DualSense als beste nepwapen
Call of Duty Black Ops Cold War
Call of Duty Black Ops: Cold War keert terug naar de basis van Black Ops, wat vooral is te merken in de singleplayer. Het verhaal sluit aan op de eerste Black Ops-game en bevat een aantal sterke elementen die we kennen van de Black Ops-serie, zoals een leuke rol voor puzzels en mysterie. De singleplayer is helaas wel aan de korte kant. De multiplayer en Zombies moeten meerwaarde geven en zijn zeker geslaagd, al valt daarbij op dat de basisgameplay weer in veel opzichten lijkt op die van vorige Call of Duty-games. In de multiplayer zorgen Combined Arms en Fireteam: Dirty Bomb voor leuke vernieuwingen, terwijl Zombies met een heel nieuw avontuur en een derde deel van Dead Ops Arcade ook een aardige duit in het zakje doet. Gamers met een next-gen console profiteren net als pc-gamers van wat modernere features, terwijl voor PlayStation 5-gamers de DualSense-controller ook nog wat extra's toevoegt. Dan blijft staan dat Cold War niet per se een must-have is, maar een vermakelijke shooter is deze Call of Duty zeker wel.
Eindoordeel
Het stond er echt. Duizenden gamers hadden per ongeluk de PlayStation 4-versie van Call of Duty Black Ops: Cold War gespeeld op hun fonkelnieuwe PlayStation 5. Waarom? Bezitters van het crossplatformpakket, dat PS4-gamers laat upgraden naar PS5, hadden handmatig de PS5-versie moeten selecteren. Deden ze dat niet, dan werd standaard de oude versie naar hun console gedownload. Toen dat eenmaal duidelijk was, kregen velen ook nog te maken met de ‘download queue-bug’ die het herbouwen van de database vereist voor hij verholpen is. Dat laatste ligt trouwens aan de console, niet aan de game, maar het geeft wel aan dat deze nieuwe Call of Duty last heeft van een valse start op de nieuwe generatie consoles. Jammer, want er is genoeg reden voor enthousiasme. Voor het eerst is Call of Duty immers speelbaar op 120Hz op consoles en is er de optie om raytracing te gebruiken. Ook is er natuurlijk de nieuwe DualSense-controller van de PlayStation 5, die belooft een heel nieuwe laag van meeslependheid toe te voegen aan games. En die belofte wordt door Call of Duty Black Ops: Cold War ook ingelost.
We gaven in de review over de PlayStation 5 al aan dat het nog maar de vraag zou zijn of ontwikkelaars de moeite zouden nemen de features van de DualSense te ondersteunen. We zagen immers bij de DualShock 4 dat lang niet altijd alle kenmerken werden gebruikt door ontwikkelstudio’s die niet van Sony zelf zijn. Toen we in eerste instantie de PlayStation 4-versie van Call of Duty speelden - ja, wij ook - voelden we aanvankelijk dus gewoon ‘standaard-rumble’ en niets specifieks aan de triggers. Gelukkig veranderde dat toen we waren overgestapt naar de PS5-versie. Die controller geeft via de haptische feedback veel beter weer wat er in de game gebeurt.
Het grootste verschil zit in de triggers. Je voelt duidelijk de feedback wanneer je ‘aim down sight’ gebruikt, terwijl het indrukken van de rechtertrigger nu veel meer voelt als het overhalen van de trekker van een echt geweer, waarbij er ook nog eens duidelijke verschillen voelbaar zijn per wapen. Je voelt eerst tegendruk, tot het moment komt waar de trigger echt overgehaald wordt: op dat punt valt de tegendruk weg, schiet de trigger door en vuur je je wapen af. Je kunt je trigger dus ook induwen tot vlak tegen dat punt aan. Op die manier simuleren Call of Duty en de DualSense-controller op unieke wijze hoe een soldaat rondloopt met zijn vinger aan de misschien zelfs al iets ingedrukte trigger.
De DualSense biedt de duidelijkste meerwaarde als het gaat om de upgrade van PS4 naar PS5. Dat is een aspect dat Xbox-gamers moeten missen. Voor pc-gamers zijn er oplossingen om de DualSense op pc te gebruiken, maar aangezien officiële drivers ontbreken lijkt het uitgesloten dat via de pc-versie van Cold War dezelfde DualSense-features kunnen worden beleefd.
