Zwitserse satelliet gaat op ruimteafval jagen

Het Zwitserse ruimteagentschap van het EPFL heeft zijn plannen uit de doeken gedaan om bij te dragen aan het opruimen van de groeiende hoeveelheid ruimteafval. Een satelliet met een grijparm moet op verouderde satellieten jagen.

Het project dat de Zwitsers voorstelden wordt door technologie-instituut École Polytechnique Fédérale de Lausanne, waarvan de Zwitserse ruimteorganisatie deel uitmaakt, CleanSpace One genoemd. In eerste instantie zou het om een satelliet gaan die een andere, verouderde, satelliet opspoort en vastpakt om vervolgens gezamenlijk in de atmosfeer te verbranden. Latere versies zouden voorzien in een satelliet die gevangen satellieten intact naar de aarde kan terugbrengen.

Het eerste doelwit van CleanSpace One zou de Swisscube, de eerste satelliet van Zwitserland uit 2009, of de Tlsat-satelliet uit 2010 kunnen zijn. Voordat het zover is zou het 2015 of 2016 worden en zou er ongeveer acht miljoen euro in het project geïnvesteerd worden. Met die investering moet een aantal vraagstukken, bijvoorbeeld over de techniek voor het grijpmechanisme en motoren voor koerscorrecties, worden opgelost. Voor het eerste zou naar de natuur gekeken worden, terwijl voor voortstuwing aan ionenmotors wordt gedacht.

Het probleem van rondvliegend ruimtepuin wordt steeds groter, aldus de Zwitsers. Momenteel volgt de NASA al zo'n zestienduizend stukken afval met een doorsnede van meer dan tien centimeter en kleiner puin is nog veel talrijker. Botsingen met operationele satellieten vormen een reëel probleem, zoals toen in februari 2009 een Amerikaanse satelliet op een oude Russische satelliet botste. Met steeds meer satellietlanceringen wordt de kans daarop steeds groter.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Reacties (95)

[mrlammers]

What goes up, must come down. Toch? Of niet?

De ESA laat het volgende zien:
http://www.esa.int/esaCP/SEMHDJXJD1E_FeatureWeek_0.html
Wat een puinhoop:
http://www.space.com/topics/space-junk-orbital-debris-news/
En dan fragmenteert het ook nog!
http://www.space.com/9818...debris-fragmentation.html

De duisters zeggen er het volgende over:
http://www.faz.net/aktuel...-auge-reicht-1540458.html

De NASA heeft al een oplossing:
http://theweek.com/articl...lean-up-space-junk-lasers
Maar opruimen kan ook zo:
http://www.space.com/1286...ges-cleanup-concepts.html

[Patine]

Dat de zwiters opruimfreaks zijn wisten we al, maar dat ze nu ook de ruimte willen opruimen lijkt mij een beetje overdreven. Alle ruimtepuin valt namelijk vanzelf terug op aarde. Misschien dat het soms een beetje lang duurt (geen idee)?!

[TERW_DAN]

Dat de zwiters opruimfreaks zijn wisten we al, maar dat ze nu ook de ruimte willen opruimen lijkt mij een beetje overdreven. Alle ruimtepuin valt namelijk vanzelf terug op aarde. Misschien dat het soms een beetje lang duurt (geen idee)?!

Het grootste probleem is (zoals je ook in 't filmpje kan zien) dat ruimtedebris heel veel schade toe kan brengen aan bestaande satellieten, ruimtestations en astronauten.
Het ISS heeft al eerder moeten uitwijken voor ruimtepuin, en dat gaat alleen maar erger worden.


Het tracken van dit spul kost allemaal bakken vol met geld en is lang niet altijd mogelijk met kleinere objecten, dus opruimen is echt geen slechte zaak.

[analog_]

Ze ruimen het bestaande debris niet op, dit programma is puur preventief. Ik was me al aan het afvragen hoe ze vuist-sized klompjes met een flinke snelheid dachten op te vangen met grijparmen maar daar gaat het dus niet om. Jammer, een supersterke electromagneet zou mogelijk iets zijn daarvoor?

