CleanSpace One-project ruimt ruimte op met conisch net

Het plan dat de Zwitserse universiteit EPFL in 2012 uit de doeken deed om het ruimteafval op te ruimen met een speciale satelliet, heeft eindelijk vorm gekregen. De CleanSpace One-satelliet zal door middel van een conisch net de kleine satelliet SwissCube uit de ruimte plukken.

Het klinkt als een druppel op de gloeiende plaat om slechts één satelliet uit de ruimte te halen, maar de motivatie achter het CleanSpace One-project is om de techniek klaar te maken voor het verminderen van ruimteafval. In dit geval moet de in 2009 gelanceerde satelliet SwissCube weggehaald worden om vervolgens samen met de CleanSpace in de atmosfeer te verbranden.

De SwissCube is niet groot: hij meet slechts tien bij tien bij dertien centimeter en weegt 820 gram. Verder zitten er nog twee antennes aan van 18 en 61 centimeter lang. De satelliet beweegt op zo'n 720 kilometer hoogte. Het lijkt niet heel ingewikkeld om een object van tien bij tien te vangen, maar dat is op een dergelijke afstand en met een snelheid van 7 kilometer per seconde toch een stuk lastiger, zegt phd-student Christophe Paccolat op Phys.org.

Uit het onderzoek naar de meest effectieve manier van het vangen een dergelijk klein object, kwam uiteindelijk een oplossing in de vorm van een kegel die zich ontvouwt en weer invouwt als het gewenste object gevangen is. Dit systeem heeft een grotere marge voor bewegen dan een grijparm of 'hand'.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Reacties (66)

[Slavy]

Wat voor ruimte afval moeten we dan aan denken? Stukken raketten, een toolbox die wel is verloren gegaan? Indien het expliciet is gedropt in de ruimte ben ik van mening dat hier voorzieningen voor moeten zijn. De mens zou nu toch wel geleerd moeten hebben na het veelvuldig vervuilen van eigen planeet dat de trend niet door moet gaan in de ruimte.

[himlims_]

er hangt zat rotzooi boven ons hoofd, zie deze (mooie?) visualisatie;
http://www.alexras.info/code/orbital_objects/

[LongBowNL]

Ik vind die cirkel van geostationaire satelieten zo mooi (en duidelijk) om te zien.

[Aham brahmasmi]

Interessant dat er ook een flink gat in de cirkel zit.

[LongBowNL]

Dat gat ligt precies boven de Stille Oceaan. Mooi gespot!

[svenk91]

Idd, en dit zijn slechts de bekende objecten

Gelukkig wordt er op ruimtevaart conferenties steeds meer aandacht gegeven aan dit probleem, het staat inmiddels goed op de agenda. Maar een goede oplossing laat nog even op zich wachten.

[superwashandje]

Bedenk wel dat de grootte van die pixels niet in verhouding staat tot die afbeelding van de aarde. Zo wel zouden al die objecten kilometers groot zijn terwijl dit toch echt niet zo is.

[drdelta]

(Oude/kapotte) satellieten, onderdelen van raketten, etc inderdaad. Die toolbox zul je waarschijnlijk niet tegen komen.

[RobIII]

Die toolbox zul je waarschijnlijk niet tegen komen.

AFAIK is er "zélfs" een toolbox "tool bag" die een astronaut eens verloren is ofzo.

Edit: gevonden. Zie nr. 2

[Reactie gewijzigd door RobIII op 23 juli 2024 15:17]

[Blokker_1999]

Men wil een satteliet zo lang mogelijk bruikbaar houden en men wil het lanceergewicht zo laag mogelijk houden. Er is dan ook geen brandstof aan boord om na het nuttige leven van een satteliet deze terug in de dampkring te laten keren en te laten opbranden.

Dus ja, de trend gaat in de ruimte gewoon door. Ook daar vervuilen we dat het niet mooi meer is. De reden dat men de laatste jaren er toch aandacht aan begint te besteden is in de eerste plaats omdat dat ruimte afval gevaarlijk aan het worden is voor sattelieten en ruimte stations. Wanneer ruimte afval daarmee in contact komt kan dat catastrofale gevolgen hebben.

[Lefty_BlueHand]

Zolang er geld verdient kan worden maakt het de mens blijkbaar allemaal niet meer uit.Geld is immers zoveel belangrijker...