Op visueel gebied veranderen er uiteraard ook zaken door de komst van de nieuwe consoles. Het blijft overigens zo dat je voor de beste graphics op de pc moet zijn. Over de prestaties van die versie lees je verderop in deze review meer. Over de consoles kunnen we best kort zijn. De grafische meerwaarde is vrij beperkt. De verschillen tussen de PS4- en PS5-versie - die bijvoorbeeld raytracing voor licht- en schaduweffecten toevoegt - zijn verwaarloosbaar. De actie gaat vaak zo snel dat je toch al geen duidelijke verschillen waarneemt. Wanneer het beeld trager is, zijn die verschillen er wel. Met name in gezichten zijn meer details zichtbaar. Naar de invloeden van raytracing is het vooral goed zoeken. De invloed van een andere nieuwe feature, 120Hz, is uiteraard duidelijker. Meer beeldjes betekent een betere kans om raak te schieten, wat je prestaties in de multiplayer flink zou kunnen helpen. Er is echter wel een keerzijde. Gebruik je deze feature, dan kun je geen gebruik meer maken van raytracing en draait de game ook in een lagere resolutie. In de praktijk wisselt die resolutie tussen 1440p en 1080p, wat afhangt van de hoeveelheid actie op het scherm. De console schaalt deze resolutie overigens op naar 4k, dus voor je beeldsignaal verandert er niets.
PlayStation 5-gameplay (4k60) met raytracing ingeschakeld
Mysterie en puzzels in singleplayer
Welke versie van Call of Duty Black Ops: Cold War je ook speelt, sommige dingen veranderen niet, zoals de setting van de game. In Cold War gaat ontwikkelstudio Treyarch terug naar de basis. Dat heeft betrekking op de gameplay, maar ook op de verdere stijl van de game en de inhoud van het verhaal. Cold War gaat namelijk verder waar de eerste Black Ops-game eindigde. Dat betekent dat spelers in de Koude Oorlog tussen Rusland en de Verenigde Staten terechtkomen. In eerste instantie doe je dat spelend als Alex Mason, bekend uit de eerdere Black Ops-games, en later als ‘Bell’, een soldaat die je zelf kunt voorzien van geslacht, huidskleur en achtergrond. Die achtergrond is interessant, want per karaktereigenschap krijg je een specifieke bonus die de hele campagne actief blijft, zoals sneller kunnen herladen, standaard meer ammunitie beschikbaar hebben, en meer van dat soort handige perks. Je kunt er twee kiezen, of ze negeren als je geen behoefte hebt aan bonussen.
Amsterdam
Het verhaal begint in Amsterdam, waar Russell Adler met Alex Mason en Frank Woods jacht maakt op een informant. Adler blijkt een geharde CIA-agent te zijn en wordt kort daarna ook aangewezen als teamleider, in de jacht op een geheimzinnige Russische agent genaamd Perseus. Die naam komen de soldaten op het spoor als ze hun doelwit in Amsterdam, na een actievolle achtervolging over de daken van grachtenpanden op de Wallen, weten te overmeesteren. Perseus blijkt geen onbekende. Zijn naam wordt in verband gebracht met belangrijke gebeurtenissen in diverse grote conflicten. Als Perseus actief is, staat er iets groots te gebeuren, concluderen de agenten in een vergadering waarbij ook president Reagan aan tafel zit. De trouwens sterk nagemaakte president geeft Adler en de zijnen een vrijbrief om alles te doen wat nodig is om Perseus te vinden en zijn plannen te stoppen. Het team betrekt vervolgens een CIA-safehouse in Berlijn, dat als basis zal dienen voor alle nog volgende operaties.
/i/2004032786.png?f=imagearticlefull)
In dat safehouse staat een Evidence Board waar de speler verzameld bewijsmateriaal kan vinden. Dat is ook de plek waar je nieuwe missies start en je je voortgang inzake twee zijmissies bijhoudt. Het ontrafelen van mysteries is namelijk een centraal onderdeel van deze Call of Duty-game, en daar komt wat puzzelwerk bij kijken. Om die puzzels op te kunnen lossen heb je aanwijzingen nodig die je tijdens missies kunt vinden. Dat zal er soms toe leiden dat je een missie een tweede keer moet spelen, omdat je ergens een aanwijzing hebt gemist. Het is aan te raden deze extra content zeker mee te nemen, al was het maar omdat de singleplayercampagne zonder deze zijmissies bijzonder weinig om het lijf heeft. Je zou er in 4 á 5 uur doorheen kunnen zijn, dus enige uitbreiding is meegenomen. Dat die extra content ook nog eens draait om een van de meest interessante elementen uit de game - een mysterie ontrafelen - is daarbij meegenomen.