[Digihans]

Was jij die persoon die de aluminium magneet te koop had?

[digistamremco]

aluminium is goed te magnetiseren hoor. Wel eens van eddy current of wervelstroom magneten gehoord? Worden heel veel toegepast bij afvalscheiding. (in de praktijk heb je er in dit geval niet veel aan, omdat je de sateliet dan in een sterk wisselend magnetisch veld moet brengen, wat een beetje lastig is op grote afstand)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Wervelstroomscheiding

[Nixo]

Dat is niet waar. Als het eenmaal op een juiste hoogte zit zal het constand daar blijven. Het grootste voorbeeld is wel de Maan.

[Vastloper]

Helaas gaat de maan juist steeds verder van de aarde weg en zal deze uiteindelijk verdwijnen, als het zonnestelsel er dan nog is. Niks is 100% stabiel. Dat lijkt alleen maar zo door de (te beperkte) wiskundige formules die wij erbij verzinnen.

[The Jester]

Nee hoor: wanneer de maan de Limiet van Roche bereikt blijft hij gewoon hangen

[Neko Koneko]

De maan wordt al sinds dat hij gevormd is van de aarde weggeslingerd. Vroeger stond de maan vlakbij de aarde en in de loop van miljoenen jaren is hij op de huidige afstand terecht gekomen. De maan beweegt nog steeds weg van de aarde, zij het met slechts 3,8 CM per jaar.

Vergelijk het met een ronde plaat waar je een bal oplegt. Als je de plaat laat draaien zal de bal zich naar de rand bewegen.

Sattallieten daarentegen bewegen niet weg van de aarde, want zij hebben niet de juiste snelheid hiervoor. Dit is ook niet wenselijk, je wilt sattellieten wil je juist op een constante afstand hebben.

[Jasper Janssen]

De maan wordt niet weggeslingerd.

De maan wordt vertraagd door getijdeneffecten, en komt daardoor in een ietsje grotere baan. Effecten die steeds zwakker worden naarmate de maan verder weg staat, en naarmate de draaiing van de aarde lamngzamer wordt (want ook dat komt door hetzelfde effect).

[Hann1BaL]

Exact. Uiteindelijk komen alle stukken in de dampkring uit en verbranden. Het grote probleem dat het voor veel brokstukken heel lang duurt. In ieder geval is dat proces trager dan het proces van creeeren van ruimte aftval op dit moment. Dus netto komt er nog steeds meer bij

[Jasper Janssen]

Terugvallen is absoluut geen gegeven, ze kunnen ook juist verder weg gaan of gewoon een stabiele baan hebben (totdat ze botsen…). In veel gevallen duurt het langer dan de leeftijd van de zon voordat ze "zomaar" vertrekken.

[Who Am I?]

Uiteindelijk valt het terug naar de aarde en verbrandt het in de dampkring, maar voor het zo ver is zijn het projectielen die met een snelheid van 15 000 - 25 000km/h of misschien wel meer rond de aarde draaien. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te bedenken wat er gebeurt als zo'n projectiel frontaal in botsing komt met een satelliet.

[arjankoole]

Dat de zwiters opruimfreaks zijn wisten we al, maar dat ze nu ook de ruimte willen opruimen lijkt mij een beetje overdreven. Alle ruimtepuin valt namelijk vanzelf terug op aarde. Misschien dat het soms een beetje lang duurt (geen idee)?!

Het probleem is dat dat puin ook in aanvaring kan komen met je nog actieve, superdesuper dure satellieten. Ik denk dat je niet blij wordt als jouw peperdure, een half miljard kostende, satelliet tot een struk schroot gedegradeerd wordt, en daarbij zelf ook nog eens een gevaar gaat vormen voor andere dure satellieten.

[BenGenaaid]

heeft te maken met al dat goud en platina in die satelieten, daarom moeten ze heel terug. Zwitserland is toch het land van het goud (banken!!) dus.. kan best lucratief zijn.

[torp]

Als ze ook iets bedenken om al het plastic afval uit de oceanen te vissen, ben ik wel blij met de Zwitsers.

