May the reboot be with you
Samengevat
DICE had voor Star Wars Battlefront twee voorname doelstellingen: een goede Star Wars-game maken en een goede shooter maken. Met name in dat eerste deel is de Zweedse ontwikkelstudio met vlag en wimpel geslaagd. De game ademt Star Wars en is goed voor een aantal goede 'nerdgasms' bij Star Wars-fans. De uitstekende sfeer wordt geholpen door prima graphics, die op de consoles vrijwel continu stabiel op 60fps draaien. Als shooter staat de game, dankzij de soepele gameplay en de toegankelijkheid die de game ook leuk maakt voor minder goede spelers, zeker zijn mannetje. Wel had het spel voorzien kunnen worden van meer content; door het beperkte aantal spelmodi gaat herhaling in gameplay ook sneller opvallen. Toch weegt de fun-factor daar zeker tegenop, al bepaalt de mate waarin de gamer houdt van Star Wars uiteindelijk of Battlefront echt een niet te missen titel is.
Eindoordeel
Geteste versie: PlayStation 4
Ook verkrijgbaar voor: Xbox One, pc
De pc-versie was nog niet beschikbaar om getest te worden tijdens het reviewproces
De meest prangende vraag in de hoofden van Star Wars-fans is momenteel vast niet of Star Wars Battlefront een goede game is geworden, maar meer iets als 'wat is de rol van Luke Skywalker in Star Wars Episode VII: The Force Awakens, en waarom staat hij niet op de filmposter?' Met de releasedatum van de nieuwe film op komst bereikt de Star Wars-gekte overal een hoogtepunt. Een zichzelf respecterende speelgoedwinkel of warenhuis heeft immers al een speciale Star Wars-hoek ingericht. Ook op de pc en consoles kan de Star Wars-hype nu toe gaan slaan, want Star Wars Battlefront ligt in de fysieke en digitale schappen.
Battlefront is in feite een reboot van een al bestaande franchise. De naam Battlefront werd immers al tweemaal eerder gebruikt voor een game. Destijds was Pandemic de studio achter de games, maar het idee was ook toen al hetzelfde. Waar de meeste games binnen het Star Wars-universum zich richtten op de meeste aantrekkelijke figuren uit dat universum - de Jedi en de Sith - en op gevechten met de vliegende voertuigen, was er nog weinig aandacht voor de gewone soldaat. Dat veranderde met Battlefront: een meer 'standaard' shooter, dus met weinig aandacht voor de rol van Jedi en lightsabers, maar met de focus op normale soldaten en hun 'normale' blasters.
Ook toen kwamen voertuigen al om de hoek kijken: spelers konden er bijvoorbeeld in en uit stappen. Daarmee leek de game in de verte een beetje op de ook toen al populaire Battlefield-games, maar dan natuurlijk met actie in een Star Wars-jasje. Battlefront II ontving goede beoordelingen en was succesvol in de verkoop. Toch kwam er met dat spel ogenschijnlijk een einde aan de serie, tot EA en DICE tijdens de E3 van 2013 een nieuwe Battlefront aankondigden. Dat was ook meteen een mooi figuurlijk stokje dat werd doorgegeven. Disney had immers het jaar daarvoor Lucasfilm overgenomen en eerder was al bekend geworden dat game-ontwikkelaar LucasArts in 2008 een derde Battlefront-game de nek om had gedraaid. De aankondiging van Star Wars Battlefront door DICE en EA vormde daarom in zeker zin een nieuwe start.
Die start begint met een achterstand ten opzichte van de originele Battlefront-games. Star Wars Battlefront biedt namelijk geen campagnemodus. Er is dus geen verhaal, en dat zal voor veel gamers best even slikken zijn. Niet iedereen vindt multiplayer-actie immers even leuk. Niet voor niets werd Battlefield, van origine juist een multiplayer-game, in recente jaren voorzien van een singleplayer-modus met een verhaal. Het gaf gamers die niet van multiplayer houden meer reden om de game te kopen, en het gaf de game als geheel meer cachet. Deze Battlefront beschikt daar dus niet over.
