Tweaker Jeroen Domburg, alias Sprite_tm, haalde maar liefst dertien keer de frontpage met zijn mods, hacks en zelfgemaakte producten. Zo fabriceerde hij ooit een minuscule Macintosh met smartwatchscherm, poortte hij een NES-emulator naar een ESP32-microcontroller en maakte hij Snake speelbaar op een toetsenbord met ledverlichting. Tegenwoordig woont en werkt hij in Shanghai, maar toen hij even in Nederland was, zochten we hem op.
Hoe lang ben je al actief op Tweakers?
"Ik weet het niet exact. Ik heb mijn nickname namelijk aangemaakt toen ik gegevens van eerdere accounts vergeten was. Ik kwam voornamelijk voor het Forum en bezocht vooral die over elektronica en casemodding. Daar praatte ik bijvoorbeeld over mijn servertje dat ik thuis had staan, het meest barebone ooit, bestaande uit vier latjes met daarop een moederbord en een losse harde schijf. Ik ben ook een tijdje moderator geweest van die fora en heb nog meegemaakt dat beide onderwerpen werden gesplitst. Daarvoor was het één forum, nu overigens ook weer."
Hoe kom je aan je nickname? Ik vermoed dat je al vroeg aan het programmeren was?
"Ja, ik begon vroeger Gameboy-spelletjes te hacken, zoals door een cartridge te slopen en te flashen. Als je een beetje kon programmeren, kon je de Z80-achtige chip van de Gameboy aansturen; daar was een hele demoscene van. Spelletjes bestonden grafisch gezien vooral uit sprites, dus toen ik een keer een nickname moest bedenken, kwam ik daarop uit. Die naam was echter al bezet, dus plakte ik er _tm - trademark, oftewel handelsmerk - achter."
Hoe ben je ooit aan elektronica verslingerd geraakt?
"Dat werd ik door op jonge leeftijd al alles uit elkaar te slopen. Dat was nog in het stadium dat alles weer netjes in elkaar zetten nog niet lukte. Met kennis en kunde kwam dat pas later. Toen ik opgroeide, was internet nog geen ding. Voor elektronica moest je naar de elektronicaboer op de hoek. Die was overpriced; custom chips moesten besteld worden en waren erg duur. Ik moest van zakgeld rondkomen, dus spaarde ik wat geld uit door elektronica uit elkaar te slopen en de onderdelen daarvan later weer te gebruiken voor iets anders. Ik had in eerste instantie niet de bedoeling om daar ook wat van te leren, maar dat veranderde toen er in mijn wijk een elektronicacursus werd gegeven. Ik leerde toen praktische dingen, zoals hoe je het best kon solderen en hoe niet. Daarna ging ik experimenteren; wat gebeurt er als je een bepaald onderdeel vervangt door iets anders. Dat was aan het eind van de basisschool en het begin van het vwo."
Van dingen uit elkaar slopen tot producten verkopen, hoe ging dat in z'n werk?"Producten voor anderen maken vereist een andere denkwijze"
"Toen ik op de universiteit zat, ging ik over mijn projecten publiceren. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat van de sensor van een optische muis een camera te maken viel. Weliswaar eentje van 64 brakke pixels, maar toch. Via de parallelle poort kon je dan een plaatje van een kassabon maken. Ik zette het verhaal op mijn site en dat werd toen geslashdot, iets wat in die tijd best impact had. Ik merkte dat mensen enthousiast reageerden op mijn artikelen over mods en hacks. Dat was het moment dat ik dacht dat ik misschien dingen voor anderen kon maken. Ik kwam er vrij snel achter dat zakelijk produceren ingewikkelder was dan ik dacht. Er is een groot verschil tussen het gebruik door mij en het gebruik door anderen. Als er bijvoorbeeld iets stuk is, pak ik een kabel en repareer het. Een klant zegt: het is stuk, wat nu? Soms was het een kwestie van nieuwe firmware erop zetten, maar dat was niet zo gebruiksvriendelijk. Dat vereiste een andere denkwijze voor mijzelf. Als een product eenmaal af was, moest ik eerst goed nadenken hoe ik ondersteuning zou kunnen leveren. Daardoor ben ik vrij terughoudend geweest en heb ik uiteindelijk slechts twee producten verkocht: een midi-interfacekabel waarmee je van een Gameboy Advanced een heuse synthesizer kon maken, en de PocketSprite."