Verrassing in Moskou
In het hoofdverhaal ontrafel je ondertussen ook een mysterie, dat de speler meesleept naar Berlijn, Moskou, Oekraïne, Cuba en Vietnam. Elke locatie biedt een ander soort missie en een heel andere stijl. In Berlijn kom je in het Oost-Berlijn van de jaren tachtig, waar de agenten van de Stasi op elke straathoek op de loer liggen en je dus ongezien te werk moet gaan. Je dringt daarbij het huis van een doelwit binnen om ongemerkt een zender te plaatsen, wat meteen voor een van de spannendste missies van het spel zorgt. In Oekraïne ontdek je een basis waar militairen getraind worden en in Moskou infiltreer je het Lubyanka-gebouw, oftewel het hoofdkwartier van de KGB. Daar ontmoet je onder meer Michail Gorbatsjov, tijdens een meeting waarbij nog een voor ervaren Call of Duty-spelers zeer opvallende naam aanschuift. Wie dat is, verklappen we uiteraard niet, maar Treyarch doet een aardige duit in het zakje als het gaat om het meeschrijven aan ‘Call of Duty-lore’.
Verder staat de campagne uiteraard garant voor de nodige uren actie, met naast de genoemde uitstapjes naar wat meer ‘undercover’ missies ook zeker de nodige heftige momenten. Tijdens een missie in Vietnam - een flashback naar een eerder moment waar Bell en Adler samenwerkten - neem je een dorp onder vuur vanuit een helikopter en bestuur je even later zelf die helikopter, om een naburige legerbasis te verdedigen tegen een vijandelijke invasie. Het vuurgevecht dat je tussendoor voor je kiezen krijgt is indicatief voor alle vuurgevechten in de verdere game en zal bekend aanvoelen voor iedereen die vaker Call of Duty heeft gespeeld. De tekst die aangeeft dat je gewond bent en dekking moet zoeken, zit bijvoorbeeld al zo lang als we ons kunnen herinneren in de game. Niet erg, maar het illustreert wel dat de gameplay voor een belangrijk deel precies hetzelfde in elkaar steekt als in elke voorgaande Call of Duty-game.
Multiplayer & Zombies: mix van oud en nieuw
Herhaling in de gameplay is Call of Duty niet vreemd. Dat klinkt negatief, maar het behoeft wat nuance. Er is namelijk een reden waarom Call of Duty-games al jaren vergelijkbaar aanvoelen. De basisgameplay, dus het gevoel dat komt kijken bij het rennen, mikken en (raak) schieten, is lekker en werkt al jaren erg goed. Elke game schaaft aan dat systeem, maar zelden wordt het verregaand op de schop gegooid. De veranderingen gebeuren meestal meer in de kantlijn, bijvoorbeeld in hoe je een wapenuitrusting selecteert, hoe je je wapens upgrade en in wat voor spelmodi je speelt. De basis blijft echter gelijk. Dat betekent dat elke volgende Call of Duty-game per definitie herkenbaar aanvoelt. Dat kan herkenbaarheid zijn van een warm bad, dus van thuiskomen, maar ook herkenbaarheid van ‘been there, done that’. Die twee mogelijkheden gaan hand in hand en het zal per speler verschillen welke kant het zwaarst weegt. Onze theorie: zolang de rest van het spel voldoende brengt, zal de basisgameplay altijd goed genoeg zijn om van Call of Duty een vermakelijke game te maken, maar op zichzelf gaat het de oorlog niet winnen.
Crossplatform en 'sbmm'
Bij Call of Duty Black Ops: Cold War komen meteen enkele specifieke haken en ogen om de hoek kijken. Zo is er dit keer bijvoorbeeld crossplatformondersteuning, waarbij consolegamers dus ook pc-gamers kunnen tegenkomen in hun lobbies. Dat levert voorspelbare discussies en vragen op, zoals: is het wel eerlijk om een speler met een toetsenbord en muis tegen een speler met een controller te laten spelen? Het antwoord op die vraag kan reden zijn om te besluiten de ondersteuning voor crossplatform-matchmaking uit te zetten. De game waarschuwt dat dat een negatief effect kan hebben op de kwaliteit van je verbindingen en de snelheid waarmee je een volgende lobby kunt vinden, maar in de praktijk valt dat erg mee. We merkten echter ook geen schokkende niveauverschillen wanneer we crossplatform wél aan hadden staan. Het lijkt er dus op dat er een vrij goede balans is gevonden tussen pc- en consolegamers, waardoor grotendeels een eerlijke multiplayer ontstaat.
