misbruik van rechtspersoonlijkheid). SRD II is een uitbreiding op deze kennis en heeft dus wel degelijk een link met de UBO registers. Valt het één om wordt het ander veel minder bruikbaar...

Transacties vallen uiteindelijk wel onder het UBO register, zodra je via een transactie een bepaald aandeel verwerft heeft dat impact op je status als UBO? Ik vermoed dat je de materie niet helemaal doorgrondt.
Ik vermoed dat je de materie niet helemaal doorgrondt.
Ik val in herhaling als ik zeg dat SRD II ziet op beursgenoteerde vennootschappen en financiële instellingen. Twee Nederlandse artikelen over de SRD II:

https://www.debrauw.com/l...ed-companies-take-effect/

https://www.debrauw.com/l...with-voting-confirmation/

De link met het UBO-register wordt niet gelegd (met reden), want dat is niet aan de orde. De transparantieverplichtingen die de SRD II schept, zien op hele andere aspecten. Krachtens die transparantievereisten moeten institutionele beleggers (pensioenfondsen en verzekeraars) en vermogensbeheerders openbaar maken hoe zij deze betrokkenheid van aandeelhouders in de praktijk brengen. Dat heeft weinig met het UBO-register te maken. Ik heb overigens ook nimmer beweerd dat het UBO-register geen doel heeft. Mijn punt is dat de SRD II en Mifid regelingen hier alleen niets mee te maken hebben.
Transacties vallen uiteindelijk wel onder het UBO register, zodra je via een transactie een bepaald aandeel verwerft heeft dat impact op je status als UBO?
Nee. Het UBO-register registreert op geen enkele manier hoe jij aan je belang bent gekomen. Of je het hebt geërfd of hebt gekocht, dat maakt niet uit. De transactie zelf heeft niets met het UBO-register te maken, dat valt onder de wwft. Alleen het gevolg van een eventuele transactie wordt geregistreerd.
Dat contesteer ik toch niet?

Maar een voetbalvereniging kan OOK aandelen houden van een beursgenoteerd bedrijf en zonder UBO register zou dit de weg dus open zetten naar fraude omdat je posities kan opbouwen in een rechtspersoonlijkheid waarvan de UBO uiteindelijk niet gekend is.
Maar een voetbalvereniging kan OOK aandelen houden van een beursgenoteerd bedrijf en zonder UBO register zou dit de weg dus open zetten naar fraude omdat je posities kan opbouwen in een rechtspersoonlijkheid waarvan de UBO uiteindelijk niet gekend is.
Maar hier verandert het UBO-register om twee redenen niets aan. (i) aandelen van een beursgenoteerde onderneming wordt geen UBO van geregistreerd en (ii) er wordt niet geregistreerd welke aandelen je houdt. Er wordt per rechtspersoon geregistreerd wie de UBO is. Om bij de voetbalvereniging te blijven. Er wordt geregistreerd wie de UBO (in dat geval waarschijnlijk de voorzitter of mede-bestuurder) van de vereniging is, maar niet of de vereniging (of die bestuurder voor de goede orde) aandelen heeft in een andere rechtspersoon. Je kan in het UBO-register in Nederland ook alleen maar op rechtspersonen zoeken. Je kan dus niet inzien in welke rechtspersonen 'Pietje' een belang heeft opgebouwd. Daarvoor moet je specifiek weten om welke rechtspersonen het gaat. Vraag is dus of een openbaar register wel echt bijdraagt aan het bestrijden van witwassen en fraude als je enkel dat kan achterhalen. Maar om die vraag te beantwoorden is het nu nog veel te vroeg.
Klopt, maar het stemrecht verbonden aan de aandelen die een vereniging die aandelen aanhoudt wordt dus benut door de UBO's van deze vereniging. Vandaar dat het kennen van de UBO's van elke rechtspersoon wel bijdraagt aan het vermijden van fraude. Maar bon, goede discussie in elk geval :)
Anoniem: 162126 @Sjaaksken18 maart 2021 16:33
Omdat Privacy First (de naam zegt het al) privacy boven de voordelen die jij hier schetst plaatst. Dus ik snap niet waarom je dat niet snapt.

