Ten eerst even een vraagje ben je in dienst van MKB-Neederland ?

Nope.

Oke ff serieus, ik heb het niet over levensduur tabellen ik heb het over algemene standaarden en verwachtingspatronen, dat is toch echt iets heel anders.
Wettelijk gezien is het heel simpel:
Het product dient volgens de koopovereenkomst geleverd te zijn en de eigenschappen te bezitten welke het volgens die overeenkomst had moeten bezitten.
Dat is echt cruciaal.
Bij alle levensduurtabellen, algemene standaarden en verwachtingspatronen zet je de belangrijkste zaken aan de kant: gebruiksintensiteit, gebruiksfrequentie en gebruiksduur.
Een consumentenbelangenorganisatie stelt dat van een bepaald product men ervan uit mag gaan dat die bijvoorbeeld 4 jaar probleemloos mee dient te gaan. Een waardeloze uitspraak overigens.
Het zegt niets over wat in de overeenkomst bepaald is.
Als we jou voorbeeld volgen : Ik koop een auto, garantie is 2 jaar volgens garage. stel na 3 jaar gaat de motor kapot, door mechanisch falen dan moet de garage gewoon gaan repareren hoe hoog of laag ze ook springen.
Natuurlijk moeten ze repareren, maar de rekening komt dan wel bij jou terecht.
Als je een garantieclaim doet, is het van belang om te weten wat in die garantiebepaling opgenomen is. En de garantieperiode en voorwaarden bepaalt alleen de garantieverstrekker. Ieder ander heeft daar niets over te bepalen en te zeggen.
Dus als de garantieperiode verstreken is kan de koper geen beroep meer doen op de garantie.
Blijft over de non-conformiteit.
In dat geval moet jij met het keiharde bewijs komen dat die auto niet volgens de koopovereenkomst geleverd is of niet die eigenschappen bezit welke die auto volgens die koopovereenkomst had moeten bezitten, met daarnaast de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers.
Het bovenstaande is gewoon in de wetboek en Europese richtlijn bepaald. Ik verzin daar totaal niets bij.
Dat het niet conform de uitspraken van Consuwijzer en ACM is, is niet mijn probleem maar het probleem van Consuwijzer en ACM. Ook wij dienen zich aan de lettertjes van de wet te houden.
Ik snap dat dit niet leuk is voor winkeliers en bedrijven maar consumentenrecht beschermd de consument en je kunt van de consument niet verwachten dat bij alles wat hij koopt gaat "onderhandelen" over de koop overeenkomst. dus : Conformiteit.
Je hebt het echt mis.
De wet gaat uit van de overeenkomst. Dat is echt de sleutel in de wetgeving.
En zo moeilijk is het echt niet. Ik zal het uitleggen.
De koper gaat met zijn wensen naar de verkoper. De koper geeft precies aan wat hij zoekt, waar het product voor gebruikt moet worden en welke eisen hij stelt aan het product.
De verkoper neemt die eisen voor kennis aan en zoekt het product wat aan de wensen van die koper voldoet.
En dan komt de onderhandeling.
De koper hoort dat aan en moet beslissen of hij daarmee akkoord gaat. Soms gaat dat niet omdat het niet binnen het budget van de koper past. Dan moeten er alternatieven gezocht worden.
Als dan de koper en verkoper die voorwaarden en het product met elkaar over eens kunnen worden, wordt de koop gesloten.
Het product moet dan volgens die koopovereenkomst geleverd worden.
Maar dient ook die eigenschappen te bezitten welke het product volgens die koopovereenkomst had moeten bezitten.
Die koopovereenkomst is voor beide partijen bindend. Geen van de partijen mag achteraf daarop terugkomen. De wetgever heeft wel bepaald dat van die overeenkomst afgeweken mag worden als het in het voordeel van de consument is. De zakelijke koper valt niet onder die regel.
Dit wetend is het belangrijk om te weten dat al die levensduurtabellen, verwachte levensduren etc. totaal niets zeggen.
Wat helaas echter heel vaak voorkomt is dat de consument een te zwak product voor zijn eisen gekocht heeft (omdat die goedkoper was) en daar later mee in de problemen komt.
Daarom heeft de wetgever de regel in het leven geroepen dat na zes maanden de koper met het keiharde bewijs moet komen dat het product niet aan de koopovereenkomst voldoet en niet die eigenschappen bezit welke het product op grond van die overeenkomst had moeten bezitten.
De wet beschermt zowel de koper, consument alsmede de verkoper.
Ik lees wel eens dat de wet er is om alleen de consument te beschermen. Dat is echt nonsens.
En ik zeg het toch nog maar een keer alle premium producten ouder dan 2 jaar die kapot zijn gegaan door een mechanisch defect of kapot zijn gegaan door normaal gebruik volgens gebruiksaanwijzing daar moet de Verkoper gewoon repareren vervangen, en als dat niet mogelijk is een vergoeding geven/bon.
Nogmaals: als een product wel volgens de gebruiksaanwijzing gebruikt is, hoeft het niet volgens de koopovereenkomst te zijn.
Daarnaast gaat iedere product door slijtage gewoon kapot.
Het is een utopie dat een product zonder onderhoud en zonder reparatie zonder problemen gegarandeerd een x tijd mee zal gaan.
Dat de diverse organisaties ons wilt laten geloven is puur omdat zij het niet eens zijn met de huidige regels.
Zij vinden immers dat een bepaald product gewoon een x tijd probleemloos mee dient te gaan, ongeacht merk, type en wat nog niet meer.
Ook is het bij hen de "korte" garantieperiodes een doorn in het oog.
Dit is ook als waarborg dat bedrijven niet expres hun verkoopcontracten aanpassen/uitkleden. De consument word dus in bescherming genomen omdat de consument niet is getraind op het beoordelen van verkoopovereenkomsten.
Eigenlijk is het onzin.
Eenderzijds is dat vanwege de manier waarop een koopovereenkomst tot stand komt zoals ik die hierboven beschreven heb, anderzijds is dat vanwege het feit dat geen van de beide partijen de koopovereenkomst na afsluiting veranderd, aangepast of wat dan ook mag worden.
Als de overeenkomst gesloten is, zijn beide daaraan gebonden.
Ook garantievoorwaarden, algemene voorwaarden, e.d. mogen na het sluiten van de overeenkomst niet door één van de partijen veranderd worden.
Ik weet dat het soms wel gebeurd.
Dit is ook als waarborg dat bedrijven niet expres hun verkoopcontracten aanpassen/uitkleden.
Het is aan zowel de koper als aan de verkoper om samen een overeenkomst te bepalen en af te sluiten.
Als de koper met de koopovereenkomst akkoord is gegaan mag hij daar achteraf niet op terugkomen.
En inderdaad heeft die koper dan pech als hij er spijt van heeft.