[Jewcookie]

Is het niet handiger om te zorgen dat dergelijke satellieten zichzelf in de dampkring kunnen sturen na het einde van gebruik? Een opruim satelliet de ruimte in sturen kost ook aardig wat brandstof lijkt mij.

[MAD_Sofia]

Op dit moment is het verplicht dat elke nieuwe satelliet een de-orbiting systeem heeft zodat ze zichzelf terug naar de aarde kunnen stuwen. Echter, was dat nog niet verplicht voor alles wat tot een paar jaar geleden is gelanceerd en dat is behoorlijk veel

[CornéM]

Wie verplicht dat aan wie dan en hoe kan er überhaupt op gehandhaafd worden? Immers, de ruimte is niet bepaald het eigendom van ook maar iemand hier op aarde...

[watercoolertje]

Ow maar dat geldt natuurlijk ook voor de aarde, toch zijn er mensen die de baas spelen

[Anoniem: 310408]

Wie verplicht dat aan wie dan en hoe kan er überhaupt op gehandhaafd worden? Immers, de ruimte is niet bepaald het eigendom van ook maar iemand hier op aarde...

De VN, en omdat het in het belang van iedereen is zal iedereen zich daaraan houden. Natuurlijk zullen er wat gekken zijn die het niet doen maar die experimentele sat van Noord Korea etc maakt niet zoveel uit.

[SN4K3]

De verschillende organisaties werkzaam in de ruimte werken op dat gebied ook samen.

Als de Amerikanen al hun rommel in de ruimte laten dwarrelen dan hebben de Chinezen en Russen daar ook last van, andersom natuurlijk ook. Voor ons als mensheid en onze droom om de ruimte te verkennen is het noodzaak dat we ook op dat vlak samenwerken, het is ook niet voor niets dat de positie van al het ruimte puin gevolgd wordt.

[Reactie gewijzigd door SN4K3 op 23 juli 2024 15:17]

[Simyager]

Ik snap niet waarom hij niet meerdere afvallen mee zou kunnen nemen. Nadat het eentje heeft gevangen, zou hij deze in een soort bak moeten loodsen en daarna weer rustig verder met de volgende afval, totdat ie helemaal goed vol zit. Voor een enkele vindt ik wel extreem, maar aan de andere kant moet er wel eerst ervaring worden opgedaan voordat men aan de meer ambitieuze projecten kan beginnen.

[Blokker_1999]

Deze eerste is een proof-of-concept. Men wil nagaan of het werkt en of het haalbaar is om op deze manier een satteliet te vangen. Daarna zal men moeten kijken wat de meest cost efficiënte manier is om zo veel mogelijk afval alsnog op te ruimen.

[Mathijs]

Het lijkt mij efficient om wanneer het afval gevangen is, enkel het afval richting de aarde af te schieten zodat het in de atmosfeer verbrand en niet daarbij ook de opruim satelliet.
Nu zal het in dit geval wel zo zijn dat deze satelliet te klein is voor veel ruimteafval en enkel een proof of concept, maar waarom niet proberen er meer uit te halen dan de primaire missie?

[mekkieboek]

Zo makkelijk gaat dat niet. Het is al lastig om een enkel object te benaderen. Alle objecten in dezelfde baan om de aarde (dwz. dezelfde hoogte) hebben namelijk exact dezelfde snelheid. Wil je een target object vóór je benaderen dan moet je uiteraard versnellen om het in te halen. Maar daardoor ga je naar een hogere elipse vormige baan waardoor je vertikaal (radiaal is een betere term) van je target wegbeweegt. Een halve baan later beweeg je vertikaal weer terug naar je object. De elipse hef je op door op het laatste punt in de baan evenveel te vertragen. Zo kun je al met al een target benaderen maar je moet a) precies zijn en b) het kost brandstof.

[crazyfly]

Om in te halen moet je vertragen. Hierdoor kom je in een baan met een kortere omlooptijd. Of je versneld naar een hogere baan en wacht een rotatie totdat het object jouw heeft ingehaald.

KSP ftw.

[CyBeR]

Ik snap niet waarom hij niet meerdere afvallen mee zou kunnen nemen.

