Voor heel veel dingen is subscription een prima idee ( en niet nieuw!). Ook is het idee dat fysieke dragers zo geweldig zijn enorm overtrokken.
<knip>
Het is niet alsof we Rembrandts bewaren. Het is allemaal massa spul met een beperkte shelf life en waarbij digitaal een op veel punten veel beter medium is. En dat geldt ook voor die prachtige boekenverzameling van mijn vader. Behalve een paar uitzonderingen die een tientje waard zullen zijn is het allemaal oud papier.
We moeten even een paar dingen uit elkaar houden.
1. prijs,
2. medium,
3. rechten.
Die spelen alledrie een rol in deze discussie.
1. Prijs: de gouden regel is dat huren duurder is dan kopen. Alle streaming services zijn een vorm van huren: als je stopt met betalen ben je alle muziek kwijt. Er staan ook voordelen tegenover (zoals een enorm aanbod) maar puur financieel gezien kosten abonnementen best veel, over een heel mensenleven gerekend. Een fors nadeel van abonnementen is dat je moet blijven betalen voor toegang. Als het finaniceel een tijdje minder goed met je gaat kun je niet eenvoudig bezuinigen door even geen nieuwe dingen te kopen maar te leven met wat je al hebt. Zodra je stopt met je abonnement te betalen ben je alles kwijt.
2. Medium: vind ik zelf niet zo interessant, digitaal opslaan heeft inderdaad enorme voordelen. Jammer voor toekomstige archeologen maar daar kan ik me niet echt druk over maken. Ik vind het echter wel belangrijk wie controle heeft over de opslag. Als er effectief maar één digitale kopie op de wereld is dan is het risico erg groot dat die vroeg of laat verloren gaat, of dat nu met opzet is (te duur) of een foutje of een ramp. Als je eenmaal 100.000 kopietjes van een boek hebt gedrukt zal dat niet snel meer van de aardbodem verdwijnen.
3. Rechten & cultuur: dit is voor mij het belangrijkste punt. Ons hele culturele erfgoed is tegenwoordig in handen van een paar grote bedrijven die er mee omgaan als handelswaar. De meeste muziek/films/boeken die wij goed vinden zullen onze kinderen en kleinkinderen waarschijnlijk nooit kunnen horen/zien/lezen. We kunnen ze namelijk niet zelf meer bewaren als we zelf geen kopie hebben. Omdat copyright stuk is duurt het meer dan 100 jaar voor werken in het publieke domein komen. Tegen die tijd zijn de illegale kopietjes echt wel verdwenen en is er geen mens meer in leven die het werk ooit echt heeft gezien of gehoord. Dat is gewoon einde cultuurgeschiedenis.
Ja, de top 10 van financieel succesvolle werken zal het wel langer overleven maar dat is maar een fractie van onze cultuur en niet echt het belangrijkste deel.
Mijn vaders was ook Neerlandicus en mijn ouders hebben ook een enorme boekenkast. Ik zie die boekenkast als deel van hun persoonlijkheid. Als tiener heb ik veel gelezen in de boeken die zij belangrijk genoeg vonden om te bewaren. Ik heb (een deel van) de boeken gelezen die mijn ouders hebben beinvloed en begrijp ze daardoor beter en dat heeft mij ook weer gevormd. Ik betwijfel of volgende generaties die kans nog krijgen.
Het is niet alsof we Rembrandts bewaren. Het is allemaal massa spul met een beperkte shelf life
Waar bewaren we de Rembrandts van nu? Wat zijn de Rembrandts van nu eigenlijk en wie bepaalt dat?
Ik weet niet wie die title verdient maar de Rembrandt van nu maakt in ieder geen portretten in olieverf.
Martin Sorces? De Wachowski's? John Carmack? De Beatles? Taylor Swift? John Williams? Tetris? Super Mario? Lord of the Rings? Als je het aan de industrie over laat is het antwoord "Bored Ape".
Als Vincent van Gogh nu had geleefd dan was al zijn werk al lang de bitbucket in gegaan als insignificant gepruts (want zo werd het in zijn tijd gezien) en Rembrandt zou geen portret verkocht krijgen omdat we selfiecamera's hebben die veel nauwkeuriger zijn dat hij kon schilderen. Zijn werk was overigens ook commercieel "massa spul" (veel werk werd door leerlingen gedaan). Hij was daar erg goed in maar hij heeft al die portretten niet voor de kunst geschilderd maar omdat hij er voor betaald kreeg.
Cultuur kan niet meer zonder commercie (iedereen moet een boterham verdienen en dat 'kustenaar' een full time beroep kan zijn is een verdienste van onze beschaving) maar het is een grote vergissing om de waarde van cultuur alleen in geld uit te drukken en over te laten aan een paar bedrijven die aangestuurd worden door anonieme aandeelhouders die het alleen om het geld gaat.
Ik weet nog niet helemaal waar in het culturele spectrum Twitter geplaatst moet worden, maar het is echt wel een medium van nu. Het meeste van Twitter is het inderdaad niet waard om te bewaren maar een deel ook wel. Relaties en informatiestromen die je op Twitter ziet zijn uniek voor deze tijd. We hebben onmiddellijk contact tussen mensen die het nieuws maken, die het verslaan en die het volgen. Iets daar van is het bewaren waard, maar het is moelijk om vanuit het het heden te zien wat echt significant is. Laat de volgende generatie maar bepalen wat de moeite van het bewaren waard is.
Maar doordat er steeds meer achter abonnementen verdwijnt is het maar de vraag of we het over 1 jaar nog hebben.
[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 22 juli 2024 21:18]