.Build: Speel tegen jezelf met een gerobotiseerde Air Hockey-tafel

De bouw

Het monteren van de robot, zoals we deze voor het gemak blijven noemen, is niet bijster ingewikkeld. Ervan uitgaande dat je de complete kit hebt gekocht is het een kwestie van de online handleiding volgen om alles in elkaar te zetten. Dat begint met de poelies op een asje met kogellagers vastzetten en de aandrijftandwielen op de steppers zetten.

Wij kwamen twee lastige puntjes tegen, die met grof geweld en puzzelen opgelost kunnen worden. De asjes moeten in de 3d-geprinte onderdelen worden geschoven. Dat is met opzet een nogal krappe bedoening, want je wil niet dat de boel uit elkaar valt. Het grove geweld komt kijken bij de aluminium buizen. Onze 3d-geprinte onderdelen waarin deze moesten worden gestoken, waren extra, extra krap, waardoor we een hamer ter hand moesten nemen om ze erin te kloppen. Dat ging uiteraard niet met echt grof geweld, maar door voorzichtig te tikken waarbij we met houten klosjes het plastic en aluminium beschermden.

Het andere puntje is de tandriem. Die moet je langs alle poelies voeren en dat bleek nogal tegenintuïtief te werken. We gingen er in gedachten namelijk van uit dat de ene stepper voor de beweging langs de x-as zorgt en de andere voor die langs de y-as, net als bij een printer. De route van de tandriem maakte dat onmogelijk. Maar niet getreurd: volg gewoon de instructies. De twee motoren werken namelijk samen om de x- en y-bewegingen te verzorgen, zodat het aan elkaar koppelen van de twee steppers met de tandriem geen obstakel bleek. Nog een puntje van zorg: let op de uitlijning van de assen. Die moeten zo recht en parallel mogelijk lopen, wat zeker met de twee aluminium glijstangen best lastig is. Het is natuurlijk zaak dat de pusher of striker straks met zo min mogelijk weerstand kan worden bewogen, zodat de robot snel kan reageren. Een beetje smering in de vorm van vaseline of machineolie kan dan ook geen kwaad.