Call of Duty Black Ops: Cold War Review

Vermaakt net iets meer op next-gen

Multiplayer & Zombies: mix van oud en nieuw

Herhaling in de gameplay is Call of Duty niet vreemd. Dat klinkt negatief, maar het behoeft wat nuance. Er is namelijk een reden waarom Call of Duty-games al jaren vergelijkbaar aanvoelen. De basisgameplay, dus het gevoel dat komt kijken bij het rennen, mikken en (raak) schieten, is lekker en werkt al jaren erg goed. Elke game schaaft aan dat systeem, maar zelden wordt het verregaand op de schop gegooid. De veranderingen gebeuren meestal meer in de kantlijn, bijvoorbeeld in hoe je een wapenuitrusting selecteert, hoe je je wapens upgrade en in wat voor spelmodi je speelt. De basis blijft echter gelijk. Dat betekent dat elke volgende Call of Duty-game per definitie herkenbaar aanvoelt. Dat kan herkenbaarheid zijn van een warm bad, dus van thuiskomen, maar ook herkenbaarheid van ‘been there, done that’. Die twee mogelijkheden gaan hand in hand en het zal per speler verschillen welke kant het zwaarst weegt. Onze theorie: zolang de rest van het spel voldoende brengt, zal de basisgameplay altijd goed genoeg zijn om van Call of Duty een vermakelijke game te maken, maar op zichzelf gaat het de oorlog niet winnen.

Crossplatform en 'sbmm'

Bij Call of Duty Black Ops: Cold War komen meteen enkele specifieke haken en ogen om de hoek kijken. Zo is er dit keer bijvoorbeeld crossplatformondersteuning, waarbij consolegamers dus ook pc-gamers kunnen tegenkomen in hun lobbies. Dat levert voorspelbare discussies en vragen op, zoals: is het wel eerlijk om een speler met een toetsenbord en muis tegen een speler met een controller te laten spelen? Het antwoord op die vraag kan reden zijn om te besluiten de ondersteuning voor crossplatform-matchmaking uit te zetten. De game waarschuwt dat dat een negatief effect kan hebben op de kwaliteit van je verbindingen en de snelheid waarmee je een volgende lobby kunt vinden, maar in de praktijk valt dat erg mee. We merkten echter ook geen schokkende niveauverschillen wanneer we crossplatform wél aan hadden staan. Het lijkt er dus op dat er een vrij goede balans is gevonden tussen pc- en consolegamers, waardoor grotendeels een eerlijke multiplayer ontstaat.

Die ‘eerlijkheidsfactor’ wordt daarbij geholpen door nog een ander element. Wat deze game namelijk beter doet dan vrijwel elke andere Call of Duty-game, is ‘skill-based matchmaking’ (sbmm). Dit doet precies wat je denkt dat het doet: spelers die ongeveer even goed zijn, bij elkaar gooien in lobbies. Dat betekent dat je als minder goede speler niet al te vaak echt heel goede spelers tegenkomt en zo dus de kans hebt om leuk mee te doen in de potjes die je speelt. Dat werkt zo goed dat er goede Call of Duty-spelers zijn die alleen nog maar met parties samen spelen, omdat de ‘sbbm’ dan minder sterk werkt. Slimme oplossing voor hen, maar vooral een compliment aan het adres van de matchmaking, die zijn werk dus uitstekend doet.

Terwijl je in een lobby zit, zul je al merken dat er veel hetzelfde is als in voorgaande games. De manier waarop je je klasse vormgeeft is vergelijkbaar, en dat geldt ook voor de onderdelen die je daarbij kunt kiezen. Uiteraard zijn er her en der wel wat veranderingen, maar geen daarvan brengt echt grote wijzigingen met zich mee in hoe je de game speelt. Dat Cold War killstreaks weer verandert in scorestreaks is fijn voor de meer objective-gerichte spelers onder ons, maar ook daar schuilt geen vernieuwing in. Net zo bekend is dat spelmodi als Hardpoint, Domination en Kill Confirmed horen bij de populairste modi. Je speelt ze in de 6v6-opstelling die je van Call of Duty gewend bent en doet dat op een nu nog beperkt aantal maps, al heeft Activision al aangekondigd dat op meerdere momenten extra maps aan de game zullen worden toegevoegd. Dat is nodig, want de herhaling in maps valt momenteel wel erg op. Vooral de map Checkpoint - die met Air Force One in een vliegtuighangar - komt erg vaak voorbij. Het is best een leuke map, maar ook een leuke map kun je op een goed moment te vaak spelen.