Daar komt bij dat de game verschijnt in een tijdperk waarin ontwikkelaars allang niet meer alle content in het doosje stoppen. Star Wars Battlefront wordt het komend jaar nog zeker vijf keer uitgebreid, namelijk met een gratis uitbreiding rond de release van The Force Awakens en vier betaalde downloadable contentpakketten die onderdeel uitmaken van de eventueel aan te schaffen seizoenskaart. Het is een aanpak die nagenoeg élke grote game tegenwoordig gebruikt, maar die deze Battlefront behoorlijk onderscheidt van het veel uitgebreidere Battlefront II. Een product van de tijd en niet eens erg opvallend, maar toch een extra obstakel voor deze 'nieuwe generatie' Battlefront.
Op en top Star Wars
De achterliggende gedachte achter Star Wars Battlefront is in de jaren tussen Battlefront II en nu niet veranderd. Nog steeds staat de 'normale soldaat' centraal in de gameplay. Dat betekent dat de strijd steeds wordt gevoerd tussen de Stormtroopers van de Empire en de soldaten van de Rebel Alliance. Zij ontmoeten elkaar op allerlei bekende terreinen, alle gegrepen uit de originele trilogie. Dat betekent dat de diverse maps gesitueerd zijn op bekende planeten en manen als Hoth, Tatooine en Endor. De herkenbaarheid houdt daar niet bij op. De soldaten worden op die bekende plaatsen omgeven door allerlei herkenbare Star Wars-elementen. Die variërend van geparkeerde X-Wings en Imperial Shuttles tot kleinere, op zichzelf onbelangrijke voorwerpen die ook in de films te zien zijn en daardoor bijdragen aan de authenticiteit van wat je om je heen ziet.
Herkenning
Daarmee scoort Battlefront direct zijn eerste, belangrijke punten. Wie bijvoorbeeld de Rebel-base op Hoth eens goed bekijkt en daarna Star Wars Episode V: The Empire Strikes Back er op naslaat, kan alleen maar onder de indruk zijn van het ongelooflijke oog voor detail dat de ontwerpers van de maps hebben. Alles klopt! Van de plek waar de X-Wings in onderhoud staan tot aan het uiterlijk van de muren van ijs. Het is dat er andere soldaten zijn, van wie een aanzienlijk deel op je wil schieten. Anders hadden we onszelf waarschijnlijk verloren in het rondlopen, op zoek naar de plaats waar Leia en Chewbacca stonden toen de Rebels de blast doors sloten waardoor Luke en Han Solo een nachtje moesten doorbrengen in de vrieskou van Hoth.
/i/2000848167.jpeg?f=imagenormal)
De herkenbaarheid komt ook terug in de spullen die de soldaten bij zich hebben. Natuurlijk ken je niet alle namen van alle blasters in het spel, maar de gemiddelde Star Wars-fan weet wat een Thermal Detonator of Thermal Imploder is. Hij staat ook niet raar te kijken als er een power shield wordt neergezet door een speler, of wanneer er ineens een R4-droid staat om de Rebels te assisteren. Al deze elementen zitten niet alleen in het spel, maar komen ook nog precies zo tevoorschijn zoals je dat zou verwachten, zowel in beeld als geluid.
(Nagenoeg) Perfect geluid
Dat geluid is misschien nog wel belangrijker dan de beelden, als het gaat om het neerzetten van de typische 'Star Wars-sfeer'. Of het nu gaat om het snelle geluid van een Heavy Blaster of om de doordringende dreun van een Thermal Imploder: het moet wel kloppen. Gelukkig is dat in Battlefront zeker het geval. Veel meer dan dat, zelfs. Is er in het Nederlands een treffende vertaling voor nailed it? Dat is namelijk exact wat in ons opkomt op het moment dat wij de kenmerkende guns van de grote AT-AT's horen, of de razendsnel schietende Slave One, of natuurlijk het gezoem van een lightsaber als Luke of Darth Vader het strijdtoneel betreedt. Dat doen zij trouwens met tekst. Alle helden hebben een aantal one-liners die ze tijdens gevechten roepen. In alle gevallen geldt dat het niet gaat om de originele acteurs. DICE is er echter in geslaagd de stemmen heel aardig na te bootsen, waarbij eigenlijk alleen Vader wat matig klinkt. Dat laatste is misschien wel logisch. Als er iemand zou bestaan wiens stem precies zo klinkt als die van James Earl Jones, dan zouden we die persoon waarschijnlijk allang kennen.
