Dat mag je vinden. Maar dan ook geen gezeur als jij slachtoffer wordt van onoirbare zaken, ajb.
Ik mag van mijn overheid verwachten dat ze efficient functioneert. Daarom geef ik elke maand geld aan die lui. Als ze efficient functioneren, dan heb ik er geen moeite mee om mijn privacy volledig in hun handen te leggen.
Persoonlijk ben ik van mening dat je een ontstellend irreële blik op het onderwerp hebt. Je bent als de dood voor die paar keer dat het misgaat, en wenst daardoor volkomen wenselijk opsporingsbeleid daarom maar volledig de nek om te draaien.
"Die paar keer dat het mis gaat" --> Als jij niet bang bent voor die paar keer dat het mis gaat, dan heb je er ook geen moeite mee om in een dictatuur te wonen. Immers, procentueel gezien zijn het maar een handjevol mensen dat daadwerkelijk geëxecuteerd wordt, dus je overlevingskansen zijn niet veel kleiner dan in Nederland. Die paar executies worden door de media opgeblazen, want het aantal executies in een dictatuur is doorgaans niet zo hoog dat de bevolkingspopulatie daardoor halveert.
Merk op dat geen enkel systeem 100% foutloos is; het blijft, cru gezegd, mensenwerk.
Het gaat mij niet om fouten maken. Het gaat mij specifiek om bepaalde type fouten. Je hoort mij bijvoorbeeld niet kletsen over tikfouten, meetfouten (snelheidsmeting op snelweg) etc; dat zal er altijd zijn ongeacht welk systeem we hanteren. Het gaat mij erom dat:
- de overheid niet leert van bepaalde fouten
- de overheid bepaalde fouten niet toegeeft
- de overheid bepaalde fouten niet of niet goed afhandelt
- die fouten makkelijk te vermijden zijn
- die fouten algemeen bekend zijn
- die fouten op papier op een rooskleurige manier worden opgelost, maar in de praktijk is het precies tegenovergesteld.
Voorbeeld van dat laatste puntje: iemand die als onschuldige wordt opgepakt wordt hoort een schadevergoeding te krijgen volgens de wet, maar in de praktijk is de schadevergoeding lang niet altijd kostendekkend,
als die persoon al in aanmerking komt voor een schadevergoeding. Op papier hoor je je in beslag genomen spullen binnen redelijke tijd weer terug te krijgen, ook dat is zo bureaucratisch dat het niet te vergelijken is met de praktijk als je in die molen bent gekomen. Fouten maken mag. In de vliegwereld maakt men ook fouten, maar je moet wel toegeven dat piloten op een hele andere manier omgaan met fouten vergeleken met politici.
Het geval-Kowloseea waaraan jij je hele panische houding ophangt, heeft overigens duidelijk facetten die het geheel nuanceren. Het begrip identiteitsfraude begon toen net een beetje gangbaar te worden waardoor mensen er nog niet op bedacht waren;
Ze waren er toen nog niet op bedacht, maar de rechtzaak loopt nu nog (20 jaar later). Waarom kan niet met de kennis van nu de zaak direct gesloten worden op een waardige manier?
Je zegt dat mensen er nog niet op bedacht waren, maar sinds Kowsoleea is er niet genoeg verandert aan het systeem; het is nog steeds mogelijk om op dezelfde manier fraude te plegen. Fouten maken mag, maar om deze fout niet te verbeteren "omdat het slechts 1 op 16 miljoen mensen overkomt" is vragen om problemen. Deze fout moet juist gebruikt worden om de ogen te openen.
Uitsluitend voorlichtingscampagnes voeren is niet de oplossing voor dit type probleem. Dit type fout komt ook voor in andere gedaantes, bijvoorbeeld toeslagenfraude (Bulgarenfraude).
Kowloseea was een oude bekende van de crimineel (waardoor er van volslagen willekeur in de ID-fraude ook geen sprake meer is);
Ik heb nooit gesproken over volledige willekeur, maar dat had hier wel gekund: op mijn OV-chipkaart staat mijn naam en geboortedatum, dus als ik die in mijn hand vasthoud in de trein, kan een willekeurig persoon daarmee al kwaad aanrichten (niet uitgeprobeerd, maar zeg ik even om even de eenvoud van het fraudemechanisme aan te tonen). Het systeem moet zodanig zijn dat zelfs als een crimineel mijn naam en geboortedatum weet, dan kan hij alsnog geen fraude plegen. Als het mogelijk is om met naam en geboortedatum fraude te plegen, dan volgt uit basislogica dat naam en geboortedatum als geheime informatie zou moeten worden behandeld, net als een wachtwoord.
en ook al was het vanaf het begin af aan zonneklaar dat Kowloseea overal buitenstond: het probleem lag erin dat de dossiers niet werden opgeschoond. Dat heeft dus niets meer te maken met 'computers zeggen zus en zo', en alles met menselijke onachtzaamheid.
Je vat mijn woorden te letterlijk op: ik bedoelde niet dat "computers zeggen zus en zo" want computers kunnen niet spreken in de zin van "een gesprek aangaan". Wat je zegt over menselijke onachtzaamheid is precies wat ik ook zeg. Laat ik het met jouw woorden herformuleren:
- de overheid heeft een rotsvast vertrouwen in haar eigen computersysteem;
- de overheid heeft een rotsvast vertrouwen in haar eigen personeel (bijv. woord van een agent weegt zwaarder dan woord van een burger);
- leken, ook bij de overheid , vinden dat computers geen kunnen fouten maken.
