Lost Planet 2
In 2007 werd opeens Lost Planet: Extreme Condition uitgebracht, een derde-persoons schietspel van Capcom. De game bleek redelijk succesvol en vooral het multiplayer-gedeelte was populair. In mei wordt Lost Planet 2 verwacht. Dit is opnieuw een shooter en wederom wordt hij geproduceerd door een interne studio van Capcom. Aan de basis ligt MT Frameworks 2, een verbeterde versie van Capcom's eigen engine.
Getest op: PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor: pc, Xbox 360
Voor wie bekend is met het eerste deel, zal Lost Planet 2 bekend voorkomen. Het is weer een spel in derde persoon en het speelt zich opnieuw af op de ijzige planeet EDN III. Het is alleen tien jaar later dan in de vorige game en inmiddels is het klimaat er een stuk minder arctisch. Er zijn nog wel wat ijzige regio's op de planeet, maar de rest is voor een groot deel overwoekerd met een dichte jungle. De enorme insecten die van oorsprong op de planeet huizen, de Akrid, gedijen prima in die omgeving.
/i/1267101088.jpeg?f=imagenormal)
Ook vertrouwd is de strijd met een klein team aan collega's. Die strijd heeft als doel, althans in de singleplayer-campagne, om sectoren van de planeet onder controle te krijgen. Om dat te bereiken moet je checkpoints activeren. Als je deze zogenaamde Data Posts activeert, krijgt het hele team er Thermal Energy, ook al zo'n terugkerend fenomeen. Wel anders is, dat je dit keer niet constant een kleine hoeveelheid T-Eng verliest. Dit omdat EDN III inmiddels flink is opgewarmd, althans zo luidt de verhaaltechnische verklaring. Leuk is dat teamgenoten T-Eng aan elkaar kunnen geven om elkaar in leven te houden. Gebleven is de mogelijkheid om in een groot mechanisch pak te stappen, waardoor je uiteraard een stuk sterker wordt. Nieuw daarbij is dat deze Vital Suits kunnen worden gebruikt om teamgenoten te vervoeren. Twee teamgenoten kunnen aan je VS gaan hangen, terwijl ze ondertussen gewoon door blijven schieten.
Monsters
Ook gebleven, en dat is misschien wel het belangrijkste kenmerk van de serie, zijn de gevechten met de enorme monsters in het spel. Akrid zijn er in soorten en maten. De grootste hebben het formaat van een flatgebouw, en die zijn niet zomaar even neer te leggen. Gevechten vergen teamwerk en moeten met overleg worden aangepakt. Zo hebben de grote monsters steevast hun zwakke plekken, die gelukkig helder oranje zijn gekleurd. Het kan geen kwaad om af te spreken welke van die zwakke plekken je met je team aan gaat pakken, in plaats van zomaar wat te schieten op alles wat oranje lijkt. In de korte demo die wij konden spelen, zat een monster met erg lange poten en een enorme kop. Het bleek nuttig om de knieën van het beest kapot te schieten, zodat hij in elkaar zakte en we gemakkelijk op zijn kop konden mikken. Dergelijke gevechten duren overigens lang, je bent er zo een kwartier mee kwijt.
/i/1267101092.jpeg?f=imagenormal)
Erg grappig is verder de grappling hook, die je kunt gebruiken om wat hoger gelegen delen te bereiken. Heel erg ver kom je er niet mee, maar het is desondanks een handig stuk gereedschap, vooral omdat er in het level design duidelijk rekening mee is gehouden. Je zult hem nodig hebben, zo wordt al snel in het spel duidelijk. Leuk is ook dat je de grootste monsters kunt beklimmen, mits ze een beetje stil willen liggen.
Voorlopige conclusie
Lost Planet 2 is nog steeds geïnspireerd op Gears of War. De overeenkomsten zijn nu duidelijker dan ooit, omdat de GoW-personages Marcus Fenix en Dom Santiago in het spel zijn opgenomen. Doordat EDN III veel groener is dan in het vorige deel, heeft het spel opeens ook iets weg van Avatar, maar dan zonder 3d. Je kunt Lost Planet 2 dus zien als Gears of War meets Avatar. Het kan slechter!
Titel |
Lost Planet 2
|
|
Platform |
Pc, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Capcom
|
Uitgever |
Capcom |
Releasedatum |
18 mei 2010
|
MotoGP 09/10
Motorracegames hebben nooit de populariteit bereikt die autoracegames ten deel vallen. Wie op het circuit van Assen een Grand Prix-weekend meepakt als de MotoGP of de Superbikes langskomen, ziet echter de potentie die dergelijke games hebben. Capcom doet dit jaar opnieuw een poging om een motorracegame met de MotoGP-licentie op de kaart te zetten. Alle 125cc-, 250cc- en MotoGP-bikes zijn aanwezig, evenals de coureurs, teams en circuits uit het kampioenschap. MotoGP 09/10 zal op 19 maart verschijnen voor de Xbox 360 en de PlayStation 3.
Getest op: PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3, Xbox 360
Carrière
De belangrijkste spelmodus in MotoGP 09/10 is de Carrière. Hierin start je als speler met een eigen team en een coureur, en begin je onderaan de ladder, in een poging de top van het motorracen te bereiken. In eerste instantie zul je, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad die je kiest, ergens in de middenmoot of in de achterhoede van de 125cc-klasse rijden. Door technici aan te nemen die je motor verbeteren, en door met betere merken te gaan werken, word je sneller en kun je races gaan winnen. Vervolgens wacht de 250cc-klasse en uiteindelijk de MotoGP. De diepgang in de Carrièremodus is niet baanbrekend, maar toch een welkome vernieuwing binnen de franchise. De samenwerking met een persvoorlichter die ook sponsordeals voor je binnenhaalt, geeft het geheel een extra laagje. Je krijgt daardoor meer voldoening als je die hogere raceklassen inderdaad bereikt.