Die ‘eerlijkheidsfactor’ wordt daarbij geholpen door nog een ander element. Wat deze game namelijk beter doet dan vrijwel elke andere Call of Duty-game, is ‘skill-based matchmaking’ (sbmm). Dit doet precies wat je denkt dat het doet: spelers die ongeveer even goed zijn, bij elkaar gooien in lobbies. Dat betekent dat je als minder goede speler niet al te vaak echt heel goede spelers tegenkomt en zo dus de kans hebt om leuk mee te doen in de potjes die je speelt. Dat werkt zo goed dat er goede Call of Duty-spelers zijn die alleen nog maar met parties samen spelen, omdat de ‘sbbm’ dan minder sterk werkt. Slimme oplossing voor hen, maar vooral een compliment aan het adres van de matchmaking, die zijn werk dus uitstekend doet.
:strip_exif()/i/2004033272.jpeg?f=imagearticlefull)
Terwijl je in een lobby zit, zul je al merken dat er veel hetzelfde is als in voorgaande games. De manier waarop je je klasse vormgeeft is vergelijkbaar, en dat geldt ook voor de onderdelen die je daarbij kunt kiezen. Uiteraard zijn er her en der wel wat veranderingen, maar geen daarvan brengt echt grote wijzigingen met zich mee in hoe je de game speelt. Dat Cold War killstreaks weer verandert in scorestreaks is fijn voor de meer objective-gerichte spelers onder ons, maar ook daar schuilt geen vernieuwing in. Net zo bekend is dat spelmodi als Hardpoint, Domination en Kill Confirmed horen bij de populairste modi. Je speelt ze in de 6v6-opstelling die je van Call of Duty gewend bent en doet dat op een nu nog beperkt aantal maps, al heeft Activision al aangekondigd dat op meerdere momenten extra maps aan de game zullen worden toegevoegd. Dat is nodig, want de herhaling in maps valt momenteel wel erg op. Vooral de map Checkpoint - die met Air Force One in een vliegtuighangar - komt erg vaak voorbij. Het is best een leuke map, maar ook een leuke map kun je op een goed moment te vaak spelen.
Combined Arms
Sommige maps, zoals Crossroads en Armada, hebben verschillende lay-outs, afhankelijk van welke spelmodus er wordt gespeeld. De grotere versie speelt geen rol bij de genoemde spelmodi, maar wel als je er Combined Arms op gaat spelen. Dit is een spelmodus die gebaseerd is op het aloude Domination, maar dan met meer strategische punten, en er zijn voertuigen betrokken bij de strijd. Feitelijk heeft Treyarch dus de Conquest-modus van Battlefield in Call of Duty gestopt. Die vergelijking is overigens niet helemaal eerlijk. Voertuigen spelen in Battlefield nog steeds een veel grotere rol dan in deze Call of Duty-modus. Maar toch: het is best leuk om, voor de afwisseling, even met een sneeuwscooter of tank aan de slag te gaan. De tanks zijn uiteraard lastig te verslaan als je er in je eentje op af rent, maar onverslaanbaar zijn ze zeker niet. In een tank zul je snel onder vuur worden genomen door spelers met antitankwapens, of door andere tanks. Hun aanwezigheid is dus een factor om rekening mee te houden, maar ze zijn niet volledig overpowered. Datzelfde geldt voor de boten op Armada. Deze map kenmerkt zich door drie grote schepen die met ziplines verbonden zijn, maar je kunt ook zwemmen of een boot pakken. Op deze map valt de meerwaarde van de voertuigen tegen. De ziplines zijn sneller en laten je minder hoorbaar oversteken, dus wij lieten de boten al snel voor wat ze zijn. Toch hebben we ons over de hele linie goed vermaakt met Combined Arms, al was het maar ter afwisseling.