Omdat het ondoenlijk is, met de huidige techniek, om dat te doen. Je moet daarbij namelijk van baan veranderen. Om van baan te veranderen moet je accelereren of afremmen en dat kost brandstof. Meer brandstof dan zo'n ding (economisch) mee kan nemen, want die brandstof heeft ook gewicht en dus heb je weer meer brandstof nodig om de brandstof mee te nemen, waarvoor je weer meer brandstof nodig hebt en ga zo maar door. Om dan twee satellieten op te pikken die in dezelfde inclination orbiten maar op verschillende hoogten zou misschien nog te doen zijn maar om je orbital inclination te veranderen én een andere hoogte aan te nemen is schier onmogelijk.

[Simyager]

Kan je geen Radio Isotoop Thermo Elektrische Generator opzetten met een ionenmotor? Heb je in ieder geval meer dan genoeg power voor een paar jaar. Zal wel zwaar zijn tijdens launch, maar je kan hem wel langer en vaker gebruiken.

[fantafriday]

Dat gebeurd meestal ook nu maar bepaalde onderdelen kan dat niet bij en veel oudere brok stukken zullen dit waarschijnlijk ook niet hebben waardoor dit soort dingen dus nodig zijn.

[szjoin]

Waarom geven die satellieten niet gewoon een zet richting de zon?

[joo5ty]

ja of een laser die je 1x per halfjaar (ivm het opladen van de capaciteit via zonnenpanelen?) kan schieten op de kleinere objecten? Lijkt me ook eenvoudiger mikken/sturen dan een heel vaartuig in de juiste baan brengen.

[pe1dnn]

Wat je met die laser wil snap ik niet. Als je al in staat bent om een sateliet in 2 stukken te schieten dan heb je opeens 2 stukken ruimtepuin in plaats van 1 die beter te volgen is.

Alleen in sciencefiction verdwijnen dingen in het niets na een treffer met een laser, in het echte leven blijft de materie en maak je het alleen maar nog lastiger met die brokstukken.

[SN4K3]

Met een laser op iets richten creëert warmte, in de ruimte is het zo dat als je één zijde van een object verwarmt je het kan laten bewegen en een richting op kan "duwen".

Overigens is er al een plan om laser(s) op het ISS te zetten zodat ze ruimtepuin kunnen tegengaan. Het is een principe wat ook werkt met asteroïden en laatst hebben ze nog een ruimtevaartuig met een "zonne zeil" getest in de ruimte om licht/warmte/energie van de zon te gebruiken om voortstuwing te creëren, dit was onder andere een project van Bill Nye als ik het goed heb onthouden.

[klonic]

Die 'warmte' waar jij over spreekt is zeker ten gevolgen van de Poynting vector? Als je deze vermenigvuldigd met het oppervlak en deelt door de lichtsnelheid krijg je een kracht.

Om dit echter effectief te doen heb je bij voorkeur een reflecterend oppelvlak nodig. De kracht die hiermee kan uitoefenen is zelfs dan verwaarloosbaar in vergelijking met de zwaartekracht. Zie ook problem twee van dit document. Overigens moet de kracht t.g.v. de Poynting vector daar nog met 2 vermenigvuldigd worden om te corrigeren voor het absorberen van de straling i.p.v. het reflecteren daarvan.

Satellieten die in een baan om de aarde zitten vallen bijna allemaal langzaam naar de aarde. Helaas gaat dit te langzaam waardoor er dus een oplossing gezocht moet worden. Wat extra kracht kan dus met een laser verkregen worden. Maar om dan 'langzaam vallende' objecten uit een baan om de aarde te duwen gaat niet lukken. Als je dat vanaf de aarde probeert, moet rekening houden met enorm verlies in vermogen van je bundel. Die wordt namelijk enorm verstrooid en geabsorbeerd door stof, gassen en dergelijke. Hierdoor moet de straal sowieso zo sterk zijn, dat je bij de eerste regendruppel meteen een heel volk hebt verblind door reflecties van je laserstraal.