/i/1265020577.jpeg?f=imagenormal)
Behalve een carrière doorspelen, kun je ook een normaal seizoen rijden. Tot onze verbazing moesten we daarbij eerst achtereenvolgens een 125cc- en 250cc-seizoen doorspelen, voordat we aan de slag mochten met de MotoGP-klasse. Daar is een plausibele verklaring voor; de 125cc-bakken zijn gemakkelijker te controleren, en MotoGP 09/10 is, als je niet voor het laagste moeilijkheidsniveau kiest, best pittig. Je kunt dus zeggen dat Capcom de speler een natuurlijke leercurve laat doorlopen. Toch vinden we dit geen goede insteek. De game heet 'MotoGP 09/10', dus wij willen gewoon races met of tegen Valentino Rossi rijden. Dat dit pas na een paar uur kan omdat je eerst twee andere kampioenschappen door moet komen, werkt frustrerend.
In orde
Het racen is, zoals eigenlijk best vaak in motorracegames, in orde. De motor reageert, voor zover wij dat kunnen inschatten, realistisch op acceleraties en remacties. Zeker als je het jezelf niet te moeilijk maakt, ben je vrij snel in staat soepeltjes over de circuits te gaan, waarbij het bochtenwerk voor een groot deel aankomt op het spelen met het gas. Daarnaast racen je collega-coureurs op een realistische manier met je mee. Ze verdedigen hun positie actief en dat wil nog wel eens leiden tot de nodige botsingen en crashes.
/i/1265020569.jpeg?f=imagenormal)
Doordat het racen op zich goed in elkaar zit, steekt het helaas schril af tegen de rest van het spel. Net als vrijwel elke motorracegame kampt MotoGP 09/10 namelijk met een nijpend gebrek aan sfeer. Het crashen oogt niet spectaculair en verder gebeurt er niets om de baan heen. De motoren en rijders zien er best goed uit, maar daar omheen stelt het allemaal bar weinig voor. Het is des te frappanter dat het spel voor deze middelmatige grafische prestatie enorm lange laadtijden nodig heeft. Nu speelden wij een vrij vroege versie ervan, maar ook al zouden de laadtijden nog worden gehalveerd, zijn ze veel te lang!
Voorlopige conclusie
Met MotoGP 09/10 gaat Capcom de oorlog niet winnen. Goed, het spel voorziet de echte fans van motorsport wellicht in hun behoefte om met motoren te racen. Het racen is namelijk helemaal niet vervelend, en op de twee hogere niveaus ook uitdagend of zelfs moeilijk. Helaas is er om het racen heen weinig te beleven. De Carrièremodus vormt een pluspuntje, mede omdat het daarbij logisch is dat je laag begint en jezelf opwerkt naar de hoogste klasse. In de losse seizoenen is het echter ronduit irritant dat je niet direct met de MotoGP-klasse aan de slag kunt. En daar gaat het toch om als je een MotoGP-game wilt spelen?
Titel |
MotoGP 09/10
|
|
Platform |
Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Monumental Games
|
Uitgever |
Capcom |
Releasedatum |
19 maart 2010
|
Super Street Fighter IV
Het is bijna een gulden traditie: een Street Fighter-game die na enige tijd wordt opgevolgd door een Super Street Fighter-game, waarin de nodige vernieuwingen worden doorgevoerd en nieuwe personages worden geïntroduceerd. 'SSF IV' vormt geen uitzondering en volgt letterlijk wat we hierboven hebben beschreven. Het spel voegt negen karakters aan Street Fighter IV toe. Daarbij zitten nieuwe personages zoals de Zuid-Koreaanse Juri, maar ook terugkerende oude bekenden als T. Hawk, Dee Jay en Guy. Vooral hun aanwezigheid zal fans van de serie kunnen bekoren.
Verkrijgbaar voor: PlayStation 3, Xbox 360
/i/1254252923.jpg?f=imagenormal)
Behalve nieuwe personages, bevat Super Street Fighter IV ook extra kostuums en nieuwe Ultra Combo's. Hierdoor wordt de gameplay, die verder ongewijzigd blijft ten opzichte van Street Fighter IV, nog enig nieuw leven ingeblazen. Rondom de gameplay biedt Super Street Fighter IV een aantal nieuwe spelmodi. Zo is er een nieuwe Team Battle voor acht spelers en er is de Endless Battle, waarbij de winnaar het steeds tegen een andere speler opneemt. Het probleem van deze nieuwe modi is dat ze uiteindelijk hetzelfde zijn als de standaardmodi van Street Fighter IV. Het vechten verandert op zich niet.
Voorlopige conclusie
Echte fans van de serie zullen ongetwijfeld genoeg leuks vinden om een overstap van Street Fighter IV naar Super Street Fighter IV te rechtvaardigen, maar of dat ook voor een wat meer casual speler van vechtspellen geldt, is maar de vraag. De opbouw van het spel is hetzelfde, en los van wat wijzigingen aan de personages uit 'SF IV' en de toevoeging van negen nieuwe personages, is er bar weinig nieuws te beleven. De game zal eind april tegen de vier tientjes gaan kosten, waardoor wij deze release op voorhand al niet meer de moeite waard vinden.
Titel |
Super Street Fighter IV
|
|
Platform |
Xbox 360, PlayStation 3
|
Ontwikkelaar |
Capcom
|
Uitgever |
Capcom |
Releasedatum |
30 april 2010
|