Daarnaast heeft "het vermijden van een nieuwe financiële crisis" weinig te maken met het UBO register.
Omdat Privacy First (de naam zegt het al) privacy boven de voordelen die jij hier schetst plaatst. Dus ik snap niet waarom je dat niet snapt.
Ik wel. Het was zo overduidelijk dat ze dit zouden gaan verbieden dat ze net zo goed hadden kunnen vragen of nummerborden op auto's verboden zouden moeten worden. Dat mijn grote probleem met deze club, Ik ben het met zeer veel van wat ze willen eens, maar ze zijn niet gericht op resultaat maar op newsberichten zoals hier.
Opvallend is wel dat je alleen maar interesse hebt in de voordelen. Dat er voordelen zijn is de discussie niet, wel dat er nadelen zijn. Nu kan een rechter die alleen juridisch wegen, maar om dan zelf ook maar selectief te doen lijkt me niet gepast. Wettelijk gaat het om overtuigend bewijs dat er voldoende aannemelijk is dat de nadelen relevant genoeg zijn. Wat jij lijkt te doen is de nadelen maar helemaal negeren om iets er mooi en voordelig uit te laten zien. Hoe doet dar recht aan voldoende rekening houden met wettelijke eisen dat zelfs als een register nodig is het wel redelijk is opgezet om fout gebruik te voorkomen? Of neem je dat maar voor lief omdat het je niet zo uit komt?
Misschien moeten we zien wie de UBO is van "Privcy First".
Kan gewoon een lobby zijn voor zakenlieden die weer geld willen witwassen. Of erger: terrorisme.
Bovendien is het UBO-register wel degelijk nuttig, zegt de rechter. Er bestaat 'onvoldoende aanleiding voor twijfel aan de effectiviteit' van het register.
Is dat niet een beetje een omgekeerde wereld? De uitbaters van het UBO-register zouden moeten aantonen waarom de betreffende gegevens nodig zijn, en hoe dat bijdraagt aan hun effectiviteit. Dat past ook veel beter in de gedachte achter GDPR.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 25 juli 2024 01:51]

Aangezien het register al aan de GDPR moet voldoen kun je er van uit gaan dat ze dat ook gedaan hebben. Vervolgens kan de logica voor proportionaliteit en noodzaak die ze voor GDPR aanvoeren in twijfel getrokken worden en in feite is dat wat PrivacyFirst hier doet.
Het register moet aan de GDPR voldoen, ja, maar de GDPR heeft omgekeerd ook een uizonderingsgrond voor het voldoen aan wettelijke verplichtingen. Omdat het UBO-register bij wet is ingesteld (en dus niet via een Algemene Maatregel van Bestuur of op aanwijzing van een minister) kan er dus een beroep gedaan worden op de GDPR-uitzonderingsgrond.

Het UBO-register is zelfs ingesteld naar aanleiding van een bindende EU richtlijn, dus Nederland moest die wet ook wel invoeren. Letterlijk uit het vonnis: "Zoals Privacy First zelf ook erkent, is het oordeel over de rechtmatigheid van een Europese richtlijn voorbehouden aan het HvJEU. "

Dat is best wel een hard vonnis over de advocaat van de Privacy First. "Jullie weten zelf ook dat jullie bij de verkeerde rechter zijn". Logische kostenveroordeling voor Privacy First, en die moeten ze meteen betalen.
Dat is best wel een hard vonnis over de advocaat van de Privacy First. "Jullie weten zelf ook dat jullie bij de verkeerde rechter zijn". Logische kostenveroordeling voor Privacy First, en die moeten ze meteen betalen.
Alleen kan je niet rechtstreeks naar het HvJEU. Je moet wel eerst langs de nationale rechter en je beste hoop is dan dat die rechter meegaat in het stellen van prejudiciële vragen. De rechter hier overweegt ook dat prejudiciële vragen een mogelijkheid zijn, maar wijst dat niet toe omdat er al gelijkluidende vragen uit Luxemburg aanhangig zijn (we zijn niet het enige land met problemen rondom het UBO-register). Waren die vragen niet aanhangig geweest, had het best gekund dat de rechter wel vragen had gesteld en men dus wel naar het HvJEU was gegaan.
Het is onderdeel van een EU-richtlijn. Daarnaast is een aanvulling eigenlijk op het Handelsregister zodat men na kan gaan of er niet iemand bij een bedrijf aan de touwtjes trekt in feite waar men al eerder mee te maken had (op een negatieve wijze?), of om te kunnen kijken dat er geen COI is.
Conflict of Intrest maar er zijn ook gewoon legio personen met wie je in de EU geen zaken mag doen. Die mogen zich natuurlijk niet achter een trust en Ltd constructie verbergen. Dat proberen ze wel natuurlijk en dan helpt dit register.
Hoe helpt dit register dan? Zou een crimineel echt te stom zijn om iemand anders als UBO op te geven maar ondertussen zelf van de inkomsten te profiteren? Dat zou wel heel bijzonder zijn.