[PjotterP]

Dat de zwiters opruimfreaks zijn wisten we al, maar dat ze nu ook de ruimte willen opruimen lijkt mij een beetje overdreven. Alle ruimtepuin valt namelijk vanzelf terug op aarde. Misschien dat het soms een beetje lang duurt (geen idee)?!

Het gevaar bestaat dat er op een gegeven moment een zodanige kettingreactie tussen ruimtepuin ontstaat dat er als het ware continue botsingen plaatsvinden tussen allemaal grotere en kleinere stukken, dan houdt het proces vrijwel nooit op en heb dus ook geen stukjes meer die je even kan ontwijken. (Zoals sommige satellieten en het ISS doen)

Stel dat het waar is wat je zegt, dat alle stukjes uiteindelijk terugvallen op aarde, stel dat dit alleen al maar 5 jaar duurt (na zo'n kettingreactie, dat betekent dus dat we gedurende die 5 jaar geen nieuwe satellieten of andere zaken de ruimte insturen en is er een enorm risico voor de huidige functionerende satellieten. Kortom, we kunnen ons dat helemaal niet permitteren!

[Reactie gewijzigd door PjotterP op 23 juli 2024 08:59]

[pegagus]

Satellieten uit 2009 of 2010 en nu al afgeschreven?

En is het niet handiger/goedkoper/slimmer om satellieten te ontwerpen die zichzelf dusdanig uit koers kunnen brengen, zodat ze ter vallen naar de aarde?

[baaart900]

Waarschijnlijk hebben die satellieten geen voortstuwings mechanisme, ze worden immers in de baan gebracht door raketten etc.

Zo'n project zou pas echt helpen als één kubus of wat dan ook meer dan één stuk ruimtepuin kan "opruimen". Maar zoals ze zeggen is dit een universiteitsproject, dus eerst dit maar eens testen dan.

[wildhagen]

Waarschijnlijk hebben die satellieten geen voortstuwings mechanisme, ze worden immers in de baan gebracht door raketten etc.

De meeste (alle?) satellieten hebben wel stuwraketjes, die men gebruikt om de baan licht aan te passen (bijvoorbeeld om ruimtepuin te ontwijken), of te stabiliseren.

Die hebben alleen wel een (zeer) beperkte capaciteit, het is bepaald geen volwaardige raket ofzo.

[Krylinck]

Dat laatste kan denk ik al wel, aangenomen dat alle satellieten een motor hebben die de snelheid kan reguleren. Zet de motor niet meer aan en de snelheid valt op een gegeven moment enigszins weg. Een lagere snelheid betekent een lagere middelpuntvliedende kracht, de zwaartekracht wordt dan relatief belangrijker. Gevolg: de satelliet "valt" richting aarde en stort uiteindelijk neer.

Gecontroleerd kun je dat echter niet noemen, want als je de motor uitzet kan het zijn dat je apparaat op een woonwijk neerkomt. Het probleem zal dus zitten in het op een veilige plek laten neerstorten van de satelliet. Dat zal niet altijd te doen zijn, aangezien zo'n oplossing een schep geld meer zal kosten dan de satelliet zonder die oplossing, alleen maar om geen ruimte-afval achter te laten. De meeste bedrijven zullen daar niet voor kiezen.

[Finraziel]

Als je sateliet niet specifiek gebouwd is op het overleven van de terugkeer in de dampkring, dan verwacht ik dat er niet al te veel over blijft om de grond te raken. Waarschijnlijk gaat het ding dan gewoon in vlammen op.
Vandaar ook dat de eerste versies van deze stofzuigers gewoon hun doel vast grijpen en samen in de dampkring verbranden.

[wildhagen]

Als je sateliet niet specifiek gebouwd is op het overleven van de terugkeer in de dampkring, dan verwacht ik dat er niet al te veel over blijft om de grond te raken.

Nou, delen ervan kunnen wel degelijk vrij groot blijven, met name als die bepaalde zaken zeer goed tegen hitte kunnen. Recent nog bijvoorbeeld met een neerstortende Duitse satelliet, kwamen er een aantal toch best forse stukken op aarde terecht. Wel grotendeels in zee, geloof ik, maar toch.