Vertel daar eens wat meer over. Wat is de PocketSprite?
"Het is in feite een mini-Gameboy in de vorm van een sleutelhanger, compleet met knoppen en kleurenscherm. Ik heb iets met het miniaturiseren van dingen. Toen ik eens tegen een sleutelhanger in de vorm van een Gameboy aanliep, werd ik meteen enthousiast. Het bleek echter slechts een digitale klok te zijn, die niets meer deed dan de tijd aangeven. Het idee bleef door m’n hoofd spelen en omdat niemand anders hem maakte, besloot ik uiteindelijk om het zelf te doen. Ik heb de Gameboy geport naar ESP32 en heb zelf zo’n sleutelhanger gefabriceerd met behulp van een 3d-printer."
Jeroen Domburg
Nickname
Sprite_tm
Woonplaats
Shanghai, China
Hobby's
Prutsen met elektronica, gamen
Op Tweakers sinds
Als Sprite_tm sinds 3 september 2002, maar ik was al eerder actief
Favoriete onderdelen T.net
GoT en specifiek het elektrosubforum. Verder is de Pricewatch erg handig
Studie
Electronic Engineering, Universiteit Twente
Beroep
Software Engineering Manager / Technical Marketing Manager
Smartphone
Was een Jolla C, is net vervangen door een Moto X4
Computers
Lenovo T470s, desktop met i5-cpu en GTX860-gpu erin voor games
Gameconsole
Nintendo Switch
Camera
Canon EOS 550D
Tablet
Geen
Smartwatch
Geen
Domotica
Voor zover aanwezig zelf in elkaar gefröbeld met ESP8266/ESP32-chips
Website
spritesmods.com
Was toen het idee voor een crowdfundingactie geboren?
"Niet direct, met een fulltime baan en mijn eerdere ervaringen had ik niet echt zin om dat helemaal alleen te trekken. Op basis van mijn prototype nam een bedrijf dat het wel wilde produceren, contact met me op. Aangezien dat bedrijf een goed netwerk in de Chinese fabricagewereld had, zou het me veel werk uit handen nemen. Ik hoefde alleen de software en de hardware te ontwerpen. Het risico nam daardoor aanzienlijk af; het kostte me dan alleen tijd."
Hoe verliep de productie?
"Niet helemaal zonder problemen. Midden in de productie bleek een bepaalde component ineens niet meer leverbaar te zijn. Iemand bij die fabriek had toen bedacht dat die wel vervangen kon worden door een vergelijkbare component van drie typenummers hoger. Dat leidde echter tot een batch met producten die niet goed functioneerden. Je gaat dan eerst aan jezelf twijfelen. Hoe kan dit? Alle modellen werden na de productie namelijk getest en deze batch had dit ook goed doorstaan. Ik had geen enkele hypothese wat het probleem veroorzaakte, tot ik iemand vroeg de defecte Pocket-Sprite naar mij op te sturen. Toen kwam ik achter de verkeerde typenummering. Net dit ene onderdeel werd niet getest na de assemblage. Enerzijds was ik opgelucht dat het probleem was gevonden, anderzijds leidde dat tot een omruilactie. Op dit moment zijn er zo’n vijfhonderd PocketSprites geleverd, maar er staat alweer een nieuwe batch klaar."
Je woont en werkt nu in Shanghai, China. Hoe kwam je daar terecht?
"Ik werkte aanvankelijk bij een klein bedrijfje dat broadcastapparatuur maakte. Het leuke daaraan was dat ik me met van alles kon bezighouden, van hard- tot software en van firmware tot ontwerp. Dat veranderde toen het bedrijf door een grote multinational werd overgenomen. Hoewel mijn baas zijn best heeft gedaan om mijn werk afwisselend te houden, ben ik toen een beetje om me heen gaan kijken. Uiteindelijk kwam er heel spontaan iets op mijn pad. Het Chinese bedrijf Espressif had net de ESP8266 uitgebracht, een goedkope flashable microcontroller waarmee singlechipproducten via een simpele tcp/ip-verbinding wifi kunnen gebruiken. Deze chip was oorspronkelijk bedoeld voor goedkope Chinese tablets, maar hij is nu populair voor internet-of-thingsproducten. Toen de sdk om code te kunnen aanpassen was uitgelekt en alles open source werd, ontstond er een community, waarvan ik deel ging uitmaken.