:strip_exif()/i/2004033264.jpeg?f=imagearticlefull)
Twee andere nieuwe spelmodi konden ons iets minder bekoren, al gaat één van die twee in elk geval nog wel weg met de originaliteitsprijs. Of misschien beter gezegd: de ‘slim bedacht’-prijs. Met Fireteam: Dirty Bomb brengt Treyarch namelijk een deel van de Battle Royale-gameplay naar de normale multiplayer. In Fireteam gaan maximaal tien teams van vier spelers de strijd met elkaar aan, waardoor er dus maximaal veertig spelers rondrennen. Die spelers zijn op zoek naar uranium. Heb je voldoende uranium, dan kun je een van de ‘dirty bombs’ af laten gaan. Dat levert je team punten op, en het verandert het speelveld. De zone rond de bom wordt tijdelijk onbegaanbaar, dus worden alle teams naar de andere bommen gedreven. Als alle bommen zijn afgegaan, resetten ze, zodat teams weer verder kunnen gaan met punten scoren. Het eerste team met 500 punten, wint. De modus is spannend omdat er maar zes bommen zijn, dus je komt al snel andere teams tegen. Er is veel actie en dat is het nadeel. Een bom activeren is voor een deel ook mazzel, want vijanden respawnen best snel en kunnen dan direct weer op jouw positie ‘droppen’. Wie er net even mazzel heeft met de timing, heeft zo dus een bom - en een bak punten - te pakken. Ondanks dat vinden we dit toch een positieve toevoeging, die op sommige punten aardig het midden weet te vinden tussen het grote Warzone en de wat kleinere, normale multiplayer-modi.
Zombies
Dan is er natuurlijk ook nog de traditionele Zombies-modus. Die draait dit keer primair om een avontuur dat zich afspeelt in een oude bunker ergens in Polen. Het verhaal is dat daar ooit, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, een zombie-uitbraak is geweest en dat die onlangs opnieuw is begonnen. De spelers (1 tot 4) trekken dus richting Polen om de bunker te onderzoeken. Dat gaat gepaard met flink wat onderzoeken, het oplossen van puzzeltjes en het verkrijgen van steeds betere wapens en perks om de steeds lastiger wordende golven zombies te weerstaan. Kortom, een Zombies-modus zoals je die mag verwachten in een Call of Duty-game van Treyarch. Mocht dat nog niet voldoende zijn, dan biedt Cold War ook nog Dead Ops Arcade 3. Dat is min of meer een arcadeversie van Zombies, die je top-down kunt spelen, maar ook in first person. Een leuke extra, zeker als je wat minder tijd hebt en gewoon even een potje wil knallen.
:strip_exif()/i/2004033290.jpeg?f=imagearticlefull)
Ongeacht wat je speelt is de basisgameplay hetzelfde. Daarover schreven we al dat die basis door de jaren heen weinig wordt aangepast en dat is dit jaar niet anders. Toch zijn er wel een aantal kleine dingen waar we afgelopen jaar aan gewend zijn geraakt en die nu ontbreken Neem bijvoorbeeld een functie als auto-lean bij hoekjes, of de mogelijkheid om met je geweer te leunen tegen een muurtje of ander stabiel object, zodat je secuurder kunt schieten. Het is niet per se heel erg dat dit niet aanwezig is in Cold War, maar het zorgt er wel voor dat de gameplay als geheel een klein stapje achteruit zet.
Pc-versie: de benchmarks
Hoewel we de game hoofdzakelijk op de PlayStation hebben gespeeld, zijn we voor de technische kant van het verhaal ook met de pc-versie aan de slag gegaan. Call of Duty: Black Ops Cold War is één van de eerste nieuwe games die raytracing ondersteunen na de release van de Radeon RX 6000-videokaarten, zodat we deze functie ook direct op de AMD-kaarten kunnen testen.
Call of Duty staat niet bekend als een in technische zin erg spannende game. De game maakt al meer dan een decennium gebruik van de zogenaamde IW-engine. Vorig jaar werd die engine voor Modern Warfare 'vanaf de grond opnieuw opgebouwd', met IW 8.0 als resultaat. Gek genoeg is Black Ops: Cold War juist gebaseerd op een veel oudere iteratie van de engine, die ook voor Black Ops III uit 2015 werd gebruikt, maar nu wel is opgepoetst met 'elementen van de IW 8.0-engine'. Naast ondersteuning voor realtime-raytracing, voor het eerst ook op de nieuwe generatie consoles, is Nvidias upscaling-algoritme DLSS de belangrijkste toevoeging op technisch vlak.
De game wordt op de pc exclusief verspreid via Blizzards Battle.net-platform. Het spel weegt 82GB, of 125GB inclusief het optionele hd-texturepack. Verder is goed om te weten dat Black Ops: Cold War exclusief in DirectX 12 draait en dus een daarmee compatibele videokaart vereist. In de video hieronder kun je de door ons gebruikte benchmarkscène bekijken.
