Samengevat
Call of Duty: Advanced Warfare doet niet al te veel verrassende dingen, maar is desondanks een goed onderdeel van de veelbesproken serie. Het spel haalt een hoog niveau in de singleplayer, met dank aan de sterke tussencènes en goede variatie in de soorten missies. Het ontbreken van een echt goed plot en de wisselvalligheid van de graphics kosten echter wel wat punten. In de multiplayer is qua gameplay, dankzij het Exo-suit en de dynamiek die dat met zich meebrengt, wat meer vernieuwing te zien. De basis, het pure rennen en schieten, blijft echter redelijk gelijk. De nieuwe spelmodus Momentum is een leuke toevoeging aan het spelaanbod, en de mogelijkheid om scorestreaks aan te passen is een leuke extra. Datzelfde mag gezegd worden over de Exo Survival-modus. Al met al is dit een goed debuut voor Sledgehammer Games, dat voor het eerst een eigen Call of Duty-game mocht maken.
Pluspunten
Eindoordeel
Is het mogelijk om House of Cards te kijken zonder fan te zijn van het personage Frank Underwood, of in elk geval van de manier waarop acteur Kevin Spacey hem vertolkt? Geen wonder dat de link tussen de succesvolle serie van Netflix en Call of Duty: Advanced Warfare al snel werd gelegd, toen Spacey in een soortgelijke rol te zien was in de eerste trailer van Activisions nieuwe schietspel. Op internet werd druk gespeculeerd over het 'Underwood-achtige' personage van Spacey, waarbij de wildste verhalen zelfs zinspeelden op een daadwerkelijke connectie tussen House of Cards en Call of Duty.
Getest op: Xbox One
Verschijnt ook voor: PlayStation 4, pc
Inmiddels zijn we maanden verder, hebben we de game op een review-event helemaal kunnen uitspelen, en weten we dat dat laatste niet aan de hand is. Spacey speelt in Advanced Warfare Jonathan Irons, de baas van een Private Military Corporation genaamd Atlas. Halverwege de tweeëntwintigste eeuw is Atlas uitgegroeid tot de machtigste militaire kracht op aarde. De soldaten en hulpmiddelen ervan worden veelvuldig ingehuurd door de grootste landen ter wereld, en de voorsprong die Atlas heeft op het gebied van technologie is indrukwekkend. Dat is dan ook de reden waarom hoofdpersonage Jack Mitchell bij Atlas terechtkomt. Mitchell verliest al vroeg in het spel zijn arm, maar krijgt bij Atlas een hypermoderne prothese aangemeten, wat meteen het begin van zijn carrière bij de PMC betekent
Op dat moment ben je als speler al enkele keren in aanraking gekomen met de blikvanger van de singleplayer. Natuurlijk bevat deze spelmodus alle elementen die je gewend bent van Call of Duty, maar de aanwezigheid van Kevin Spacey - en met hem enkele andere acteurs die je best kunt herkennen - trekt natuurlijk de aandacht. Niet alleen beschikt Advanced Warfare over een puike selectie acteurs, het spel zet die acteurs ook op een prachtige manier neer. De cutscenes zijn bij vlagen om van de smullen. We kregen regelmatig het gevoel naar een serie of film te kijken. Dat komt niet alleen door de graphics in deze stukken, maar ook door de manier waarop het geheel in beeld wordt gebracht. De combinatie van sterke graphics en goede shots in de cutscenes, begeleid door prima geluid en her en der wat gevoel voor dramatiek, maakt dat Call of Duty: Advanced Warfare meer 'productiewaarde' uitstraalt. Als we ons zouden inbeelden hoe een combinatie tussen een televisieserie en een game eruit zou moeten zien, dan zou Advanced Warfare aardig in de buurt komen.
Dat idee valt overigens wel weg als de filmpjes zijn afgelopen. Het lijkt er sterk op dat de ontwikkelaars keuzes hebben moeten maken voor wat de grafische kant van Advanced Warfare betreft. De soldaten en wapens zien er bijvoorbeeld prachtig uit, maar kijk je naar de omgevingen waar je doorheen loopt, dan schiet je even terug in de tijd. Wat dat betreft is de openingsmissie ook wat ongelukkig gekozen. De wolkenkrabbers in die missie zien er namelijk behoorlijk lelijk uit. Zo diep zinkt Advanced Warfare verder nauwelijks meer, maar het grafische niveau mag gerust wisselvallig worden genoemd.
Wat de singleplayer van Call of Duty ook nog steeds mist is een goed verhaal. Hoewel alles prachtig in beeld wordt gebracht en Spacey op geheel eigen wijze een memorabel personage neerzet, is er geen sprake van een goed plot of al te verrassende wendingen. Sterker nog: toen we met een aantal reviewers voorafgaand aan de speelsessies speculeerden over hoe het verhaal ongeveer zou verlopen, hadden we de hoofdlijnen van de plot al aardig te pakken. Call of Duty is nooit een game geweest die het moet hebben van een pakkende verhaallijn. Dat is zeker in dit geval wat jammer, want het had de productie als geheel naar een nog hoger plan kunnen tillen.