Maar wat zou je dan precies willen gaan bouwen? Ik ben er zeker voor om kernenergie nog niet geheel af te schrijven en het onderzoek daarin voort te zetten, maar als je
nu actie wilt ondernemen, ben ik heel benieuwd wat je
nu wilt gaan bouwen? Ik zal eerst mijn observaties uiteenzetten:
4e generatie kernreactoren zijn op dit moment gewoon nog niet commercieel haalbaar:
Kleine modulaire reactoren in de vorm van Small Modular Reactors (SMR) zijn niet klaar voor massa-productie. Molten-Salt Reactors (MSR) met molten-salt als coolant en/of fuel, maar ook reactoren met thorium als fuel leveren nog teveel problemen op voor grootschalige inzet.
Kernfusie in plaats van kernsplijting is momenteel helemaal nog toekomstmuziek.
Dan val je terug op de 3e generatie reactoren. De European Pressurised Reactor (EPR -
https://en.wikipedia.org/wiki/EPR_(nuclear_reactor)) wordt momenteel op een paar plekken in Europa gebouwd en alhoewel zo'n ding 60 jaar mee zou moeten gaan, is het bij de planning en constructie al één en al ellende. De kosten rijzen volledig de pan uit en de bouw loopt echt gênant ver uit.
Twee voorbeelden:
Flamanville 3 in Frankrijk. De bouw van een 1,570MW reactor begon in 2007 met een kostenplaatje van 3,3 miljard euro en de reactor zou in 2012 in bedrijf genomen moeten worden. Nu, 13 jaar later, produceert dat ding vooralsnog precies nul energie en is het kostenplaatje inmiddels gestegen naar 12,4 miljard euro. Schatting voor de uiteindelijke totale kosten worden zelfs geraamd op 19,1 miljard euro vanwege hoge rentes op de investering, waarbij de reactor pas in 2023 voor het eerst energie gaat produceren.
Hinkley Point C in Engeland. Na heel veel gestegel over wie er gaat betalen werd er in 2016 eindelijk een handtekening gezet en is de bouw in 2018 dan ook daadwerkelijk begonnen. Het gaat om twee reactoren (totaal 3260 MW), waarbij het huidige kostenplaatje nu al uit gaat van totaal 25 miljard. De planning is dat deze reactoren in 2025 in gebruik genomen gaan worden, maar daar worden nu al grote vraagtekens bij gezet en de situatie in Flamanville maakt het ook niet bepaald hoopvol.
Verdere issues:
Nu kun je natuurlijk stellen dat we weinig ervaring hebben met het bouwen van die EPRs en dat de kosten significant zullen dalen als we er meer gaan bouwen. Maar onderzoek toont aan dat dat in ieder geval in het verleden niet echt het geval is gebleken:
https://www.cell.com/joul...2030458X%3Fshowall%3Dtrue. Een ander veel gehoord argument (dat ook bij Zondag met Lubach aangedragen werd) is dat overdreven veiligheidseisen aan kernreactoren zorgen voor de torenhoge kosten, maar daar zet dit onderzoek ook zo zijn vraagtekens bij.
Daarbij is er in Nederland momenteel zeer weinig harde engineering/projectmanagement kennis om zo'n reactor te bouwen, want het is al heel lang niet meer gedaan. De hoge arbeidskosten in ons land meegerekend zal het ook in Nederland een erg duur grapje worden om een reactor te bouwen, laat staan 10. Er zijn dan ook weinig bedrijven die mee willen doen aan zo'n project omdat de investeringsrisico's veel te groot zijn. Alleen EPZ (eigenaar van de enige nog draaiende kernreactor in Nederland) ziet het wel zitten, maar dan wel met een bak geld van de overheid dat hun risico volledig gedekt. Op die manier kan ik ook ondernemen...
Dan nog over de rapporten die de laatste tijd uitgebracht zijn m.b.t. kernenergie: In vergelijkingen met zon- en windenergie wordt vaak de huidige prijs van zon- en windenergie gebruikt. Aangezien zo'n reactor in Nederland, die nu nog gepland zou moeten gaan worden, op z'n vroegst in 2030 klaar is en dan dus 60 jaar moet draaien tot 2090, moet je de prijzen daarvan in het gunstigste scenario vergelijken met prijzen van windturbines/zonnepanelen die in 2030 in bedrijf genomen worden en in het slechtste geval met nieuwe technieken die in 2060 beschikbaar zijn. Dat voelt voor mij in ieder geval als een verloren race als je ziet hoe belachelijk hard de ontwikkelingen zijn gegaan op het gebied van windturbines en zonnepanelen de afgelopen jaren.
Vervolgens gaan hoe dan ook veel zon- en windenergie productie hebben, want die dingen zijn nou eenmaal tegen competitieve prijzen te bouwen tegenwoordig, dus bedrijven zullen dat ook zeker gaan doen. Dat betekent dat de nucleaire reactor in principe lang niet altijd hoeft te draaien, want zon- en wind zullen het gros van de tijd voldoende energie produceren. En dat is weer zeer nadelig voor een nucleaire reactor, want die moet bijna continue draaien om z'n geld waard te zijn.
Dan hou je nog het probleem van schommelende energieproductie. Op zee is de wind sowieso veel constanter dan op het land, dus naarmate we dieper op zee kunnen bouwen, wordt de productie van windturbines ook stabieler. Dat brengt inderdaad wel het probleem van energie transport door zee met zich mee. Het is zeker niet allemaal zonneschijn in windturbine-land, maar dat klinkt wel als iets waar oplossingen voor te vinden moeten zijn.
Verder kunnen de schommelingen opgevangen worden door opslag van energie. Dat is momenteel ook kneiterduur, maar de vorderingen daarin gaan ook redelijk hard. Daarbij hoef je niet vast te houden aan de beperkingen van lithium-ion batterijen, die in mobiele apparaten altijd gebruikt worden, want voor stationaire opslag die aan de power grid gekoppeld is, maken grootte en gewicht niet zoveel uit als in mobiele apparaten. Voorbeeld van zo'n nieuwe aanpak is de Liquid Metal Batterij van David Sodaway:
https://www.energy-storag...ert-data-centre-in-nevada
Dan kom ik weer terug bij mijn initiële vraag: met de bovenstaande observaties in je achterhoofd, wat zou je dan
nu voor kerncentrale willen gaan bouwen? Of is er iets wat ik volledig mis?