Samengevat
De 13,3"-MacBook Pro maakt gebruik van een behuizing die al sinds 2016 meegaat. Het is een beproefd, stevig ontwerp en er zit een goed gekalibreerd scherm in met een hoge helderheid. Het ontwerp is wel gedateerd en daarom mis je een MagSafe-aansluting, een 1080p-camera en een iets hoger scherm, die wel op andere nieuwe MacBooks zitten. De nieuwe M2-processor is geen revolutie zoals de M1 was, maar een mooie evolutie die meer snelheid oplevert. De accuduur is gelijk gebleven en blijft lekker lang. Een heikel punt is de prijs, die is namelijk gestegen, terwijl je voor dat geld nog steeds slechts 8GB geheugen en een 256GB-ssd krijgt. De meerprijzen voor extra geheugen of opslag zijn exorbitant.
Getest
Apple MacBook Pro 2022 13" M2 8 Core, 10-core GPU, 8GB ram, 256GB ssd, Qwerty, Grijs:fill(white):strip_exif()/i/2005162324.jpeg?f=thumblarge)
Prijs bij publicatie: € 1.620,-
Vanaf € 1.299,-
Aan de buitenkant zie je het niet. Zelfs niet als je heel goed kijkt. Je moet de laptop inschakelen en pas als je ingelogd bent, kun je concluderen dat de laptop die je voor je neus hebt staan, daadwerkelijk het apparaat is met Apples allernieuwste, zelfontwikkelde processor, de M2. De M2 is, je raadt het al, de opvolger van de M1-processor en is volgens Apple vooral efficiënter en grafisch sterker dan zijn voorganger. De MacBook Pro 13,3" is de eerste laptop waar Apple die chip in heeft gestopt. Het is een laptop die uiterlijk vrijwel niet verschilt van de 13,3"-MacBook Pro die Apple acht jaar geleden introduceerde. Kan dat ontwerp nog een paar jaar mee en is de M2 de moeite van het upgraden waard? Je leest het in deze review.
Toen Apple in 2016 de MacBook Pro 13,3" introduceerde, liet het een laptop zien met een paar opvallende kenmerken. De laptop viel allereerst op door zijn Touch Bar, de touchscreen die de fysieke toetsen bovenaan het toetsenbord verving. Verder kon je voor randapparatuur alleen nog maar gebruikmaken van USB-C-aansluitingen en tot slot was er het toetsenbord met butterfly-toetsen. Dat toetsenbord zorgde bij veel gebruikers voor problemen en dwong Apple om zijn excuses aan te bieden. Vanaf 2020 maakte de vlindertoetsen plaats voor een gewoon toetsenbord met scissor-switches. Uiterlijk is dat 'magische' toetsenbord ook het enige verschil met de eerdere modellen.
Volgens Apple kan dit ontwerp dus nog wel even mee, maar hoe tijdloos is het echt? Enerzijds is er niets mis met de buitenkant van de MacBook Pro. Het is een behuizing zonder opsmuk die van stevig aluminium is gemaakt en, zoals we gewend zijn van Apple, netjes is afgewerkt. Dat merk je bijvoorbeeld bij het openklappen van het scherm. Dat gaat met weinig weerstand, maar toch genoeg om het eenmaal opengeklapt op zijn plek te houden. Bij het dichtklappen komt het scherm netjes gedempt op de C-cover terecht en blijft het op zijn plek dankzij de magneetjes die in de behuizing verborgen zijn. De behuizing voelt verder solide aan en laat zich op geen enkele plek makkelijk indrukken. Het scherm laat zich niet torderen.
Toch zijn er tekenen van ouderdom die de behuizing niet meer kan maskeren. Neem bijvoorbeeld de bovenste schermrand. Die is bijna anderhalve centimeter breed, nog wat breder dan de zijranden, die ook fors zijn uitgevallen naar 2022-maatstaven. Concurrerende 13,3"-laptops hebben millimetersdikke randen en zijn daardoor compacter en ook steeds lichter. De MacBook Pro 13,3" weegt 1380 gram, niet bijzonder licht voor een 13,3"-laptop, en dan zit er ook nog een Touch Bar in. Met de introductie van de MacBook 14" en 16" droeg Apple de aanraakstrook in feite ten grave, want als die topmodellen hem niet hadden, wat doet de Touch Bar dan nog op dit goedkopere model? Ontwikkelaars zullen dezelfde conclusie trekken en zullen er in hun software waarschijnlijk geen rekening meer mee houden.
Wat aansluitingen betreft zul je het als gebruiker van de MacBook Pro met twee USB-C-poorten moeten stellen, net als bij de vorige generatie. Apple voorziet nieuwe MacBook-modellen van een magnetische MagSafe-aansluiting, maar daar is bij dit model nog geen rekening mee gehouden. Hangt je laptop aan de lader, dan 'kost' het je dus een USB-C-aansluiting, terwijl dat bij de MagSafe-MacBooks niet het geval is. De twee USB-aansluitingen ondersteunen USB 4, maar hebben hetzelfde grote nadeel als bij de M1-MacBooks; je kunt er slechts één extern scherm op aansluiten. Dat mag weliswaar een 6k-scherm op 60Hz zijn, maar door een beperking van de chip is meer dan één scherm geen mogelijkheid, hoe laag de resolutie ook is. Je kunt daaromheen werken met DisplayLink-adapters, maar die kennen wel wat nadelen, waaronder de afwezigheid van HDCP-ondersteuning en de noodzaak voor compressie om het beeld zo snel mogelijk door een USB-kabeltje te persen.