Video: AMD Ryzen 9 5900X en Nvidia GeForce RTX 3090 met Ultra-settings en RT ingeschakeld
Testsysteem en instellingen
De tijd voor deze test werd beperkt door de voorbereidende werkzaamheden voor aankomende gpu-launches. Daarom hebben we onze tests dit keer wat beperkter gehouden en volledig gefocust op videokaarten. Naast de volledige nieuwe series hebben we één vertegenwoordiger per merk van de vorige generatie getest, namelijk de RTX 2070 Super van Nvidia en RX 5700 XT van AMD.
We hebben alle tests uitgevoerd op drie resoluties - full hd, wqhd en 4k - en drie verschillende instellingenpresets: medium, ultra en ultra met raytracing ingeschakeld. Hieronder zie je een drietal vergelijkende screenshots, steeds in de hiervoor genoemde volgorde, en daaronder vind je per instellingsmogelijkheid de exacte settings.
Het verschil tussen medium- en ultra-settings is op het eerste oog beperkt. De schaduwen zijn iets diffuser en het terrein wordt net wat gedefinieerder weergegeven, maar dat was het dan ook wel. Het verschil is het grootst in het eerste screenshot, waar de textures op de pilaren aan de rechterkant van het frame en de zandondergrond duidelijk scherper zijn.
De screenshots met raytracing ingeschakeld laten veel meer verschil zin, wat vooral komt doordat de schaduwen heel anders worden weergegeven. Die van verre objecten, zoals bomen die een schaduw op de weg werpen, worden veel zachter weergegeven, terwijl eerder amper zichtbare schaduwen van bijvoorbeeld hoge grassen en kleine hoogteverschillen in de ondergrond juist veel meer definitie krijgen. Raytracing wordt in dit spel niet voor reflecties gebruikt, dus daarin zien we weinig verschil.
Gebruikte instellingen
| |
Medium |
Ultra |
| Field of view |
80 |
80 |
| ADS field of view |
Affected |
Affected |
| Texture quality |
Medium |
Ultra |
| Model quality |
Medium |
High |
| Hd game textures |
Installed |
Installed |
| 4k interface textures |
Enabled |
Enabled |
| Special effects quality |
Medium |
High |
| Screen space reflection |
Low |
Low |
| Volumetric lighting |
Medium |
High |
| Shadow quality |
Medium |
Ultra |
| Dynamic shadows |
All |
All |
| Special effect shadows |
Enabled |
Enabled |
| Weapon shadow |
Enabled |
Enabled |
| Anti-aliasing quality |
Medium |
Ultra |
| Ambient occlusion quality |
Medium |
Ultra |
| Motion blur |
Self only |
Self only |
| Motion blur quality |
Medium |
High |
| Subsurface scattering |
Enabled |
Enabled |
| Order independent transparency |
Medium |
High |
| Vram usage target |
Default (80%) |
Default (80%) |
Full-hd-resolutie (1080p)
De meeste Call of Duty-games zijn niet erg zwaar voor je hardware. Dat geldt eveneens voor het nieuwste deel in de serie. Op full-hd-resolutie met medium-settings kom je zelfs met de langzaamste geteste kaarten rond de 120fps uit; je kunt dus nog aardig wat stappen omlaag zetten voor je niet meer comfortabel kunt gamen. Bovenin de grafiek doen de nieuwe AMD-kaarten het opvallend goed: de RX 6800 XT maakt zelfs gehakt van de RTX 3090. Zoals we in onze review van de Radeon RX 6000-kaarten in meer spellen zagen, gaan ze het relatief minder goed doen naarmate je de resolutie en settings naar boven bijstelt. Ook op ultra is de RX 6800 XT nog de snelste kaart, maar slinkt het verschil met de RTX 3090 wel van 8 procent naar 3 procent.
Schakelen we ook raytracing in, dan zien we de GeForce RTX 3000-videokaarten duidelijk uitlopen. De RX 6800 en RX 6800 XT scoren respectievelijk 50 en 62fps, rond het niveau van de RTX 2070 Super van de vorige generatie. De RTX 3070, RTX 3080 en RTX 3090 halen met 78, 91 en 98fps uiterst comfortabele framerates. Met DLSS ingeschakeld komt ook de RTX 2070 Super ruim boven de 60fps-grens uit, waarbij opvalt dat de frametimes véél beter zijn dan bij de RX 6800 XT.
- Medium
- Medium (99p)
- Ultra
- Ultra (99p)
- Ultra RT
- Ultra RT (99p)
Wqhd-resolutie (1440p)
Ook op wqhd-resolutie kun je met hardware van de vorige generatie nog prima uit de voeten. Het valt op dat het verschil in framerate tussen de medium- en ultra-presets helemaal niet zo groot is. Wel zien we op wqhd ultra de RTX 3090 voor het eerst ruim winnen, waar AMD op lagere resoluties en instellingen nog de leiding nam.