[Vickiieee]

Voor zover ik mee gekregen heb van het met een laser asteroïden uit een baan richting de aarde schieten (en waarom zou het dan niet van toepassing zijn op satellieten?) is dat: door met de laser op het object te schieten er een kleine plek ontstaat die verhit wordt. Aangezien energie nooit verloren gaat ontstaat er warmte aan deze kant (bij de 'brandplek'), doordat die warmte ergens heen moet en volgens de wet van de minste weerstand dit dan de ruimte zou zijn (want: vacuüm en daardoor geen weerstand) en 'materie' de ruimte in gestuurd wordt, zou de asteroïde uit een baan om de aarde gestuurd kunnen worden. Zie onderstaande quote:

Instead of one large laser blasting away at a space-going rock, several small ones from the solar-powered satellites would vaporize areas on the asteroid and this vapor and debris would act like a rocket thruster, pushing the asteroid away.

Bron: Cost-effective laser-based asteroid defense system pitched to NASA

Hoeveel energie je nodig hebt om dit te bereiken en hoe lang je de asteroïde moet 'verhitten' voordat hij voldoende uit zijn baan gebracht wordt, laat ik in het midden.

[...]
The mothership would supply the lasers, which the minisats reflect onto the asteroid. Coordinated bursts of optical laser blasts would be fired for only picoseconds at a time, vaporizing the rock surface. This may not seem like much, but Fork says that the effect is surprisingly large.

"The amount of average power to be delivered to the asteroid as coherent laser light can be comparable to the power, 10 kilowatts, supplied by the solar system to the currently existing Dawn spacecraft," Fork says.

"One pulse, during the brief time the propulsive force is applied, provides as much power as all three Space Shuttle main engines when they are firing together," continues Fork.

Bron: Cost-effective laser-based asteroid defense system pitched to NASA
M.b.t. tot bovenstaande quote, zie ook dit artikel: What Are Laser Bees.

Waar jij echter vandaan haalt dat het oppervlak dan bij voorkeur reflecterend moet zijn is mij een raadsel. Als het immers reflecterend is, dan wordt de laserstraal toch gewoon weerkaatst en bereik je je doel toch niet? (Uit zijn baan 'duwen' van asteroïde/satelliet).
(Het document dat je overigens aan haalt ziet er interessant uit, maar is voor de meeste tweakers onleesbaar, gezien het gehalte aan formules e.d. ).

Daarom raad ik het volgende document aan, van de Cornell University Library, van de mensen die onderzoek gedaan hebben waar de quotes ook vandaan komen.
"Mode-locked Lasers Applied to Deflecting a Near Earth Object on Collision Course with Earth."


Wat betreft het tweede deel van je reactie:

Satellieten die in een baan om de aarde zitten vallen bijna allemaal langzaam naar de aarde. Helaas gaat dit te langzaam waardoor er dus een oplossing gezocht moet worden. Wat extra kracht kan dus met een laser verkregen worden. Maar om dan 'langzaam vallende' objecten uit een baan om de aarde te duwen gaat niet lukken.

Onzin. Je zou haast denken dat satellieten die om de aarde zweven allemaal langzaam naar de aarde moeten vallen i.v.m. de zwaartekracht. De aarde trekt voorwerpen aan. Daarom valt een pen ook naar de grond als je die laat vallen. Een satelliet op enkele tientallen/honderden kilometers hoogte moet dan toch ook naar de aarde vallen? Nee. En wel hierom:

The short answer is, to orbit the planet and not come crashing down, a spacecraft has to travel forward (tangential to Earth) fast enough that it compensates for the fall downwards.

Newton used the idea of a cannon to illustrate this. Fired at a slow speed the cannon ball quickly fell to Earth. Fired at a faster speed it went farther. Each path could be drawn as a curve. Since the Earth is round and curves down, in front of us - there must, he reasoned, be a forward velocity that, when combined with gravity, would produce a curve that matched the curvature of the Earth and would, thus, never fall to the ground.

Bron: How does a satellite orbit without falling into the Earth?
Waar dit op neer komt is dat er dus een snelheid moet zijn waarbij de snelheid vooruit groter is dan de aantrekkingskracht die de aarde heeft op het object om het naar de aarde te trekken en te laten neerstorten. Het object 'valt' dan wel, maar omdat het zich snel genoeg voortbeweegt, heeft het ook genoeg snelheid om vooruit te blijven vliegen/zweven. Waardoor je dus in een baan om de aarde zit.