De sterke prestaties op het gebied van geluidseffecten worden aangevuld door de muziek, en ook daarvoor niets dan lof. Dat begint met de bekende 'main theme'-klanken aan het begin van het spel, maar het blijft gedurende het hele spel belangrijk. Het is de kers op de taart, voor wat de sfeer betreft. Star Wars Battlefront is dankzij alle bovenstaande elementen, nog voor je goed en wel naar de spelmodi en de gameplay-elementen hebt gekeken, een heerlijke trip down memory lane.
Gameplay: soepel en toegankelijk
Toch draait het in een game natuurlijk voornamelijk om de gameplay. Zoals gezegd staan normale soldaten centraal. Zij vormen in vrijwel alle spelmodi de basis van de gameplay; dat blijkt ook uit de opbouw van het spel. In een centraal profielscherm houd je bijvoorbeeld bij welke unlocks je al voor je soldaat hebt, op het gebied van items, blasters en het uiterlijk van je soldaat zelf. Dat unlocken gaat trouwens op basis van level én in-game geld. Je moet een bepaald level bereiken om een specifiek item of wapen te mogen kopen. Een nieuw wapen gebruik je vervolgens door dat wapen voor of tijdens een potje uit te kiezen, terwijl je items kunt gebruiken door ze op te nemen in je 'active hand'. Tijdens een potje kun je niet veranderen wat er in je actieve hand zit, dus die keuze vraagt enige overweging. Op een bepaald level krijg je echter wel de mogelijkheid om een extra hand samen te stellen, en tijdens potjes kun je de actieve samenstelling wisselen.
Verschillen tussen facties
De beschikbare wapens en items zijn onafhankelijk van de partij waarvoor je speelt, en over het algemeen wisselt dat per potje. Je zult dus ruwweg net zo vaak in de huid van Stormtrooper kruipen, als in die van soldaat van de Rebels. Daarin is dus geen verschil. De enige duidelijke verschillen tussen beide partijen zijn te vinden in de potjes zelf, en in het uiterlijk. Dat laatste verschil leidt soms tot wat lichte irritatie. Neem bijvoorbeeld Endor. In de overwegend groen/bruine omgeving lopen de Rebels in groene kleurtinten rond, terwijl de Stormtroopers niet veel andere keuzes hebben dan de spierwitte pakken die je kent. Dat is in het bos een duidelijk voordeel voor de Rebels. De uitleg van DICE daarbij is dat het team de authentieke pakken niet te veel wilde veranderen. Dat levert op sommige maps wat onbalans op. Niet dat het ooit écht vervelend wordt, maar af en toe valt het verschil in waarneembaarheid wel op.
/i/2000848180.jpeg?f=imagenormal)
Het andere verschil tussen de Empire en de Rebels is te vinden op de maps zelf, in de vorm van pickups. Die pickups, of power-ups zo u wilt, spelen een centrale rol in de gameplay. Over de map verspreid liggen pickups die allerlei dingen opleveren. Het meest voorkomend zijn de 'normale' pickups die een speciaal wapen of item opleveren, zoals een Thermal Imploder, een turret of een droid die automatisch op vijanden schiet. Dan zijn er de pickups die je een rondje in een voertuig opleveren, zoals een AT-ST of Tie-Fighter aan de kant van de Empire, of een Snow Speeder of X-Wing aan de kant van de Rebels. En dan zijn we er nog niet. Zo af en toe kom je namelijk een 'Hero pickup' tegen, en dan krijg je de kans om een van de beschikbare helden te kiezen.