Alleen een RTX 3080 of RTX 3090 komt nog op eigen kracht boven de 60fps uit als we raytracing activeren. De RTX 3070 strandt op 54fps, de RX 6800 XT haalt 46fps, de RTX 2070 Super komt niet verder dan 41fps en de RX 6800 is hekkensluiter met een magere 36fps. Wederom zijn de frametimes van de AMD-kaarten duidelijk slechter dan die van ogenschijnlijk identiek presterende Nvidia-kaarten.
DLSS zorgt ervoor dat de RTX 2070 Super nét de 60fps gemiddeld aan weet te tikken. In relatieve zin heeft de RTX 3070 de meeste baat bij deze techniek: de framerate stijgt met 45 procent naar 79fps.
- Medium
- Medium (99p)
- Ultra
- Ultra (99p)
- Ultra RT
- Ultra RT (99p)
4k-resolutie (2160p)
Op 4k-resolutie weten de twee kaarten van de vorige generatie zelfs op medium-settings de 60fps niet meer te halen. Tenzij je een nog luxer model uit de RTX 20-serie hebt, is dit waar de nieuwe generaties echt meerwaarde bieden. Het verschil tussen medium- en ultra-settings bedraagt in alle gevallen maar zo'n 10 à 15fps, waardoor de RTX 3070 de enige kaart is die op medium nog wél 60fps haalt, en op ultra niet meer. De RX 6800 XT scoort midden tussen de RTX 3080 en RTX 3090 in, een puike prestatie.
Raytracing op 4k verandert de grafieken in een slagveld. Zelfs de RTX 3090 komt niet verder dan 48fps, maar vooral de RTX 3070 doet het opvallend slecht. Dat hebben we uiteraard gedubbelcheckt, maar de GA104-gpu in de RTX 3070 lijkt in dit scenario echt tekort te komen. Door de lage standaardscore leidt het inschakelen van DLSS tot ruim een verdubbeling van de prestaties, maar aan de 52fps die dat oplevert heb je eigenlijk nog net niets. De enige twee kaarten die met behulp van DLSS boven de 60fps uitkomen, zijn de RTX 3080 en RTX 3090, met respectievelijk 64 en 68fps.
- Medium
- Medium (99p)
- Ultra
- Ultra (99p)
- Ultra RT
- Ultra RT (99p)
Conclusie
Call of Duty Black Ops: Cold War is in veel opzichten een typische Call of Duty-game, precies zoals je het verwacht. Dat ligt voor een belangrijk deel aan de jaarlijks nauwelijks wijzigende basisgameplay die, als er al verschillen zijn, vooral dingen mist ten opzichte van de gameplay van Modern Warfare. Daarnaast geldt dat er uiteindelijk weinig nieuws onder de zon is. De game wordt gedragen door veelal bekende elementen, waarbij met name de stijl van de prima - maar korte - singleplayer campagne er nog bovenuit springt. De vernieuwingen aan de multiplayer-zijde zijn goed, maar ook weer niet heel bijzonder en datzelfde geldt eigenlijk voor de Zombies-modus. Dat Warzone geïntegreerd is, is fijn en we zijn benieuwd wat voor vernieuwingen Treyarch toevoegt aan die populaire spelmodus, maar de conclusie is wel dat Black Ops: Cold War zelf een game is die je, ondanks wat interessante pluspunten, best kunt missen terwijl je gewoon doorgaat met Warzone.
Dan nog even over de pc-versie: die is zelfs met wat oudere hardware prima te spelen. Het viel ons op dat de verschillen tussen de medium- en ultra-presets vrij beperkt zijn, zowel qua beeldkwaliteit als qua prestaties. Het inschakelen van raytracing doet vooral de kwaliteit van de schaduwen goed, die er stukken realistischer op worden. Op de nieuwe AMD-kaarten kom je echter niet verder dan full hd-resolutie, en zelfs dan zijn de frametimes niet optimaal. Alleen met een GeForce RTX 3080 of 3090 is raytracing op 4k-resolutie mogelijk, mits je DLSS inschakelt.