Het is echter wel zo dat er in de ruimte een vacuüm is, maar door alle miniscule objecten in de ruimte waar het object tegenaan botst, verliest het op den duur toch snelheid. Daardoor moet eens in de zo veel tijd een satelliet en ook het ISS de 'boosters' kort aanzetten om weer voldoende snelheid te krijgen en de baan te blijven behouden. Ze 'vallen' niet zozeer, maar verliezen op den duur (over de loop van meerdere (tientallen) jaren) snelheid waardoor ze dus niet de zwaartekracht van de aarde kunnen 'verslaan' en in een baan kunnen blijven. 'Vallen' is een groot woord.


On a sidenote i.v.m. mogelijke verwarring omtrent 'asteroïde', 'komeet' en 'meteoor':
- Kometen zijn eigenlijk gigantische samenklonteringen van bevroren gassen en steen en hebben de grootte van een kleine stad.;
- Asteroïden zijn stukken rots die door de ruimte zweven en allerlei groottes kunnen hebben, variërend van een paar meter tot honderden meters. Asteroïden verschillen van kometen door de andere samenstelling van materialen waar ze uit bestaan.;
- Meteoren zijn stukken materie die de atmosfeer binnen dringen en hier verbranden i.v.m. de wrijving met de lucht, waarbij ze een streep achter laten (de 'vallende sterren').

En om het dan met betrekking tot 'meteoren' nóg even wat ingewikkelder te maken:
- voordat een meteoor de atmosfeer binnendringt (en dus een 'vallende ster' wordt) wordt het een meteoroïde genoemd. Deze kunnen uit van alles bestaan: ijs, stof, metaal etc.
- zodra een meteoroïde de atmosfeer binnen gekomen is, heet het een meteoor;
- wanneer een meteoor de aarde heeft geraakt en dus ingeslagen is (en dus op aarde ligt) heet het een meteoriet.
Bron: Verschil kometen, asteroïden en meteoren (maar niet gequote i.v.m. auteursrecht e.d. .

[Reactie gewijzigd door Vickiieee op 23 juli 2024 15:17]

[klonic]

Het idee dat het effectiever is bij een spiegelend oppervlak haal ik uit mijn kennis al fysicus . Hier kan je het overigens ook lezen. Licht of liever fotonen, hebben een impuls (momentum in het Engels), net zoals een bewegende trein. Deze impuls blijft vaak behouden maar niet altijd. Hij kan bijvoorbeeld omgezet worden in thermische energie. Als je een laser op een zwart star object schiet. Dan wordt de impuls van elk foton geabsorbeerd. De impuls die je meegeeft aan dit starre object is dan gelijk aan de impuls van deze fotonen. Als je die fotonen vervolgens weer terug schiet, dan kan je je voorstellen dan is het alsof dat object hard tegen een foton duwt en daarmee zichzelf afzet. Bij absorptie wordt een object warmer en gaat deze vaak als een zwarte straler fotonen uitzenden. Het gaat hier dus echt om beweging t.g.v. de Poynting vector of radiation pressure.

Uit het artikel waar jij naar linkt blijkt overigens dat er van een ander principe wordt uitgegaan. Hier schiet je met een high powered laser op een klein deel van een object waardoor deze verdampt. Hierbij ontstaat lokaal een hele hoge druk. Een deel daarvan duwt het lichaam weg. Kennelijk is de kracht die je op deze manier uitoefent op een lichaam veel groter als de kracht t.g.v. radiation pressure, want het werkt door een laser vanuit een moederschip door een hulpschip te laten reflecteren. Dit zou met radiation pressure nooit kunnen omdat je dan je hulpschip een enorme versnelling geeft volgens de tweede wet van Newton.

Dit kan inderdaad ook ook gebruikt worden voor onze satellieten. Echter als ze reflecterend zijn (en in het artikel gaat het om een snel draaiende, reflecterende satelliet) dan kan dat met zo een laser wel gevaarlijk zijn. Ik heb wel eens met een LIBS laser gewerkt (gemaakt om materie te ioniseren, dus dan heb je een extreem hoog vermogen) en zo een straal wil je dus niet vanuit de ruimte per ongeluk naar de aarde schieten. Een natuurlijk hemellichaam is vaak niet reflecterend, onze kunstmanen zijn dat (iig soms) wel. Je kan dan je moederschip met verschillende lasers zoals een eUV laser kunnen uitvoeren, dat geeft echter wel nieuwe moeilijkheden.

