Duitse privacywaakhond hekelt gezichtsherkenning Facebook

Huiveringwekkend scenario.

En erg interessant Immers, toen ik jong was en mijn klassenfoto werd genomen bestond er geen internet. Wie had toen ooit kunnen bevroeden dat er een internet zou ontstaan waarop op een kwade dag sociale media werden uitgerold, waarop mensen foto's kunnen delen (we hadden niet eens scanners om foto's te digitaliseren) en daarmee een deel van het verloop van iemands leven in kaart konden brengen, zelfs zonder hun inbreng of toestemming.

Op diezelfde manier kunnen wij in 2012 niet bevroeden wat er over 20 jaar allemaal mogelijk zou kunnen zijn, wat er gedaan kan worden met al die foto's van jezelf en anderen die je op sociale media zet.

Iets doen zonder rekening te houden met de toekomst lijkt me irrationeel en in deze tijd zelfs gevaarlijk, wetende wat die bedrijven allemaal doen met je gegevens.

De info's die je nu deelt kunnen je nog opbreken.

Er zou wetgeving moeten komen die het verboden maakt foto's te digitaliseren waarop mensen staan die daarvoor geen uitdrukkelijke schriftelijke toestemming verleenden.

Informatie is een heel abstract iets en erg gevaarlijk. De wereld bestaat uit informatie. DNA is informatie, biometrie, verdachtmakingen en verdenkingen, dossiers, bestanden, databases. Onze wereld is niet voorbereid op een dergelijke transparantie, door technologie mogelijk gemaakt, omdat wij ethisch of moreel niet zo ver zijn dat we privacy respecteren.

Onze wereld van oudsher bestaat als gevolg van het simpele feit dat informatie niet zo makkelijk te delen was. De gang naar de bibliotheek voor een sprekbeurt bijvoorbeeld, geeft aan dat ik als kind mij fysiek moest verplaatsen om uit een boek informatie te halen voor mijn gekozen onderwerp. Daarbij was de beschikbare hoeveelheid en type informatie beperkt.
Verder had je thuis, als je pa rijk genoeg was, een encyclopedie. Wat ik wil zeggen is dat de samenleving er uit zag zoals die er uitzag omdat informatie en toegang tot informatie gelimiteerd was en op een bepaalde manier in de samenleving was geïntegreerd

Het is duidelijk dat er nu steeds minder grenzen zijn aan informatie en de beschikbaarheid er van. Maar we komen uit een tijdper waarin de hele maatschappelijke infrastructuur zogezegd anders was ingericht.

Het is geen wonder dat wij als mens niet rijp zijn voor een dergelijke bijna ogenblikkelijke omslag. In de loop van 25 jaar is de maatschappij systematisch veranderd en we zijn daar niet klaar voor. Het is daarom dat mensen zonder enige schroom zich overgeven aan corporate business en zich stelselmatig laten vertellen dat deze technologie goed is en handig en zich aldus laten registeren en profileren.

We zijn al doende aan het uitvinden wat kan, wat mag, wat te ver gaat, wat niet en onze eigen rol daarin. Er is GEEN garantie dat het wel goed komt.

Het enige houvast dat we hebben is te beseffen en accepteren dat we niet voorbereid werden en zijn op deze maatschappelijke veranderingen, daar moreel niet tegen opgewassen zijn als persoon en in organisatorisch verband (bedrijven, overheid) en dat het primair onze eigen individuele keuzen zijn die de maatschappij vormen.

Ik ben zeer terughoudend tegenwoordig wat technologie betreft en vecht om mijzelf onder controle te houden niet klakkeloos mee te gaan in allerlei hypes van interconnectiviteit.

Ik stel voor dat we allemaal af en toe eens wat zelf-analyse toepassen en ons afvragen waar de eigen verantwoordelijkheid ligt.