De kans dat je erdoor geraakt word is vrij klein, maar als het je raakt verruil je wel het tijdelijke voor het eeuwige...

Als daar dan eventueel ook nog eens nucleaire zaken tussen zitten (voor bijvoorbeeld de aandrijving, of voor on-board experimenten gebruikt), wil je dat risico toch liever niet nemen gok ik...

[rob12424]

Wat je zegt is niet echt handig. De meeste tv satalieten enz. zitten in de laagste banen rond de aarde zover ik weet. Ongecontroleerd de zooi neer laten storten zo betekenen dat er botsingen komen.

Verbranden is een optie: Zet de sataliet in de juiste positie een hoek de dampkring in en wala er blijft meestal niets meer van over!

Probleem is daar heb je brandstof voor nodig. Wat is het grootste probleem: Bij de meeste oude satalieten waaronder veel russiche spy sats. Ze kunnen niet meer van koers veranderen en daardoor is het ruimte puin! ( De brandstof van die dingen is op! )

Probleem is om die zooi in de dampkring te laten verbranden heb je dus brandstof nodig.

Grappig detail overigens om satalieten vroeger goedkoop te maken werd het pantser om de brandstoftank vaak dunner gemaakt waardoor deze sneller lek raakte door, je raad het al ruimtepuin!


Vaak blijven door bepaalde demensie zwaartekrachten de satalieten in de juiste baan rond de aarde of dalen zeer langzaam. Overigens, Die satalieten werken vaak nog wel op zonneenergie en zijn dus in beperkte mate nog wel bruikbaar.

En in de russische gevallen idd soms zijn ze te koop en soms ook op de zwartemarkt. Punt daarmee is wel als je iets daar koopt heb je wel kans dat het je geld zo opeens in de dampkring verdampt!

[wildhagen]

En is het niet handiger/goedkoper/slimmer om satellieten te ontwerpen die zichzelf dusdanig uit koers kunnen brengen, zodat ze ter vallen naar de aarde?

Vraag is of je dat wil bij satellieten die nucleair met RTG's van stroom voorzien worden. Het meeste zal opbranden, maar als het onverhoopt eens niet geheel verbrand heb je wel een kans op vervelende probleempjes...

Daarnaast kunnen de stuwraketjes defect zijn waardoor een de-orbit niet (goed) werkt, of ze kunnen door hun brandstof heen zijn, met hetzelfde effect.

Overigens word het soms al wel gedaan hoor, met sommige satellieten of andere objecten. Het Russische ruimtestation Mir is bijvoorbeeld op die manier in de dampkring gedrukt, en daar opgebrand.

[arjankoole]

Vraag is of je dat wil bij satellieten die nucleair met RTG's van stroom voorzien worden.

Dat zijn maar heel weinig sats, alleen een paar russische spionage sats voor zover ik weet. Die radioactieve componenten zijn als het goed is ingepakt in een beschermingshuls die wel de terugkeer overleefd. En kan dan verder verwerkt worden. Want inderdaad, als dat onbeschermd zou gebeuren zou je radioactief martiaal verspreiden over duizenden kilometers. Niet iets wat je veel vrienden oplevert.

[TERW_DAN]

Als zo'n ding bijv dienst weigert en onherstelbaar beschadigt raakt, dan is een afschrijving snel gedaan natuurlijk.

Hoe goed je dingen ook maakt, het kan altijd stuk gaan. Zeker bij iets dat zo ver weg is is het lastig er wat an te doen als het echt fout gaat.

[simthadim]

Dit kan inderdaad, maar alleen voor LEO (Low Earth Orbit) satelites. Deze satelieten kan je in een nog legere baan om de aarde laten draaien, waar ze door de wrijving van de aardse atmosfeer steeds verder terugvallen (doordat hun snelheid afneemt)

Voor de wat 'hogere' satelieten is dit lastiger (bijv. GEO & hoger), heb even de hoogtes niet paraat, is alweer een college van vorig jaar). Om deze satelieten terug te laten vallen moeten ze door een laag/schil heen waar zich actieve satelieten vinden. Dit hoeft geen probleem te zijn, immers is er voor EOL (End Of Life) wat brandstof gereserveerd, maar blijft lastig om dit te coördineren. Vandaar dat men hier kiest voor zogenoemde 'graveyard orbits'. Naar mijn weten is dit laatste ook goedkoper, aangezien elke kilo extra op een sateliet zoveel meer kost (ik zoek de getallen zo even op). Of het slimmer is? Op de korte termijn Ja, lang Nee.

