Dat het boekhoudkundig klopt wil niet zeggen dat er geen geld wordt geschapen.
Wat de banken doen, is geld uitlenen dat ze niet hebben. Als ze bijvoorbeeld 10% dekking moeten hebben, kunnen ze hetzelfde geld legaal 10x uitlenen (en er dus 10x rente over vangen).
Dat kan omdat er geen fysieke geldoverdracht meer nodig is. Bij de meeste transacties gebeurt slechts een boekhoudkundige verwerking, waarbij de tegoedteller van de een omhoog gaat en die van een ander omlaag. Er is geen fysieke geldverplaatsing alleen een denkbeeldige.
Omdat ook dit denkbeeldige (girale) geld voor echte transacties in de reële wereld wordt gebruikt, neemt de economische geldhoeveelheid wel degelijk toe. Er wordt wel degelijk geld geschapen in economische zin. Daarom heten deze "fractional reserve" banken ook "geldscheppende banken". Sterker nog. Door de praktijken van private banken is er nu 4x meer schuld op de wereld dan er geld is. De geldschepping van banken is dan ook schuldschepping.
Wat mensen willen begrijpen is dat economisch geld zowel op fysiek geld, gedekte én VOORAL ONGEDEKTE vorderingen rust.
In werkelijkheid is het nog een graadje erger. Want omdat veel burgers en bedrijven in de schuld zitten, houden ze niet veel tegoeden meer aan bij banken. De dekking voor het uitgeleende geld komt daardoor voor een groot deel van leningen van de centrale banken als FED en ECB, die dat geld ook scheppen uit het NIETS.
Geld is nu gebakken lucht geworden dat door financiële instellingen steeds wordt bijgemaakt als gedeeltelijk onderpand voor de alsmaar groeiende schuldenberg. De geldschepping is losgezongen van de groei van de reële economie
En bijmaken moet, want er moet steeds meer geld worden uitgeleend. Wanneer schulden oninbaar blijken, gaat dit op vorderingen rustende geld verloren (de implosie na de financiële crisis). Maar je kan dat uitstellen door de schuldenaar weer nieuw geld te lenen om zijn oude schulden af te lossen. Omdat op die leningen steeds rente zit, worden de schuldenlasten alsmaar groter. In feite zit je dan een steeds groter schuldengat te graven om het oude gat te vullen en zo het faillissement en teloorgang van de vorderingen/schuld uit te stellen.
Ondertussen groeit zo ook steeds de economische geldhoeveelheid, waardoor inflatie dreigt. Want voor dit extra economische geld is niet automatisch een tegenhanger in de reële economie. Daarom is constante reële economische groei nodig, moet de bevolking alsmaar stijgen, vrouwen en kinderen mee gaan werken, de arbeidsproductiviteit stijgen, enz. En daarom is milieu een bijzaak tenzij het extra economische groei kan genereren. Economische groei die de burgers niet meer dient, maar vooral dient om te voorkomen dat het Ponzi-scheme instort.
Al een aantal decennia heeft de gelddekking geen reële waarde meer. Gouddekking is al lang afgeschaft en de dollars die er voor in de plaats kwamen, hebben hun gouddekking ook al lang verloren. Ook de dekking van het geld dat banken uit het niets scheppen, komt weer voor een groot deel uit geldschepping uit het niets.
De waarde van het geld wordt bepaald door vertrouwen en de economische behoefte aan geld voor transacties (voor de geldwindhandel of goederen en diensten transacties). Als de geldhoeveelheid sneller groeit dan die behoefte dan heeft dat een negatief effect op de waarde van het geld en de prijzen. Daarbij speelt wel een rol waar de geldhoeveelheid groeit. Als dat beperkt blijft tot financiële instellingen en staten dan merkt de gewone burger daar weinig van.
Tot nu toe zag je dat de rijken hun toenemende rijkdom vooral investeerden in aandelen, want de investeringen nemen juist al jaren af. Daardoor zijn de aandelenprijzen geëxplodeerd tot in het onzinnige. Daar had de consument weinig last van. Omdat ook de rijken bang beginnen te worden dat het financiële systeem voor een volgende crisis staat, zijn ze nu grootschalig aan het beleggen in land en onroerend goed. Dat merkt de gewone burger aan den lijve. Wonen is nu voor veel mensen onbetaalbaar geworden. Huren en hypotheken gaan door het dak, en daar profiteren banken weer van.
