Flauwe grappen
Samengevat
Borderlands 3 is beter dan zijn voorgangers, maar niet zo goed als we hadden gehoopt. Je handelingssnelheid, de wapens en je skill tree zijn verbeterd, net als het uiterlijk van wapens, personages en de omgeving. Tegenstanders zijn helaas wat saai en de humor in de game is af en toe wel heel platvloers, wat versterkt wordt doordat dialogen wat korter hadden gekund. De vier nieuwe Vault Hunters zijn echter prima en zorgen ervoor dat de game vooral in co-op tot zijn recht komt.
Eindoordeel
Gespeeld op: Windows
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 4 en Xbox One
Er zijn weinig studio's met een directeur die zo op de voorgrond treedt als Randy Pitchford. De hoogste baas van Gearbox Software is een grote en wat schreeuwerige Texaan die lompe opmerkingen en flauwe grappen niet schuwt. Grote bek en ongetwijfeld een klein hartje. Er zijn ook maar weinig studio's waarbij het karakter van de directeur zo samenvalt met dat van hun voornaamste serie. Want ook Borderlands is niet bepaald een serie voor fijnproevers. Boordevol grappen, maar altijd van het platvloerse soort.
Dat is in Borderlands 3 niet anders. Sterker nog: Borderlands 3 vormt de overtreffende trap, met vooral een recordaantal verwijzingen naar uitwerpselen. Het is kenmerkend voor de humor in de game. Die humor zit hem in de omgeving, in de voorwerpen die je tegenkomt, in de quests die je krijgt voorgeschoteld, maar uiteraard vooral in de dialogen in de game. Daar zijn er nogal wat van en dat is zowel een plus- als een minpunt: vaak grappig, maar even vaak net iets te lang. Als de grap allang duidelijk is, kabbelt het gesprek vaak nodeloos lang door. En zoals elke grappenmaker weet, is timing het belangrijkste bij humor. Dat past echter niet bij de filosofie van Borderlands, waarin meer altijd beter is. Daar zijn wij het in dit geval echter niet mee eens. We verlangden regelmatig naar een knop om dialogen te kunnen doorspoelen, maar die is er helaas niet.
Bekende namen
Gelukkig is het verhaal in Borderlands 3 een feest van herkenning. Heb je de voorgaande games gespeeld, dan zul je veel bekende personages terugzien, aangevuld met de nodige nieuwe gezichten. Gearbox gaat helaas wat slordig om met die oude bekenden. Ze verdwijnen vaak weer net zo makkelijk als ze opduiken en voordat zich een verhaallijn heeft ontwikkeld, is de persoon in kwestie alweer via een achterdeur verdwenen. Dat laat dan weer wel alle ruimte voor de nieuwe helden van het verhaal: vier gloednieuwe Vault Hunters en twee al even nieuwe tegenstanders. Om die laatste, de Calypso Twins, draait het hele verhaal. De twee, broer en zus Tyreen en Troy, hebben alle Bandits achter zich weten te krijgen. Die vormen nu één groot machtsblok als Children of the Vault, gehoorzamend aan de wrede Twins, die het liefst pochen met het feit dat ze hun eigen volgelingen met het grootste gemak om zeep helpen.
Brug naar het heden
Met de Twins slaat Gearbox een brug naar het echte leven. De twee zijn dol op sociale media en streamen liefst hun hele leven. Het is een aardige parodie, maar ondanks alle aandacht die de twee krijgen, gaat hun verhaal pas echt leven in de finale van de game, als duidelijk wordt waarom ze willen wat jij ook wilt: de legendarische Great Vault vinden, omdat daarin iets is verscholen dat de vinder oneindige krachten geeft. In handen van de machtswellustige Twins zou dat een ramp zijn en daarom moet jij daar een stokje voor steken.