[Jasper Janssen]

$10.000 per pond in LEO wordt meestal gerekend volgens mij.

[Da_Teach]

Is het niet veel rendabeler om een systeem te verzinnen die het afval bijv. naar de zon kan schieten en daarna weer gewoon verder kan 'stofzuigen' ?

[TERW_DAN]

En waar wil je de energie vandaan halen om puin zover te lanceren, zonder dat de brandstof op is in no-time?

[Richy93]

Daar is maar heel weinig energie voor nodig. In de ruimte is geen lucht dus ook geen weerstand.
Een klein voorbeeldje is dat als een astronaut zichzelf zou afduwen van een ruimtestation (of weet ik veel wat) dan zou het eeuwig door blijven bewegen.
Het lijkt me alleen moeilijk om de exacte richting te bepalen aangezien de afstand naar de zon een behoorlijke afstand is

[TERW_DAN]

Maar wel zwaartekracht van de aarde (en evt andere hemellichamen) en die is in LEO nog best sterk. Dat duw je er niet '' evenetjes'' uit.

[arjankoole]

Maar wel zwaartekracht van de aarde (en evt andere hemellichamen) en die is in LEO nog best sterk. Dat duw je er niet '' evenetjes'' uit.

vandaar dat idee van de ionenmotor. dat kost heel weinig brandstof (dus is goedkoop lanceren), en geeft net genoeg om langzaam maar zeker weg te komen.

[Jasper Janssen]

Ook een ionenmotor gebruikt vrij veel brandstof om iets van LEO naar de zon te krijgen
Je moet drie keer zoveel delta-v besteden van LEO -> zon als dat aarde-> LEO kost, en dat is al fsckveel (we lanceren die boel niet voor niks met raketten met tientallen of honderden tonnen brandstof).

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Deltavs.svg

Ionen zijn trouwens alleen geschikt voor deep space gebruik, je moet sowieso eerst met conventionele middelen langs de bewoonde banen, omdat je totaal niets kunt ontwijken met een ionen thruster.

[Richy93]

Zit ook weet wat in...

[Malantur]

Ik zie niet meteen in hoe het afschieten naar de zon rendabeler zou zijn als het verbranden in onze eigen atmosfeer (minder afstand dus minder energie), of zelfs intact naar de aarde brengen ter recyclage (grondstoffen worden duurder)?

[abot13]

als het naar de zon moet vallen heeft het geen haast want kan dan niets vernielen. Dat kan genoeg van de energie schelen om het net zo rendabel te maken en geen last dat er evt stukjes over blijven al dan niet schadelijk.

[Jasper Janssen]

Nee, dat doet het niet.

[Flappiewappie]

Interresant, in feite zou het net zoveel zwaarte kracht moeten overwinnen om iets weg van de aarde te schieten, als het weer in de dampkring brengen. Maar aangezien je dan het probleem meer verplaats ipv oplost denk ik dat het naar de aarde terug schieten nuttiger is (aangezien het dan in de dampkring verbrand).

[Craven]

Nu is mijn astrologie niet echt heel sterk. Maar ik kan me voorstellen dat het wel moeilijk is om een object zo precies de ruimte in te sturen. Je schiet vanaf een planeet die om de zon draait terwijl het object om de aarde draait. Oh, en dan heb je nog de 150 miljoen kilometer afstand

[LooneyTunes]

Nu is mijn astrologie niet echt heel sterk. Maar ik kan me voorstellen dat het wel moeilijk is om een object zo precies de ruimte in te sturen.