Omdat de aandelen van de banken weer veelal bij de rijken rusten is dat weer win-win. Voor het zaakje instort, doen ze die aandelen snel van hand (zoals verkoop ABN door de Rothschilds aan Fortis) en kopen ze die weer voor een fooi op als de overheden de banken op kosten van de belastingbetaler weer gezond gemaakt hebben. In een schijndemocratie is dat geen probleem. De politici houden de burger wel voor de gek en de media zijn in handen van de rijken.
Maar wat gebeurt er als je het fysieke geld helemaal afschaft en vervangt door enkel nog digitale vorderingen op de centrale banken die het geld uitgeven? Niet veel, dan kun je met nog wat vanzelfsprekender gemak schulden omzetten naar vorderingen op de centrale bank. Zo kunnen politici die voortdurend belastinginkomsten en staatsbezittingen wegsluizen naar de rijken (neoliberale roofpolitiek), en als hun staten daardoor in de schulden komen, ze even van hun schuldbetalingen verlossen, zodat ze verder kunnen gaan met hun roof.
Dat is wat centrale banken nu doen met zogenaamde "Quantitative easing (QE)". Dat is een uitvinding van de Japanners die ook al tijden grootschalig lopen knoeien met het geld en gigantisch schulden hebben gebouwd om uit de stagflatie te komen. De centrale bank koopt bestaande schuldpapieren van staten op die bij de privaatbanken terecht gekomen zijn, ten laste van de nieuw geschapen tegoeden van landen bij de Centrale bank (ECB, FED), en zo krijgen die privaatbanken weer ruimte om nieuwe schuldpapieren van de staat te kopen en de staten ruimte om geld blijven lenen en uit te delen aan de rijken.
Kan je dan niet eindeloos doorgaan met geldscheppen door ECB en FED? Nee, want het gaat gepaard met een steeds grotere verarming van de bevolking door een steeds schevere welvaartsverdeling. Daaronder lijdt de koopkracht waardoor de reële economie niet meer groeit, terwijl de geldhoeveelheid vrolijk doorgroeit. In geldtermen lijkt er niets aan de hand, maar in reële termen worden mensen en staten steeds armer.
Je ziet dit door de hele westerse wereld. Ik zag pas een documentaire over Korea, een heel welvarend land zou je zo denken. Maar ook daar is een sociale catastrofe aan het aftekenen door de steeds grotere welvaartsverschillen tussen rijk en arm. Het aantal zelfmoorden boven de vijftig is enorm gestegen. Voortdurende economische groei en verarming gaan doodleuk samen.
Iedereen die een klein beetje gezond verstand heeft snapt dat geldschepping een exclusief overheidsmonopolie moet zijn en niet in handen moet worden gegeven van private woekeraars die in ons systeem ook nog boven de wet worden gesteld. De wetenschappelijke raad heeft overigens een boeiend advies uitgebracht om de geldschepping weer terug te brengen naar een staatsbank. Rutte heeft bedankt en beloofd het te bestuderen. Nooit meer iets van gehoord.
De geldschepping van banken is de reden van de voortdurende recessies. Eerst gooien ze het net uit om zo veel mogelijk vissen er in te laten zwemmen. Ze pompen de economie op door goedkoop geld uit te delen wat tot snelle groei leidt, die weer aanzet tot nog meer investeren, consumeren en lenen. Als iedereen tot de nek in de schuld zit gaan ze het net weer binnenhalen door de rente te verhogen. De schuldenaren worden gedwongen tot aflossen, de hoge rente stopt de investeringen en consumptie, en de economie stort in. Wanneer na jaren van broekriem aantrekken genoeg schulden zijn afgelost, begint de volgende ronde. Deze woekerpraktijken zorgen voor grote ellende, maar onze machthebbers hebben slechts een selectief geweten.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 22 juli 2024 16:48]