Ik kwam voor het eerst met die chip in aanraking toen ik online zocht naar zogenaamde wifi-naar-serieel-doosjes, omdat die onderwater Linux draaiden en dus makkelijk te hacken waren. Ik stuitte toen op een type dat wel heel goedkoop was en daar bleek dus de ESP8266 in te zitten, in plaats van een Linux-chipset. Daarmee kon je grappige iot-dingen doen, zoals automatisch twitteren als je de wc doortrekt. Er was nog geen webserver. Die heb ik toen zelf gemaakt en op hun forum geplaatst. De ceo van Espressif vond het interessant wat ik met hun chip deed en toen zijn we in gesprek geraakt. Aanvankelijk gaf ik mijn code in licentie als zijnde ‘beerware’, oftewel in ruil voor een biertje, maar na verschillende interacties en projecten vroeg hij of ik misschien bij hen in Shanghai wilde komen werken. Ik dacht toen: die kans krijg ik misschien niet nog een keer."
Bevalt dat, werken in China?"Op dit moment prima, al weet ik niet of ik hier over tien jaar nog woon. Ik besloot het voor een jaartje te proberen, maar werk er ondertussen alweer bijna drie jaar. De meeste Chinese bedrijven zijn redelijk hiërarchisch, maar dat is hier niet het geval. Er werken ondertussen ook meer buitenlanders, onder andere uit Singapore, Rusland en Australië. Shanghai is een wel een iets groter stadje dan ik gewend ben. Dat heeft ook voordelen; bestellingen van Chinese sites als AliExpress zijn er al in een paar dagen en je kunt hier letterlijk alles laten bezorgen via een app. Letterlijk, zelfs mijn twee cavia's kwamen als pakketpost, netjes met stickers als 'Deze kant boven'. We hebben ze Fou Yong en Hai genoemd."
Heb je nog steeds tijd voor leuke elektronicaprojecten naast je werk?
"Er is ondertussen wel een aantal dingen veranderd. Vroeger was het behelpen als elektronicahobbyist, maar tegenwoordig is er veel meer documentatie, en is het veel goedkoper en gemakkelijker om aan onderdelen te komen. Het meeste is dus wel gemaakt. Dat betekent dat uitdagende projecten per definitie een stuk complexer moeten zijn dan vroeger. En dus ook dat het meer tijd kost. Met de PocketSprite ben ik bijvoorbeeld 2,5 jaar bezig geweest."
Hoe zie jij de toekomst voor jezelf?
"Ik vind het belangrijk om dingen te blijven leren. Dat lukt nog prima, er komt zoveel kijken bij het maken van chips en het ecosysteem. Het is leerzaam om je te omringen met mensen die meer weten dan jij. Er werken ondertussen tweehonderd man bij Espressif, maar het is alsnog een klein bedrijf waar je gemakkelijk met verschillende afdelingen in contact komt. Als ik vind dat er iets ontbreekt, dan kan ik m'n editor starten en hardware ontwerpen, en als het nuttig blijkt, kan ik het overdragen aan het digitale team. Shanghai is ook een leuke stad om te wonen in deze levensfase. Je kunt er onder meer prima fietsen, maar het is niet zoals hier in Hengelo bij m'n ouders, waar je na tien minuten fietsen tussen de koeien staat. Dat mis ik weleens."
Dit artikel verscheen in juli 2018 in Tweakers Magazine.
Tweakers-community
Deze zomer publiceert Tweakers een reeks interviews die eerder in het Tweakers Magazine zijn verschenen. Ieder weekend lees je een interview met een van onze communityleden. Meer artikelen over projecten van tweakers vind je via de tag Tweakers Community. Wil je zelf iets bijdragen, of iemand uit de community voordragen om in de schijnwerpers te zetten? Tip de redactie op het Forum.