Jou stelling dat veel hemellichamen niet vallen klopt niet. Dit is omdat de snelheid dan PRECIES goed moet zijn. Een object zal te hard of te zacht gaan, in botsing komen met stof, straling. Je hebt last van donkere energie (die het heelal uit elkaar trekt). Veel satellieten krijgen daarom af en toe een klein zetje om de baan te corrigeren. De maan daarentegen gaat langzaam weg (1,5 cm per jaar geloof ik). Ik moet toegeven dat ik loop te muggenziften want dit is allemaal heel strikt en wij verliezen onze kunstmanen veel langzamer dan dat we ze erbij krijgen. Overigens staat aan het eind van jou bron ook het volgende:
"Over time, the thin mist of gas molecules in orbit decelerate the spacecraft via drag forces. That deceleration causes the vehicle to lower its orbit. Eventually the vehicle needs to fire thrusters to re-accelerate to the appropriate velocity." Zoals ik al zei, gaat dit voor ons ruimteafval niet snel genoeg.

[Reactie gewijzigd door klonic op 23 juli 2024 15:17]

[Vickiieee]

Ah kijk, dat wist ik dan weer niet aangezien je profiel verder niet openbaar is en nergens vermeld staat dat je fysicus bent.

Wat je zegt in je reactie klinkt zéér aannemelijk. En het klopt dat het inderdaad om een ander oppervlakte gaat. (Reflecterend vs niet reflecterend).
Wat ik niet direct uit je opmerking begrepen had of uit mijn bronnen haalde is dat het om twee verschillende methoden gaat, d.w.z. twee verschillende manieren van het uit de baan duwen van objecten.
Wat betreft de link over de 'radiation pressure' die je aan haalt: quantum mechanics! Haha.

Electromagnetic radiation is quantized in particles called photons, the particle aspect of its wave–particle duality. Photons are best explained by quantum mechanicss.

Wat betreft de techniek die ik aanhaalde en in de bron die ik noem uitgelegd wordt: je zou dat dus kunnen zien als een 'makkelijker en effectiever' methode die echter wel gevaarlijker is i.v.m. de kracht/intensiteit van de laser(straal).

Zou het echter mogelijk zijn om beide technieken te combineren en zo een techniek te krijgen die ook op reflecterende oppervlaktes kan werken? Of zijn beide technieken dusdanig complex of afhankelijk van bepaalde instrumenten dat dit niet mogelijk is?

Wat betreft het muggenziften: het is exacte wetenschap. Het ís zo, dus of je het nu muggenziften wilt noemen of niet, ik noem het liever precies . Het is gewoon zo en onze kunstmanen vallen op den duur inderdaad gewoon naar de aarde.
Ik was mijn reactie dan ook aan het schrijven en las ook het laatste gedeelte dat jij nu aan haalt, ik heb er beknopt nog iets over gezegd om het mee te nemen, maar ook om te kijken of ik het zo kan verwoorden dat het iets toe voegt, i.p.v. dat het mijn argument compleet onderuit haalt, haha

[Durandal]

Laser'stralen' exploderen niet, dus de satelliet gaat niet in twee stukken. Dat is iets uit sciencefiction films

Als de laser intens genoeg is zal hij het oppervlak van de satelliet vergassen aan de kant waar je hem raakt, en volgens actie=reactie krijg je dan een een kracht de andere kant op, dus gaat hij van je af bewegen.
Misschien ga je door de satelliet heen als hij te dun is, maar het kan geen kwaad te proberen.

Ik vind het geen slecht idee. Volgens mij hebben de Amerikanen nog wel wat liggen van het StarWars Program.

[SN4K3]

Omdat het heel veel energie kost om 'ze' uit de baan rond de aarde te duwen en ze de zwaartekracht van de aarde te laten ontsnappen. De warmte van de zon kan ze daarnaast ook rustig weer terug duwen.

[Reactie gewijzigd door SN4K3 op 23 juli 2024 15:17]

[oef!]

Enig idee of het ook onhaalbaar is om "ze" richting de maan te schieten? Zo kun je in de toekomst een recyclingstation op de maan beginnen. (ondergronds dan, een constante satellietenregen lijkt me niet tof voor je dak )

[SN4K3]

Geen idee eigenlijk. Op zich zou ik het best logisch vinden als we ruimte puin zoals satellieten op de maan laten crashen, voorlopig hebben we er toch nog geen maan basis. Maar ik denk dat de maan iets te ver van de aarde staat om dat "zomaar even" te doen, in de afbeeldingen van tekstboeken staan de aarde en maan een beetje heel veel dichterbij dan in de werkelijkheid. Wat dat betreft is het eenvoudiger om ruimte puin in onze dampkring te laten verdampen.