Astrologie helpt daar ook niet echt bij
Astronomie al iets beter, samen met wis- en natuurkunde

[superwashandje]

kuchastronomiekuch

[Bseetje]

Duurste stofzuiger ever

Ik vraag me af of zo'n actie wel rendabel is tegenover de schade die een eventuele botsing op zou kunnen leveren. Vooral gezien de kans hierop...

[MathijsParadijs]

Volgens mij geven ze het antwoord hierop in het filmpje. De verzekeringskosten reizen de pan uit.

[Verwijderd]

Het probleem is dat een kettingreactie steeds makkelijker kan voorkomen. Als twee objecten botsen en er honderden brokstukken bijkomen word de kans dat die brokstukken meer schade maken groter. Zeker in bepaalde banen en op bepaalde locaties kan dat tot problemen leiden.

[KneppaH]

Uiteindelijk wordt het een 2e maan.

[tommy320]

Eerder een soort ringen van puin, ook mooi lijkt me

[Verwijderd]

De maan is gevormd uit puin deels afkomstig van de aarde zit er dus wel in

[MacPoedel]

Is daar zekerheid rond dan, hoe de maan ontstaan is? Nuja pijn deels afkomstig van de aarde is ook wat ik gehoord heb, dat de maan ontstaan is door een inslag toen de aarde zich nog aan het vormen was en zo een deel massa verloren is. Ben geen sterrenkundige dus zeg nu maar even wat ik gehoord heb.

[arjankoole]

dat de maan ontstaan is door een inslag toen de aarde zich nog aan het vormen was en zo een deel massa verloren is.

Ik geloof dat de heersende theorie van het moment is dat proto-aarde botste met een van z'n tientallen broertjes/zusjes botste ( ter grote van mars ). Daarbij werd een deel van de andere proto-planeet opgenomen in proto-aarde (wat het ruwweg de huidige massa gaf, later verder aangevuld door meteoor en komeet inslagen), een ander deel werd door de enorme explosie weggeblazen en vormde onze maan. Daarom lijkt de samenstelling van de maan zoveel op de aardkost van de aarde. Ze zijn familie.

Zo zijn alle planeten ontstaan in ons zonnestelsel, door aanvaringen met de andere proto-planeten, tot iedere orbit om de zon vrij was.

[Fid3lity]

De Autobots zitten op de schaduwzijde van de maan.. Classified informatie he, maar die moeten ergens hun nieuwe van maken.

[maarten12100]

Ogame reference "facepalm"

Het is wel logisch dat dit gebeurt aangezien bijna geen van die satalieten zijn weg terug naar aarde vind.

[Rey Nemaattori]

Ogame reference "facepalm"

Het is wel logisch dat dit gebeurt aangezien bijna geen van die satalieten zijn weg terug naar aarde vind.

Zelfs als OGame Admin vind ik het zorgwekkend dat 't fenomeen 'Star Wars' je compleet vreemd is

[IIsnickerII]

Is het niet een beetje geldverspilling. Het is niet nodig om daar nu al mee bezig te zijn. Kunnen wij niet beter de aarde zelf eerst schoon houden en daarna eens kijken hoe alles er omheen hangt?

[_Thanatos_]

Een stofzuiger in een vaccuum, dat wil ik weleens zien werken

[_AvA_]

Vacuum cleaner klopt dan wel weer

[Teigetje!]

Geld is hier van ondergeschikt belang al is het nu een belangrijke drijfveer. Doordat iedere nieuwe lancering en iedere nieuwe botsing meer afval veroorzaakt en dus weer mee kans op botsingen. Zelfs het kleinste stukje afval vliegt met enkele duizenden kilometers per uur in een baan rond de aarde en doet bij een inslag veel schade. Is het een stuk met wat massa dan veroorzaakt de botsing dus meer afval dat ook weer rondvliegt. Het effect wordt uiteindelijk exponentieel en zo ook de kans op impact.