/i/2002695184.jpeg?f=imagenormal)
Daar komen de vier nieuwe hoofdrolspelers van de game om de hoek kijken. Je kunt een van die nieuwe Vault Hunters kiezen. Moze is een stoere dame die een Mech kan oproepen die tijdelijk flinke schade kan aanrichten, Amara is een Siren die met geesten overweg kan en handig is voor crowd control. Zane heeft juist mechanische hulpmiddelen en kan een drone of een schild oproepen, terwijl FL4K zelf een robot is die een pet naast zich heeft. De vier zijn uiterlijk zeer verschillend. Dat niet alleen: de grootste vernieuwing in Borderlands 3 is dat de skill tree van de vier meer opties biedt dan voorheen. Sterker nog: je kunt de Vault Hunter die je gekozen hebt, naar hartenlust aanpassen, zodanig dat de speelstijl drastisch wordt veranderd. Dat is prettig als je solo speelt, maar nog veel handiger als je in co-op speelt.
Co-op
Dat laatste kan gelukkig, zowel met twee spelers lokaal in splitscreen als met vier spelers online. Met vier spelers in co-op is de game zelfs op z'n best. Dat is omdat Gearbox eigenlijk niet veel meer voor je in petto heeft dan grote groepen tegenstanders op je afsturen. Er is af en toe een boss, maar doorgaans krijg je simpelweg golf na golf Bandits of leden van een andere factie op je afgestuurd. Die tegenstanders zijn doorgaans niet al te slim, maar wel gezegend met een flinke dosis hitpoints, wat gevechten niet heel spannend maakt.
Ontzettend veel wapens
Er zijn uiteraard veel verschillende wapens in de game en het is leuk om daaruit te kiezen. Je hebt bovendien bij elk van de vier Vault Hunters enkele op te waarderen mogelijkheden die hem of haar uniek maken. Die zijn echter aan strakke timers gekoppeld, waardoor veel gevechten toch neerkomen op veel schieten. Als je solo speelt, kan dat de game ook af en toe wat saai maken. Gevechten zijn daarvoor te veel van hetzelfde.
In co-op speelt dat veel minder, doordat de dynamiek tussen de vier spelers veel meer afwisseling oplevert. Dan kun je de aandacht over verschillende delen van het slagveld verdelen en ook het inzetten van de eigenschappen van de vier netjes verdelen. Bovendien kun je eindeloos puzzelen op het kiezen van elkaar versterkende eigenschappen van de vier Vault Hunters in de groep.
Je keuze doet ertoe
Die wapens, dat is altijd de voornaamste aantrekkingskracht van Borderlands geweest en dat is in dit nieuwe deel niet anders. Er zijn er weer meer dan ooit en ze zijn ook beter dan ooit. Ze zien er veel beter uit en voelen ook beter aan dan ooit. Waar wapens in de vorige game van bordkarton leken, zijn zaken als terugslag, afwijking en geluid nu veel beter voor elkaar. Bovendien zit er veel meer detail in het nog steeds cell shaded uiterlijk.
Borderlands 3 blijft daarmee ook een game van afwegingen, van uitzoeken welk wapen het best bij de situatie past. Vooral daarbij is de grotere variatie in wapens handig. Gearbox speelt daarbij met elementen als vuur, elektriciteit en bijtende stoffen. Bijtend tast metaal aan, elektriciteit slaat schilden weg, vuur verbrandt vlees en radioactieve straling laat tegenstanders exploderen. De verschillende facties die je in de game aantreft, leveren je flink verschillende wapens. Veel wapens hebben een alt fire. Bij de wapens van de Maliwan wissel je daarmee van element, terwijl die van de Vladof veel traditioneler, maar niet minder nuttig zijn. Daarmee wissel je moeiteloos van kogels naar raketten en terug.
/i/2002695190.jpeg?f=imagenormal)
Veel kaf, weinig koren
Toch is er ook een nadeel. Hoe leuk en nuttig de vele wapens in de game ook kunnen zijn, er is veel kaf en weinig koren. Er zijn fantastische wapens, maar het gros is op z'n best nuttig en veel vaker ronduit waardeloos. Dat is hinderlijk doordat je weinig ruimte hebt in je rugzak en het verhandelen van wapens ook niet soepel verloopt. Aan boord van de Sanctuary III, het ruimteschip dat dienstdoet als basis, heb je een soort schatkist waarin je wapens kunt opslaan. Daar ben je echter niet zo vaak, dus daar heb je zelden wat aan. Een systeem als bij de voertuigen die je verzamelt, was handiger geweest. Die voertuigen, die je nog kunt aanpassen ook, kun je juist op veel plekken in de game oppikken.