Deze lijst zegt helemaal niets over wie er nu aan de touwtjes trekt bij een bedrijf, wie nu de échte UBO is. Het zegt alleen maar een bepaalde naam op papier is gezet, en niet meer dan dat.
De naam op papier waar een geldige ID voor nodig is... https://www.kvk.nl/inschr...-ubos-van-je-organisatie/

Je kan niet zomaar iemand daar voor opvoeren...
Voor een paar honderd euro zijn er genoeg mensen die even bij de KvK voor jou op hun naam een bedrijf inschrijven, maak je daar geen zorgen over.
Dat klopt maar als er in dat bedrijf in één keer 5 miljoen euro op de balans staat loop je wel een risico dat de eigenaar zegt: Dankjewel en doei. Ook is het vervelend als je katvanger ergens schulden maakt en een deurwaarder die goed lopende onderneming aantreft.
Nu gebeurt precies hetzelfde met geldezels.
Blijkbaar werkt dat prima, want het gebeurt nog elke dag.
Een geldezel krijgt maar heel even toegang tot het geld. Als de opsporing komt is het geld al weg.
In dit geval is het andersom: geef de geldezel een bedrijf en laat dat bij die geldezel staan. Die kan er dus gewoon mee aan de haal gaan...
Je denkt toch niet dat de stroman cq katvanger zelf ook maar iets te zeggen heeft binnen zo'n bedrijf of dat hij/zij toegang heeft tot bankrekeningen? Dat zou wel heel naïef zijn. Daarnaast kunnen de gevolgen vrij dramatisch zijn, dat is echt niet "een slechte beoordeling" maar eerder een pak slaag, pistool tegen je hoofd of erger.

En mocht er ooit ergens een deurwaarder opduiken, dan zijn de vogels al lang gevlogen.
Ik weet dat dat soort compleet hersenloze ezels bestaan. Maar men moet dus dan ook een volledige kopie van de ID afgeven. Als men zo stom is aan een willekeurig iemand de ID te geven voor wat geld, dien je tegen jezelf in bescherming genomen te worden met verplicht curatele.
Dan zijn mooie woorden, maar wat je hier beschrijft gebeurd alleen al in Nederland zeker 100x per dag. En de wereld is iets groter dan alleen Nederland.
Een geldig identiteitsbewijs is een paspoort, identiteitskaart, Nederlands rijbewijs of vreemdelingendocument.

Voorwaarden waaraan de kopie moet voldoen:

het BSN moet duidelijk te zien zijn
kopieer voor- en achterkant
kopieer in kleur
kopieer op ware grootte
de foto mag onherkenbaar gemaakt zijn


Het moet een in Nederland afgegeven document met de BSN of TIN er op zijn. Dwz, je kan niet een willekeurige idioot uit Colombia opvoeren tenzij die door de belastingregistratieprocedure voor Nederland heen gaat of zichzelf kan laten naturaliseren.
Ja, en? Een beetje stroman gaat keurig naar de KvK om daar persoonlijk al deze gegevens te brengen en het bedrijf in te schrijven. Daar krijgt hij/zij tenslotte voor betaald door de echte UBO.

