Final Fantasy VII Remake Review

Mooi samenspel van klassiek en modern

Cloud en de rest versus Shinra

Hoewel er dus diverse veranderingen zijn ten opzichte van het origineel, begint deze versie van Final Fantasy VII op dezelfde manier: de leden van de milieuactiegroep Avalanche komen per trein aan bij een makoreactor. Onder hen is ook Cloud Strife, een ex-'Soldier' die nu als huurling tegen betaling allerlei lastige en gewelddadige taakjes uitvoert. Cloud is mee op de missie om het viertal van Avalanche te helpen de makoreactor op te blazen. Wat blijkt: de reactor is eigendom van het mysterieuze bedrijf Shinra, dat mako uit de grond haalt. Dat is een probleem, want mako is het 'bloed' van de planeet en zodra het op is, zou dat weleens vervelende gevolgen kunnen hebben. Er is Barret, Wedge, Biggs en Jessie dan ook veel aan gelegen dat te voorkomen.

Kille, zelfzuchtige Cloud

De houding van Cloud in deze eerste momenten, maar ook gaandeweg de eerste uren van het verhaal, zal voor velen zeer herkenbaar zijn. Het is nog steeds dezelfde zelfzuchtige, koude eikel die je kent van het origineel. Cloud doet mee voor het geld, wat ook wel blijkt als je na afloop van de missie terugkomt in de sloppenwijken van Sector 7, waar deze tak van Avalanche zijn hoofdkwartier heeft. Hier ontmoeten we ook Tifa, een jeugdvriendinnetje van Cloud. Aan haar zijde los je klusjes op om het geld bij elkaar te sprokkelen waarmee je uiteindelijk betaald wordt voor je diensten.

In deze fase van de game begint voor het eerst de diepere achtergrond van het verhaal wat door te schemeren. Tifa en Cloud hebben duidelijk een verleden, en dat verleden zorgt voor allerlei donkere herinneringen. Heel af en toe wordt Cloud daarmee geconfronteerd, als hij een hoofdpijnaanval krijgt en waanbeelden ziet. Die waanbeelden gaan overigens gepaard met een andere duidelijke verandering in het verhaal, waarover we weinig willen verklappen. Laten we het cryptisch omschrijven: er wordt iets onthuld dat in het origineel pas veel later duidelijk werd, en wat ons betreft wordt de vertelling van het verhaal er daarmee niet sterker op. Een groot probleem is het niet, maar sommige keuzes of knievallen voor nieuwe spelers hadden wat ons betreft niet hoeven worden gemaakt.

Wanneer Cloud zijn draai in Sector 7 heeft gevonden, wordt het tijd voor de volgende missie. Daar gaat wat voorbereiding aan vooraf, zoals een bezoekje aan het ouderlijk huis van Jessie, waar Cloud een Shinra-ID moet zien te stelen. Uiteindelijk leidt het echter tot een nieuwe aanval op een reactor. Hier komt Final Fantasy VII op meerdere manieren in een stroomversnelling. Afgezien van twee hoofdstukken waarin Cloud even vrij mag rondlopen en optioneel sidequests kan oppakken, gaat het verhaal vanaf daar in vrij hoog tempo in één stuk door. Daarnaast wordt ook duidelijker hoe de vork in de steel zit met Avalanche versus Shinra, en wat de president van Shinra en zijn handlangers van plan zijn. Kort daarna ontmoet Cloud tevens Aerith, naast Cloud, Tifa en Barret het vierde speelbare personage in deze game. Aerith is op meerdere manieren belangrijk. Ze speelt een belangrijke rol in het verhaal, maar voegt ook een heel andere vechtstijl toe aan de gameplay.

Op die gameplay komen we zo, want we blijven nog heel even bij het verhaal en de missies die daarbij horen. Zoals we al noemden zijn er diverse missies toegevoegd die niet in het origineel zaten. Sommige daarvan zorgen voor wat extra 'comic relief'. Veel van de dialogen getuigen overigens toch al van prima schrijfwerk en scoren daardoor regelmatig met gevatte opmerkingen en leuke humor, maar af en toe gebeuren er dingen ... zo moet Cloud, om toegang te krijgen tot een bepaalde villa, een dans uitvoeren in de Honeybee Inn. Het is een scène die verder weinig met de rest van de game van doen heeft, maar tegelijkertijd heel illustratief is voor het feit dat Final Fantasy VII Remake zo'n speciale game is.

Morele kanttekening

Precies bij deze stukken van het verhaal komt echter ook een kleine schaduwkant van de game naar boven. Final Fantasy VII Remake is een Japanse game, en bovendien een game die voor veel van zijn inhoud teruggrijpt naar een ethisch palet dat stamt uit de jaren negentig. Die twee invloeden samen maken dat Final Fantasy VII Remake een aantal voor de westerse markt toch wat bedenkelijke of achterhaalde randjes heeft. Zo zijn alle belangrijke vrouwelijke personages mooi en sexy gekleed, en ze flirten allemaal met Cloud.

Daarnaast is er een scène waarin je door de straten van Wall Market loopt en onophoudelijk nageroepen en -gefloten wordt. Dat is wellicht ook te verwachten in wat het Final Fantasy-equivalent is van een red-light district, maar dan nog: 'cat-calling' is een probleem dat in de hedendaagse maatschappij langzamerhand meer aandacht krijgt, maar in Final Fantasy VII Remake als normaal verschijnsel wordt neergezet. Het zijn elementen waar veel westerse games al jaren veel verder in zijn. Denk maar aan de sterke vrouwelijke personages uit de Uncharted-reeks of de ontwikkeling die Lara Croft heeft doorgemaakt, en zo zijn er nog wel meer positieve voorbeelden te noemen. Vrouwen anders neerzetten dan als flirterige eye-candy is iets waarin gaming met name in het westen stappen heeft gezet. Final Fantasy VII Remake maakt in die zin vooral duidelijk hoe anders de Japanse cultuur in elkaar steekt en hoe veel er bij ons op dit vlak is veranderd sinds 1997.

• Volgende pagina 3. Gameplay: modern en goed