Overigens gaat Gearbox lekker ver met de wapengekkigheid. Zo zijn er wapens die je niet kunt herladen. In plaats daarvan springen ze uit je handen om op de grond een zelfstandig leven te leiden. Eenmaal geland kan zo'n wapen nog even verder leven en een paar raketten afvuren bijvoorbeeld, om daarna met een flinke knal te ontploffen. Nog veel nuttiger zijn bepaalde legendary wapens die een kettingreactie veroorzaken. Zo is er een shotgun die een elektrische schok veroorzaakt die niet alleen het schild van je mikpunt wegslaat, maar dat van alle tegenstanders in de ruimte. Er is ook een sniper rifle waarbij de kogel een volgend slachtoffer zoekt als je een headshot maakt. Het is Borderlands op z'n best; met de juiste wapens ben je oppermachtig. Het is alleen zaak die wapens te vinden en op het juiste moment in te zetten. Dat is het spelletje, dat je alleen kunt spelen als je je door bergen mindere wapens weet heen te werken.
Weg van Pandora
We noemden en roemden al het uiterlijk van de wapens in de game. Die roem geldt echter niet alleen voor de wapens. Hoewel Gearbox aan dezelfde cell shaded stijl heeft vastgehouden, zit er wel degelijk veel meer detail en afwisseling in de game. De personages zijn veel gedetailleerder en de spelwereld is veel afwisselender. Dat laatste komt doordat je dit keer Pandora verlaat. Er zijn veel meer Vaults te vinden dan die op de zanderige planeet die we uit de voorgaande delen kennen. Je start als vanouds in de woestenij van Pandora, maar gaat al snel naar Promethea, een planeet vol met door neon verlichte steden, om daarna de jungle van Eden-6 aan te doen. Hoewel de arena's waarin je vecht, er niet heel anders op worden, doet de uiterlijke variatie de game veel goed.
/i/2002695192.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Borderlands 3 is in veel opzichten een betere game dan zijn voorgangers. Het uiterlijk is beduidend beter en je bent beweeglijker tijdens het vechten, wat erg prettig is. Er is meer variatie in wapens dan ooit, waarbij vooral alt fire van sommige wapens erg prettig is, net als de rol die elementen als vuur, elektriciteit en straling spelen. Het zoeken naar het juiste wapen voor een bepaalde uitdaging kan zeer bevredigend zijn. Door een uitgebreide skill tree voor de vier nieuwe Vault Hunters is je personage beter naar je hand te zetten dan voorheen. Dat is vooral handig als je in co-op speelt, naar onze smaak de beste manier om de game te spelen. Zeker met vier spelers kun je elkaar op een prettige manier aanvullen zonder dat spelers aan een bepaalde rol vastzitten. Juist in co-op is het prettig dat je met elk van de vier Vault Hunters veel kanten op kunt.
Toch is de game niet zo goed als we hadden gehoopt. De overvloed aan wapens maakt ook dat het af en toe zoeken is naar een speld in een hooiberg. Een beperkte inventaris helpt daarbij niet mee. De vele wapens verbloemen ook niet dat de tegenstanders aan de saaie kant zijn. Tot slot is er de meest persoonlijke kant aan de game: het verhaal en vooral de humor die Gearbox in de dialogen heeft verwerkt. Naar onze smaak is die wat platvloers, wat niet erg zou zijn als de studio de verschillende dialogen niet zo had uitgesponnen. Met wat minder tekst was menige dialoog volgens ons een stuk grappiger geweest. Het is echter een kwestie van smaak, waarover, zoals we allemaal weten, niet te twisten valt.
Borderlands 3 is er voor Windows, de PlayStation 4 en de Xbox One, en verschijnt later ook nog voor Google Stadia. De game is niet cross-platform te spelen, hoewel Gearbox wil proberen die optie later toe te voegen. Dat gebeurt hopelijk nadat de studio de bugs uit de game heeft gehaald, want spelers op zowel console als Windows melden verschillende problemen. Gearbox spuugt gelukkig de ene patch na de andere uit, dus de hinder zal naar verwachting snel afnemen. De versie voor Windows is voorlopig enkel via de Epic Store verkrijgbaar en die exclusiviteit geldt voor zes maanden.
Eindoordeel