Van Arpanet tot www: veertig jaar internet

NSFnet en Milnet

Met de splitsing van Arpanet in een onderzoekstak en een militaire tak, NSFnet en Milnet, werd het eenvoudiger om toegang tot het netwerk aan te vragen – althans, tot de onderzoekstak. Toch was ook NSFnet zeker nog niet open. Toegang was voorbehouden aan onderzoeksinstellingen, en elke verbinding met het netwerk moest worden goedgekeurd. Vooral met verbindingen buiten de Verenigde Staten bleven de Amerikanen erg streng. Gebruik van Milnet was, zoals de naam al doet vermoeden, enkel voorbehouden aan Amerikaanse militaire instellingen. Het was dan ook het NSFnet dat uitgroeide tot het internet.

Piet Beertema was in de jaren tachtig systeembeheerder bij het Centrum voor Wiskunde en Informatica. In 1982 beschikte het CWI via het EUnet over een 0,3kbps-verbinding met de Verenigde Staten. EUnet was eveneens een computernetwerk dat werd gebruikt om gegevens uit te wisselen; het maakte gebruik van het uucp-protocol. Uucp voorzag in de mogelijkheid om gegevens te delen over een netwerk door bestanden naar een node te sturen, waarna deze het bestand weer verder zond naar de volgende node, net zo lang tot de bedoelde ontvanger was bereikt. “Dat was niet ideaal, traag, en alleen voor e-mail en usenet geschikt”, aldus Beertema tegenover Tweakers.net.

Beertema wilde graag dat het CWI werd aangesloten op NSFnet. “Dan zouden we onder andere beschikken over directe mailaflevering op de bestemming, remote login, bestandsoverdracht en nog veel meer”, zegt Beertema. Er bestond echter weerstand om Europa op NSFnet aan te sluiten. Het Amerikaanse ministerie van Defensie had ook bezwaar tegen de transatlantische verbinding tussen de Verenigde Staten en Europa via EUnet.

• Volgende pagina 7. Internet in Nederland