Dit wordt al sinds jaar en dag dagelijks gedaan, daar gaat zo'n UBO register niets aan veranderen. Die heeft alleen impact op de goedwillende bedrijven, maar geen enkele impact op de criminelen.
Dit is natuurlijk onzin. Anders zou je als buitenlander nooit UBO in NL kunnen zijn. Een UBO kan prima een niet-ingezetene zijn, zonder Nederlands TIN nummer, of begrijp ik je verkeerd? Overigens in BSN onze equivalent van de TIN.
Zou een crimineel echt te stom zijn om iemand anders als UBO op te geven maar ondertussen zelf van de inkomsten te profiteren? Dat zou wel heel bijzonder zijn.
Zou iemand die voor de crimineel handelt, ook niet doorhebben dat hij via de UBO gemonitord wordt?
Dat zou ook heel bijzonder zijn.
De lijst zegt in ieder geval bij wie je kan zijn om namen los te krijgen.

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 25 juli 2024 01:51]

Volgens mij mis je iets, de crimineel staat niet in de UBO en daarmee heb je direct niets meer aan het UBO register. Dat er een katvanger in staat, so be it, maar daar zijn er zoveel van, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Niemand zal op basis van het UBO register het onderscheid kunnen maken tussen een stroman en de daadwerkelijke UBO. Vanuit het bedrijf is er geen zichtbaar contact met de echte UBO, alleen met de stroman. Maar dat is bij andere bedrijven ook het geval, daar is er ook een relatie met de directeur. En is dat dan wel de echte UBO.
Anoniem: 392841 @Sandwalker18 maart 2021 15:33
Ja, of dat inderdaad. Was ik ook even vergeten.
Het register is nuttig tegen witwassen omdat de uiteindelijke begunstigde in het register staat.

Als je voor je webshop naar een payment provider gaat en ook al heb je een bv zal je ook de eigenaar van de bv moeten opgeven, als dat een holding is de uiteindelijke prive persoon waar het geld naartoe gaat.

Als ik het artikel zo lees had men i.p.v het verbod eisen op dat register beter kunnen eisen dat de toegang beperkt wordt voor maar een paar organisaties.
Het register is nuttig tegen witwassen omdat de uiteindelijke begunstigde in het register staat.
Dus als ik de naam van mijn huishoudster opgeef bij het inschrijven van mijn onderneming en dus als UBO, dat wij jij heel zeker dat zij de enige echte UBO is?

Ik durf te wedden dat je hier geen kratje bier om durft te verwedden... Want die ben je kwijt.
Je reageert op bob met kratje bier 8)7

Maar je weet dus niet hoe het werkt. Als je bijv voor je webshop contract met payment provider aangaat en zelf voor je bedrijf een bankrekening opent zul je je kvk info moeten geven. Daarnaast de UBO en je zal bij een bank je ook moeten legitimeren.
Natuurlijk kun je met katvangers werken als je in die branche zit, dan is jou huishoudster de katvanger.
Precies, jij snapt hem! De katvanger opent op zijn/haar naam het bedrijf bij de KvK, opent bij de bank de bankrekening en gaat het contract bij de payment provider aan (mocht je dat nodig hebben). En vervolgens wordt de hele zwik ingeleverd bij de echte UBO, de crimineel die verborgen wil blijven. De katvanger krijgt contant wat geld toegestopt en klaar is kees.

De echte UBO is onbekend en de katvanger weet van niks. Dat deze juridisch aansprakelijk is, dat kan wel waar zijn, daar heb je als slachtoffer en/of samenleving niet zo veel aan. Een boete is niet te verhalen en een celstraf vindt achteraf pas plaats, nadat de misdaad heeft plaatsgevonden.
Zodra je het over katvanger hebt, dan is het sowieso illegaal en begeef je je al op het verkeerde pad.