Vanwege dat rotsvast vertrouwen in personeel en computer geldt dat als je tegen de politie zegt "Mijn naam is Ron Kowsoleea en ik ben geen crimineel" en het computersysteem zegt dat je wel een crimineel bent, dan weegt het "woord" van de computer zwaarder dan jouw woord. Met andere woorden, de overheid gaat niet zeggen "vanwege menselijke onachtzaamheid onzerzijds zal ik u het voordeel van de twijfel geven". Neen, dat doet de overheid niet want ze hebben meer vertrouwen in datgene wat de computer "zegt" dan in het woord van de burger
ook al weten ze dat er binnen de overheid genoeg sprake is van menselijke onachtzaamheid.
Iedereen kent verhalen of heeft meegemaakt wat er gebeurt als een instantie (kabel, telefoon, electriciteit) een fout maakt of langs een ander heenwerkt: betekenen die fouten dat we dan maar ook moeten stoppen met al die dingen? Ik mag toch hopen van niet, eerlijk gezegd. Toch is dat wat je wel in het geval van opsporing beweert.
Wat ik bedoel is dat we eerst terug moeten naar de basis voordat we verder oprukken met die technologie. En dat zeg ik als freak op gebied van technologie; ik ben absoluut niet tegen technologie. De basis is:
- zorg ervoor dat fouten op een serieuze manier worden aangepakt zodat de kans op dezelfde fout in de toekomst drastisch afneemt. Dat is WEL mogelijk; kijk maar naar de vliegwereld waarin piloten openlijk praten over de fouten die ze hebben gemaakt zonder angst dat ze worden aangevallen of moeten vrezen voor hun baan.
- zorg ervoor dat de overheid efficienter werkt. Dat is zo'n breed begrip, daar wil ik het hier niet eens over hebben. Lees maar het rapport van de ICT-commisie of zo om een beetje feeling te krijgen met de inefficientie van de overheid.
- zorg ervoor dat technologie pas ingezet wordt als het op kleine en middelgrote schaal is uitgeprobeerd, inclusief hackers die het systeem continu testen. De eenvoud waarmee je een nummerplaat van iemand kunt dupliceren en dan in dezelfde type auto geflitst worden zodat HIJ de bekeuring krijgt... die eenvoud waarmee dat systeem gehackt kan worden laat zien dat er absoluut niet diep over is nagedacht en zeker niet op kleine schaal is getest met hackers etc. In al die jaren dat het systeem bestaat is die fout nog steeds niet verholpen??? We leven inmiddels 2014.
- zorg ervoor dat de overheid een soort "verantwoordelijkheidsgevoel" krijgt: op dit moment is niemand verantwoordelijk voor fouten bij de overheid. Zelfs als een minister zijn verantwoordelijkheid neemt en ontslag indient, dan is dat geen straf want hij krijgt nog lekker wachtgeld mee etc.
- zorg ervoor dat leken binnen de overheid een beetje feeling krijgen met computers en technologie. Een hoge ambtenaar die vraagt om een landelijk computersysteem waarmee nummerplaten kunnen worden geflitst heeft er totaal geen feeling bij hoe makkelijk het is om dat systeem te hacken en wat het belang is van beveiliging (bv wachtwoord = 1234 moet toch kunnen???). Natuurlijk kun je deze hacks achteraf ook bestrijden, maar dan blijft het zo dat de onveiligheid van dat systeem inherent is aan de structuur van het systeem. Probeer een minister daar maar eens van te overtuigen en je wordt weggelachen.
Er zijn meer dingen om op te noemen, maar als bovenstaande punten opgelost zijn, dan zijn we al klaar om te beginnen met het inzetten van meer technologie in onze maatschappij. Nu zijn we echt nog niet klaar voor deze technologie. Fouten maken is menselijk, maar als bovenstaande punten niet worden opgelost, dan wordt er een "sfeer gecreëerd die buitengewoon geschikt is voor het maken van fouten". Met andere woorden: we vragen zelf om fouten op deze manier. Er is een verschil tussen deze 2 fouten: 1) huis vliegt in de fik ondanks alle strenge maatregelen of 2) huis vliegt in de fik terwijl papa aan vuurspuwen doet bij de brandbare gordijnen. Jij maakt geen onderscheid tussen verschillende soorten fouten; ik wel.
Het zoeken naar oplossingen begint bij het erkennen van fouten. Je kunt een alcoholist er 100 keer op wijzen dat hij naar een afkickkliniek moet gaan, maar zolang hij zegt dat hij zich goed voelt, zolang hij zegt dat er geen probleem is, zolang hij niet erkent dat hij fout bezig is, dan wordt het probleem niet opgelost (volgens hem is er immers geen probleem). Dit voorbeeld kun je rechtstreeks betrekken ook op Ron Kowsoleea. Nogmaals, de overheid maakt veel fouten en niet alle fouten neem ik onder de loep want ik maak onderscheid tussen verschillende soorten fouten.
En als jij een net partijprogramma in elkaar zet waarin je op overtuigende wijze een ander alternatief kunt presenteren, wil ik nog wel eens nadenken of je mijn stem krijgt of niet.
Ik heb geen ambities in de politiek.
En als ik die ambities wel had gehad, dan had ik eerst de nadruk gelegd op de fouten voordat ik met dat alternatief zou komen. Elke oplossing begint met "ik erken dat er een probleem is".