Dagboek van Anne Frank komt online ondanks auteursrechtengeschil

lijkt mij wat anders dan dit boek als geschikt gedachtengoed aanprijzen.

Als het boek beschikbaar is voor vrij publicatie betekent natuurlijk dat het in elke context kan worden aangeprezen. Dus ook als aanbevolen gedachtegoed in een context waar een onderliggende haat tegen bijvoorbeeld joden al aanwezig is.

Volgens mij wordt er normaal nooit om een mening gevraagd al die beledegend is.

Ja, want mensen hebben een glazen bol en weten van tevoren of jou mening voor hen beledigend is?
Als ze je mening al weten, hoeven ze er ook niet om te vragen... Dus dat is een beetje vage gedachtengang die je daar hebt.

En vrijheid om te beledigen heb je absoluut.
Een mening kan nou eenmaal beledigend zijn, als je geen beledigende mening zou mogen hebben of uitdragen heb je een probleem.

Mensen moeten maar eens leren zich niet *** te voelen als ze zichzelf beledigd voelen. Je weet dat er in Nederland, en veel andere Westerse landen, nu eenmaal heel erg veel verschillende meningen zijn. Die van mij kan beledigend zijn voor jou, maar wat mensen vaak vergeten is dat zij ook meningen hebben die weer beledigend kunnen zijn voor een andere groep. En ga zo maar door.

Vooral religieuzen hebben daar grote problemen mee.
Die vinden zelf dat ze maar moeten kunnen roepen "homoseksualiteit is een zonde en zou verboden moeten zijn in Nederland!". Maar als jij zegt dat ze misschien eens een psychiater moeten zoeken omdat ze als volwassen persoon nog steeds een denkbeeldig vriendje hebben dan mag je dat opeens niet zeggen want dat is "beledigend!". Super hypocriet, en als het niet zo triest was dan was het lachwekkend geweest.

Mischien kun je dat dan gewoon voor je houden en daarmee minder schijt hebben aan de gevoelens van anderen?

Geen denken aan, mijn mening is mijn mening; en als dan toevallig iemand kiest om zich daar door beledigd te voelen is dat absoluut niet mijn probleem. Waarom zou ik moeten denken "oei, misschien beledig ik er wel iemand mee; laat ik dan vooral mijn mening niet uitdragen!". Echt absoluut geen denken aan, dat is juist een fundamenteel probleem: mensen die niet meer durven te spreken omdat ze bang zijn iemand te beledigen. En tegenwoordig is er altijd wel iemand beledigd, dus houdt iedereen z'n mond...
Als mensen zich beledigd voelen is dat gewoon een keuze, vaak omdat het een waarheid is die ze liever niet horen.

En dat is ook een rare situatie natuurlijk, beledigd voelen slaat ook eigenlijk helemaal nergens op:
- Als het geen waarheid is die iemand vertelt, of je daar tenminste van overtuigd bent, dan kan je het naast je neer leggen; waarom zou je je beledigd voelen?
- Als het wel de waarheid is, waarom wordt je dan boos en voel je jezelf beledigd? Dan wil je dus dat mensen tegen je liegen??? WTF, waarom zou je dat willen? Doe mij maar liever dat mensen eerlijk zijn hoor! Liever confronterend eerlijk, dan lief en vriendelijk in je gezicht terwijl achter je rug ze eigenlijk iets heel anders denken...

En dan zie je dus dat het meestal religieuzen zijn die zich heel snel beledigd voelen, want je beledigt hun god door zijn bestaan te ontkennen of jezelf scheel te lachen om de achterlijke verhalen in de heilige boekjes. Dan zijn ze eigenlijk zelf niet beledigd, maar voelen ze zich beledigd voor hun fantasie figuur; dat is eigenlijk nog gestoorder dan het beledigd voelen omdat mensen de waarheid spreken. Ziekelijk.

Maar blijkbaar kijk jij daar anders tegen aan.

Het is natuurlijk wel afhankelijk van de situatie...
Er bestaat nog zoiets als vriendelijkheid en op sommige momenten de mening zo te verwoorden dat het minder hard aankomt (maar de waarheid/je mening niet van standpunt wijzigt!), maar de mening helemaal niet geven of gewoon gaan liegen zodat iemand zich goed voelt? Nope. Dat is gereserveerd voor uitzonderlijke situaties (voornamelijk motivational) en bijvoorbeeld je kinderen.

Men moet maar eens ophouden met het constant goed willen voelen en enkel lieve dingetjes horen. Als je iets fout doet of er is iets mis met je, dan heb je er tienduizend keer meer aan dat mensen dat eerlijk tegen je zeggen, dan dat ze tegen je gaan liegen zodat je je goed voelt en je misschien niets aan het probleem gaat doen.

Natuurlijk zijn er wel uitzonderingen. Bijvoorbeeld een persoon die verschrikkelijk dik is en dat iemand dan zegt "Hee vetklep, misschien moet je eens wat minder frikadellen in die grote muil van je proppen? Viespeuk!"; terwijl die persoon heel dik is vanwege een ziekte.
Kijk, *DAN* snap ik dat je gekwetst raakt; je kan er immers niets aan doen en je zit er heel erg mee dat je zo dik bent vanwege een of andere klote ziekte. Dat kan heel confronterend zijn, en dat zijn dus die momenten dat je niet je mening moet geven zonder dat je weet waarom iemand iets doet, iets is, iets denkt, et cetera.
... Maar als iemand inderdaad enorm dik is omdat ze veels teveel vet vreten en iemand zegt "Zeg, je bent echt veels te dik en dit kan nooit goed zijn voor je hart. Zou je niet eens op dieet gaan?"; en dat ze dan gaan mekkeren dat ze beledigd zijn: die moeten gewoon niet janken, en blij zijn dat iemand om ze geeft.

Afijn...
Ik heb geen schijt aan de gevoelens van een ander, en zal in sommige situaties m'n best doen om m'n mening iets minder ongezouten te geven dan ik vaak doe. Maar ik ga absoluut NIET liegen of zwijgen, puur zodat mensen met een realiteit defect dan hun problemen niet onder ogen hoeven te zien. No fucking way.
Gevoelens kunnen dan lekker de pot op, en mensen moeten maar eens stoppen met zich constant beledigd te voelen. Ben d'r klaar mee.

Dat noemen ze censuur.
Hoe walgelijk een mening ook is, je moet hem kunnen uitdragen.

I rest my case

Ik geef slechts mijn mening. Het is geenszins mijn bedoeling om je in de hoek te drukken.