Een eventuele maan basis gaan ze denk ik richten op grondstoffen aanwezig op de maan en voor bouwmaterialen kunnen ze 3D printen en dat soort zaken. Of het recyclen van ruimtepuin enig voordeel oplevert weet ik zo niet.

[Reactie gewijzigd door SN4K3 op 23 juli 2024 15:17]

[ThaStealth]

Omdat het niet "een zetje geven is" , je moet eerst de aantrekkingskracht van de aarde overwinnen. En dan zit je in een baan om de zon, dan moet de baan nog veranderd worden zodat hij dichtbij genoeg komt om opgebrand te worden. Het is simpelweg goedkoper (= minder brandstof) om richting de aarde te duwen.

[Reactie gewijzigd door ThaStealth op 23 juli 2024 15:17]

[snooze]

misschien beter een zetje naar de aarde waar het vanzelf opbrand.

[walkstyle]

Is het gevaarlijk om dingen steeds in de dampkring te gooien, is er geen gevaar dat dat kapot gaat en de zon dan onze planeet kan beschadigen / vernietigen ?

[Blokker_1999]

De dampkring is gewoon lucht die door de aantrekkingskracht van de aarde op zijn plaats blijft. Wanneer jij je beweegt (te voet of met de wagen) verplaats jij ook continue lucht en dat zorgt ook niet voor schade aan die lucht. Wanneer jij een vuurtje aansteekt, dan brand je ook die lucht niet op. Neen daar is dus geen gevaar voor. We worden trouwens door wel meer systemen beschermd. Denk maar aan de ozonlaag, en die hebben we wel bijna om zeep geholpen.

[Letsnow]

Als je een vuurtje aansteekt brand je wel O2 op die je omzet in CO2 ...

[oef!]

Die vervolgens weer omgezet wordt door planten in zuurstof.

[dakka]

ozonlaag is weer dikker aan het worden overigens

[SN4K3]

De zon beschadigt de dampkring overigens ook van buitenaf. Zo schijnt Mars zijn dampkring verloren te hebben doordat de zon (zonnevlammen) de dampkring heeft weg geschraapt en zodoende ook water etc niet meer werd vastgehouden in de atmosfeer van Mars. .

[Reactie gewijzigd door SN4K3 op 23 juli 2024 15:17]

[CyBeR]

Mars heeft gewoon een atmosfeer hoor. Die is alleen wel een stuk minder dicht dan die van de aarde, en dat zit 'm voor een goed deel in dat mars een flink stuk kleiner is dan de aarde.

[Anoniem: 126717]

Er valt ongeveer 15.000 ton per jaar aan meteoren, meteorieten en ander stof in de atmosfeer. Dit kleine beetje kan er wel bij.

[cool_deepblue]

Ik vraag me af waarom men niet niet meer ambitie heeft en met dit systeem sateliet na sateliet vangt en terugduwt naar de aarde?
Eigenlijk zou voor elke sateliet die gelanceerd wordt, een afvalplan moeten bestaan waarbij bepaald wordt wat er op het einde mee gebeurd. Zoniet, geen toestemming om te lanceren!

[Anoniem: 126717]

Dat systeem is er al, verplicht om te zorgen voor een terugkeer naar de atmosfeer waar het verbrand. Helaas veel te laat ingesteld.
Het Chinese testen van een antisat raket heeft niet echt geholpen, dat heeft heel erg veel puin veroorzaakt.

Ander vuil ruimen is heel erg moeilijk, elk stuk heeft zijn eigen baan en snelheid. Dat zou enorm veel brandstof vergen.

[LankHoar]

Volgens mij sla je de plank een beetje mis wanneer het je idee is om de ruimte op te ruimen, en je vervolgens om een apparaatje van 10x10x13 cm op te ruimen, je een apparaat dat minstens 5x zo groot is nodig hebt om die dan ook nog eens te laten verbranden. Als die verhouding zo blijft, en je wil al het ruimtevuil opruimen.. reken uit hoeveel materiaal dat gaat kosten.