De helden en schurken
Aan de kant van de Rebels kun je op dat moment veranderen in Luke Skywalker, Princess Leia of Han Solo, terwijl je aan de zijde van de Empire kunt kiezen voor Darth Vader, Emperor Palpatine of Boba Fett. Het spreekt voor zich dat je spelend als zo'n held een stuk meer in je mars hebt dan een gewone soldaat. Daarbij is het wel belangrijk dat je gebruikmaakt van de sterke punten van je held. Luke en Vader zijn bijvoorbeeld dodelijk in kleine ruimes. Luke kan rap vooruit springen en heeft Force Push, terwijl Vader mensen kan choken en zijn lightsaber kan gooien. De Emperor kan zijn Lightning-aanval gebruiken, die ook nog van vijand naar vijand kan gaan. Leia, Han Solo en Boba Fett zijn met hun blasters dan weer veel sterker op afstand. Zeker Boba Fett kan de ruimte goed gebruiken; hij kan met zijn jetpack lang in de lucht blijven en zich snel door de levels verplaatsen.
/i/2000848179.jpeg?f=imagenormal)
Hoewel de game draait om actie met normale soldaten, zorgen de stukken waarin je met een van de helden speelt voor de beste momenten in de gameplay. Het gevoel van macht dat je krijgt als je, spelend als Luke, de ene na de andere Stormtrooper verslaat, is lekker. Ook het rondvliegen met Boba Fett is leuk om te doen. Toch is het goed dat deze momenten in de normale spelmodi niet al te vaak voorkomen. Dat houdt de game namelijk in balans en zorgt ook dat het speciaal blijft om met de helden te spelen. Er zijn ook spelmodi waarin de helden zelf centraal staan, zoals Hero Hunt en Heroes vs. Villains. Hero Hunt is een modus waarin één speler de held is, terwijl de rest op hem jaagt. De speler die hem weet te doden is de volgende held, enzovoort. In Heroes vs. Villains zijn alle drie de helden van beide facties actief in een soort 'battle royale', geassisteerd door een handjevol soldaten die daarbij eigenlijk geen rol van betekenis spelen. Mede daardoor vonden we Heroes vs. Villains eigenlijk weinig aan het spel toevoegen.
Toegankelijk
Het leuke aan de Hero Pickups, of eigenlijk aan alle pickups, is dat ze los staan van prestaties. Het maakt niet uit of je de topspeler bent die 40 kills en 10 deaths heeft in een potje, of juist de wat mindere speler die die score precies omgekeerd heeft. De kans dat je als held aan de slag mag of even in een van de bekende voertuigen kunt gaan zitten, is net zo groot. Daar komt bij dat mikken en schieten in Battlefront relatief eenvoudig is. Je kunt met veel wapens al veel schade aanrichten zonder dat je hoeft in te zoomen, omdat hipfiring op dat moment effectief genoeg is. De combinatie van die twee elementen maakt dat Star Wars Battlefront als shooter een stuk toegankelijker is dan bijvoorbeeld een game als Call of Duty, waarin de beste spelers juist ook de beste voordelen krijgen in de vorm van killstreak rewards.
Die denivellerende werking vind je dus in veel mindere mate in Battlefront, en dat is alleen maar goed. Het maakt het spel immers een stuk leuker als je het idee hebt lekker mee te kunnen komen. Het zorgt er ook voor dat meer spelers de beste fase van het spel kunnen bereiken. Binnen een paar uur spelen speel je het standaard jetpack vrij, waarmee je een flinke sprong kunt maken. Op dat moment kun je allerlei plaatsen bereiken waar je eerder niet kon komen, zoals bovenop neergestorte ruimteschepen en andere hoger gelegen gebieden. Vanaf dan wint het spel flink aan dynamiek en snelheid, en gaat het spelplezier ook weer verder omhoog.
Contentaanbod kon beter
De toegankelijkheid van de gameplay zorgt dat ook mindere spelers al snel van nut kunnen zijn voor hun team. De multiplayer-modus van Star Wars Battlefront beschikt over negen verschillende spelmodi, waarvan we op de vorige pagina Hero Hunt en Heroes vs. Villains al even noemden. De game beschikt daarnaast over nog een afwijkende spelvorm, genaamd Fighter Squadron. Hierin speel je niet als normale soldaat of held, maar stap je in een X-Wing of A-Wing aan de kant van de Rebels, of een Tie-Fighter of -Interceptor namens de Empire. Vervolgens gaan beide kanten elkaar te lijf in een gigantische dogfight, waarbij een tiental AI-vliegers aan beide kanten zorgt dat het allemaal nog net wat chaotischer oogt dan het geval zou zijn met alleen maar menselijke spelers.