Combined Arms

Sommige maps, zoals Crossroads en Armada, hebben verschillende lay-outs, afhankelijk van welke spelmodus er wordt gespeeld. De grotere versie speelt geen rol bij de genoemde spelmodi, maar wel als je er Combined Arms op gaat spelen. Dit is een spelmodus die gebaseerd is op het aloude Domination, maar dan met meer strategische punten, en er zijn voertuigen betrokken bij de strijd. Feitelijk heeft Treyarch dus de Conquest-modus van Battlefield in Call of Duty gestopt. Die vergelijking is overigens niet helemaal eerlijk. Voertuigen spelen in Battlefield nog steeds een veel grotere rol dan in deze Call of Duty-modus. Maar toch: het is best leuk om, voor de afwisseling, even met een sneeuwscooter of tank aan de slag te gaan. De tanks zijn uiteraard lastig te verslaan als je er in je eentje op af rent, maar onverslaanbaar zijn ze zeker niet. In een tank zul je snel onder vuur worden genomen door spelers met antitankwapens, of door andere tanks. Hun aanwezigheid is dus een factor om rekening mee te houden, maar ze zijn niet volledig overpowered. Datzelfde geldt voor de boten op Armada. Deze map kenmerkt zich door drie grote schepen die met ziplines verbonden zijn, maar je kunt ook zwemmen of een boot pakken. Op deze map valt de meerwaarde van de voertuigen tegen. De ziplines zijn sneller en laten je minder hoorbaar oversteken, dus wij lieten de boten al snel voor wat ze zijn. Toch hebben we ons over de hele linie goed vermaakt met Combined Arms, al was het maar ter afwisseling.

Twee andere nieuwe spelmodi konden ons iets minder bekoren, al gaat één van die twee in elk geval nog wel weg met de originaliteitsprijs. Of misschien beter gezegd: de ‘slim bedacht’-prijs. Met Fireteam: Dirty Bomb brengt Treyarch namelijk een deel van de Battle Royale-gameplay naar de normale multiplayer. In Fireteam gaan maximaal tien teams van vier spelers de strijd met elkaar aan, waardoor er dus maximaal veertig spelers rondrennen. Die spelers zijn op zoek naar uranium. Heb je voldoende uranium, dan kun je een van de ‘dirty bombs’ af laten gaan. Dat levert je team punten op, en het verandert het speelveld. De zone rond de bom wordt tijdelijk onbegaanbaar, dus worden alle teams naar de andere bommen gedreven. Als alle bommen zijn afgegaan, resetten ze, zodat teams weer verder kunnen gaan met punten scoren. Het eerste team met 500 punten, wint. De modus is spannend omdat er maar zes bommen zijn, dus je komt al snel andere teams tegen. Er is veel actie en dat is het nadeel. Een bom activeren is voor een deel ook mazzel, want vijanden respawnen best snel en kunnen dan direct weer op jouw positie ‘droppen’. Wie er net even mazzel heeft met de timing, heeft zo dus een bom - en een bak punten - te pakken. Ondanks dat vinden we dit toch een positieve toevoeging, die op sommige punten aardig het midden weet te vinden tussen het grote Warzone en de wat kleinere, normale multiplayer-modi.

Zombies

Dan is er natuurlijk ook nog de traditionele Zombies-modus. Die draait dit keer primair om een avontuur dat zich afspeelt in een oude bunker ergens in Polen. Het verhaal is dat daar ooit, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, een zombie-uitbraak is geweest en dat die onlangs opnieuw is begonnen. De spelers (1 tot 4) trekken dus richting Polen om de bunker te onderzoeken. Dat gaat gepaard met flink wat onderzoeken, het oplossen van puzzeltjes en het verkrijgen van steeds betere wapens en perks om de steeds lastiger wordende golven zombies te weerstaan. Kortom, een Zombies-modus zoals je die mag verwachten in een Call of Duty-game van Treyarch. Mocht dat nog niet voldoende zijn, dan biedt Cold War ook nog Dead Ops Arcade 3. Dat is min of meer een arcadeversie van Zombies, die je top-down kunt spelen, maar ook in first person. Een leuke extra, zeker als je wat minder tijd hebt en gewoon even een potje wil knallen.

Ongeacht wat je speelt is de basisgameplay hetzelfde. Daarover schreven we al dat die basis door de jaren heen weinig wordt aangepast en dat is dit jaar niet anders. Toch zijn er wel een aantal kleine dingen waar we afgelopen jaar aan gewend zijn geraakt en die nu ontbreken Neem bijvoorbeeld een functie als auto-lean bij hoekjes, of de mogelijkheid om met je geweer te leunen tegen een muurtje of ander stabiel object, zodat je secuurder kunt schieten. Het is niet per se heel erg dat dit niet aanwezig is in Cold War, maar het zorgt er wel voor dat de gameplay als geheel een klein stapje achteruit zet.

• Volgende pagina 4. Pc-versie: de benchmarks