Uiteindelijk kom je op een punt dat geen enkele satteliet gevrijwaard blijft van botsingen. Op den duur zou het dus onmogelijk worden om GPS overeind te houden, communicatie te onderhouden en uiteindelijk moet het ruimtestation eraan geloven. De space shuttle heeft er al last van gehad. Nu niets doen is gewoon geen optie. De vergelijking met het broeikas effect is daarin vrij treffend.

edit: llink

[Reactie gewijzigd door Teigetje! op 23 juli 2024 08:59]

[Rey Nemaattori]

Duurste stofzuiger ever

Ik vraag me af of zo'n actie wel rendabel is tegenover de schade die een eventuele botsing op zou kunnen leveren. Vooral gezien de kans hierop...

Zoals ze in dat filmpje al aangeven, gaat het om een cascade effect...doen we niks dan wordt de kans heel rap veel groter..omdat iedere collision duizenden extra brokstukken brengt. Zo'n brokstok ter grootte van een vuist heeft al eens eerder het MIR station geraakt..gelukkig op de panelen want zo'n klomp ragt dwars door een woonmodule heen...

Besef dan dat er mensen levens op spel staan en 't ISS het duurste door mensenhanden gemaakte object ooit.is...dan lijkt het me best rendabel om nu te beginnen met opruimen ipv wacthen tot de eerste grote ramp gebeurd. (wij mensen hebben nu eenmaal de neiging de put pas te dempen als 't kalf al verdronken is).

En bovenal: internationale afspraken maken wat betreft ruimtepuin, oude projecten/satellieten e.d. Want nu china en india op het punt staan de ruimte te bestormen en er de komende decennia andere landen zich in dat rijtje zullen voegen , zal 't snel een nog grotere puinhoop worden als niemand de zooi achter zich opruimt...

[Reactie gewijzigd door Rey Nemaattori op 23 juli 2024 08:59]

[Jasper Janssen]

Als dit ding daadwerkelijk voor 8 miljoen kan, dat is helemaal niks. Een gemiddelde satelliet (let alone het ISS) kost 50-100 miljoen.

[TIGER79]

Momenteel volgt de NASA al zo'n zestienduizend stukken afval met een doorsnede van meer dan tien centimeter

Ben benieuwd hoeveel van dergelijke satellieten dan nodig zijn om het daarboven een beetje netjes te krijgen...
En natuurlijk wat de bijbehorende prijskaartje (in geld maar ook in luchtvervuiling door al die lift-offs) is...

[Verwijderd]

Ik ben eerder benieuwd hoe andere landen zich gaan opstellen. Met zo'n "stofzuiger" kan je namelijk ook satellieten van andere landen opruimen. En er is nagenoeg geen verdediging tegen, maar wel worden je communicatie- en spionage satellieten uitgeschakeld.

En ik vraag me af wat ze op het oog hebben met de kleinere stukjes. Een stukje metaal van 10 cm kan zeer grote schade aanbrengen aan satellieten, en het ISS moet ook regelmatig uitwijken voor dat soort gruis.

[arjankoole]

En er is nagenoeg geen verdediging tegen, maar wel worden je communicatie- en spionage satellieten uitgeschakeld.

china en amerika hebben al sateliet-killer raketten. De sovjets hadden er zelfs speciale satellieten voor, maar ik weet niet of ze nog een actief programma hebben op dat vlak.

China kan die dingen vanaf land of schip lanceren, de huidige Amerikaanse komen ook van een schip. Een oud jaren 80 programma spitste zich toe op een raket die gelanceerd werd door een F-15 die een speciale klim maakte. ( een F-15 gedraagt zich zo'n beetje als een raket, zo krachtig zijn de motoren, er is er ooit zelfs eentje veilig geland terwijl ie een vleugel kwijt was)

dus, dat risico is er al, en is al reëel. ik denk niet dat ze zich zo druk maken om wat Zwitserland doet op dat gebied. en alle landen kunnen er ook heel veel voordelen van ondervinden.

[Reactie gewijzigd door arjankoole op 23 juli 2024 08:59]

[bamboe]

als ze een klein genoeg systeem maken zouden ze het met commerciele vluchten mee kunnen sturen, of bij andere satelieten die gelanceerd worden, de nasa zal best wel bij zijn als er wat brokstukken worden opgeruimd het zelfde geld voor de commerciele vluchten die van start gaan als ze bij elke vlucht een stofzuigertje mee sturen kan dat best wel helpen.