Leukste spelmodus?
Fighter Squadron is misschien wel de leukste spelmodus van Battlefront, al hangt dat natuurlijk wel een beetje af van hoe leuk je vliegspellen vindt. Wij hebben zelf goede herinneringen aan de Rogue Squadron-games uit vervlogen tijden, en het idee van een groot gevecht met X-Wings en Tie-Fighters spreekt ons sowieso al aan. Het wordt nog net iets leuker als, ook weer via een Hero Pickup tijdens het gevecht, de Millennium Falcon (Rebels) en de Slave One (Empire) om de hoek komen kijken. In je X-Wing een Tie-Fighter op de hielen zitten terwijl de Falcon net over je heen komt vliegen en de Star Wars-muziek op de achtergrond aanzwelt: veel aangenamere 'typische Star Wars-momenten' ga je in gaming niet beleven.
/i/2000848169.jpeg?f=imagenormal)
Juist daarom vinden we het wat vreemd dat het met Fighter Squadron beperkt blijft tot één spelmodus met een paar verschillende omgevingen. We begrijpen dat Battlefront niet primair een vliegspel moet zijn, maar iets meer variatie, of wat andere missies binnen die afdeling, had best leuk kunnen zijn. We sluiten dan ook zeker niet uit dat minstens een van de vier uitbreidingspakketten voor Battlefront flink veel extra vliegactie zal toevoegen aan het spel.
Spelmodi: van 40 tot 12 spelers
De overige spelmodi richten zich dus voornamelijk op gevechten tussen normale soldaten, die daarbij af en toe de hulp in kunnen roepen van voertuigen en helden. Zo niet bij Blast, dat in feite gewoon Team Deathmatch is zonder voertuigen en Heroes. Supremacy en Walker Assault laten de grootste teams toe, hebben beide pickups voor voertuigen en helden, en draaien om een steeds verder verschuivende frontlinie. In Walker Assault gaat het er om dat de Rebels twee AT-AT's vernietigen voor zij de basis kunnen vernietigen. In Supremacy zijn er vijf strategische punten op rij en moeten beide teams proberen het laatste punt van de vijand in te nemen. Drop Zone draait om het veroveren van uit de lucht vallende pods, en is een spelmodus voor zestien spelers. Cargo is een variant op Capture the Flag voor twaalf spelers, terwijl Droin Run een variant is op Domination, eveneens voor twaalf spelers. In Droid Run, Cargo en Drop Zone spelen helden en voertuigen verder geen rol.
Dat is het voor wat betreft het spelaanbod op het gebied van de multiplayer-modus, en dat houdt natuurlijk niet over. Toch is het ook weer niet zo dat je binnen een paar uur, of zelfs een paar dagen, al last hebt van dat beperkte aanbod op het gebied van spelmodi. Op zich is dat logisch: in andere games hebben de meeste gamers een, twee of misschien drie favoriete spelmodi, en buiten die drie modi om spelen ze niet heel veel andere dingen. We kunnen ons bijvoorbeeld goed voorstellen dat je in Battlefront eigenlijk genoeg hebt aan Walker Assault, Supremacy, Blast en af en toe een potje Hero Hunt voor de afwisseling. Dat praat de afwezigheid van een ruimer contentaanbod niet goed, maar geeft aan dat de 'schade' in de praktijk weleens mee zou kunnen vallen.
Graphics: mooi en stabiel
Buiten de multiplayer-modus om zijn er nog wel wat andere, kleinere spelmodi die voor wat spelplezier kunnen zorgen. De Trainingsmissies zullen veel gamers over het algemeen links laten liggen, maar zijn door hun aan de film gelinkte settings in dit geval nog wel de moeite waard. In een van de trainingsmissies vlieg je bijvoorbeeld met een Speeder en haal je een AT-AT neer met je kabel. In andere missies kun je racen met een Speeder Bike op Endor of de controle krijgen over Vader of de Emporer terwijl je een basis van de Rebels schoonveegt. Leuk om te doen en handig om alle aspecten van de Battlefront-gameplay snel te leren.