UBO werkt voor de rest en het is voor dienstverleners, overheden goed te zien wie er achter iets zit.
Komen ze iemand tegen die de UBO is van een bedrijf en heeft die bijstandsuitkering, oeps probleem.
Criminelen maken zich er niet zo heel erg druk over of iets nu wel of niet illegaal is. Dus die lijst met UBO's zal dan ook vooral de niet-criminelen bevatten. Op zich ook waardevol, maar niet de reden dat deze lijst is opgezet en wordt bijgehouden.
Ehm, er zijn geen uitbaters, het is een door de overheid op grond van wetgeving en in lijn met een Europese richtlijn ingevoerd register. Zoals je wellicht weet is het toegestaan om inbreuk te maken in de AVG, als er een wettelijke basis is. Die is er hier.
Overigens had de wetgever er voor kunnen kiezen enkel een beperkte kring van autoriteiten toegang te verlenen tot het UBO-register, dat heeft ze niet gedaan. Hoewel je nog steeds een paar euro moet betalen aan de KvK om een uittreksel te krijgen.
Ik heb voor onze bv's de UBO opgave moeten invullen en ik moet zeggen dat ik er wel gemixte gevoelens over heb. De paspoorten van de UBO (degene die dus feitelijk de baas is) moesten worden opgestuurd naar de KvK. De KvK controleert de gegevens en publiceert die in de UBO-register. Gegevens zoals de paspoort nummer en BSN komen uiteindelijk niet in de UBO-register. Dit verhoogt natuurlijk de transparantie maar ik vraag me af of het echt nodig is.
Ja, dat is nodig om te voorkomen dat men 'virtuele' stromannen op probeert te voeren of mensen als aandeelhouder probeert op te voeren die daar geen weet van hebben. Beide trucjes zijn in het verleden door criminelen gebruikt (naast de favoriete truc, de stroman) om te proberen hun eigen deelname in fraudeleuze/criminele praktijken te verbergen. Door een UBO wordt dat een stuk lastiger.
Het zijn niet de bazen die in het UBO register staan, het zijn de eigenaren. De bazen staan al lang in het KvK maar de eigenaren bleven tot nu toe buiten schot.

Nou klopt het dat bij het midden- en kleinbedrijf de bazen ook vaak de eigenaren zijn (hoewel lang niet altijd), bij grotere bedrijven zijn bazen zelden eigenaren. En dit is er dus speciaal op gericht om transparanter te maken wie er nou echt aan de touwtjes trekt.
Maar wat wel opvallend is, de rechter oordeelt dat het stellen van prejudiciële vragen over het UBO-register aan het Hof van Justitie op zichzelf genomen niet zo'n gek idee is, maar dat in deze zaak die vordering dient te worden afgewezen omdat vergelijkbare vragen uit Luxemburg al aanhangig zijn. Met andere woorden, via een omweg zal er alsnog bij het Hof van Justitie een uitspraak volgen over (eventuele) onrechtmatigheid van het UBO-register.
Meer info over het UBO

Ik krijg hierbij het gevoel dat er een lobby achter zit van mensen die er belang bij hebben om hun betrokkenheid bij bepaalde bedrijven/organisaties te verbergen - precies wat het systeem dus probeert te bestrijden.
Hoewel ik een groot voorvechter ben van privacy ben ik ook een voorstander van de transparantie die het UBO register biedt. Ik sta hier dus heel dubbel in.

Hier in het Verenigd Koninkrijk kun je gewoon in het openbare register (Companies House onder 'Persons with significant control') gratis en voor niets zien wie er meer dan 25% van de aandelen van een bedrijf heeft. Zo weet je beter met wie je nou eigenlijk zaken doet, of wie er eigenlijk achter dat bedrijf zit aan wie de minister van volksgezondheid net een miljoenencontract heeft gegund.

Ik denk dat een aanzienlijke hoeveelheid aandelen in een bedrijf net zo'n soort situatie is als bijvoorbeeld een auto rijden op de openbare weg of je verkiesbaar stellen voor een belangrijke functie. Een situatie waar je niet dezelfde hoeveelheid privacy moet verwachten als in andere situaties omdat er grotere belangen zijn.
Hoewel ik een groot voorvechter ben van privacy ben ik ook een voorstander van de transparantie die het UBO register biedt.
En welke transparantie krijg je dan? De UBO van een goedwillende onderneming zal de juiste gegevens invullen en de UBO van een niet zo goedwillende onderneming zal een stroman inzetten zodat de echte UBO keurig verborgen blijft. Wat levert dit dan op?

Wat in de UK al wel een handvol succesjes heeft opgeleverd, is de Unexplained wealth order. Dus schatrijk zonder inkomsten. Maar die mensen staan dus niet in het UBO register, en als ze er al wel in staan, dan is dat niet vanwege de geweldige inkomsten van die onderneming. Want dan zou hun inkomen juist wel weer verklaarbaar zijn.
De volgende stap zal zijn dat men er van uit gaat dat de UBO inderdaad zeggenschap heeft: het inzetten van een stroman kan dan het resultaat hebben dat je je bedrijf aan die stroman weggeeft.