Call of Duty Black Ops Cold War
Call of Duty Black Ops: Cold War keert terug naar de basis van Black Ops, wat vooral is te merken in de singleplayer. Het verhaal sluit aan op de eerste Black Ops-game en bevat een aantal sterke elementen die we kennen van de Black Ops-serie, zoals een leuke rol voor puzzels en mysterie. De singleplayer is helaas wel aan de korte kant. De multiplayer en Zombies moeten meerwaarde geven en zijn zeker geslaagd, al valt daarbij op dat de basisgameplay weer in veel opzichten lijkt op die van vorige Call of Duty-games. In de multiplayer zorgen Combined Arms en Fireteam: Dirty Bomb voor leuke vernieuwingen, terwijl Zombies met een heel nieuw avontuur en een derde deel van Dead Ops Arcade ook een aardige duit in het zakje doet. Gamers met een next-gen console profiteren net als pc-gamers van wat modernere features, terwijl voor PlayStation 5-gamers de DualSense-controller ook nog wat extra's toevoegt. Dan blijft staan dat Cold War niet per se een must-have is, maar een vermakelijke shooter is deze Call of Duty zeker wel.
Eindoordeel
Screenshots PlayStation 5:
Screenshots pc-versie:
:fill(white):strip_exif()/i/2003813030.jpeg?f=thumblarge)
/i/2004032672.png?f=imagegallery)
/i/2004032674.png?f=imagegallery)
/i/2004032670.png?f=imagegallery)
/i/2004032698.png?f=imagegallery)
/i/2004032696.png?f=imagegallery)
/i/2004032694.png?f=imagegallery)
/i/2004032704.png?f=imagegallery)
/i/2004032702.png?f=imagegallery)
/i/2004032700.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2004033256.jpeg?f=imagearticlefull)
/i/2004032746.png?f=imagearticlefull)
:fill(white):strip_exif()/i/2003813028.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003848228.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003812970.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/1252998593.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/266273/crop5e26d80cce2b0_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/i/2003378306.jpeg?f=fpa)
/i/2003812966.png?f=fpa)
/i/1281512105.png?f=fpa)
:strip_exif()/u/296138/crop5850481e95ac8_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/33907/avatar8642_1.gif?f=community){kind=avatar}
- Dat is voor mij het signaal om uit de match te stappen en een nieuwe lobby te zoeken voordat de xbox vastloopt.. - Het gekke is dat op de grote mappen Firebomb en combined Arms geen problemen zijn, terwijl daar veel meer spelers tegelijk met elkaar verbinden.:strip_icc():strip_exif()/u/457275/crop567f46d99e1c4_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/137008/fable.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/1458344/crop5f6c60292e97e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/312326/crop5e79d1d15ce14_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/417751/crop56c0d3e3b452e_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/381607/have%2520a%2520nice%2520day%2520-%2520small.png?f=community){kind=small}
/u/112664/crop5f7c24d84a73d_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/1184902/crop63aa73e38ea33_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/65335/crop5fec2ceca6ef9_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/329058/0115455001290429971.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/165291/Beholder60.gif?f=community){kind=small}
) geniet volgens mij voornamelijk van single player content; die 14 jarige 12-uur per dag gamers dat zit er niet meer in, dus dat skill level haal ik toch nooit./u/189748/1984-14997.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/579925/crop5eb54a56c1561_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/58227/crop6626a7982351d_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/265780/beaker.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/1310968/crop63c6f2f10685f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/42999/kamikaze.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/111/360CS.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/397182/doge.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/830351/crop5bab61a61f0d9_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/32637/crop677ea9d840dae_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/76569/garfield14.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/464616/wvo-porsch-gif.gif?f=community){kind=small}
Het probleem is dat pro's nooit lobby's hebben met alleen maar pro's. Die zitten bij mij in de lobby's.:strip_icc():strip_exif()/u/631112/crop5a62131cdb6ad_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/47056/qasreshirin_mementomori11.jpg?f=community){kind=small}
. Lang verhaal kort: je bent niet de enige speler.
:strip_icc():strip_exif()/u/249917/jaapschaap.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/673195/crop58f270eadad40_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/310759/crop5a8fa260a4c33_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/322201/crop64ef33b4e5a6d_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/284473/crop598caffe294d9.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/125182/crop5f773b38ac426_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/121902/woosh.png?f=community){kind=small}
/u/424053/crop5b545bb664b6d.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/299070/2222.jpg?f=community){kind=small}
/u/313859/crop5fe207cfa819e_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/108268/crop5f9a7e96b9f06.jpeg?f=community){kind=small}
/u/565706/crop5f4e144dbbfee_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/64465/crop5db09addab56c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/226814/crop5b5e5226ad741_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/295977/crop5b90ec1b21763_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/223185/crop56b333829cf30_cropped.jpeg?f=community){kind=small}