[Lucky-Shirt]

Moest gelijk aan Ogame denken, de recycler, zeer nuttig scheepje, waar je er eigenlijk altijd te weinig van hebt.

[Nox]

Als je van die trage recyclers op je af ziet komen kan je er vanuit gaan dat er later nog een stel snelle aanvalsschepen komen die jouw schepen in puin hakken en dan later al het puin aan de recyclers over laten Oude tijden...

[pagani]

Ik vraag me dan af: Waarom niet verplicht stellen dat nieuw gelanceerde satellieten een systeem hebben om zichzelf aan het einde van hun levensduur middels een baanverandering de atmosfeer te laten opzoeken?

[wildhagen]

Omdat zo'n systeem defect kan raken, de brandstof van de stuurraketten kan opraken (die worden immers ook gebruikt voor het stabiliseren van de baan of het uitwijken van ruimtepuin) etc etc.

En als er nucleaire zaken aan boord zijn, voor bijvoorbeeld stroomverziening of experimenten, wil je denk ik ook liever niet het risico nemen dat dat over een flink van de aarde kan worden verspreid, mocht er onverhoopt toch een stuk de re-entry van de dampkring overleven. Kleine kans, maar niet onmogelijk.

[TheekAzzaBreek]

Ik geef johnnyv gelijk. Een exit strategie zou verplicht moeten zijn. Je kan de meeste satellieten best op 'verbrandbaarheid' ontwerpen. En kan dat niet, om nucleaire of andere redenen, dan zal je een enkeltje Zon moeten inbouwen.
Als we niets doen zijn vroeger of later de belangrijkste banen niet meer bruikbaar, en dat is een heel serieus probleem.

Nou zijn de staten die de meeste satellieten lanceren nou net niet de landen die zich veel aan regels gelegen laten liggen, en daarom is dat toekomstige model zo leuk. Als er een gevaar is dat iemand anders jouw satelliet in handen gaat krijgen zorg je vanzelf wel voor een exit strategie. Best slim, die Zwitsers.

[Jasper Janssen]

Een exitstrategie is ook min of meer verplicht.

Maar zie jij jezelf de russen van de jaren zeventig daar retroactief aan houden? Of zelfs de Chinezen nu?

[mphilipp]

Zou het niet iets zijn om een container (uitklapbaar ivm lanceerafmetingen) in orbit te brengen met een grote pooper scooper die de rommel verzamelt en vervolgens naar de maan brengt. We willen de maan koloniseren, dus moeten we maar eens beginnen met het recyclen van onze eigen troep. Er is vast genoeg spul waar we wat mee kunnen. Wat we niet nodig hebben, persen we samen (volgens mij heel veel licht verteerbaar spul) en de echte rommel (giftig/radio-actief) wordt opgeborgen (evt.terug naar aarde).
Zo voorkom je rommel in de dampkring en/of op aarde in de oceaan. Niet alles fikt op in de atmosfeer, en in de Stille Oceaan is wel lekker ver weg en onzichtbaar, maar goed kan het niet zijn.

Het is wat moeite, want de maan is niet heel erg dichtbij, maar we kunnen ook niet zomaar alles maar in de atmosfeer/oceaan pletteren.

[mbln]

Als je alle mensen als pinguïns naast elkaar zou zetten dan is net de provincie Utrecht bedekt. Wat is dan de kans dat een brokstuk een mens raakt? Bijna nul. Laat maar lekker vallen, zou ik zeggen.

(antwoord: de kans is de oppervlakte van de provincie gedeeld door de oppervlakte van de aarde)

[Rey Nemaattori]

Als je alle mensen als pinguïns naast elkaar zou zetten dan is net de provincie Utrecht bedekt. Wat is dan de kans dat een brokstuk een mens raakt? Bijna nul. Laat maar lekker vallen, zou ik zeggen.

(antwoord: de kans is de oppervlakte van de provincie gedeeld door de oppervlakte van de aarde)

Want behalve mensen is er verder niks belangrijks op de wereld, geen gebouwen of (spoor)wegen die geraakt kunnen worden