Ook kun je, net als bij het overschrijven van kentekens, UBO's van foute bedrijven gaan weren, waardoor bedrijven zich gedwongen zullen zien om afscheid te nemen van UBO's, en stromannen na korte tijd zijn 'verbruikt' en mogen opdraaien voor de schade, en tot die vergoed is niet meer als UBO kunnen functioneren.
De UBO heeft ook daadwerkelijk zeggenschap, vaak zal dit een directeur zijn. Alleen zullen stromannen niet zo snel geneigd zijn om het bedrijf af te pakken van de echte UBO, dat kan nogal pijn gaan doen. De echte UBO heeft macht, de stroman voert uit. En dit is Macht met een hoofdletter M.

En voor één stroman staan er altijd wel weer 10 anderen klaar, het is voor hen ook gewoon makkelijk geld verdienen.
Dan wordt de afweging of de Unexplained Wealth Order niet een grotere inbreuk op privacy is dan een UBO register. En in het geval van een UWO moet de overheid alsnog bewijzen dat jouw verklaring voor het geld onjuist is, dus die regeling is ook zeker niet foutloos/waterdicht.
Geld verstoppen wordt steeds moeilijker. Je hebt geen inkomen maar wel een auto van 2 ton, niet jou eigendom maar lease. Hoe betaal je die ?
Als je als crimineel dan toch vermogen wil hebben zul je dat moeten witwassen.
Dat kan alleen als je zelf de ubo bent zodat het witgewassen na betalen van belasting naar jou komt.
Geef je jezelf niet als ubo op, moet je toch weer gaan bewijzen waar het geld vandaan komt.

Hou ook rekening dat er tegenwoordig via lekken bankgegevens gelekt worden, zie de vele gegevens de afgelopen jaar. Dan komt ineens jou rekening in een eilandje naar voren en heb je toch wat te verklaren.

Stromannen met 50 auto's op hun naam vist men er ook al weer snel uit.
dus 10 bedrijven op naam van 1 iemand met laat inkomen, oeps dat wordt het ook niet.
Precies, maar dan moeten die UBO's dus ook wel ergens geregistreerd worden.
De openbaarheid van bedrijfsgegevens in een Drimble of een andere site is nog veel erger.

Wordt de hele dag door gebeld.
Wat mij betreft het perfecte voorbeeld van de schade die clubs als privacy first kunnen aanrichten. Dit register is gewoon belangrijk om corruptie en witwassen te voorkomen.
Privacy is leuk, maar hier word in essentie gevochten om criminelen onzichtbaar te maken. Als ze mijn steun willen, moet ze zich niet het register richten, maar op een eventuele implementatie of onderhoudspartij. Maar gewoon het criminelen makkelijk maken door proberen het op te heffen zie ik gewoon als een heel fout plan.
Wat ik in de discussie mis is dat kerken ook verplicht worden om in het UBO-register opgenomen te worden. Zij hebben echter geen aandeelhouders en een heel andere organisatiestructuur. Het publiceren van privé NAW-gegevens van mensen die (als onbetaalde vrijwilliger) een aantal jaar een bestuursfunctie in een kerkenraad vervullen past helemaal niet in het doel dat het UBO-register heeft. Kerken werken behoorlijk af in de organisatiestructuur, zo hebben ze ook geen KvK-nummer. Ik hoop dat daar een aanpassing voor gemaakt wordt.
Daarvoor hoeft dan het UBO register niet verboden te worden, maar een aanpassing gemaakt worden wie erin vermeld worden inderdaad. Dat lijkt zeker voor bepaalde stichtingen of raden ook niet onredelijk.
Vrijwilligers in kerken zijn toch geen aandeelhouder? Het gaat hier niet om een lijst met vrijwilligers, personeelsleden of bestuurders. Het gaat hier om een lijst met eigenaren.
Het UBO-register geldt voor alle Nederlandse rechtspersonen (behalve beursgenoteerde bedrijven en hun 100% dochterondernemingen), dus ook stichtingen (wat kerken ook vaak zijn), maar kerkgenootschappen. Van een stichting worden meestal de bestuurders als UBO aangemerkt op grond van de wet.
In totaal gaat het om 1,7 mio entiteiten.
De hier boven gevoerde discussie is ook aan de orde geweest bij de behandeling van de wet en daarbij is uiteindelijk besloten om kerken wel onder het UBO-register vallen.
Verder geldt het dus voor NL entiteiten. Wij kennen geen trust naar NL recht en die zijn ook niet ingeschreven bij de kvk.
Overigens is de betreffende entiteit/rechtspersoon zelf verantwoordelijk voor de inschrijving van haar UBO(‘s). Dit moet wel worden aangetoond met bewijsmiddelen.