Duels tussen helden
Dan zijn er nog de Battles en de Survival-missies. Die laatste ken je wellicht al uit de bèta, waarin je vijf rondjes Survival kon spelen. Nu zijn er per map vijftien golven vijanden die je moet zien te overleven, en vanaf 'Hard'-niveau wordt dat al snel een pittige uitdaging. Survival is trouwens ook coöperatief te spelen. Mocht je echter liever tegen je vrienden spelen in plaats van samen met ze, dan kan dat ook. In Battles kun je het met een team van AI-soldaten opnemen tegen een vriend of tegen de AI, terwijl je punten scoort door de 'point tokens' van gedode vijanden op te pakken. Deze spelmodus wordt nog iets leuker binnen de Hero Battles-modus: dan speel je standaard als held in plaats van als normale soldaat. Dan kun je ook de aanwezigheid van AI-soldaten nog uitzetten, zodat je echt een duel kunt uitvechten met je favoriete tegenstrever. En natuurlijk: als je dan met Luke en Vader speelt kun je in een episch lightsaber-gevecht terechtkomen.
/i/2000848175.jpeg?f=imagenormal)
Lightsaber versus lightsaber ziet er natuurlijk altijd goed uit, maar de kwaliteit van de graphics gaat in Star Wars Battlefront een stuk verder dan dat. Dat het allemaal sfeervol oogt hebben we op pagina twee al uitgebreid besproken, maar op zichzelf zien de graphics er ook prima uit. De character models zijn goed, hun bewegingen ogen prima en de omgevingen zien er ongelooflijk scherp uit. Vooral enkele rotspartijen wisten op ons flink veel indruk te maken. Ook de bosachtige omgevingen op Endor zijn een prestatie van formaat: die map hoort direct bij de mooiste multiplayer-maps die we ooit hebben gezien, zowel wat de opbouw betreft als qua uiterlijk. Het sterke is namelijk dat je vrijwel nooit iets ziet waar je niet ook op kunt komen. De regel is simpelweg dat als je hoog genoeg kunt springen, je er op kunt staan. Kijk dus niet vreemd op als er opeens een Stormtrooper op een tak van een boom staat, of op een ander soort verhoging. Sommige levels vertonen meer verticaliteit dan je in eerste instantie zou denken.
Vrijwel altijd op 60fps
En dan is het meest indrukwekkende onderdeel van deze audiovisuele lofzang nog niet eens genoemd. Alle actie in Battlefront verloopt op de PlayStation 4 namelijk op 60fps. Dat hebben we natuurlijk wel vaker gezien, maar de combinatie van deze kwaliteit in graphics met een strakke performance op 60fps? Dat is een compliment waard. Natuurlijk zullen pc-gamers hier hun schouders voor ophalen - die versie konden we voor release helaas nog niet testen - maar voor consolegamers lijkt DICE de lat op audiovisueel gebied voor shooters een stukje te verhogen. Overigens zagen we in onze analyse wel wat kleine drops. Zo ontmoeten Luke en Boba Fett elkaar een keer in een smalle hal. Luke gebruikt zijn lightsaber, Boba Fett zijn vlammenwerper, waarbij er ook nog soldaten op ze schieten. Op dat moment zakt het aantal frames per seconde eventjes naar ongeveer 52fps. Een bescheiden dipje, en eerder uitzondering dan regel, in een game die verder heel stabiel loopt.
Conclusie
Star Wars Battlefront is niet perfect, maar benadert de perfectie op het gebied van sfeer heel aardig. De game ademt Star Wars, en dat is in de aanloop naar de nieuwe film op zichzelf al leuk. Daarnaast is Battlefront ook een leuke, soepele shooter, die een stuk toegankelijk is en daarom leuker dan verschillende andere online shooters. Daar draagt het feit dat iedereen even veel kans heeft om even te spelen als held flink aan bij. Hoewel de game niet overloopt van content en de gameplay na een tijdje wat in herhaling valt, zullen flink veel gamers zich moeiteloos uren kunnen verliezen in deze Star Wars-shooter, die er ook nog eens prachtig uitziet en soepel draait op de consoles.
Eindoordeel