[Orthodroom]

Het is ook nog maar een test. Het zal uiteindelijk effectiever moeten natuurlijk

[Coolstart]

Ben ik nu de enige die dit verhaal absurd vind? Een energieverslindende racketlancering om een blokje van 10cm te vangen? Dit terwijl er 250.000 van rondvliegen. Wetenschap maakt zich belachelijk. Aandacht voor een probleem moet je op een andere manier aanpakken.

Het kan anders: http://www.quest.nl/artikel/net-ruimt-ruimterommel-op Dit systeem pakt ruimteafval aan in een lage baan rond te aarde. Ik kan me inbeelden dat deze space cleaners mits een hoop rocket fuel heel wat vuil kunnen opruimen. Zelf in de hogere regionen.

[Reactie gewijzigd door Coolstart op 23 juli 2024 15:17]

[SN4K3]

Het is ook nog maar een prototype, en ik neem aan dat het later ook wat groter gaat worden. Op zich kan ik me er wel wat bij voorstellen dat ze ruimte "robots" automatisch ruimte afval op laten zoeken, laten vangen en daarna het puin richting de aarde slingeren waar het verdampt.

1 zo'n robot doet niet zoveel, maar een stuk of 100 kunnen denk ik een aardige schoonmaakbeurt houden en als ze klaar zijn gaan ze zelf weer richting de aarde. Dan gebeurt er tussen lanceringen in ook weer wat nuttigs in de ruimte

[Reactie gewijzigd door SN4K3 op 23 juli 2024 15:17]

[mango_ash]

1. Waarom laten we ze niet allemaal terugvallen richting aarde/ de oceaan. Het grootste gedeelte zal toch vergaan in de atmosfeer.
2. Waarom niet één goed stuurbare satteliet te ruimte insturen die dan vervolgens via zwaartekracht aan andere sattelieten blijft 'plakken'. Zo stuur die die dan weer bij naar de volgende puin, het zelfde concept als dat knotsgekke spel Katamari

[CyBeR]

1. Waarom laten we ze niet allemaal terugvallen richting aarde/ de oceaan. Het grootste gedeelte zal toch vergaan in de atmosfeer.

Dat wordt ook gedaan, maar de oudere satellieten hebben daar geen brandstof voor aan boord en kunnen zich dus niet (genoeg) afremmen om dat te doen. Voor zover 't überhaubt satellieten zijn en niet gewoon afval wat helemaal geen stuwkracht heeft. Overigens, een goed deel van het ruimteafval bevindt zich in een baan waar dat vanzelf gebeurt omdat er nog een héél klein beetje luchtweerstand is, maar dat duurt gewoon heel lang. ISS heeft dat probleem bijvoorbeeld ook en moet dus elke zoveel tijd een stukkie omhoog getild worden door te versnellen. (Station keeping heet dat, gebruiken meestal ze progress'en of ATV's voor maar een van de Russische modules heeft daar ook motoren voor aan boord mocht dat nodig zijn.)

2. Waarom niet één goed stuurbare satteliet te ruimte insturen die dan vervolgens via zwaartekracht aan andere sattelieten blijft 'plakken'. Zo stuur die die dan weer bij naar de volgende puin, het zelfde concept als dat knotsgekke spel Katamari

Ik denk dat je wellicht het concept van in een baan om de aarde draaien onderschat, tesamen met het concept zwaartekracht. "Goed stuurbaar" bestaat in die omgeving niet. En voor wat betreft het katamari-idee: voor een dergelijk iets heb je een enorme massa nodig, die compleet onlanceerbaar zou zijn.

[Reactie gewijzigd door CyBeR op 23 juli 2024 15:17]

[nexhil]

Allemaal makkelijk hierboven, maar ruimte afval is vaak ook gewoon schade.
Stukken satelliet die afbreken omdat ze in aanraking komen met rondzwevende stukken steen. Dan kun je een super mooi plan schrijven, maar daar trekt de 'natuur' zich in de ruimte weinig van aan.

[prgrmmeurtje]

EPFL is gewoon een universiteit (École Polytechnique Fédérale de Lausanne) en niet een ruimteagentschap. Ze hebben wel een space engineering department, waar dit project vandaan komt.
edit: Is verbeterd zie ik

[Reactie gewijzigd door prgrmmeurtje op 23 juli 2024 15:17]