[Reactie gewijzigd door Hein1979 op 25 juli 2024 01:51]

Kerken zijn geen stichtingen maar kerken. Een kerkgenootschap is een aparte rechtspersoon die als zodanig rechtspersoonlijkheid heeft. Dat het Nederlandse recht geen Trust kent betekent niet dat ze niet kunnen worden ingeschreven in bij de KvK. Als een Trust of een andere buitenlandse rechtspersoon in Nederland is gevestigd, kan deze worden ingeschreven bij de KvK.
Bestaande rechtspersonen/entiteiten zijn inderdaad zelf verantwoordelijk voor de inschrijving van hun ubo's, nieuw opgerichte rechtspersonen worden ingeschreven door de notaris die de entiteit opricht.

De discussie over het inschrijven van stromannen in het ubo register speelt in de praktijk niet. Ubo's moeten zich identificeren en stukken overleggen waaruit blijkt dat diegene daadwerkelijk de ubo is. Een bedrijf oprichten op naam van een ander is praktisch onmogelijk. De notaris heeft een rol als poortwachter om te screenen of alles wel zuivere koffie is.
Nadat de INGbank een mega schikking trof zijn banken zich kapot geschrokken en hebben hele zogenaamde "ccd analyse" afdelingen uit de grond gestampt. Die afdelingen monitoren continu of de betreffende (nieuwe) klant van de bank wel voldoet aan de regelgeving tegen witwassen en financieren van terrorisme. Alles om te voorkomen dat de bank - die door negatieve rente al veel minder winst maakt - ook nog een enorme boete krijgt wegens het niet voldoen aan de regelgeving.

Privacy first heeft zeker wel een punt qua privacy. Iedereen kan tegen een kleine vergoeding van een paar euro in het uboregister kijken. Eigenaar van familiebedrijven zijn bang dat of wel journalisten stukken over hun vermogen schrijven op basis van het ubo-register ofwel dat criminelen op basis van het ubo register weten wie er rijk zijn en bij in de woning van de bedrijfseigenaar gaan inbreken, of nog veel erger hun kinderen ontvoeren. Alles op basis van informatie waar de journalisten en kwaadwillende lieden zonder het ubo-register niet te weten waren gekomen.

[Reactie gewijzigd door shadowlyse op 25 juli 2024 01:51]

Eens over je punt van kerkgenootschap, mijn reactie aangepast, maar toch zijn ook veel kerken stichtingen. Voor beide geldt dat ze een UBO of meerdere UBO’s moeten registreren.
Wat betreft een buitenlandse entiteit/rechtspersoon, die hoeft niet zijn UBO in het Nederlandse UBO register te registreren.
Overigens dicht je een notaris teveel lof toe. Hij/zij heeft niet de tools en mogelijkheden om te onderzoeken of iemand die een rechtspersoon opricht wel zuivere koffie is. Hoe zou hij/zij dat moeten doen? Naar mijn weten mogen ze niet in een register kijken met personen die verdacht worden of veroordeeld zijn of iets dergelijks.
Het zijn vaak kleine bedrijven waar max enkele tientallen mensen werken. Zij hebben niet de middelen en de mensen als de grote banken om hele cdd afdelingen op te zetten, toch?
De notaris wordt het van de wetgever wel geacht te doen. Het manko is inderdaad dat de notaris niet over alle tools beschikt. Dit is al diverse keren aangekaart bij de regering, maar die lijkt er weinig aan te doen.
Zie hier het standpunt van de notarisclub: https://www.knb.nl/standpunten/fraudepreventie

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.